قربانی (فتاوای مراجع): تفاوت میان نسخه‌ها

اصلاح نویسه‌های عربی
(اصلاح نویسه‌های عربی)
خط ۶: خط ۶:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۲۰
  | مساله = ۱۰۲۰
  | واجب است بر کسي که [[حج تمتع]] به جا مي‌آورد، ذبح يک [[هدي]]؛ يعني يک شتر يا يک گاو يا يک گوسفند و شتر افضل است و پس از آن گاو بهتر است.{{توضیح مساله|۱۰۲۰|
  | واجب است بر کسی که [[حج تمتع]] به جا می‌آورد، ذبح یک [[هدی]]؛ یعنی یک شتر یا یک گاو یا یک گوسفند و شتر افضل است و پس از آن گاو بهتر است.{{توضیح مساله|۱۰۲۰|
*‌ آيت‌الله خامنه‌اي: کسي که حج تمتع به جا مي‌آورد، بايد يکي از چهارپايان سه‌گانه، يعني شتر يا گاو يا گوسفند يا بز را قرباني کند، تفاوتي ندارد که قرباني نر باشد يا ماده و بهتر آن است که شتر باشد، اما غير از چهارپايان مذکور، قرباني کردن ساير حيوانات کفايت نمي‌کند.
* آیت‌الله خامنه‌ای: کسی که حج تمتع به جا می‌آورد، باید یکی از چهارپایان سه‌گانه، یعنی شتر یا گاو یا گوسفند یا بز را قربانی کند، تفاوتی ندارد که قربانی نر باشد یا ماده و بهتر آن است که شتر باشد، اما غیر از چهارپایان مذکور، قربانی کردن سایر حیوانات کفایت نمی‌کند.
* آیت‌الله سبحاني: ذبح شتر از فضيلت بيشتري برخوردار است و پس از آن گاو و در آخر گوسفند و در ميان اقسام گوسفند، قوچ و بره نر افضل است و در مرتبه بعد بز نر و در صورتي که اينها يافت نشود ميش ثواب بيشتري دارد تا بز ماده.
* آیت‌الله سبحانی: ذبح شتر از فضیلت بیشتری برخوردار است و پس از آن گاو و در آخر گوسفند و در میان اقسام گوسفند، قوچ و بره نر افضل است و در مرتبه بعد بز نر و در صورتی که اینها یافت نشود میش ثواب بیشتری دارد تا بز ماده.
}}
}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۲۰}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۲۰}}
خط ۱۵: خط ۱۵:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۲۲
  | مساله = ۱۰۲۲
  | ساير حيوانات، غير از سه حيوان مذکور، کافي نيست.
  | سایر حیوانات، غیر از سه حیوان مذکور، کافی نیست.
}}
}}
{{سخ}}
{{سخ}}
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۲۵
  | مساله = ۱۰۲۵
  | گاوميش در ذبح واجب، کافي است{{توضیح مساله|۱۰۲۵|
  | گاومیش در ذبح واجب، کافی است{{توضیح مساله|۱۰۲۵|


* آية الله خويي، آية الله گلپايگاني: متعرض اين فرع نشده‌اند.}} لکن گفته‌اند کراهت دارد.
* آیة الله خویی، آیة الله گلپایگانی: متعرض این فرع نشده‌اند.}} لکن گفته‌اند کراهت دارد.


  | {{ارجاع مساله|۱۰۲۵}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۲۵}}
خط ۳۲: خط ۳۲:
  | کفایت نمی‌کند{{توضیح مساله|۱۰۲۱|
  | کفایت نمی‌کند{{توضیح مساله|۱۰۲۱|


*‌ آية الله مکارم: بنا بر احتياط واجب}}برای چند نفر به شرکت، يک هدي در حال اختيار، بلکه در حال ضرورت نيز محل اشکال است و احتياط واجب جمع بين شرکت در ذبح و روزه است که ذکر مي‌شود.{{توضیح مساله|۱۰۲۱|
* آیة الله مکارم: بنا بر احتیاط واجب}}برای چند نفر به شرکت، یک هدی در حال اختیار، بلکه در حال ضرورت نیز محل اشکال است و احتیاط واجب جمع بین شرکت در ذبح و روزه است که ذکر می‌شود.{{توضیح مساله|۱۰۲۱|


* آية الله زنجاني: بلکه در حال ضرورت نيز کفايت نمي‌کند و بايد به جاي آن روزه بگيرند.   
* آیة الله زنجانی: بلکه در حال ضرورت نیز کفایت نمی‌کند و باید به جای آن روزه بگیرند.   
* آية الله سبحاني: هر فردي بايد مستقلاً گوسفندي را قرباني کند و قرباني يک گوسفند براي دو نفر صحيح نيست بنابراين هرگاه دو نفر فقط توانايي خريد يک گوسفند داشته باشند بايد به جاي قرباني روزه بگيرند مگر اينکه يکي از دو نفر پول خود را به ديگري ببخشد يا قرض دهد تا او قرباني کند و خود روزه بگيرد اين کار جايز است.
* آیة الله سبحانی: هر فردی باید مستقلاً گوسفندی را قربانی کند و قربانی یک گوسفند برای دو نفر صحیح نیست بنابراین هرگاه دو نفر فقط توانایی خرید یک گوسفند داشته باشند باید به جای قربانی روزه بگیرند مگر اینکه یکی از دو نفر پول خود را به دیگری ببخشد یا قرض دهد تا او قربانی کند و خود روزه بگیرد این کار جایز است.
* آية الله صافي: در صورت ضرورت مثل اينکه جز يک قرباني پيدا نشود و به واسطه بهاي زيادي که مالک آن معين کرده هر يک نتوانند آن را بخرند يا اگر بيشتر از يک قرباني پيدا شود به واسطه گراني قيمت نتوانند خريداري نمايند به طور شرکت خريداري نمايند و قرباني کنند و احتياطاً بدل آن روزه بگيرند ولي اگر يک قرباني بيشتر پيدا نشود و هر يک بتوانند آن را خريداري نمايند هر کدام توانستند بايد قرباني نمايند بنابراين اگر يک نفر قرباني داشته باشد نمي‌تواند ديگران را با خود شريک کند.
* آیة الله صافی: در صورت ضرورت مثل اینکه جز یک قربانی پیدا نشود و به واسطه بهای زیادی که مالک آن معین کرده هر یک نتوانند آن را بخرند یا اگر بیشتر از یک قربانی پیدا شود به واسطه گرانی قیمت نتوانند خریداری نمایند به طور شرکت خریداری نمایند و قربانی کنند و احتیاطاً بدل آن روزه بگیرند ولی اگر یک قربانی بیشتر پیدا نشود و هر یک بتوانند آن را خریداری نمایند هر کدام توانستند باید قربانی نمایند بنابراین اگر یک نفر قربانی داشته باشد نمی‌تواند دیگران را با خود شریک کند.
* آية الله فاضل: اگرچه بعيد نيست در حال ضرورت يک هدي براي چند نفر به شراکت کفايت کند و در اين صورت احتياط مستحب جمع بين شراکت در هدي و روزه است.}}
* آیة الله فاضل: اگرچه بعید نیست در حال ضرورت یک هدی برای چند نفر به شراکت کفایت کند و در این صورت احتیاط مستحب جمع بین شراکت در هدی و روزه است.}}


  | {{ارجاع مساله|۱۰۲۲}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۲۲}}
خط ۴۵: خط ۴۵:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۲۳
  | مساله = ۱۰۲۳
  | در هدي چند چيز معتبر است و بايد مراعات شود:
  | در هدی چند چیز معتبر است و باید مراعات شود:


اول ـ آنکه اگر شتر باشد سن آن کمتر از پنج سال نباشد و داخل در شش سال شده باشد{{توضیح مساله|۱۰۲۳|
اول ـ آنکه اگر شتر باشد سن آن کمتر از پنج سال نباشد و داخل در شش سال شده باشد{{توضیح مساله|۱۰۲۳|


*‌ آية الله خامنه‌اي: بنا بر احتياط واجب.}} و اگر گاو است بنا بر احتياط واجب، کمتر از دو سال نباشد و داخل در سه سال شده باشد و همچنين در «بز» کمتر از سن گاو نباشد{{توضیح مساله|۱۰۲۳|
* آیة الله خامنه‌ای: بنا بر احتیاط واجب.}} و اگر گاو است بنا بر احتیاط واجب، کمتر از دو سال نباشد و داخل در سه سال شده باشد و همچنین در «بز» کمتر از سن گاو نباشد{{توضیح مساله|۱۰۲۳|


* آية الله زنجاني: گاو و بز يک ساله، کافي است و بنا بر احتياط مستحب، دو ساله باشند.
* آیة الله زنجانی: گاو و بز یک ساله، کافی است و بنا بر احتیاط مستحب، دو ساله باشند.
* آية الله سبحاني: شتر بايد داخل در شش سال و گاو و بز داخل در سه سال و گوسفند (بره و ميش) وارد در دو سال شده باشد.
* آیة الله سبحانی: شتر باید داخل در شش سال و گاو و بز داخل در سه سال و گوسفند (بره و میش) وارد در دو سال شده باشد.
* آية الله فاضل: اگر گاو داخل در سال دوم شده باشد کفايت مي‌کند ولي بهتر است کمتر از دو سال نباشد و همچنين است اگر قرباني بز باشد و اگر ميش باشد کمتر از يک سال هم کفايت مي‌کند ولي احتياط مستحب است که کمتر از يک سال نباشد.}}و در ميش به احتياط واجب کمتر از يک سال نباشد و داخل در سال دوم شده باشد.{{توضیح مساله|۱۰۲۳|
* آیة الله فاضل: اگر گاو داخل در سال دوم شده باشد کفایت می‌کند ولی بهتر است کمتر از دو سال نباشد و همچنین است اگر قربانی بز باشد و اگر میش باشد کمتر از یک سال هم کفایت می‌کند ولی احتیاط مستحب است که کمتر از یک سال نباشد.}}و در میش به احتیاط واجب کمتر از یک سال نباشد و داخل در سال دوم شده باشد.{{توضیح مساله|۱۰۲۳|


* آيات عظام تبريزي، خويي، سيستاني: گوسفند بايستي هفت ماهش تمام و وارد ماه هشتم باشد و کمتر از آن کافي نيست و احتياط اين است که يک سالش تمام و در سال دوم داخل شده باشد.
* آیات عظام تبریزی، خویی، سیستانی: گوسفند بایستی هفت ماهش تمام و وارد ماه هشتم باشد و کمتر از آن کافی نیست و احتیاط این است که یک سالش تمام و در سال دوم داخل شده باشد.
* آية الله زنجاني: ميش شش ماهه، کافي است و بنا بر احتياط مستحب يک ساله باشد.}}  
* آیة الله زنجانی: میش شش ماهه، کافی است و بنا بر احتیاط مستحب یک ساله باشد.}}  


دوم ـ بايد صحيح باشد، پس حيوان مريض کافي نيست{{توضیح مساله|۱۰۲۳|
دوم ـ باید صحیح باشد، پس حیوان مریض کافی نیست{{توضیح مساله|۱۰۲۳|


* آيات عظام تبريزي، خويي، سيستاني: احوط اولي اين است که مريض نباشد.   
* آیات عظام تبریزی، خویی، سیستانی: احوط اولی این است که مریض نباشد.   
* آية الله زنجاني، آية الله صافی: حيواني که مبتلا به مرضي است که گوشتش را فاسد کرده کافي نيست و مجرد کچلي حيوان، مانعي ندارد.
* آیة الله زنجانی، آیة الله صافی: حیوانی که مبتلا به مرضی است که گوشتش را فاسد کرده کافی نیست و مجرد کچلی حیوان، مانعی ندارد.
* آية الله سبحاني: حيوان مريض که گوشت آن فاسد و خوردن آن موجب بيماري مي‌شود مجزي نيست.
* آیة الله سبحانی: حیوان مریض که گوشت آن فاسد و خوردن آن موجب بیماری می‌شود مجزی نیست.
* آية الله فاضل: بنا بر احتياط واجب بايد صحيح باشد.
* آیة الله فاضل: بنا بر احتیاط واجب باید صحیح باشد.
* آية الله گلپايگاني، متعرض اين حکم نشده‌اند.}}حتي مثل کچلي بنا بر احتياط.
* آیة الله گلپایگانی، متعرض این حکم نشده‌اند.}}حتی مثل کچلی بنا بر احتیاط.


سوم ـ بايد خيلي پير نباشد.{{توضیح مساله|۱۰۲۳|
سوم ـ باید خیلی پیر نباشد.{{توضیح مساله|۱۰۲۳|


* آيات عظام تبريزي، خويي، سيستاني: احوط اولي آن است که خيلي پير نباشد يعني مغز استخوانش آب نشده باشد.
* آیات عظام تبریزی، خویی، سیستانی: احوط اولی آن است که خیلی پیر نباشد یعنی مغز استخوانش آب نشده باشد.
* آية الله سبحاني: بالا بودن سن قرباني مانع نيست آنچه مانع است اين است که به خاطر شکستگي مغز استخوانش آب شده باشد.
* آیة الله سبحانی: بالا بودن سن قربانی مانع نیست آنچه مانع است این است که به خاطر شکستگی مغز استخوانش آب شده باشد.
* آية الله زنجاني: به طوري که استخوانش پوک باشد.
* آیة الله زنجانی: به طوری که استخوانش پوک باشد.
* آية الله فاضل، آية الله مکارم: بنا بر احتياط واجب.}}
* آیة الله فاضل، آیة الله مکارم: بنا بر احتیاط واجب.}}


چهارم{{توضیح مساله|۱۰۲۳|
چهارم{{توضیح مساله|۱۰۲۳|


* آية الله بهجت: بايد تام الاجزاء باشد پس کور و يک چشمي و لنگ و گوش بريده حتي اگر قليلي از گوش بريده باشند و آنکه از شاخ اندروني آن چيزي ناقص است مجزي نيست.
* آیة الله بهجت: باید تام الاجزاء باشد پس کور و یک چشمی و لنگ و گوش بریده حتی اگر قلیلی از گوش بریده باشند و آنکه از شاخ اندرونی آن چیزی ناقص است مجزی نیست.
* آيات عظام تبريزي، خويي، سيستاني: بايد تام الاعضاء باشد پس کافي نيست کور (هرچند يک چشم باشد) و لنگ و گوش بريده و آنکه شاخ داخلش شکسته است و مانند آن.
* آیات عظام تبریزی، خویی، سیستانی: باید تام الاعضاء باشد پس کافی نیست کور (هرچند یک چشم باشد) و لنگ و گوش بریده و آنکه شاخ داخلش شکسته است و مانند آن.
* آية الله خامنه‌اي: چهارم آنکه اعضا و اندام‌هاي آن، کامل باشد، بنابراين قرباني کردن حيوان ناقص، مانند حيواني که اخته شده يا بيضه‌اش کشيده شده باشد، کافي نيست، اما اگر بيضه‌هايش کوفته شده و اخته نشده باشد، قرباني کردن آن کفايت مي‌کند، و نيز قرباني کردن حيوان دم‌بريده و کور و شَل و گوش بريده و حيواني که قسمت داخلي شاخ آن شکسته باشد، يا از ابتدا با يکي از اين عيوب به دنيا آمده باشد، کافي نيست. بنابراين قرباني کردن حيواني که فاقد يکي از اندام‌هايي باشد که در ديگر هم‌نوعان آن وجود دارد، به گونه‌اي که فقدان آن عضو يک نقص به‌ شمار آيد، کافي نيست. اما اگر بخش بيروني شاخ آن (که مانند غلاف و پوشش بخش داخلي است) شکسته باشد، يا گوش آن شکافته يا سوراخ شده باشد، مانعي ندارد.
* آیة الله خامنه‌ای: چهارم آنکه اعضا و اندام‌های آن، کامل باشد، بنابراین قربانی کردن حیوان ناقص، مانند حیوانی که اخته شده یا بیضه‌اش کشیده شده باشد، کافی نیست، اما اگر بیضه‌هایش کوفته شده و اخته نشده باشد، قربانی کردن آن کفایت می‌کند، و نیز قربانی کردن حیوان دم‌بریده و کور و شَل و گوش بریده و حیوانی که قسمت داخلی شاخ آن شکسته باشد، یا از ابتدا با یکی از این عیوب به دنیا آمده باشد، کافی نیست. بنابراین قربانی کردن حیوانی که فاقد یکی از اندام‌هایی باشد که در دیگر هم‌نوعان آن وجود دارد، به گونه‌ای که فقدان آن عضو یک نقص به شمار آید، کافی نیست. اما اگر بخش بیرونی شاخ آن (که مانند غلاف و پوشش بخش داخلی است) شکسته باشد، یا گوش آن شکافته یا سوراخ شده باشد، مانعی ندارد.
*‌آية الله زنجاني: بايد تام الاجزاء و سالم باشد پس ناقص و معيوب، کافي نيست.
*آیة الله زنجانی: باید تام الاجزاء و سالم باشد پس ناقص و معیوب، کافی نیست.
* آية الله سبحاني: نبايد قرباني لنگي‌اش آشکار، کور، لوچ، دم بريده، اخته شده، گوش بريده، و يا دست و پا شکسته باشد همچنين نبايد ريشه شاخ آن شکسته باشد و سر شاخ شکسته باشد اشکال ندارد.}}-بايد تام الأجزاء باشد و ناقص کافي نيست. پس اگر واضح باشد کوري يا لنگي آن بنا بر اقوي کافي نيست و اگر واضح نباشد به احتياط واجب کافي نيست{{توضیح مساله|۱۰۲۳|
* آیة الله سبحانی: نباید قربانی لنگی‌اش آشکار، کور، لوچ، دم بریده، اخته شده، گوش بریده، و یا دست و پا شکسته باشد همچنین نباید ریشه شاخ آن شکسته باشد و سر شاخ شکسته باشد اشکال ندارد.}}-باید تام الأجزاء باشد و ناقص کافی نیست. پس اگر واضح باشد کوری یا لنگی آن بنا بر اقوی کافی نیست و اگر واضح نباشد به احتیاط واجب کافی نیست{{توضیح مساله|۱۰۲۳|


* آية الله زنجاني: رعايت اين احتياط مستحب است.
* آیة الله زنجانی: رعایت این احتیاط مستحب است.
* آية الله مکارم: لنگي مختصر عيب ندارد.}} و احتياط واجب آن است که چشمش سفيد نشده باشد و بايد گوش بريده{{توضیح مساله|۱۰۲۳|
* آیة الله مکارم: لنگی مختصر عیب ندارد.}} و احتیاط واجب آن است که چشمش سفید نشده باشد و باید گوش بریده{{توضیح مساله|۱۰۲۳|


* آية الله زنجاني: اگر قسمتي از گوش حيوان بريده باشد، اشکال ندارد.}} و دم بريده و شاخ داخل آن شکسته يا بريده نباشد.
* آیة الله زنجانی: اگر قسمتی از گوش حیوان بریده باشد، اشکال ندارد.}} و دم بریده و شاخ داخل آن شکسته یا بریده نباشد.


پنجم ـ بايد لاغر نباشد و اگر در گُرده او پيه باشد کافي است، و احتياط آن است که آن را در عرف لاغر نگويند.{{توضیح مساله|۱۰۲۳|
پنجم ـ باید لاغر نباشد و اگر در گُرده او پیه باشد کافی است، و احتیاط آن است که آن را در عرف لاغر نگویند.{{توضیح مساله|۱۰۲۳|


* آية الله بهجت: بايد لاغر نباشد و مشهور کفايت بودن پيه در گرده اوست و احوط آنست که علاوه بر اين او را در عرف لاغر نگويند.  
* آیة الله بهجت: باید لاغر نباشد و مشهور کفایت بودن پیه در گرده اوست و احوط آنست که علاوه بر این او را در عرف لاغر نگویند.  
* آية الله خويي: بايد عرفاً لاغر نباشد و پيه داشتن در گرده ملاک نيست.
* آیة الله خویی: باید عرفاً لاغر نباشد و پیه داشتن در گرده ملاک نیست.
* آية الله زنجاني، آية الله مکارم: بر کليه آن مقداري چربي باشد کافي است.  
* آیة الله زنجانی، آیة الله مکارم: بر کلیه آن مقداری چربی باشد کافی است.  
* آية الله سبحاني: نبايد در عرف لاغر شمرده شود.
* آیة الله سبحانی: نباید در عرف لاغر شمرده شود.
*آية الله سيستاني: معتبر است که قرباني عرفاً لاغر نباشد.}}
*آیة الله سیستانی: معتبر است که قربانی عرفاً لاغر نباشد.}}
   
   
ششم ـ بايد «خصي» نباشد،{{توضیح مساله|۱۰۲۳|
ششم ـ باید «خصی» نباشد،{{توضیح مساله|۱۰۲۳|


* آية الله تبريزى، آية الله فاضل: بنا بر احوط قرباني نبايد اَخته باشد.
* آیة الله تبریزی، آیة الله فاضل: بنا بر احوط قربانی نباید اَخته باشد.
* آية الله سبحاني: با وجود حيوان سالم نبايد قرباني از حيواناتي باشد که با شکافتن پوست، بيضه‌هايش را بيرون مي‌آورند.}} يعني بايد خصيتين آن را بيرون نياورده باشند.
* آیة الله سبحانی: با وجود حیوان سالم نباید قربانی از حیواناتی باشد که با شکافتن پوست، بیضه‌هایش را بیرون می‌آورند.}} یعنی باید خصیتین آن را بیرون نیاورده باشند.


هفتم ـ بايد بيضه آن را نکوبيده باشند به احتياط واجب.{{توضیح مساله|۱۰۲۳|
هفتم ـ باید بیضه آن را نکوبیده باشند به احتیاط واجب.{{توضیح مساله|۱۰۲۳|


* آية الله بهجت، آية الله فاضل: اين احتياط مستحب است.
* آیة الله بهجت، آیة الله فاضل: این احتیاط مستحب است.
*آيات عظام تبريزي، خويي، سيستاني: احوط و اولي آن است که بيضه آن را نکوبيده باشند.
*آیات عظام تبریزی، خویی، سیستانی: احوط و اولی آن است که بیضه آن را نکوبیده باشند.
*آية الله خامنه‌اي: به ذيل شرط چهارم مراجعه شود.
*آیة الله خامنه‌ای: به ذیل شرط چهارم مراجعه شود.
*آية الله زنجاني: بنا بر احتياط مستحب، بيضه آن را نتابيده و نکوبيده و نماليده باشند.
*آیة الله زنجانی: بنا بر احتیاط مستحب، بیضه آن را نتابیده و نکوبیده و نمالیده باشند.
* آية الله سبحاني: حيواني که رگ‌هاي بيضه‌هايش را کوبيده باشند و بيضه‌هايش برجا باشد حتي با وجود حيوان فاقد اين عيب، براي قرباني کافي است ولي در هر حال بهتر است با وجود حيوان سالم اين نوع حيوان را نيز قرباني نکنند.
* آیة الله سبحانی: حیوانی که رگ‌های بیضه‌هایش را کوبیده باشند و بیضه‌هایش برجا باشد حتی با وجود حیوان فاقد این عیب، برای قربانی کافی است ولی در هر حال بهتر است با وجود حیوان سالم این نوع حیوان را نیز قربانی نکنند.
* آية الله گلپايگاني، آية الله مکارم: جايز است کشتن حيواني که بيضه آن را کوبيده باشند.}}  
* آیة الله گلپایگانی، آیة الله مکارم: جایز است کشتن حیوانی که بیضه آن را کوبیده باشند.}}  


هشتم ـ بايد در اصل خلقت بي‌دم نباشد به احتياط واجب و اگر گوش يا شاخ در خلقت اصلي نداشته باشد، بعيد نيست کفايت، اگرچه خلاف احتياط است.{{توضیح مساله|۱۰۲۳|
هشتم ـ باید در اصل خلقت بی‌دم نباشد به احتیاط واجب و اگر گوش یا شاخ در خلقت اصلی نداشته باشد، بعید نیست کفایت، اگرچه خلاف احتیاط است.{{توضیح مساله|۱۰۲۳|


* آية الله بهجت: باکي نيست اگر گوش او شکافته يا سوراخ باشد اگرچه احوط ترک اين دو و ترک حيواني که شاخ يا دم از براي او در اصل خلقت نباشد و همچنين آن حيوان که عروق و بيضتين او را ماليده باشند که او را موجوء و مرضوض الخصيتين گويند اگرچه اظهر اجزاء موجوء است.   
* آیة الله بهجت: باکی نیست اگر گوش او شکافته یا سوراخ باشد اگرچه احوط ترک این دو و ترک حیوانی که شاخ یا دم از برای او در اصل خلقت نباشد و همچنین آن حیوان که عروق و بیضتین او را مالیده باشند که او را موجوء و مرضوض الخصیتین گویند اگرچه اظهر اجزاء موجوء است.   
* آيات عظام تبريزي، خويي، سيستاني: احوط و اولي اين است که قرباني طوري نباشد که از اصل خلقت شاخ و دُم نداشته باشد.
* آیات عظام تبریزی، خویی، سیستانی: احوط و اولی این است که قربانی طوری نباشد که از اصل خلقت شاخ و دُم نداشته باشد.
*آية الله خامنه‌اي: به ذيل شرط چهارم مراجعه شود.
*آیة الله خامنه‌ای: به ذیل شرط چهارم مراجعه شود.
*آية الله زنجاني: ذبح حيواني که در اصل خلقت، گوش ندارد و همچنين حيواني که دم ندارد و عرفاً ناقص به حساب مي‌آيد کافي نيست؛ ولي اگر در اصل خلقت، شاخ نداشته باشد اشکال ندارد.
*آیة الله زنجانی: ذبح حیوانی که در اصل خلقت، گوش ندارد و همچنین حیوانی که دم ندارد و عرفاً ناقص به حساب می‌آید کافی نیست؛ ولی اگر در اصل خلقت، شاخ نداشته باشد اشکال ندارد.
*آية الله سبحاني: اگر نداشتن دم در برخي از نژادهاي گوسفند طبيعي باشد قرباني کردن آن صحيح است؛ ولي اگر نژاد آن داراي دم باشد و يکي از آنها بي‌دم به دنيا آمده باشد، آن گوسفند براي قرباني کافي نيست. حيواني که در آفرينش فاقد گوش است يا گوش‌هاي آن را از ته بريده باشند مجزي نيست ولي اگر کمي از گوش را بريده و يا به عنوان علامت‌گذاري سوراخ کرده‌اند اشکالي ندارد با اين حال بهتر است غير آن را انتخاب کنند.
*آیة الله سبحانی: اگر نداشتن دم در برخی از نژادهای گوسفند طبیعی باشد قربانی کردن آن صحیح است؛ ولی اگر نژاد آن دارای دم باشد و یکی از آنها بی‌دم به دنیا آمده باشد، آن گوسفند برای قربانی کافی نیست. حیوانی که در آفرینش فاقد گوش است یا گوش‌های آن را از ته بریده باشند مجزی نیست ولی اگر کمی از گوش را بریده و یا به عنوان علامت‌گذاری سوراخ کرده‌اند اشکالی ندارد با این حال بهتر است غیر آن را انتخاب کنند.
* آية الله صافي، آية الله گلپايگاني: احتياط واجب آن است که حيواني را که شاخ يا گوش يا دم در اصل خلقت ندارد قرباني نکند.
* آیة الله صافی، آیة الله گلپایگانی: احتیاط واجب آن است که حیوانی را که شاخ یا گوش یا دم در اصل خلقت ندارد قربانی نکند.
*آية الله مکارم: اگر در اصل خلقت بي‌دم باشد اشکال ندارد.}}
*آیة الله مکارم: اگر در اصل خلقت بی‌دم باشد اشکال ندارد.}}


نهم ـ در اصل خلقت بي‌بيضه نباشد.{{توضیح مساله|۱۰۲۳|
نهم ـ در اصل خلقت بی‌بیضه نباشد.{{توضیح مساله|۱۰۲۳|


* آية الله مکارم: بنا بر احتياط.}}
* آیة الله مکارم: بنا بر احتیاط.}}


  | {{ارجاع مساله|۱۰۲۳}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۲۳}}
خط ۱۲۷: خط ۱۲۷:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۲۴
  | مساله = ۱۰۲۴
  | اگر غير از خصي يافت نشود، بعيد نيست کفايت ذبح خصي، گرچه احتياط در جمع بين آن و سالم است در ماه ذي‌حجه همان سال و اگر نشد سال ديگر،{{توضیح مساله|۱۰۲۴|
  | اگر غیر از خصی یافت نشود، بعید نیست کفایت ذبح خصی، گرچه احتیاط در جمع بین آن و سالم است در ماه ذی‌حجه همان سال و اگر نشد سال دیگر،{{توضیح مساله|۱۰۲۴|
* آية الله بهجت: اگر تأخير انداخت و پيدا نشد اشکال ندارد و جمع مي‌کند بين آن و روزه.
* آیة الله بهجت: اگر تأخیر انداخت و پیدا نشد اشکال ندارد و جمع می‌کند بین آن و روزه.
* آية الله تبريزى: و کسي که نتواند قرباني را ولو با صبر کردن تا آخر ذي‌حجه به اين شرايط تهيه کند، هرچه ممکن باشد کافي است.
* آیة الله تبریزی: و کسی که نتواند قربانی را ولو با صبر کردن تا آخر ذی‌حجه به این شرایط تهیه کند، هرچه ممکن باشد کافی است.
* آية الله خويي: و کسي که نتواند قرباني را به اين شرايط تهيه کند، هرچه ممکنش باشد همان کافي است.
* آیة الله خویی: و کسی که نتواند قربانی را به این شرایط تهیه کند، هرچه ممکنش باشد همان کافی است.
* آية الله سبحاني: اگر غير از خصي و مرضوض گوسفند يافت نشود، ذبح آن کافي است لکن اگر ناچار شد حيوان ناقصي را که نقص آن از جهت خصي بودن آن نيست، قرباني کند کفايت کرده ولي احتياط مستحب است که آن را ذبح کند و يک هدي تامّ هم در بقيه ذي‌حجه و اگر يافت نشد در سال آينده ذبح کند و احتياط بهتر آن است که بين ذبح هدي ناقص و هدي تامّ و روزه جمع کند.
* آیة الله سبحانی: اگر غیر از خصی و مرضوض گوسفند یافت نشود، ذبح آن کافی است لکن اگر ناچار شد حیوان ناقصی را که نقص آن از جهت خصی بودن آن نیست، قربانی کند کفایت کرده ولی احتیاط مستحب است که آن را ذبح کند و یک هدی تامّ هم در بقیه ذی‌حجه و اگر یافت نشد در سال آینده ذبح کند و احتیاط بهتر آن است که بین ذبح هدی ناقص و هدی تامّ و روزه جمع کند.
* آية الله سيستاني: اگر تا روز سيزدهم ذي‌حجه به جز اخته پيدا نشود، همان کافي است.
* آیة الله سیستانی: اگر تا روز سیزدهم ذی‌حجه به جز اخته پیدا نشود، همان کافی است.
* آية الله صافي: احتياط مستحب آنست که سه روز در حج و هفت روز پس از حج روزه بگيرد و اين حکم در مورد قرباني ناقص است چه خصي باشد و چه غير آن.
* آیة الله صافی: احتیاط مستحب آنست که سه روز در حج و هفت روز پس از حج روزه بگیرد و این حکم در مورد قربانی ناقص است چه خصی باشد و چه غیر آن.
* آية الله گلپايگاني: بنا بر احتياط ناقص را ذبح کند و در سال بعد نيز خودش و يا نايبش بايد حيوان ديگري را که واجد شرايط است قرباني کند.
* آیة الله گلپایگانی: بنا بر احتیاط ناقص را ذبح کند و در سال بعد نیز خودش و یا نایبش باید حیوان دیگری را که واجد شرایط است قربانی کند.
* آية الله مکارم: اين احتياط واجب نيست.}}يا جمع بين ناقص و روزه.
* آیة الله مکارم: این احتیاط واجب نیست.}}یا جمع بین ناقص و روزه.
  | {{ارجاع مساله|۱۰۲۴}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۲۴}}
}}
}}
خط ۱۴۱: خط ۱۴۱:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۲۶
  | مساله = ۱۰۲۶
  | اگر حيوان، شاخ خارجش شکسته يا بريده باشد اشکال ندارد و شاخ خارج؛ شاخ سخت سياهي است که به منزله غلاف است از براي شاخ داخل که آن شاخ سفيد است.{{توضیح مساله|۱۰۲۶|
  | اگر حیوان، شاخ خارجش شکسته یا بریده باشد اشکال ندارد و شاخ خارج؛ شاخ سخت سیاهی است که به منزله غلاف است از برای شاخ داخل که آن شاخ سفید است.{{توضیح مساله|۱۰۲۶|


* آية الله سبحاني: حيواني که شاخ برون و درون آن هر دو شکسته باشد، براي قرباني کفايت نمي‌کند اما اگر شاخ بيرون آن شکسته ولي شاخ درون و به اصطلاح ريشه سالم باشد در صورتي که اين شکستگي عرفاً نقص و عيب محسوب نمي‌شود کفايت مي‌کند، بنابراين شکسته شدن سر شاخ گوسفند اشکال ندارد.}}
* آیة الله سبحانی: حیوانی که شاخ برون و درون آن هر دو شکسته باشد، برای قربانی کفایت نمی‌کند اما اگر شاخ بیرون آن شکسته ولی شاخ درون و به اصطلاح ریشه سالم باشد در صورتی که این شکستگی عرفاً نقص و عیب محسوب نمی‌شود کفایت می‌کند، بنابراین شکسته شدن سر شاخ گوسفند اشکال ندارد.}}


  | {{ارجاع مساله|۱۰۲۶}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۲۶}}
خط ۱۵۲: خط ۱۵۲:
  | شکاف داشتن گوش و سوراخ بودن آن مانع ندارد{{توضیح مساله|۱۰۲۷|
  | شکاف داشتن گوش و سوراخ بودن آن مانع ندارد{{توضیح مساله|۱۰۲۷|


* آية الله سبحاني: شکاف گوش يا سوراخ کردن آن اگر براي علامت‌گذاري انجام گرفته باشد مانع ندارد ولي بهتر است غير آن را انتخاب کنند.}} و احتياط آن است که چنين نباشد.
* آیة الله سبحانی: شکاف گوش یا سوراخ کردن آن اگر برای علامت‌گذاری انجام گرفته باشد مانع ندارد ولی بهتر است غیر آن را انتخاب کنند.}} و احتیاط آن است که چنین نباشد.


  | {{ارجاع مساله|۱۰۲۷}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۲۷}}
خط ۱۶۰: خط ۱۶۰:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۲۹
  | مساله = ۱۰۲۹
  | يک گوسفند، کمتر چيزي است که کافي است براي ذبح، لکن هرچه بيشتر ذبح کند افضل است و در روايت است که رسول خدا(ص) صد شتر همراه آوردند، سي و چهار تاي آنها را براي حضرت اميرالمؤمنين(ع) نحر کردند و شصت و شش تاي آنها را براي خودشان.
  | یک گوسفند، کمتر چیزی است که کافی است برای ذبح، لکن هرچه بیشتر ذبح کند افضل است و در روایت است که رسول خدا(ص) صد شتر همراه آوردند، سی و چهار تای آنها را برای حضرت امیرالمؤمنین(ع) نحر کردند و شصت و شش تای آنها را برای خودشان.
}}
}}


خط ۱۶۶: خط ۱۶۶:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۳۰
  | مساله = ۱۰۳۰
  | اگر هدي يافت نشود{{توضیح مساله|۱۰۳۰|
  | اگر هدی یافت نشود{{توضیح مساله|۱۰۳۰|


* آية الله بهجت: در ادامه اين فرع مي‌فرمايد: و احوط آن است که در صورت تأخير از ذي‌حجه همان سال، جمع کند بين آن و صوم ده روز.
* آیة الله بهجت: در ادامه این فرع می‌فرماید: و احوط آن است که در صورت تأخیر از ذی‌حجه همان سال، جمع کند بین آن و صوم ده روز.
* آية الله زنجاني: و نتواند تا فراهم شدن قرباني، در مکه بماند... .
* آیة الله زنجانی: و نتواند تا فراهم شدن قربانی، در مکه بماند... .
* آية الله سيستاني: اگر تا روز سيزدهم يافت نشود بعيد نيست کفايت روزه (که در بخش بعد، مسئله 1051 خواهد آمد) ولي احتياط مستحب اين است که جمع کند بين روزه و ذبح در بقيه ذي‌حجه اگر ممکن باشد هرچند با سپردن به شخص امين.}} قيمت آن را پيش شخص اميني بگذارد که در بقيه ذي‌حجه بگيرد و در منا ذبح کند و اگر در اين سال ممکن نشود، سال بعد اين کار را بکند.
* آیة الله سیستانی: اگر تا روز سیزدهم یافت نشود بعید نیست کفایت روزه (که در بخش بعد، مسئله 1051 خواهد آمد) ولی احتیاط مستحب این است که جمع کند بین روزه و ذبح در بقیه ذی‌حجه اگر ممکن باشد هرچند با سپردن به شخص امین.}} قیمت آن را پیش شخص امینی بگذارد که در بقیه ذی‌حجه بگیرد و در منا ذبح کند و اگر در این سال ممکن نشود، سال بعد این کار را بکند.


  | {{ارجاع مساله|۱۰۳۰}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۳۰}}
خط ۱۷۷: خط ۱۷۷:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۳۱
  | مساله = ۱۰۳۱
  | اگر هدي ناقص يافت شود (از غير جهت خصي بودن که گذشت) احتياط واجب آن است که آن را ذبح کند{{توضیح مساله|۱۰۳۱|
  | اگر هدی ناقص یافت شود (از غیر جهت خصی بودن که گذشت) احتیاط واجب آن است که آن را ذبح کند{{توضیح مساله|۱۰۳۱|
* آيات عظام بهجت، صافی، گلپايگانی: به ذيل مسئله 1024 مراجعه شود.
* آیات عظام بهجت، صافی، گلپایگانی: به ذیل مسئله 1024 مراجعه شود.
* آية الله تبريزی، آية الله خويي: اگر تا آخر ذي‌حجه هدي تام پيدا مي‌کند بايد صبر کند ولي اگر فعلا متمکن نيست و احتمال مي‌دهد تا آخر ادامه پيدا کند مي‌تواند هدي ناقص ذبح کند ولي اگر اتفاقاً کشف خلاف شد بايد اعاده کند.
* آیة الله تبریزی، آیة الله خویی: اگر تا آخر ذی‌حجه هدی تام پیدا می‌کند باید صبر کند ولی اگر فعلا متمکن نیست و احتمال می‌دهد تا آخر ادامه پیدا کند می‌تواند هدی ناقص ذبح کند ولی اگر اتفاقاً کشف خلاف شد باید اعاده کند.
* آية الله زنجاني: هدي ناقص کافي نيست، بلکه بايد تا آخر ذي‌حجه صبر کند و هدي تام، قرباني کند و پس از آن حلق و تقصير کرده اعمال بعدي را انجام دهد، البته در صورتي که اين تأخير، حرجي است يا مجبور است به وطن برگردد بدون قرباني، اعمال بعدي را انجام مي‌دهد و در باقيمانده ذي‌حجه و اگر نشد در سال بعد، قرباني مي‌کند و در هر حال، وظيفه او روزه گرفتن نيست.
* آیة الله زنجانی: هدی ناقص کافی نیست، بلکه باید تا آخر ذی‌حجه صبر کند و هدی تام، قربانی کند و پس از آن حلق و تقصیر کرده اعمال بعدی را انجام دهد، البته در صورتی که این تأخیر، حرجی است یا مجبور است به وطن برگردد بدون قربانی، اعمال بعدی را انجام می‌دهد و در باقیمانده ذی‌حجه و اگر نشد در سال بعد، قربانی می‌کند و در هر حال، وظیفه او روزه گرفتن نیست.
* آية الله سبحاني: در مورد خصي در مسائل قبل متعرض شده‌ايم لکن اگر ناچار شد حيوان ناقصي را که نقص آن به‌ خاطر خصي بودن نباشد بلکه از جهات ديگر ناقص باشد را قرباني کند کفايت مي‌کند و آن‌چه در متن به عنوان احتياط واجب آمده احتياط مستحب است.
* آیة الله سبحانی: در مورد خصی در مسائل قبل متعرض شده‌ایم لکن اگر ناچار شد حیوان ناقصی را که نقص آن به خاطر خصی بودن نباشد بلکه از جهات دیگر ناقص باشد را قربانی کند کفایت می‌کند و آن‌چه در متن به عنوان احتیاط واجب آمده احتیاط مستحب است.
* آية الله سيستاني: احتياط اين است که بين ذبح ناقص و روزه اگر در ايام تشريق يافت نشد جمع نمايد. و اگر در بقيه ذي‌حجه هدي تام يافت شود به احتياط واجب آن را نيز اضافه کنند و همچنين است اگر پول هدي واجد شرايط را ندارد.
* آیة الله سیستانی: احتیاط این است که بین ذبح ناقص و روزه اگر در ایام تشریق یافت نشد جمع نماید. و اگر در بقیه ذی‌حجه هدی تام یافت شود به احتیاط واجب آن را نیز اضافه کنند و همچنین است اگر پول هدی واجد شرایط را ندارد.
* آية الله فاضل: و بعيد نيست اکتفا به همين هدي.
* آیة الله فاضل: و بعید نیست اکتفا به همین هدی.
* آية الله مکارم: هرگاه صحيح يافت نشود ناقص کافي است و احتياط مزبور لازم نيست.}} و يک هدي تام هم در بقيه ذي‌حجه و اگر نشد در سال آينده ذبح کند، و احتياط بهتر آن است که جمع کند بين هدي ناقص و هدي تام؛ به طوري که گفته شد و روزه به نحوي که ذکر شد.
* آیة الله مکارم: هرگاه صحیح یافت نشود ناقص کافی است و احتیاط مزبور لازم نیست.}} و یک هدی تام هم در بقیه ذی‌حجه و اگر نشد در سال آینده ذبح کند، و احتیاط بهتر آن است که جمع کند بین هدی ناقص و هدی تام؛ به طوری که گفته شد و روزه به نحوی که ذکر شد.


  | {{ارجاع مساله|۱۰۳۱}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۳۱}}
خط ۱۹۱: خط ۱۹۱:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۲۸
  | مساله = ۱۰۲۸
  | بايد ذبح را بعد از رمي جمره عقبه بکند به احتياط واجب.{{توضیح مساله|۱۰۲۸|
  | باید ذبح را بعد از رمی جمره عقبه بکند به احتیاط واجب.{{توضیح مساله|۱۰۲۸|


* آيات عظام تبريزي، خويي، زنجاني، سبحاني، صافي، گلپايگاني: واجب است قرباني پس از رمي باشد.
* آیات عظام تبریزی، خویی، زنجانی، سبحانی، صافی، گلپایگانی: واجب است قربانی پس از رمی باشد.
* آية الله فاضل: بنا بر اقوي بعد از رمي قرباني کند.}}
* آیة الله فاضل: بنا بر اقوی بعد از رمی قربانی کند.}}


  | {{ارجاع مساله|۱۰۲۸}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۲۸}}
خط ۲۰۱: خط ۲۰۱:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۳۲
  | مساله = ۱۰۳۲
  | احتياط واجب آن است که ذبح هدي را از روز عيد تأخير نيندازد.{{توضیح مساله|۱۰۳۲|
  | احتیاط واجب آن است که ذبح هدی را از روز عید تأخیر نیندازد.{{توضیح مساله|۱۰۳۲|


* آية الله بهجت: واجب است ذبح هدي در روز عيد، و اما بعد از عيد پس مجزي است در بقيه ذي‌حجه اگرچه خلاف احتياط است تکليفاً تأخير از آن بدون عذر خصوصاً تأخير از ايام تشريق سه‌گانه.
* آیة الله بهجت: واجب است ذبح هدی در روز عید، و اما بعد از عید پس مجزی است در بقیه ذی‌حجه اگرچه خلاف احتیاط است تکلیفاً تأخیر از آن بدون عذر خصوصاً تأخیر از ایام تشریق سه‌گانه.
* آية الله زنجاني: اختياراً مي‌تواند ذبح را تا روز دوازدهم به تأخير بيندازد و در صورت عذر، تأخير آن تا زماني که بتواند بعد از قرباني، حلق و تقصير کرده و اعمال مکه آخر را در ذي‌حجه به جا آورد، مانعي ندارد ولي در هر حال بايد ترتيب بين اعمال روز عيد و همچنين بين حلق يا تقصير و اعمال مکه رعايت شود، هرچند شرطيت ترتيب بين اعمال منا مخصوص عالم عامد است.
* آیة الله زنجانی: اختیاراً می‌تواند ذبح را تا روز دوازدهم به تأخیر بیندازد و در صورت عذر، تأخیر آن تا زمانی که بتواند بعد از قربانی، حلق و تقصیر کرده و اعمال مکه آخر را در ذی‌حجه به جا آورد، مانعی ندارد ولی در هر حال باید ترتیب بین اعمال روز عید و همچنین بین حلق یا تقصیر و اعمال مکه رعایت شود، هرچند شرطیت ترتیب بین اعمال منا مخصوص عالم عامد است.
* آية الله سيستاني: اين احتياط مستحب است و مي‌تواند در روزهاي تشريق هم قرباني کند.  
* آیة الله سیستانی: این احتیاط مستحب است و می‌تواند در روزهای تشریق هم قربانی کند.  
* آية الله صافي، آية الله گلپايگاني: بنا بر احتياط اختياراً جايز نيست ذبح هدي را از روز عيد تأخير بيندازد اگرچه اقوي جواز آن است.
* آیة الله صافی، آیة الله گلپایگانی: بنا بر احتیاط اختیاراً جایز نیست ذبح هدی را از روز عید تأخیر بیندازد اگرچه اقوی جواز آن است.
* آية الله مکارم: تا روز سيزدهم جايز است.}}
* آیة الله مکارم: تا روز سیزدهم جایز است.}}


  | {{ارجاع مساله|۱۰۳۲}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۳۲}}
خط ۲۱۵: خط ۲۱۵:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۳۳
  | مساله = ۱۰۳۳
  | اگر به واسطه عذري مثل فراموشي يا غير آن، ذبح را در روز عيد نکرد، احتياط واجب آن است که در ايام «تشريق» ذبح کند{{توضیح مساله|۱۰۳۳|
  | اگر به واسطه عذری مثل فراموشی یا غیر آن، ذبح را در روز عید نکرد، احتیاط واجب آن است که در ایام «تشریق» ذبح کند{{توضیح مساله|۱۰۳۳|
* آية الله بهجت: حکم آن در مسئله قبل بيان شد.
* آیة الله بهجت: حکم آن در مسئله قبل بیان شد.
* آية الله تبريزى، آية الله خويي: بلکه بدون ترديد لازم است.
* آیة الله تبریزی، آیة الله خویی: بلکه بدون تردید لازم است.
* آية الله زنجاني: به ذيل مسئله قبل مراجعه شود.
* آیة الله زنجانی: به ذیل مسئله قبل مراجعه شود.
* آية الله سبحانی: افراد معذور تا غروب روز سيزدهم ذي‌حجه فرصت دارند قرباني کنند و اگر امکان نپذيرفت، تا آخر ماه مي‌توانند وظيفه قرباني را انجام دهند ولي رمي خود را در روز يازدهم و دوازدهم انجام دهند هرچند قرباني به تأخير افتاده باشد.  
* آیة الله سبحانی: افراد معذور تا غروب روز سیزدهم ذی‌حجه فرصت دارند قربانی کنند و اگر امکان نپذیرفت، تا آخر ماه می‌توانند وظیفه قربانی را انجام دهند ولی رمی خود را در روز یازدهم و دوازدهم انجام دهند هرچند قربانی به تأخیر افتاده باشد.  
* آية الله سيستاني: اقوي آن است که مي‌تواند در روزهاي تشريق قرباني کند.
* آیة الله سیستانی: اقوی آن است که می‌تواند در روزهای تشریق قربانی کند.
* آية الله صافي، آية الله گلپايگاني: اين احتياط واجب نيست اگرچه مطلوب اسـت ولکن اگر در غير ايـام نحر (روز عيد و سه روز بعـد از آن) بـود بنا بر احتيـاط قصد ادا و قضـا نکند، بلکه به قصد ما في الذمه ذبـح کند.
* آیة الله صافی، آیة الله گلپایگانی: این احتیاط واجب نیست اگرچه مطلوب اسـت ولکن اگر در غیر ایـام نحر (روز عید و سه روز بعـد از آن) بـود بنا بر احتیـاط قصد ادا و قضـا نکند، بلکه به قصد ما فی الذمه ذبـح کند.
* آية الله مکارم: تا روز سيزدهم در هر حال جايز است ذبح کند.}} و اگر نشد در بقيه ماه ذي‌حجه و در تأخير عمدي نيز همين حکم است.{{توضیح مساله|۱۰۳۳|
* آیة الله مکارم: تا روز سیزدهم در هر حال جایز است ذبح کند.}} و اگر نشد در بقیه ماه ذی‌حجه و در تأخیر عمدی نیز همین حکم است.{{توضیح مساله|۱۰۳۳|
* آية الله سيستاني: اگر عمداً ذبح را از ايام تشريق تأخير بيندازد حجش باطل است و اگر معذور باشد بايد روزه بگيرد و احتياط مستحب اين است که ذبح در بقيه ذي‌حجه را نيز انجام دهد.}}
* آیة الله سیستانی: اگر عمداً ذبح را از ایام تشریق تأخیر بیندازد حجش باطل است و اگر معذور باشد باید روزه بگیرد و احتیاط مستحب این است که ذبح در بقیه ذی‌حجه را نیز انجام دهد.}}


  | {{ارجاع مساله|۱۰۳۳}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۳۳}}
خط ۲۳۱: خط ۲۳۱:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۳۴
  | مساله = ۱۰۳۴
  | اگر حيواني را به گمان آنکه صحيح و سالم است ذبح کرد بعد معلوم شد که مريض يا ناقص بوده، کافي نيست و بايد دوباره ذبح کند.{{توضیح مساله|۱۰۳۴|
  | اگر حیوانی را به گمان آنکه صحیح و سالم است ذبح کرد بعد معلوم شد که مریض یا ناقص بوده، کافی نیست و باید دوباره ذبح کند.{{توضیح مساله|۱۰۳۴|
* آيات عظام تبريزي، خويي، سيستاني، مکارم: چنانچه قرباني را به عقيده اينکه سالم است خريداري نمود و قيمتش را پرداخت و بعد معلوم شد که عيبي دارد، ظاهر اين است که مي‌تواند به آن اکتفا نمايد و لازم نيست قرباني ديگري بنمايد.
* آیات عظام تبریزی، خویی، سیستانی، مکارم: چنانچه قربانی را به عقیده اینکه سالم است خریداری نمود و قیمتش را پرداخت و بعد معلوم شد که عیبی دارد، ظاهر این است که می‌تواند به آن اکتفا نماید و لازم نیست قربانی دیگری بنماید.
* آية الله خامنه‌اي: در صورت تمکن مالي.}}
* آیة الله خامنه‌ای: در صورت تمکن مالی.}}


  | {{ارجاع مساله|۱۰۳۴}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۳۴}}
خط ۲۴۰: خط ۲۴۰:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۳۵
  | مساله = ۱۰۳۵
  | اگر حيواني را به گمان چاقي ذبح کرد بعد معلوم شد لاغر است، کافي است.{{توضیح مساله|۱۰۳۵|
  | اگر حیوانی را به گمان چاقی ذبح کرد بعد معلوم شد لاغر است، کافی است.{{توضیح مساله|۱۰۳۵|
* آية الله سيستاني: اگر حيواني را به گمان چاقي خريد سپس معلوم شد لاغر است کافي است چه قبل از ذبح معلوم شود چه بعد از آن، ولي اگر خودش گوسفندي داشت و آن را به گمان چاقي ذبح کرد سپس معلوم شد لاغر است به احتياط واجب کافي نيست.
* آیة الله سیستانی: اگر حیوانی را به گمان چاقی خرید سپس معلوم شد لاغر است کافی است چه قبل از ذبح معلوم شود چه بعد از آن، ولی اگر خودش گوسفندی داشت و آن را به گمان چاقی ذبح کرد سپس معلوم شد لاغر است به احتیاط واجب کافی نیست.
* آية الله مکارم: هرگاه حيواني را که به ظاهر چاق است، خريداري کند و بعد از ذبح کردن يا پس از خريدن و پرداخت وجه و قبل از ذبح معلوم شود لاغر است، کافي است.}}
* آیة الله مکارم: هرگاه حیوانی را که به ظاهر چاق است، خریداری کند و بعد از ذبح کردن یا پس از خریدن و پرداخت وجه و قبل از ذبح معلوم شود لاغر است، کافی است.}}


  | {{ارجاع مساله|۱۰۳۵}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۳۵}}
خط ۲۵۰: خط ۲۵۰:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۳۶
  | مساله = ۱۰۳۶
  | {اگر حيواني را به گمان لاغري خريد و به اميد آنکه چاق درآيد، براي اطاعت خدا رجائاً ذبح کرد و بعد معلوم شد چاق است، کافي است.
  | {اگر حیوانی را به گمان لاغری خرید و به امید آنکه چاق درآید، برای اطاعت خدا رجائاً ذبح کرد و بعد معلوم شد چاق است، کافی است.
}}{{سخ}}
}}{{سخ}}
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۳۷
  | مساله = ۱۰۳۷
  | اگر احتمال نمي‌داد که حيوان چاق است يا احتمال مي‌داد لکن از روي بي‌مبالاتي ذبح کرد نه به اميد موافقت امر خداوند، کافي نيست{{توضیح مساله|۱۰۳۷|
  | اگر احتمال نمی‌داد که حیوان چاق است یا احتمال می‌داد لکن از روی بی‌مبالاتی ذبح کرد نه به امید موافقت امر خداوند، کافی نیست{{توضیح مساله|۱۰۳۷|
* آيات عظام تبريزي، خويي، سيستاني، مکارم: اگر اجمالاً قصد اطاعت امر الهي داشته است کافي است.
* آیات عظام تبریزی، خویی، سیستانی، مکارم: اگر اجمالاً قصد اطاعت امر الهی داشته است کافی است.
* آية الله سبحاني: اگر معلوم شد گوسفند لاغر نبوده کفايت مي‌کند ولي اگر لاغر بوده بايد مجدداً  
* آیة الله سبحانی: اگر معلوم شد گوسفند لاغر نبوده کفایت می‌کند ولی اگر لاغر بوده باید مجدداً  
* قرباني کند.}}
* قربانی کند.}}


  | {{ارجاع مساله|۱۰۳۷}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۳۷}}
خط ۲۶۳: خط ۲۶۳:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۳۸
  | مساله = ۱۰۳۸
  | اگر لاغري آن را اعتقاد داشت و به واسطه جهل به مسئله، براي اطاعت خداوند ذبح کرد، بعد معلوم شد چاق است، احتياط واجب در اعاده است.{{توضیح مساله|۱۰۳۸|
  | اگر لاغری آن را اعتقاد داشت و به واسطه جهل به مسئله، برای اطاعت خداوند ذبح کرد، بعد معلوم شد چاق است، احتیاط واجب در اعاده است.{{توضیح مساله|۱۰۳۸|
* آيات عظام بهجت، تبريزي، خويي، زنجاني، سبحانی، سيستاني، صافی، گلپايگانی: در فرض مزبور کفايت مي‌کند.
* آیات عظام بهجت، تبریزی، خویی، زنجانی، سبحانی، سیستانی، صافی، گلپایگانی: در فرض مزبور کفایت می‌کند.
* آية الله فاضل: بهتر است اعاده کند.
* آیة الله فاضل: بهتر است اعاده کند.
* آية الله نوري: ظاهراً کافي است.}}
* آیة الله نوری: ظاهراً کافی است.}}


  | {{ارجاع مساله|۱۰۳۸}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۳۸}}
خط ۲۷۲: خط ۲۷۲:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۳۹
  | مساله = ۱۰۳۹
  | اگر ناقص بودن را اعتقاد داشت و به واسطه جهل به مسئله، براي اطاعت خداوند ذبح کرد و بعد معلوم شد صحيح است ظاهراً کافي باشد.
  | اگر ناقص بودن را اعتقاد داشت و به واسطه جهل به مسئله، برای اطاعت خداوند ذبح کرد و بعد معلوم شد صحیح است ظاهراً کافی باشد.
}}
}}


خط ۲۷۸: خط ۲۷۸:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۴۰
  | مساله = ۱۰۴۰
  | احتياط آن است که ذبيحه را سه قسمت کنند، يک قسمت را هديه بدهند و يک قسمت را صدقه بدهند و قدري هم از ذبيحه بخورند و صدقه را به مؤمنين بدهند ولکن هيچ‌يک از اين احتياط‌ها واجب نيست{{توضیح مساله|۱۰۴۰|
  | احتیاط آن است که ذبیحه را سه قسمت کنند، یک قسمت را هدیه بدهند و یک قسمت را صدقه بدهند و قدری هم از ذبیحه بخورند و صدقه را به مؤمنین بدهند ولکن هیچ‌یک از این احتیاط‌ها واجب نیست{{توضیح مساله|۱۰۴۰|
* آية الله بهجت: احوط آنست که قدري از ذبيحه بخورند و قدري هديه دهند و قدري صدقه دهند و لازم نيست بنا بر اظهر که مقدار هر يک از هديه و صدقه ثلث ذبيحه باشد و نيز در خصوص سهم صدقه احوط آن است که بر مؤمنين بوده باشد و اگر به اختيار خود به غير مؤمن بدهد احوط ضمان اوست يعني قيمت قدري از آن را به عنوان صدقه به فقير مي‌دهد و همين احتياط در سهم هديه به مثل اتلاف و بيع جاريست و عمل به احتياط به مثل توسيط فقير يا استيکال او ممکن است، و در صورت عدم امکان، اين تکليف ساقط است.  
* آیة الله بهجت: احوط آنست که قدری از ذبیحه بخورند و قدری هدیه دهند و قدری صدقه دهند و لازم نیست بنا بر اظهر که مقدار هر یک از هدیه و صدقه ثلث ذبیحه باشد و نیز در خصوص سهم صدقه احوط آن است که بر مؤمنین بوده باشد و اگر به اختیار خود به غیر مؤمن بدهد احوط ضمان اوست یعنی قیمت قدری از آن را به عنوان صدقه به فقیر می‌دهد و همین احتیاط در سهم هدیه به مثل اتلاف و بیع جاریست و عمل به احتیاط به مثل توسیط فقیر یا استیکال او ممکن است، و در صورت عدم امکان، این تکلیف ساقط است.  
*  آية الله تبريزى، آية الله خويي: اين احتياط واجب است ولي نسبت به صدقه انسان مي‌تواند از فقير مؤمن و نسبت به هديه از مؤمن ديگري ولو از شهر خودش وکالت در قبول و اعراض بگيرد و بعد از ذبح از طرف آنها قبول و قبض کرده و بعد اعراض نمايد و در صورتي که در منا متمکن از تقسيم نيست اخذ وکالت مزبور لازم است و اگر اين عمل را با فرض تمکن انجام ندهد بنا بر احتياط واجب ضامن است.
*  آیة الله تبریزی، آیة الله خویی: این احتیاط واجب است ولی نسبت به صدقه انسان می‌تواند از فقیر مؤمن و نسبت به هدیه از مؤمن دیگری ولو از شهر خودش وکالت در قبول و اعراض بگیرد و بعد از ذبح از طرف آنها قبول و قبض کرده و بعد اعراض نماید و در صورتی که در منا متمکن از تقسیم نیست اخذ وکالت مزبور لازم است و اگر این عمل را با فرض تمکن انجام ندهد بنا بر احتیاط واجب ضامن است.
* آية الله زنجاني: ولي واجب است حداقل ثلث قرباني را به فقيري که در حرم حضور دارد ـ هرچند زائر باشد ـ صدقه بدهد و براي اين کار کافي است از فقير وکالت بگيرد و از طرف فقير، سهم او را تحويل بگيرد.
* آیة الله زنجانی: ولی واجب است حداقل ثلث قربانی را به فقیری که در حرم حضور دارد ـ هرچند زائر باشد ـ صدقه بدهد و برای این کار کافی است از فقیر وکالت بگیرد و از طرف فقیر، سهم او را تحویل بگیرد.
* آية الله سبحاني: به احتياط واجب قسمت فقرا به آنها داده شود و چون عمل به اين قسمت در شرايط فعلي امکان‌پذير نيست مي‌تواند از فقيري در شهر خود يا نقطه ديگر وکالت بگيرد که در غياب او به وي تمليک کند و سپس آن را رها کند و اگر اين کار را هم نتواند انجام دهد اذن فقير ساقط است.
* آیة الله سبحانی: به احتیاط واجب قسمت فقرا به آنها داده شود و چون عمل به این قسمت در شرایط فعلی امکان‌پذیر نیست می‌تواند از فقیری در شهر خود یا نقطه دیگر وکالت بگیرد که در غیاب او به وی تملیک کند و سپس آن را رها کند و اگر این کار را هم نتواند انجام دهد اذن فقیر ساقط است.
* آية الله سيستاني: در دو قسم اول با متن موافق هستند و اما در قسم سوم مي‌فرمايند: بنا بر احتياط واجب آن را به فقراي مسلمانان صدقه دهد. و اگر صدقه دادن ممکن نباشد يا موجب مشقت و زحمت زيادي شود وجوب آن ساقط مي‌شود و رساندن آن به خود فقير لازم نيست بلکه کفايت مي‌کند به وکيل او داده شود اگرچه وکيل خود قرباني‌کننده باشد آن‌گاه وکيل بر حسب اجازه موکل در آن تصرف مي‌کند به هديه دادن يا فروش يا اعراض از آن و يا غير اينها.
* آیة الله سیستانی: در دو قسم اول با متن موافق هستند و اما در قسم سوم می‌فرمایند: بنا بر احتیاط واجب آن را به فقرای مسلمانان صدقه دهد. و اگر صدقه دادن ممکن نباشد یا موجب مشقت و زحمت زیادی شود وجوب آن ساقط می‌شود و رساندن آن به خود فقیر لازم نیست بلکه کفایت می‌کند به وکیل او داده شود اگرچه وکیل خود قربانی‌کننده باشد آن‌گاه وکیل بر حسب اجازه موکل در آن تصرف می‌کند به هدیه دادن یا فروش یا اعراض از آن و یا غیر اینها.
* آية الله صافي، آية الله گلپايگاني: احتياط واجب آن است که قدري از قرباني را خودش بخورد و قدري را هديه دهد و مقداري را به فقير مؤمن صدقه بدهد، و احتياط آن است که هديه را هم به مؤمن بدهد و اينکه هر يک از صدقه و هديه کمتر از ثلث قرباني نباشد و در هديه فقر شرط نيست.
* آیة الله صافی، آیة الله گلپایگانی: احتیاط واجب آن است که قدری از قربانی را خودش بخورد و قدری را هدیه دهد و مقداری را به فقیر مؤمن صدقه بدهد، و احتیاط آن است که هدیه را هم به مؤمن بدهد و اینکه هر یک از صدقه و هدیه کمتر از ثلث قربانی نباشد و در هدیه فقر شرط نیست.
* آية الله مکارم: تقسيم ذبيحه برای کسی که متمکن است به سه قسمت واجب است ولی وکالت گرفتن از فقیر لازم نیست.}} و اگر صدقه را به فقراي کفار بدهد يا آنکه تمام ذبيحه را به آنها بدهد اشکال ندارد و ضامن حصه فقراء نيست{{توضیح مساله|۱۰۴۰|
* آیة الله مکارم: تقسیم ذبیحه برای کسی که متمکن است به سه قسمت واجب است ولی وکالت گرفتن از فقیر لازم نیست.}} و اگر صدقه را به فقرای کفار بدهد یا آنکه تمام ذبیحه را به آنها بدهد اشکال ندارد و ضامن حصه فقراء نیست{{توضیح مساله|۱۰۴۰|
* آية الله سيستاني: بلکه به احتياط واجب ضامن حصّه فقرا است مگر اينکه قرباني ارزش مالي خود را به دليل فراواني بيش از حد از دست بدهد.}} ليکن احتياط؛ خصوصاً در خوردنِ قدري از ذبيحه، خيلي مطلوب است.
* آیة الله سیستانی: بلکه به احتیاط واجب ضامن حصّه فقرا است مگر اینکه قربانی ارزش مالی خود را به دلیل فراوانی بیش از حد از دست بدهد.}} لیکن احتیاط؛ خصوصاً در خوردنِ قدری از ذبیحه، خیلی مطلوب است.


  | {{ارجاع مساله|۱۰۴۰}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۴۰}}
خط ۲۹۴: خط ۲۹۴:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۴۱
  | مساله = ۱۰۴۱
  | جايز است که ذبح را کسي ديگر به نيابت انجام دهد و نيت را نايب کند و احتياطاً خود شخص هم نيت کند. {{توضیح مساله|۱۰۴۱|
  | جایز است که ذبح را کسی دیگر به نیابت انجام دهد و نیت را نایب کند و احتیاطاً خود شخص هم نیت کند. {{توضیح مساله|۱۰۴۱|
* آية الله تبريزى، آية الله خويي: بايد نيت از صاحب قرباني تا هنگام کشتن مستمر باشد و کشنده لازم نيست نيت کند هرچند احوط و اولي نيت نمودن اوست.
* آیة الله تبریزی، آیة الله خویی: باید نیت از صاحب قربانی تا هنگام کشتن مستمر باشد و کشنده لازم نیست نیت کند هرچند احوط و اولی نیت نمودن اوست.
* آية الله زنجاني: در ذبح قرباني و کفارات، مباشرت، معتبر نيست، پس حاجي مي‌تواند از کسي بخواهد يا به او اجازه دهد برايش ذبح کند، بلکه مي‌تواند ديگري را در اين کار، نايب خود قرار دهد و در صورت اول ـ که متعارف موارد است ـ هنگام ذبح بايد خود حاجي، قصد داشته باشد که «براي حج تمتع قرباني مي‌کنم قربة الي الله» و کافي است اين قصد به‌ طور اجمال در ذهن او باشد و لازم نيست ذابح، قصد قربت يا نيت انجام قرباني براي حج داشته باشد؛ بلکه همين که حيوان او را ذبح مي‌کند کافي است، هرچند اصلاً کسي را نيت نکرده باشد و چون کار ذابح، نيابت نيست، بدون ترديد، ايمان در او معتبر نمي‌باشد و حکمي که در متن مناسک آمده است مربوط به صورت دوم يعني صورت نيابت است که به ندرت پيش مي‌آيد.
* آیة الله زنجانی: در ذبح قربانی و کفارات، مباشرت، معتبر نیست، پس حاجی می‌تواند از کسی بخواهد یا به او اجازه دهد برایش ذبح کند، بلکه می‌تواند دیگری را در این کار، نایب خود قرار دهد و در صورت اول ـ که متعارف موارد است ـ هنگام ذبح باید خود حاجی، قصد داشته باشد که «برای حج تمتع قربانی می‌کنم قربة الی الله» و کافی است این قصد به طور اجمال در ذهن او باشد و لازم نیست ذابح، قصد قربت یا نیت انجام قربانی برای حج داشته باشد؛ بلکه همین که حیوان او را ذبح می‌کند کافی است، هرچند اصلاً کسی را نیت نکرده باشد و چون کار ذابح، نیابت نیست، بدون تردید، ایمان در او معتبر نمی‌باشد و حکمی که در متن مناسک آمده است مربوط به صورت دوم یعنی صورت نیابت است که به ندرت پیش می‌آید.
* آية الله سبحاني: هرگاه انسان ديگري را براي قرباني نايب بگيرد، در اين صورت خود شخص فقط قصد قربت کند ولي نايب بايد عمل را آگاهانه و با تعيين نوع عمل (اينکه قرباني براي حج تمتع است و اينکه براي خود است يا نيابتا و فردي که حج را براي او انجام مي‌دهد و يا نايب در ذبح است) انجام دهد، اما هرگاه فقط ذبح را به ديگري واگذار مي‌کند، در اين صورت اعمال مربوط به نيت (آگاهانه بودن- تعيين نوع عمل- کار براي خدا انجام شود) مربوط به خود اوست. پس در شق اول حج‌گزار فقط قصد قربت کند و بقيه بر عهده نايب است و در شق دوم فقط ذبح به ديگري واگذار مي‌شود و اعمال مربوط به نيت بر عهده حج‌گزار است، بنابراين آنچه امروز بيشتر مرسوم است که نايب بدون واسطه و يا با اذن در توکيل به غير، به قربانگاه مي‌رود و پس از صورت برداري از اسامي افراد مختلف به ترتيب نام يک يک افراد را در نظر مي‌آورد و قصد مي‌کند آنچه بر ذمه فلاني است، انجام مي‌دهم خواه حجة الاسلام يا نيابتي يا مستحبي باشد، کافي است و ذبح کلي از طرف موکلين کافي نيست و بايد به هنگام ذبح تک تک افراد را مشخص کند.
* آیة الله سبحانی: هرگاه انسان دیگری را برای قربانی نایب بگیرد، در این صورت خود شخص فقط قصد قربت کند ولی نایب باید عمل را آگاهانه و با تعیین نوع عمل (اینکه قربانی برای حج تمتع است و اینکه برای خود است یا نیابتا و فردی که حج را برای او انجام می‌دهد و یا نایب در ذبح است) انجام دهد، اما هرگاه فقط ذبح را به دیگری واگذار می‌کند، در این صورت اعمال مربوط به نیت (آگاهانه بودن- تعیین نوع عمل- کار برای خدا انجام شود) مربوط به خود اوست. پس در شق اول حج‌گزار فقط قصد قربت کند و بقیه بر عهده نایب است و در شق دوم فقط ذبح به دیگری واگذار می‌شود و اعمال مربوط به نیت بر عهده حج‌گزار است، بنابراین آنچه امروز بیشتر مرسوم است که نایب بدون واسطه و یا با اذن در توکیل به غیر، به قربانگاه می‌رود و پس از صورت برداری از اسامی افراد مختلف به ترتیب نام یک یک افراد را در نظر می‌آورد و قصد می‌کند آنچه بر ذمه فلانی است، انجام می‌دهم خواه حجة الاسلام یا نیابتی یا مستحبی باشد، کافی است و ذبح کلی از طرف موکلین کافی نیست و باید به هنگام ذبح تک تک افراد را مشخص کند.
* آية الله صافي: و احوط آن است که علاوه بر نايب خودش هم اگر در وقت ذبح حاضر باشد نيت کند و اگر حاضر نيست موقعي که نايب يا وکيلي را که از طرف او براي ذبح نايب مي‌گيرد مي‌فرستد نيت کند و نيت را تا وقت ذبح مستمر بدارد.
* آیة الله صافی: و احوط آن است که علاوه بر نایب خودش هم اگر در وقت ذبح حاضر باشد نیت کند و اگر حاضر نیست موقعی که نایب یا وکیلی را که از طرف او برای ذبح نایب می‌گیرد می‌فرستد نیت کند و نیت را تا وقت ذبح مستمر بدارد.
* آية الله گلپايگاني: علاوه بر خودش ذابح نيز بايد نيت کند.
* آیة الله گلپایگانی: علاوه بر خودش ذابح نیز باید نیت کند.
* آية الله مکارم: نيت را حاجي مي‌کند.}}
* آیة الله مکارم: نیت را حاجی می‌کند.}}


  | {{ارجاع مساله|۱۰۴۱}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۴۱}}
خط ۳۰۸: خط ۳۰۸:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۴۲
  | مساله = ۱۰۴۲
  | احتياط واجب آن است که ذابح مؤمن باشد{{توضیح مساله|۱۰۴۲|
  | احتیاط واجب آن است که ذابح مؤمن باشد{{توضیح مساله|۱۰۴۲|
* آية الله بهجت: ايمان شرط نيست ولي شرايط ديگر را بايد دارا باشد.
* آیة الله بهجت: ایمان شرط نیست ولی شرایط دیگر را باید دارا باشد.
* آيات عظام تبريزي، خويي، زنجاني، سبحاني، سيستاني، صافي، گلپايگاني: اگر مسلمان باشد کفايت مي‌کند و شيعه بودن ذابح لزومي ندارد.
* آیات عظام تبریزی، خویی، زنجانی، سبحانی، سیستانی، صافی، گلپایگانی: اگر مسلمان باشد کفایت می‌کند و شیعه بودن ذابح لزومی ندارد.
* آية الله خامنه‌اي: بنا بر احتياط واجب ذبح‌کننده بايد شيعه اثني عشري باشد اما اگر نيت را خودش انجام دهد و فقط براي اجراي آن نايب بگيرد در اين صورت بعيد نيست که شيعه بودن ذبح‌کننده شرط نباشد.
* آیة الله خامنه‌ای: بنا بر احتیاط واجب ذبح‌کننده باید شیعه اثنی عشری باشد اما اگر نیت را خودش انجام دهد و فقط برای اجرای آن نایب بگیرد در این صورت بعید نیست که شیعه بودن ذبح‌کننده شرط نباشد.
* آية الله فاضل، آية الله نوري: در صورتي که ذابح را در انجام قرباني نايب کرده باشد و اما اگر از او خصوص ذبح را خواسته باشد لازم نيست مؤمن باشد و خودش بايد قصد قرباني و قربت را انجام دهد.  
* آیة الله فاضل، آیة الله نوری: در صورتی که ذابح را در انجام قربانی نایب کرده باشد و اما اگر از او خصوص ذبح را خواسته باشد لازم نیست مؤمن باشد و خودش باید قصد قربانی و قربت را انجام دهد.  
* آية الله مکارم: تمام مسلمانان که ذبيحه آنان پاک و حلال است مي‌توانند ذبح کنند.}} بلکه خالي از قوت نيست و همين طور در ذبح کفارات.
* آیة الله مکارم: تمام مسلمانان که ذبیحه آنان پاک و حلال است می‌توانند ذبح کنند.}} بلکه خالی از قوت نیست و همین طور در ذبح کفارات.


  | {{ارجاع مساله|۱۰۴۲}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۴۲}}
خط ۳۱۹: خط ۳۱۹:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۴۳
  | مساله = ۱۰۴۳
  | در صورتي که قرباني به دست غير مؤمن انجام گيرد، کفايت نمي‌کند و بايد دو مرتبه قرباني کند، هرچند در وقت قرباني متوجه نشود که ذابح مؤمن نيست يا جاهل به مسئله باشد.{{توضیح مساله|۱۰۴۳|
  | در صورتی که قربانی به دست غیر مؤمن انجام گیرد، کفایت نمی‌کند و باید دو مرتبه قربانی کند، هرچند در وقت قربانی متوجه نشود که ذابح مؤمن نیست یا جاهل به مسئله باشد.{{توضیح مساله|۱۰۴۳|
* نظر آيات عظام از مسئله قبل معلوم مي‌شود.}}
* نظر آیات عظام از مسئله قبل معلوم می‌شود.}}


  | {{ارجاع مساله|۱۰۴۳}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۴۳}}
خط ۳۲۶: خط ۳۲۶:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۴۴
  | مساله = ۱۰۴۴
  | ذبح هم از عبادات است و در آن نيت خالص و قصد اطاعت خداوند لازم است.
  | ذبح هم از عبادات است و در آن نیت خالص و قصد اطاعت خداوند لازم است.
}}{{سخ}}
}}{{سخ}}


خط ۳۳۲: خط ۳۳۲:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۴۵
  | مساله = ۱۰۴۵
  | احتياط آن است که اگر احتمال نقص يا مرض در گوسفند بدهند، آن را معاينه کنند، اگرچه اقوي در احتمال آنکه عيبي حادث شده باشد، مثل آنکه احتمال بدهد گوش يا دمش را بريده‌اند يا آن را خصي کرده‌اند، عدم لزوم معاينه است و احتياط در عيب‌هايي که محتمل است از حال تولد داشته و مادرزاد بوده، ترک نشود.{{توضیح مساله|۱۰۴۵|
  | احتیاط آن است که اگر احتمال نقص یا مرض در گوسفند بدهند، آن را معاینه کنند، اگرچه اقوی در احتمال آنکه عیبی حادث شده باشد، مثل آنکه احتمال بدهد گوش یا دمش را بریده‌اند یا آن را خصی کرده‌اند، عدم لزوم معاینه است و احتیاط در عیب‌هایی که محتمل است از حال تولد داشته و مادرزاد بوده، ترک نشود.{{توضیح مساله|۱۰۴۵|
* آية الله تبريزى: در موارد احتمال نقص و مرض مطلقاً فحص لازم نيست.
* آیة الله تبریزی: در موارد احتمال نقص و مرض مطلقاً فحص لازم نیست.
* آية الله خويي: فحص لازم نيست.
* آیة الله خویی: فحص لازم نیست.
* آية الله زنجاني: اگر احتمال عقلايي عيب يا مرض مادرزادي، داده شود فحص، واجب است.
* آیة الله زنجانی: اگر احتمال عقلایی عیب یا مرض مادرزادی، داده شود فحص، واجب است.
* آية الله سيستاني: فحص مطلقاً لازم نيست، گرچه احتياط مستحب آن است که فحص کند مخصوصاً اگر احتمال نقص از هنگام ولادت در ميان باشد.
* آیة الله سیستانی: فحص مطلقاً لازم نیست، گرچه احتیاط مستحب آن است که فحص کند مخصوصاً اگر احتمال نقص از هنگام ولادت در میان باشد.
* آية الله مکارم: و بعيد نيست قول فروشنده در مورد سن حيوان و يا اخته نبودن يا ساير عيوب پنهاني که خريدار نمي‌داند مقبول باشد.}}  
* آیة الله مکارم: و بعید نیست قول فروشنده در مورد سن حیوان و یا اخته نبودن یا سایر عیوب پنهانی که خریدار نمی‌داند مقبول باشد.}}  


  | {{ارجاع مساله|۱۰۴۵}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۴۵}}
خط ۳۴۵: خط ۳۴۵:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۴۶
  | مساله = ۱۰۴۶
  | اگر بعد از ذبح کردن، احتمال داد ناقص بودن يا نداشتن ساير شرايط را، اعتنا نکند.{{توضیح مساله|۱۰۴۶|
  | اگر بعد از ذبح کردن، احتمال داد ناقص بودن یا نداشتن سایر شرایط را، اعتنا نکند.{{توضیح مساله|۱۰۴۶|
* آيات عظام تبريزی، خويي، زنجاني، فاضل: در صورتي که احتمال بدهد که در حال ذبح احراز شرايط کرده بوده.
* آیات عظام تبریزی، خویی، زنجانی، فاضل: در صورتی که احتمال بدهد که در حال ذبح احراز شرایط کرده بوده.
* آية الله سبحاني: به شرطي که هنگام ذبح آن را وارسي کرده باشد.
* آیة الله سبحانی: به شرطی که هنگام ذبح آن را وارسی کرده باشد.
* آية الله سيستاني: و همچنين اگر شک در اين باشد که محل ذبح منا بوده يا جاي ديگر.}}
* آیة الله سیستانی: و همچنین اگر شک در این باشد که محل ذبح منا بوده یا جای دیگر.}}


  | {{ارجاع مساله|۱۰۴۶}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۴۶}}
خط ۳۵۶: خط ۳۵۶:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۴۷
  | مساله = ۱۰۴۷
  | اگر به کسي نيابت داد براي خريداري کردن و ذبح، و نايب انجام داد، و بعد از آن شخص محرم احتمال داد که نايب به شرايط عمل نکرده باشد، به اين احتمال اعتنا نکند و ذبح کافي است.}}{{سخ}}
  | اگر به کسی نیابت داد برای خریداری کردن و ذبح، و نایب انجام داد، و بعد از آن شخص محرم احتمال داد که نایب به شرایط عمل نکرده باشد، به این احتمال اعتنا نکند و ذبح کافی است.}}{{سخ}}
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۴۸
  | مساله = ۱۰۴۸
  | اگر کسي را نايب کرد براي خريداري و ذبح، بايد علم پيدا کند يا اطمينان{{توضیح مساله|۱۰۴۸|
  | اگر کسی را نایب کرد برای خریداری و ذبح، باید علم پیدا کند یا اطمینان{{توضیح مساله|۱۰۴۸|
* آية الله بهجت: احتياطاً اطمينان لازم است.
* آیة الله بهجت: احتیاطاً اطمینان لازم است.
* آية الله تبريزى، آية الله خويي: اگر نايب ثقه باشد و خبر دهد از ذبح کافي است.
* آیة الله تبریزی، آیة الله خویی: اگر نایب ثقه باشد و خبر دهد از ذبح کافی است.
* آية الله زنجاني: يا حجت شرعيه ديگري مانند شهادت دو عادل يا اخبار کسي که گفته او در اين مورد  
* آیة الله زنجانی: یا حجت شرعیه دیگری مانند شهادت دو عادل یا اخبار کسی که گفته او در این مورد  
* براي حاجي يا متعارف مردم، اطمينان آور است وجود داشته باشد. بلکه اگر نايب ثقه باشد و خبر از ذبح دهد کافي است.
* برای حاجی یا متعارف مردم، اطمینان آور است وجود داشته باشد. بلکه اگر نایب ثقه باشد و خبر از ذبح دهد کافی است.
* آية الله سبحاني: چناچه وکيل يا نايب در ذبح مورد وثوق بود وگفت که حيوان را خريداري کرده و ذبح نموده، کفايت مي‌کند.
* آیة الله سبحانی: چناچه وکیل یا نایب در ذبح مورد وثوق بود وگفت که حیوان را خریداری کرده و ذبح نموده، کفایت می‌کند.
* آية الله صافي، آية الله گلپايگاني: اگر بگويد قرباني کرده‌ام، در صورتي که متهم به کذب نباشد، مي‌توان سخن او را پذيرفت.}} به اينکه عمل کرده است و گمان کفايت نمي‌کند.
* آیة الله صافی، آیة الله گلپایگانی: اگر بگوید قربانی کرده‌ام، در صورتی که متهم به کذب نباشد، می‌توان سخن او را پذیرفت.}} به اینکه عمل کرده است و گمان کفایت نمی‌کند.


  | {{ارجاع مساله|۱۰۴۸}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۴۸}}
خط ۳۷۲: خط ۳۷۲:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۴۹  
  | مساله = ۱۰۴۹  
  |اگر نايب عمداً بر خلاف دستور شرع، در اوصاف ذبيحه يا در کشتن آن، عمل کرد ضامن است و بايد غرامت آن را بدهد و بايد دو مرتبه ذبح کنند.}}
  |اگر نایب عمداً بر خلاف دستور شرع، در اوصاف ذبیحه یا در کشتن آن، عمل کرد ضامن است و باید غرامت آن را بدهد و باید دو مرتبه ذبح کنند.}}
{{سخ}}
{{سخ}}
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۵۰
  | مساله = ۱۰۵۰
  | اگر نايب از روي اشتباه يا جهل، بر خلاف دستور عمل کند،{{توضیح مساله|۱۰۵۰|
  | اگر نایب از روی اشتباه یا جهل، بر خلاف دستور عمل کند،{{توضیح مساله|۱۰۵۰|
* آية الله صافي: اين فرع مجمل است و تفصيلي دارد.
* آیة الله صافی: این فرع مجمل است و تفصیلی دارد.
* آية الله گلپايگاني: متعرض اين فرع نشده‌اند.}} اگر براي عمل اجرت گرفته است ضامن است والاّ معلوم نيست ضامن باشد{{توضیح مساله|۱۰۵۰|
* آیة الله گلپایگانی: متعرض این فرع نشده‌اند.}} اگر برای عمل اجرت گرفته است ضامن است والاّ معلوم نیست ضامن باشد{{توضیح مساله|۱۰۵۰|
* آية الله بهجت: اگر خلاف موجب عدم اجزاء شود در هر صورت ضامن است و اعاده لازم است.
* آیة الله بهجت: اگر خلاف موجب عدم اجزاء شود در هر صورت ضامن است و اعاده لازم است.
* آية الله تبريزى، آية الله خويي: مطلقاً مورد ضمان است.
* آیة الله تبریزی، آیة الله خویی: مطلقاً مورد ضمان است.
* آية الله زنجاني: در هر دو صورت ضامن است، مگر شرط عدم ضمان کرده باشد ـ ولو ارتکازاً ـ.
* آیة الله زنجانی: در هر دو صورت ضامن است، مگر شرط عدم ضمان کرده باشد ـ ولو ارتکازاً ـ.
* آية الله سبحاني: چون اتلاف صورت گرفته ضامن است چه براي اين کار اجرت گرفته باشد يا اينکه تبرعا انجام داده باشد ولي بهتر است در مورد تبرع رعايت انصاف شده و مصالحه گردد ولي در هر صورت بايد
* آیة الله سبحانی: چون اتلاف صورت گرفته ضامن است چه برای این کار اجرت گرفته باشد یا اینکه تبرعا انجام داده باشد ولی بهتر است در مورد تبرع رعایت انصاف شده و مصالحه گردد ولی در هر صورت باید
* ذبح اعاده شود.
* ذبح اعاده شود.
* آية الله سيستاني: در هر دو صورت ضامن است.
* آیة الله سیستانی: در هر دو صورت ضامن است.
* آية الله فاضل: و نيز اگر تلف مستند به ذابح باشد بنا بر احتياط ضامن است اگرچه عمل را تبرعاً انجام  
* آیة الله فاضل: و نیز اگر تلف مستند به ذابح باشد بنا بر احتیاط ضامن است اگرچه عمل را تبرعاً انجام  
* داده باشد.
* داده باشد.
* آية الله مکارم: اگر مقصر بوده ضامن است.}}
* آیة الله مکارم: اگر مقصر بوده ضامن است.}}


  | {{ارجاع مساله|۱۰۵۰}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۵۰}}
خط ۳۹۵: خط ۳۹۵:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۵۱
  | مساله = ۱۰۵۱
  | اگر قادر نباشد بر ذبح، بايد سه روز در حج و هفت روز پس از مراجعت از حج روزه بگيرد.}}{{سخ}}
  | اگر قادر نباشد بر ذبح، باید سه روز در حج و هفت روز پس از مراجعت از حج روزه بگیرد.}}{{سخ}}
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۵۲
  | مساله = ۱۰۵۲
  | مراد از اينکه قادر بر ذبح نباشد،{{توضیح مساله|۱۰۵۲|
  | مراد از اینکه قادر بر ذبح نباشد،{{توضیح مساله|۱۰۵۲|
* آية الله سبحاني: مراد از عدم قدرت در ذبحي که به روزه بدل مي‌شود، عبارت است از اينکه پول خريدن آن را نداشته باشد و يا نتواند بدون زحمت و مشقت قرض کند و يا اينکه ما به ازاي قرض را جهت ادا در مکه يا وطن نداشته باشد و اما اگر پول خريدن قرباني را دارد ولي به هر دليل مثل نبودن گوسفند و يا امر ديگر نتوانست تا غروب روز سيزدهم قرباني کند، حلق يا تقصير را انجام دهد و در مورد قرباني اگر مي‌تواند تا آخر ذي‌حجه انجام دهد و در غير اين صورت سال بعد قرباني را ولو با استنابه در منا انجام دهد و در آن صورت که به خاطر عدم توانايي مالي، نمي‌تواند قرباني تهيه کند، اگر از اول مي‌داند بايد سه روز قبل از عيد و هفت روز بعد از برگشتن روزه بگيرد و اگر نتوانست بايد تا آخر ذي‌حجه سه روز را در مکه و بقيه را در محل بماند، و باز هم اگر نتوانست به عللي در مکه بماند، سه روز را در راه و هفت روز را در محل و باز هم اگر نشد سه روز را در محل و با فاصله هفت روز بعدي را نيز در محل بگيرد.}} آن است که نه هدي را داشته باشد و نه پولش را.
* آیة الله سبحانی: مراد از عدم قدرت در ذبحی که به روزه بدل می‌شود، عبارت است از اینکه پول خریدن آن را نداشته باشد و یا نتواند بدون زحمت و مشقت قرض کند و یا اینکه ما به ازای قرض را جهت ادا در مکه یا وطن نداشته باشد و اما اگر پول خریدن قربانی را دارد ولی به هر دلیل مثل نبودن گوسفند و یا امر دیگر نتوانست تا غروب روز سیزدهم قربانی کند، حلق یا تقصیر را انجام دهد و در مورد قربانی اگر می‌تواند تا آخر ذی‌حجه انجام دهد و در غیر این صورت سال بعد قربانی را ولو با استنابه در منا انجام دهد و در آن صورت که به خاطر عدم توانایی مالی، نمی‌تواند قربانی تهیه کند، اگر از اول می‌داند باید سه روز قبل از عید و هفت روز بعد از برگشتن روزه بگیرد و اگر نتوانست باید تا آخر ذی‌حجه سه روز را در مکه و بقیه را در محل بماند، و باز هم اگر نتوانست به عللی در مکه بماند، سه روز را در راه و هفت روز را در محل و باز هم اگر نشد سه روز را در محل و با فاصله هفت روز بعدی را نیز در محل بگیرد.}} آن است که نه هدی را داشته باشد و نه پولش را.


  | {{ارجاع مساله|۱۰۵۲}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۵۲}}
خط ۴۰۵: خط ۴۰۵:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۵۳
  | مساله = ۱۰۵۳
  | اگر مي‌تواند بدون زحمت و مشقت قرض کند و در ازاي قرض چيزي که ادا کند داشته باشد بايد قرض کند و ذبح کند. {{توضیح مساله|۱۰۵۳|
  | اگر می‌تواند بدون زحمت و مشقت قرض کند و در ازای قرض چیزی که ادا کند داشته باشد باید قرض کند و ذبح کند. {{توضیح مساله|۱۰۵۳|
* آية الله زنجاني: واجب نيست پول قرباني را قرض کند، ولي اگر قرض کرد بايد قرباني کند.}}
* آیة الله زنجانی: واجب نیست پول قربانی را قرض کند، ولی اگر قرض کرد باید قربانی کند.}}


  | {{ارجاع مساله|۱۰۵۳}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۵۳}}
خط ۴۱۲: خط ۴۱۲:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۵۴
  | مساله = ۱۰۵۴
  | اگر مي‌تواند بدون مشقت چيزي که زايد از مؤونه سفر است بفروشد، بايد بفروشد، و هدي بخرد، لکن لباس را هرچه باشد لازم نيست بفروشد{{توضیح مساله|۱۰۵۴|
  | اگر می‌تواند بدون مشقت چیزی که زاید از مؤونه سفر است بفروشد، باید بفروشد، و هدی بخرد، لکن لباس را هرچه باشد لازم نیست بفروشد{{توضیح مساله|۱۰۵۴|
* آية الله بهجت، آية الله صافي: فرق بين لباس و غير آن در صورتي که زائد بر مؤونه باشد  نيست.
* آیة الله بهجت، آیة الله صافی: فرق بین لباس و غیر آن در صورتی که زائد بر مؤونه باشد  نیست.
* آيات عظام تبريزي، خويي، زنجاني: فرقي بين لباس و غير لباس نيست.
* آیات عظام تبریزی، خویی، زنجانی: فرقی بین لباس و غیر لباس نیست.
* آية الله سبحاني: ولي در لباسي که به آن حاجت دارد اگر بفروشد و قرباني تهيه نمايد احتياط آن است که روزه هم بگيرد.
* آیة الله سبحانی: ولی در لباسی که به آن حاجت دارد اگر بفروشد و قربانی تهیه نماید احتیاط آن است که روزه هم بگیرد.
* آية الله سيستاني: اگر لباس مورد حاجت او نباشد بنا بر احتياط واجب بايد آن را بفروشد و قرباني تهيه کند.
* آیة الله سیستانی: اگر لباس مورد حاجت او نباشد بنا بر احتیاط واجب باید آن را بفروشد و قربانی تهیه کند.
* آية الله گلپايگاني: متعرض اين فرع نشده‌اند.
* آیة الله گلپایگانی: متعرض این فرع نشده‌اند.
* آية الله مکارم: لباسي که مورد حاجت است.}}
* آیة الله مکارم: لباسی که مورد حاجت است.}}


  | {{ارجاع مساله|۱۰۵۴}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۵۴}}
خط ۴۲۴: خط ۴۲۴:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۵۵
  | مساله = ۱۰۵۵
  | لازم نيست کسب کند و پول هدي را تهيه کند،{{توضیح مساله|۱۰۵۵|
  | لازم نیست کسب کند و پول هدی را تهیه کند،{{توضیح مساله|۱۰۵۵|
* آية الله بهجت: اگر مناسب باشد و عسر و حرج نباشد لازم است کسب نمايد.}} ليکن اگر کسب کرد و تهيه کرد، بايد ذبح کند.
* آیة الله بهجت: اگر مناسب باشد و عسر و حرج نباشد لازم است کسب نماید.}} لیکن اگر کسب کرد و تهیه کرد، باید ذبح کند.


  | {{ارجاع مساله|۱۰۵۵}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۵۵}}
خط ۴۳۱: خط ۴۳۱:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۵۶
  | مساله = ۱۰۵۶
  | اگرچه لباس را لازم نيست بفروشد لکن اگر لباس زايد داشت و فروخت، ظاهراً بايد ذبح کند و احتياط آن است که روزه هم بگيرد.{{توضیح مساله|۱۰۵۶|
  | اگرچه لباس را لازم نیست بفروشد لکن اگر لباس زاید داشت و فروخت، ظاهراً باید ذبح کند و احتیاط آن است که روزه هم بگیرد.{{توضیح مساله|۱۰۵۶|
* آية الله بهجت: گذشت که لباس زائد را بفروشد و ذبح کند و روزه لازم نيست.
* آیة الله بهجت: گذشت که لباس زائد را بفروشد و ذبح کند و روزه لازم نیست.
* آيات عظام تبريزي، زنجاني، مکارم: در اين صورت روزه لازم نيست.
* آیات عظام تبریزی، زنجانی، مکارم: در این صورت روزه لازم نیست.
* آية الله گلپايگاني: متعرض اين فرع نشده‌اند.}}  
* آیة الله گلپایگانی: متعرض این فرع نشده‌اند.}}  


  | {{ارجاع مساله|۱۰۵۶}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۵۶}}
خط ۴۴۰: خط ۴۴۰:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۵۷
  | مساله = ۱۰۵۷
  | اين سه روز روزه را بايد در ماه ذي‌حجه بگيرد و احتياط واجب آن است  که از هفتم تا نهم بگيرد و جلوتر نگيرد.{{توضیح مساله|۱۰۵۷|
  | این سه روز روزه را باید در ماه ذی‌حجه بگیرد و احتیاط واجب آن است  که از هفتم تا نهم بگیرد و جلوتر نگیرد.{{توضیح مساله|۱۰۵۷|
* آيات عظام بهجت، تبريزي، خويي: و سه روز اول را مي‌تواند پس از شروع به اعمال عمره تمتع از اول ماه ذي‌حجه بگيرد.
* آیات عظام بهجت، تبریزی، خویی: و سه روز اول را می‌تواند پس از شروع به اعمال عمره تمتع از اول ماه ذی‌حجه بگیرد.
* آية الله صافي، آية الله گلپايگاني: بايد اين سه روز يا کاملاً قبل از عيد قربان قرار گيرد هفتم و هشتم و نهم. و يا پس از بازگشت از منا و تا آخر ذي‌حجه.
* آیة الله صافی، آیة الله گلپایگانی: باید این سه روز یا کاملاً قبل از عید قربان قرار گیرد هفتم و هشتم و نهم. و یا پس از بازگشت از منا و تا آخر ذی‌حجه.
* آية الله سبحاني: ليکن اگر قبل از ايام منا يعني روز هشتم و نهم را روزه گرفت مي‌تواند يک روز را بعد از ايام تشريق روزه بگيرد کما اينکه اين سه روز را مي‌تواند از اول ذي‌حجه روزه بگيرد.}}
* آیة الله سبحانی: لیکن اگر قبل از ایام منا یعنی روز هشتم و نهم را روزه گرفت می‌تواند یک روز را بعد از ایام تشریق روزه بگیرد کما اینکه این سه روز را می‌تواند از اول ذی‌حجه روزه بگیرد.}}


  | {{ارجاع مساله|۱۰۵۷}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۵۷}}
خط ۴۴۹: خط ۴۴۹:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۵۸
  | مساله = ۱۰۵۸
  | بايد اين سه روز دنبال هم باشد.}}{{سخ}}
  | باید این سه روز دنبال هم باشد.}}{{سخ}}
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۵۹
  | مساله = ۱۰۵۹
  | اگر روز هفتم نتوانست روزه بگيرد، روز هشتم و نهم بگيرد و يک روز ديگر بعد از مراجعت از منا بگيرد و احتياط آن است که بعد از ايام تشريق، که يازدهم و دوازدهم و سيزدهم است، بگيرد.{{توضیح مساله|۱۰۵۹|
  | اگر روز هفتم نتوانست روزه بگیرد، روز هشتم و نهم بگیرد و یک روز دیگر بعد از مراجعت از منا بگیرد و احتیاط آن است که بعد از ایام تشریق، که یازدهم و دوازدهم و سیزدهم است، بگیرد.{{توضیح مساله|۱۰۵۹|
* آية الله تبريزى، آية الله خويي: کسي که بايد در حج روزه بگيرد چنانچه نتواند روز هفتم را روزه بگيرد هشتم و نهم را روزه گرفته و روز ديگر را پس از بازگشت از منا روزه بگيرد.
* آیة الله تبریزی، آیة الله خویی: کسی که باید در حج روزه بگیرد چنانچه نتواند روز هفتم را روزه بگیرد هشتم و نهم را روزه گرفته و روز دیگر را پس از بازگشت از منا روزه بگیرد.
* آية الله زنجاني: و بايد بعد از روز سيزدهم بگيرد، مگر به جهت ضرورت.
* آیة الله زنجانی: و باید بعد از روز سیزدهم بگیرد، مگر به جهت ضرورت.
* آية الله سبحاني: روزه در ايام تشريق براي کسي که در منا است جايز نيست چه حج‌گزار باشد و چه غير آن لذا اگر قبل از ايام منا روزه نگرفت بايد بعد از ايام تشريق سه روز در مکه روزه بگيرد و هفت روز در محل خود و اگر در مکه نشد در راه بازگشت و اگر آن هم ممکن نشد در محل سه روز و بعد فاصله انداخته و هفت روز را روزه بگيرد و به احتياط واجب هفت روز روزه که بايد در محل بگيرد متوالياً بگيرد.
* آیة الله سبحانی: روزه در ایام تشریق برای کسی که در منا است جایز نیست چه حج‌گزار باشد و چه غیر آن لذا اگر قبل از ایام منا روزه نگرفت باید بعد از ایام تشریق سه روز در مکه روزه بگیرد و هفت روز در محل خود و اگر در مکه نشد در راه بازگشت و اگر آن هم ممکن نشد در محل سه روز و بعد فاصله انداخته و هفت روز را روزه بگیرد و به احتیاط واجب هفت روز روزه که باید در محل بگیرد متوالیاً بگیرد.
* آية الله سيستاني: مکلفي که بايد سه روز در حج روزه بگيرد اگر موفق نشود همه سه روز را پيش از روز عيد به جا آورد، بنا بر احتياط کفايت نمي‌کند آنها را در روز هشتم و نهم و يک روز ديگر پس از برگشت از منا بگيرد، و افضل اين است که پس از سپري شدن روزهاي تشريق اين سه روز را روزه بگيرد، اگرچه جايز است که از روز سيزدهم شروع کند، در صورتي که قبل از آن از منا برگشته باشد، بلکه بنا بر اظهر اگرچه در خود روز سيزدهم برگشته باشد.}}  
* آیة الله سیستانی: مکلفی که باید سه روز در حج روزه بگیرد اگر موفق نشود همه سه روز را پیش از روز عید به جا آورد، بنا بر احتیاط کفایت نمی‌کند آنها را در روز هشتم و نهم و یک روز دیگر پس از برگشت از منا بگیرد، و افضل این است که پس از سپری شدن روزهای تشریق این سه روز را روزه بگیرد، اگرچه جایز است که از روز سیزدهم شروع کند، در صورتی که قبل از آن از منا برگشته باشد، بلکه بنا بر اظهر اگرچه در خود روز سیزدهم برگشته باشد.}}  




خط ۴۶۳: خط ۴۶۳:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۶۰
  | مساله = ۱۰۶۰
  | اين سه روز روزه را در ايام تشريق، در منا، جايز نيست بگيرد،{{توضیح مساله|۱۰۶۰|
  | این سه روز روزه را در ایام تشریق، در منا، جایز نیست بگیرد،{{توضیح مساله|۱۰۶۰|
* آية الله زنجاني: مگر براي ضرورتي باشد ـ مثلاً روز چهاردهم، مجبور است مراجعت کند ـ در اين صورت روز سيزدهم را روزه مي‌گيرد.}} بلکه در ايام تشريق در منا روزه براي همه کس حرام است،{{توضیح مساله|۱۰۶۰|
* آیة الله زنجانی: مگر برای ضرورتی باشد ـ مثلاً روز چهاردهم، مجبور است مراجعت کند ـ در این صورت روز سیزدهم را روزه می‌گیرد.}} بلکه در ایام تشریق در منا روزه برای همه کس حرام است،{{توضیح مساله|۱۰۶۰|
* آية الله بهجت: نسبت به غير ناسک خالي از تأمّل نيست.
* آیة الله بهجت: نسبت به غیر ناسک خالی از تأمّل نیست.
* آية الله مکارم: بنا بر احتياط واجب.}} چه حج به جا بياورد يا نه.
* آیة الله مکارم: بنا بر احتیاط واجب.}} چه حج به جا بیاورد یا نه.
*  
*  
  | {{ارجاع مساله|۱۰۶۰}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۶۰}}
خط ۴۷۲: خط ۴۷۲:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۶۱
  | مساله = ۱۰۶۱
  | احتياط مستحب براي کسي که روز هفتم را روزه نگرفته و هشتم و نهم را گرفته، آن است که بعد از مراجعت از منا، سه روز روزه بگيرد ـ که اول آن، روز کوچ کردن است؛ يعني سيزدهم{{توضیح مساله|۱۰۶۱|
  | احتیاط مستحب برای کسی که روز هفتم را روزه نگرفته و هشتم و نهم را گرفته، آن است که بعد از مراجعت از منا، سه روز روزه بگیرد ـ که اول آن، روز کوچ کردن است؛ یعنی سیزدهم{{توضیح مساله|۱۰۶۱|
* آية الله زنجاني: و اول آن روز چهاردهم است.
* آیة الله زنجانی: و اول آن روز چهاردهم است.
* آية الله صافي: و احتياط آنست که اول آن روز چهاردهم باشد.
* آیة الله صافی: و احتیاط آنست که اول آن روز چهاردهم باشد.
* آية الله سيستاني: به ذيل مسئله 1059رجوع شود.
* آیة الله سیستانی: به ذیل مسئله 1059رجوع شود.
* آية الله فاضل: مشروط بر اينکه روز سيزدهم در منا نباشد والاّ بايد از روز چهاردهم شروع کند.}}ـ و متوالي بگيرد و قصدش آن باشد که سه روز از پنج روز براي اداي روزه واجب باشد.
* آیة الله فاضل: مشروط بر اینکه روز سیزدهم در منا نباشد والاّ باید از روز چهاردهم شروع کند.}}ـ و متوالی بگیرد و قصدش آن باشد که سه روز از پنج روز برای ادای روزه واجب باشد.


  | {{ارجاع مساله|۱۰۶۱}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۶۱}}
خط ۴۸۲: خط ۴۸۲:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۶۲
  | مساله = ۱۰۶۲
  | اگر روز هشتم را روزه نگرفت، روز نهم را هم نگيرد و بعد از مراجعت از منا{{توضیح مساله|۱۰۶۲|
  | اگر روز هشتم را روزه نگرفت، روز نهم را هم نگیرد و بعد از مراجعت از منا{{توضیح مساله|۱۰۶۲|
* آية الله زنجاني، آية الله سبحانی: و گذشتن روز سيزدهم.}} سه روز دنبال هم بگيرد.
* آیة الله زنجانی، آیة الله سبحانی: و گذشتن روز سیزدهم.}} سه روز دنبال هم بگیرد.
  | {{ارجاع مساله|۱۰۶۲}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۶۲}}
}}{{سخ}}
}}{{سخ}}
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۶۳
  | مساله = ۱۰۶۳
  | جايز است اگر از هشتم روزه تعويق افتاد، تا آخر ذي‌حجه هر وقت بخواهد اين سه روز را روزه بگيرد، اگرچه احتياط آن است که بعد از ايام تشريق فوراً بگيرد.{{توضیح مساله|۱۰۶۳|
  | جایز است اگر از هشتم روزه تعویق افتاد، تا آخر ذی‌حجه هر وقت بخواهد این سه روز را روزه بگیرد، اگرچه احتیاط آن است که بعد از ایام تشریق فوراً بگیرد.{{توضیح مساله|۱۰۶۳|
* آية الله تبريزى، آية الله خويي: احتياط اين است که پس از بازگشت هرچه زودتر روزه‌ها را بگيرد و بدون عذر تأخير ننمايد.
* آیة الله تبریزی، آیة الله خویی: احتیاط این است که پس از بازگشت هرچه زودتر روزه‌ها را بگیرد و بدون عذر تأخیر ننماید.
* آية الله مکارم: اين احتياط ترک نشود.}}
* آیة الله مکارم: این احتیاط ترک نشود.}}


  | {{ارجاع مساله|۱۰۶۳}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۶۳}}
خط ۴۹۶: خط ۴۹۶:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۶۴
  | مساله = ۱۰۶۴
  | اين سه روز را در سفر مي‌تواند روزه بگيرد و لازم نيست در مکه قصد اقامت کند، بلکه اگر براي ماندن سه روز در مکه مهلت نيست بين راه هم جايز است بگيرد.{{توضیح مساله|۱۰۶۴|
  | این سه روز را در سفر می‌تواند روزه بگیرد و لازم نیست در مکه قصد اقامت کند، بلکه اگر برای ماندن سه روز در مکه مهلت نیست بین راه هم جایز است بگیرد.{{توضیح مساله|۱۰۶۴|
* آية الله سبحاني: به حاشيه مسئله 1059 مراجعه شود.}}
* آیة الله سبحانی: به حاشیه مسئله 1059 مراجعه شود.}}


  | {{ارجاع مساله|۱۰۶۴}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۶۴}}
خط ۵۰۳: خط ۵۰۳:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۶۵
  | مساله = ۱۰۶۵
  | اگر سه روز روزه را گرفت و بعد از آن متمکن شد از هدي، لازم نيست ذبح کند{{توضیح مساله|۱۰۶۵|
  | اگر سه روز روزه را گرفت و بعد از آن متمکن شد از هدی، لازم نیست ذبح کند{{توضیح مساله|۱۰۶۵|
* آية الله بهجت: اگرچه ذبح کردن افضل و احوط است خصوصاً در صورت وجدان هدي قبل از خروج از منا.
* آیة الله بهجت: اگرچه ذبح کردن افضل و احوط است خصوصاً در صورت وجدان هدی قبل از خروج از منا.
* آية الله تبريزی: اگر تا آخر ايام تشريق متمکن شد، بنا بر احتياط واجب بايد قرباني کند؛ در غير اين صورت روزه کفايت مي¬کند.  
* آیة الله تبریزی: اگر تا آخر ایام تشریق متمکن شد، بنا بر احتیاط واجب باید قربانی کند؛ در غیر این صورت روزه کفایت می‌کند.  
* آيات عظام خويي، صافي، گلپايگاني: احتياط واجب آن است که قرباني کند.
* آیات عظام خویی، صافی، گلپایگانی: احتیاط واجب آن است که قربانی کند.
* آية الله زنجاني: اگر در روز دهم تا دوازدهم، متمکن از هدي شد لازم است قرباني کند و نمي‌تواند به روزه، اکتفا کند و اگر بعد از آن متمکن شد لازم نيست.
* آیة الله زنجانی: اگر در روز دهم تا دوازدهم، متمکن از هدی شد لازم است قربانی کند و نمی‌تواند به روزه، اکتفا کند و اگر بعد از آن متمکن شد لازم نیست.
* آية الله سبحاني: اگر تا آخر ايام تشريق متمکن شد بايد ذبح کند و در غير اين صورت، روزه کفايت مي‌کند.
* آیة الله سبحانی: اگر تا آخر ایام تشریق متمکن شد باید ذبح کند و در غیر این صورت، روزه کفایت می‌کند.
* آية الله سيستاني: بنا بر احتياط قرباني بر او واجب خواهد شد اگر تمکن قبل از گذشت ايام تشريق باشد والاّ روزه کفايت مي‌کند.
* آیة الله سیستانی: بنا بر احتیاط قربانی بر او واجب خواهد شد اگر تمکن قبل از گذشت ایام تشریق باشد والاّ روزه کفایت می‌کند.
* آية الله مکارم: بنا بر احتياط واجب قرباني کند.}} ليکن اگر قبل از تمام شدن سه روز متمکن شد بايد ذبح کند.
* آیة الله مکارم: بنا بر احتیاط واجب قربانی کند.}} لیکن اگر قبل از تمام شدن سه روز متمکن شد باید ذبح کند.


  | {{ارجاع مساله|۱۰۶۵}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۶۵}}
خط ۵۱۶: خط ۵۱۶:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۶۶
  | مساله = ۱۰۶۶
  | اگر اين سه روز روزه را نگرفت تا ماه ذي‌حجه تمام شد بايد هدي را خودش يا نايبش در منا ذبح کند{{توضیح مساله|۱۰۶۶|
  | اگر این سه روز روزه را نگرفت تا ماه ذی‌حجه تمام شد باید هدی را خودش یا نایبش در منا ذبح کند{{توضیح مساله|۱۰۶۶|
آيات عظام بهجت، تبريزي، خويي، سبحاني، سيستاني، صافي، فاضل، مکارم: در ذي‌حجه
آیات عظام بهجت، تبریزی، خویی، سبحانی، سیستانی، صافی، فاضل، مکارم: در ذی‌حجه
سال آينده.
سال آینده.
آية الله زنجاني: بايد در سال آينده، خودش يا نايبش در منا ذبح کند و اگر تأخير روزه از روي علم و عمد و اختيار بوده بايد يک گوسفند کفاره بدهد، بلي چنانچه به جهت ضرورتي نتوانسته در ذي‌حجه روزه بگيرد بايد بعد از ذي‌حجه روزه بگيرد و قرباني کفايت نمي‌کند.
آیة الله زنجانی: باید در سال آینده، خودش یا نایبش در منا ذبح کند و اگر تأخیر روزه از روی علم و عمد و اختیار بوده باید یک گوسفند کفاره بدهد، بلی چنانچه به جهت ضرورتی نتوانسته در ذی‌حجه روزه بگیرد باید بعد از ذی‌حجه روزه بگیرد و قربانی کفایت نمی‌کند.
آية الله گلپايگاني: و در ذبح نيت ما في‌ الذمه از هدي يا کفاره بکند و سپس بنا بر احتياط هفت روز پي‌درپي نزد اهلش روزه بگيرد.}} و روزه فايده ندارد.
آیة الله گلپایگانی: و در ذبح نیت ما فی الذمه از هدی یا کفاره بکند و سپس بنا بر احتیاط هفت روز پی‌درپی نزد اهلش روزه بگیرد.}} و روزه فایده ندارد.


  | {{ارجاع مساله|۱۰۶۶}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۶۶}}
خط ۵۲۶: خط ۵۲۶:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۶۷
  | مساله = ۱۰۶۷
  | بايد اين سه روز روزه را، بعد از احرام به عمره به جا آورد و قبل از آن نمي‌تواند.{{توضیح مساله|۱۰۶۷|
  | باید این سه روز روزه را، بعد از احرام به عمره به جا آورد و قبل از آن نمی‌تواند.{{توضیح مساله|۱۰۶۷|
* آية الله زنجاني: بايد بعد از محرم شدن به احرام حج بگيرد.
* آیة الله زنجانی: باید بعد از محرم شدن به احرام حج بگیرد.
* آية الله فاضل: يعني تا زماني که محرم به احرام عمره تمتع نشده نمي‌تواند اين سه روز را بگيرد اما بعد از احرام عمره تمتع اگرچه محل هم باشد مي‌تواند به تفصيلي که در مسئله 1057 گذشت روزه بگيرد.}}
* آیة الله فاضل: یعنی تا زمانی که محرم به احرام عمره تمتع نشده نمی‌تواند این سه روز را بگیرد اما بعد از احرام عمره تمتع اگرچه محل هم باشد می‌تواند به تفصیلی که در مسئله 1057 گذشت روزه بگیرد.}}


  | {{ارجاع مساله|۱۰۶۷}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۶۷}}
خط ۵۳۴: خط ۵۳۴:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۶۸
  | مساله = ۱۰۶۸
  | هفت روز بقيه را بايد بعد از مراجعت از سفر حج، روزه بگيرد.}}{{سخ}}
  | هفت روز بقیه را باید بعد از مراجعت از سفر حج، روزه بگیرد.}}{{سخ}}
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۶۹
  | مساله = ۱۰۶۹
  | احتياط واجب آن است که پي‌درپي به جا آورد{{توضیح مساله|۱۰۶۹|
  | احتیاط واجب آن است که پی‌درپی به جا آورد{{توضیح مساله|۱۰۶۹|
* آية الله بهجت: اظهر عدم وجوب توالي است.
* آیة الله بهجت: اظهر عدم وجوب توالی است.
* آية الله زنجاني: سه روز روزه و همچنين هفت روز روزه بايد پي‌درپي باشد، مگر در مواردي که ذکر شده است.
* آیة الله زنجانی: سه روز روزه و همچنین هفت روز روزه باید پی‌درپی باشد، مگر در مواردی که ذکر شده است.
* آيات عظام سيستاني، صافي، فاضل، گلپايگاني، مکارم: بنا بر احتياط مستحب....}}
* آیات عظام سیستانی، صافی، فاضل، گلپایگانی، مکارم: بنا بر احتیاط مستحب....}}


  | {{ارجاع مساله|۱۰۶۹}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۶۹}}
خط ۵۴۶: خط ۵۴۶:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۷۰
  | مساله = ۱۰۷۰
  | جايز نيست اين هفت روز را در مکه يا در راه روزه بگيرد، مگر آنکه بناي اقامت در مکه داشته باشد،  {{توضیح مساله|۱۰۷۰|
  | جایز نیست این هفت روز را در مکه یا در راه روزه بگیرد، مگر آنکه بنای اقامت در مکه داشته باشد،  {{توضیح مساله|۱۰۷۰|
* آيات عظام تبريزی، خويي، سيستاني: در اين صورت بايد صبر کند تا همراهان او به وطن مراجعت کنند يا يک ماه بگذرد و سپس روزه بگيرد.
* آیات عظام تبریزی، خویی، سیستانی: در این صورت باید صبر کند تا همراهان او به وطن مراجعت کنند یا یک ماه بگذرد و سپس روزه بگیرد.
* آية الله صافی، آية الله گلپايگاني: متعرض اين مسئله و مسائل بعد تا مسئله 1076 نشده‌اند.}} در اين صورت اگر مدتي بگذرد که در آن مدت مي‌توانست به وطن خود مراجعت کند، جايز است به جا آورد و همچنين جايز است اگر يک ماه بماند.
* آیة الله صافی، آیة الله گلپایگانی: متعرض این مسئله و مسائل بعد تا مسئله 1076 نشده‌اند.}} در این صورت اگر مدتی بگذرد که در آن مدت می‌توانست به وطن خود مراجعت کند، جایز است به جا آورد و همچنین جایز است اگر یک ماه بماند.


  | {{ارجاع مساله|۱۰۷۰}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۷۰}}
خط ۵۵۴: خط ۵۵۴:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۷۱
  | مساله = ۱۰۷۱
  | در اين ايام که با هواپيما مراجعت مي‌کنند، بعيد نيست براي کسي که در مکه اقامت کرده جايز باشد به همان مقداري که هواپيما اشخاص را به محل مي‌رساند صبر کند و روزه بگيرد ليکن احتياط خلاف آن است{{توضیح مساله|۱۰۷۱|
  | در این ایام که با هواپیما مراجعت می‌کنند، بعید نیست برای کسی که در مکه اقامت کرده جایز باشد به همان مقداری که هواپیما اشخاص را به محل می‌رساند صبر کند و روزه بگیرد لیکن احتیاط خلاف آن است{{توضیح مساله|۱۰۷۱|
* آية الله زنجاني: بايد به همان مقداري که ـ مثلاً ـ بايد به فرودگاه برود و با هواپيما به محل بازگردد صبر کند و سپس روزه بگيرد و نبايد بين 3 روز و 7 روز جمع نمايد.
* آیة الله زنجانی: باید به همان مقداری که ـ مثلاً ـ باید به فرودگاه برود و با هواپیما به محل بازگردد صبر کند و سپس روزه بگیرد و نباید بین 3 روز و 7 روز جمع نماید.
* آيات عظام تبريزي، خويي، سيستاني: به ذيل مسئله قبلی مراجعه شود.
* آیات عظام تبریزی، خویی، سیستانی: به ذیل مسئله قبلی مراجعه شود.
* آية الله مکارم: اين احتياط لازم نيست.}} و به احتياط واجب جمع بين سه روز و هفت روز را نکند.{{توضیح مساله|۱۰۷۱|
* آیة الله مکارم: این احتیاط لازم نیست.}} و به احتیاط واجب جمع بین سه روز و هفت روز را نکند.{{توضیح مساله|۱۰۷۱|
* آية الله بهجت: فاصله لازم نيست.
* آیة الله بهجت: فاصله لازم نیست.
* آيات عظام تبريزي، خويي، صافي، گلپايگاني: نبايد بين 3 روز و 7 روز جمع نمايند.
* آیات عظام تبریزی، خویی، صافی، گلپایگانی: نباید بین 3 روز و 7 روز جمع نمایند.
* آية الله سيستانی: احتياط مستحب عدم جمع است.}}
* آیة الله سیستانی: احتیاط مستحب عدم جمع است.}}


  | {{ارجاع مساله|۱۰۷۱}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۷۱}}
خط ۵۶۶: خط ۵۶۶:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۷۲
  | مساله = ۱۰۷۲
  | اگر در غير مکه؛ چه در راه يا در بلدي غير از وطن خودش، اقامت کرد ظاهراً نتواند هفت روز روزه را در آنجا بگيرد{{توضیح مساله|۱۰۷۲|
  | اگر در غیر مکه؛ چه در راه یا در بلدی غیر از وطن خودش، اقامت کرد ظاهراً نتواند هفت روز روزه را در آنجا بگیرد{{توضیح مساله|۱۰۷۲|
* ية الله بهجت: مانعي ندارد در بلد ديگر روزه بگيرد، البته آنقدر که مي‌توانست به وطن برسد صبر کند.
* یة الله بهجت: مانعی ندارد در بلد دیگر روزه بگیرد، البته آنقدر که می‌توانست به وطن برسد صبر کند.
* آية الله خويي: متعرض اين مسئله نشده‌اند.}} اگرچه به مقداري صبر کند که اگر راه مي‌پيمود به وطن مي‌رسيد.
* آیة الله خویی: متعرض این مسئله نشده‌اند.}} اگرچه به مقداری صبر کند که اگر راه می‌پیمود به وطن می‌رسید.


  | {{ارجاع مساله|۱۰۷۲}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۷۲}}
خط ۵۷۴: خط ۵۷۴:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۷۳
  | مساله = ۱۰۷۳
  | ابتداي ماهي را که اگر بماند در مکه جايز است روزه را بگيرد و همين طور ابتداي حساب موقع رسيدن به وطن را ظاهراً بايد از وقتي که بناي مجاورت يا اقامت به مکه کرد حساب کند.{{توضیح مساله|۱۰۷۳|
  | ابتدای ماهی را که اگر بماند در مکه جایز است روزه را بگیرد و همین طور ابتدای حساب موقع رسیدن به وطن را ظاهراً باید از وقتی که بنای مجاورت یا اقامت به مکه کرد حساب کند.{{توضیح مساله|۱۰۷۳|
* آية الله تبريزى، آية الله خويي: بلکه ملاک اين است که همسفرهايش که در مکه اقامت نکرده‌اند  
* آیة الله تبریزی، آیة الله خویی: بلکه ملاک این است که همسفرهایش که در مکه اقامت نکرده‌اند  
* به وطن برسند.  
* به وطن برسند.  
* آية الله زنجاني: مبدأ اين دو مدت پس از انقضاء ايام تشريق و پايان مناسک حج (يعني انجام طواف نساء) و سه روز روزه گرفتن است.
* آیة الله زنجانی: مبدأ این دو مدت پس از انقضاء ایام تشریق و پایان مناسک حج (یعنی انجام طواف نساء) و سه روز روزه گرفتن است.
* آية الله سبحاني: ابتداي ماه از ما بعد ايام تشريق يعني روز چهاردهم حساب مي‌شود.
* آیة الله سبحانی: ابتدای ماه از ما بعد ایام تشریق یعنی روز چهاردهم حساب می‌شود.
* آية الله سيستاني: ابتدا آن زماني است که اگر قصد اقامت در مکه نداشت معمولاً از آنجا خارج مي‌شد.
* آیة الله سیستانی: ابتدا آن زمانی است که اگر قصد اقامت در مکه نداشت معمولاً از آنجا خارج می‌شد.
* آية الله مکارم: بلکه ملاک آن است که همسفران او به وطن برسند ولي در يک ماه احتياط واجب محاسبه بعد از قصد اقامت در مکه است.}}
* آیة الله مکارم: بلکه ملاک آن است که همسفران او به وطن برسند ولی در یک ماه احتیاط واجب محاسبه بعد از قصد اقامت در مکه است.}}


  | {{ارجاع مساله|۱۰۷۳}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۷۳}}
خط ۵۸۶: خط ۵۸۶:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۷۴
  | مساله = ۱۰۷۴
  | اگر متمکن از روزه گرفتن شد و قبل از آنکه روزه بگيرد مرد، واجب است ولي او سه روز را قضا کند بنا بر اقوي، و هفت روز ديگر را بنا بر احتياط واجب.{{توضیح مساله|۱۰۷۴|
  | اگر متمکن از روزه گرفتن شد و قبل از آنکه روزه بگیرد مرد، واجب است ولی او سه روز را قضا کند بنا بر اقوی، و هفت روز دیگر را بنا بر احتیاط واجب.{{توضیح مساله|۱۰۷۴|
* آية الله بهجت، آية الله زنجاني: واجب است بگيرد.
* آیة الله بهجت، آیة الله زنجانی: واجب است بگیرد.
* آية الله تبريزى، آية الله خويي: متعرض اين مسئله نشده‌‌اند.
* آیة الله تبریزی، آیة الله خویی: متعرض این مسئله نشده‌اند.
* آية الله سبحاني: اگر سه روز را روزه گرفته قضاي بقيه واجب نيست ولي اگر هيچ روزه نگرفته بايد همه را قضا کند.
* آیة الله سبحانی: اگر سه روز را روزه گرفته قضای بقیه واجب نیست ولی اگر هیچ روزه نگرفته باید همه را قضا کند.
* آية الله سيستاني: هيچ‌کدام واجب نيست.
* آیة الله سیستانی: هیچ‌کدام واجب نیست.
* آية الله فاضل: بر ولي واجب است سه روز را قضا کند و هفت روز ديگر را بنا بر احتياط مستحب قضا کند.}}
* آیة الله فاضل: بر ولی واجب است سه روز را قضا کند و هفت روز دیگر را بنا بر احتیاط مستحب قضا کند.}}


  | {{ارجاع مساله|۱۰۷۴}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۷۴}}
خط ۵۹۷: خط ۵۹۷:
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۷۵
  | مساله = ۱۰۷۵
  | لازم نيست بعد از برگشتن به بلد خود، در همان جا روزه بگيرد، پس اگر در جاي ديگر قصد اقامت کرد مي‌تواند بگيرد.}}{{سخ}}
  | لازم نیست بعد از برگشتن به بلد خود، در همان جا روزه بگیرد، پس اگر در جای دیگر قصد اقامت کرد می‌تواند بگیرد.}}{{سخ}}
{{فتاوی حج
{{فتاوی حج
  | مساله = ۱۰۷۶
  | مساله = ۱۰۷۶
  | اگر متمکن از سه روز روزه نشد، در مکه و برگشت به محل خود، در صورتي که ماه ذي‌حجه باقي است مي‌تواند در محل بگيرد، ليکن با هفت روز روزه فاصله بدهد{{توضیح مساله|۱۰۷۶|
  | اگر متمکن از سه روز روزه نشد، در مکه و برگشت به محل خود، در صورتی که ماه ذی‌حجه باقی است می‌تواند در محل بگیرد، لیکن با هفت روز روزه فاصله بدهد{{توضیح مساله|۱۰۷۶|
* آية الله بهجت: فاصله لازم نيست.
* آیة الله بهجت: فاصله لازم نیست.
* آية الله سيستاني: احتياط مستحب عدم جمع است.}} و اگر ماه گذشته باشد بايد در منی هدي ذبح کند{{توضیح مساله|۱۰۷۶|
* آیة الله سیستانی: احتیاط مستحب عدم جمع است.}} و اگر ماه گذشته باشد باید در منی هدی ذبح کند{{توضیح مساله|۱۰۷۶|
* آية الله زنجاني: و بايد روزه بگيرد هرچند ماه ذي‌حجه گذشته باشد و ذبح هدي، لازم نيست.  
* آیة الله زنجانی: و باید روزه بگیرد هرچند ماه ذی‌حجه گذشته باشد و ذبح هدی، لازم نیست.  
* آية الله سيستاني: البته در سال آينده.}} اگرچه به وسيله شخص اميني باشد.}}
* آیة الله سیستانی: البته در سال آینده.}} اگرچه به وسیله شخص امینی باشد.}}


== مسائل متفرقه ==
== مسائل متفرقه ==
{{فتاوی حج  | مساله = ۱۰۷۷ | تقسيم قرباني به سه قسم واجب نيست،{{توضیح مساله|۱۰۷۷| نظر آيات عظام در 1040 گذشت.}} و فروش يا هبه سهم فقير،{{توضیح مساله|۱۰۷۷|آية الله فاضل: توسط فقير يا وکيل او.}} قبل از قرباني و بدون قبض آن باطل است.{{توضیح مساله|۱۰۷۷|
{{فتاوی حج  | مساله = ۱۰۷۷ | تقسیم قربانی به سه قسم واجب نیست،{{توضیح مساله|۱۰۷۷| نظر آیات عظام در 1040 گذشت.}} و فروش یا هبه سهم فقیر،{{توضیح مساله|۱۰۷۷|آیة الله فاضل: توسط فقیر یا وکیل او.}} قبل از قربانی و بدون قبض آن باطل است.{{توضیح مساله|۱۰۷۷|
* آيات عظام بهجت، تبريزي، خويي، سبحاني، سيستاني: جايز است قبل از قبض، از فقيري در وطنش وکالت بگيرد که در يک سوم قرباني طبق خواسته او تصرف کند.
* آیات عظام بهجت، تبریزی، خویی، سبحانی، سیستانی: جایز است قبل از قبض، از فقیری در وطنش وکالت بگیرد که در یک سوم قربانی طبق خواسته او تصرف کند.
* آية الله صافي، آية الله گلپايگاني: نسبت به صدقه و اهدا، انسان مي‌تواند از فقرا و مؤمنين آشنا در شهر خود وکالت در قبول و اعراض بگيرد و بعد از ذبح از طرف آنها قبول کرده و بدون تقسيم اعراض نمايد.
* آیة الله صافی، آیة الله گلپایگانی: نسبت به صدقه و اهدا، انسان می‌تواند از فقرا و مؤمنین آشنا در شهر خود وکالت در قبول و اعراض بگیرد و بعد از ذبح از طرف آنها قبول کرده و بدون تقسیم اعراض نماید.
* }} بنابراين، عمل بعضي، که به ادعاي فقر يا وکالت از فقير، ثلث فقير را از قرباني بخود حاجي مي‌فروشند يا هبه مي‌کنند صحيح نيست.
* }} بنابراین، عمل بعضی، که به ادعای فقر یا وکالت از فقیر، ثلث فقیر را از قربانی بخود حاجی می‌فروشند یا هبه می‌کنند صحیح نیست.
  | {{ارجاع مساله|۱۰۷۷}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۱۰۷۸ | گفته مي‌شود که در منا، مسلخ فعلي،{{توضیح مساله|۱۰۷۸|در زمان حاضر به خارج از منا (مکاني به نام معيصم) منتقل شده است.}} کمي در وادي مُحسِّر ساخته شده و در اين صورت، هرچند در صورت امکان ولو تا آخر ذي‌حجه بايد در منا قرباني کنند لکن قرباني در مسلخ جديد مجزي است.{{توضیح مساله|۱۰۷۸|
  | {{ارجاع مساله|۱۰۷۷}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۱۰۷۸ | گفته می‌شود که در منا، مسلخ فعلی،{{توضیح مساله|۱۰۷۸|در زمان حاضر به خارج از منا (مکانی به نام معیصم) منتقل شده است.}} کمی در وادی مُحسِّر ساخته شده و در این صورت، هرچند در صورت امکان ولو تا آخر ذی‌حجه باید در منا قربانی کنند لکن قربانی در مسلخ جدید مجزی است.{{توضیح مساله|۱۰۷۸|
* آية الله بهجت: اگر به علت تغيير محل، ذبح در منا ممکن نباشد و تأخير انداختن آن، ولو تا آخر ماه ذي‌حجه موجب عُسر و حرج نوعي باشد، در اين صورت ذبح در خارج از منا اشکال ندارد. 
* آیة الله بهجت: اگر به علت تغییر محل، ذبح در منا ممکن نباشد و تأخیر انداختن آن، ولو تا آخر ماه ذی‌حجه موجب عُسر و حرج نوعی باشد، در این صورت ذبح در خارج از منا اشکال ندارد. 
*  آية الله تبريزى، آية الله خويي: پس اگر متمکن از تأخير و ذبح در منا باشد، اگرچه تا آخر ذي‌حجه، حلق يا تقصير نمايد و مُحل شود و ذبح را تأخير بيندازد و همچنين طواف و نماز طواف و سعي را تأخير بياندازد والاّ جايز است به ذبح در مذبح فعلي اکتفا کند، ]لازم به تذکر است اگر در روز عيد متمکن از ذبح در منا نبود و احتمال بقاي عذر تا آخر ذي‌حجه را بدهد، مي‌تواند طبق فتواي آية الله خويي در مسلخ‌هاي جديد ذبح کند ولي اگر اتفاقاً کشف خلاف شد اعاده نمايد.[ و آية الله تبريزى اضافه فرموده‌اند: و جايي که مشکوک است که منا باشد مبيت و ذبح و تقصير در حال اختيار هم مجزي است.
*  آیة الله تبریزی، آیة الله خویی: پس اگر متمکن از تأخیر و ذبح در منا باشد، اگرچه تا آخر ذی‌حجه، حلق یا تقصیر نماید و مُحل شود و ذبح را تأخیر بیندازد و همچنین طواف و نماز طواف و سعی را تأخیر بیاندازد والاّ جایز است به ذبح در مذبح فعلی اکتفا کند، ]لازم به تذکر است اگر در روز عید متمکن از ذبح در منا نبود و احتمال بقای عذر تا آخر ذی‌حجه را بدهد، می‌تواند طبق فتوای آیة الله خویی در مسلخ‌های جدید ذبح کند ولی اگر اتفاقاً کشف خلاف شد اعاده نماید.[ و آیة الله تبریزی اضافه فرموده‌اند: و جایی که مشکوک است که منا باشد مبیت و ذبح و تقصیر در حال اختیار هم مجزی است.
* آية الله خامنه‌اي: محل انجام ذبح، منا است و در صورتي که از ذبح در منا ممانعت شود، انجام آن در محل تعيين شده در حال حاضر، بلامانع است.
* آیة الله خامنه‌ای: محل انجام ذبح، منا است و در صورتی که از ذبح در منا ممانعت شود، انجام آن در محل تعیین شده در حال حاضر، بلامانع است.
* آية الله زنجاني: در شرايط کنوني، قرباني کردن در مسلخ‌هايي که در خارج منا و وادي محسَّر ولي نزديک منا احداث شده است مجزي است و تأخير براي ذبح در منا لازم نيست ولي اگر تأخير انداخت اعمال بعدي را هم به تأخير بيندازد.  
* آیة الله زنجانی: در شرایط کنونی، قربانی کردن در مسلخ‌هایی که در خارج منا و وادی محسَّر ولی نزدیک منا احداث شده است مجزی است و تأخیر برای ذبح در منا لازم نیست ولی اگر تأخیر انداخت اعمال بعدی را هم به تأخیر بیندازد.  
* آية الله سبحاني: ذبح در مسلخ جديد مجزي است.
* آیة الله سبحانی: ذبح در مسلخ جدید مجزی است.
* آية الله سيستاني: در صورت زياد بودن حجاج و گنجايش نداشتن منا براي همه آنها در وقت اراده ذبح، بعيد نيست کشتن در وادي محسِّر نيز جايز باشد، اگرچه احوط ترک آن است مگر آنکه بداند که نمي‌تواند در منا تا روز سيزدهم قرباني کند. و چنانچه ذبح در منا يا وادي محسر تا آخر ايام تشريق ميسور نبود در هر کجاي حرم بخواهد مي‌تواند ذبح کند و جواز اکتفا در حال اختيار به ذبح در مکاني که مشکوک است از منا يا وادي محسر مي‌باشد به علت شک در صحت علائم منصوبه در آن مکان‌ها محل اشکال است.
* آیة الله سیستانی: در صورت زیاد بودن حجاج و گنجایش نداشتن منا برای همه آنها در وقت اراده ذبح، بعید نیست کشتن در وادی محسِّر نیز جایز باشد، اگرچه احوط ترک آن است مگر آنکه بداند که نمی‌تواند در منا تا روز سیزدهم قربانی کند. و چنانچه ذبح در منا یا وادی محسر تا آخر ایام تشریق میسور نبود در هر کجای حرم بخواهد می‌تواند ذبح کند و جواز اکتفا در حال اختیار به ذبح در مکانی که مشکوک است از منا یا وادی محسر می‌باشد به علت شک در صحت علائم منصوبه در آن مکان‌ها محل اشکال است.
* آية الله صافي، آية الله گلپايگاني: در صورت تمکن از ذبح در ايام تشريق، لازم است ذبح را تأخير نمايد بلکه لزوم تأخير تا آخر ذي‌حجه بعيد نيست ولي حلق را روز عيد انجام دهد و با اين عمل از احرام مخيط خارج مي‌شود و باقي اعمال را به ترتيب به جا آورد. و اگر به کلي ذبح در منا ممکن نبود ذبح در وادي محسِّر کافي است.
* آیة الله صافی، آیة الله گلپایگانی: در صورت تمکن از ذبح در ایام تشریق، لازم است ذبح را تأخیر نماید بلکه لزوم تأخیر تا آخر ذی‌حجه بعید نیست ولی حلق را روز عید انجام دهد و با این عمل از احرام مخیط خارج می‌شود و باقی اعمال را به ترتیب به جا آورد. و اگر به کلی ذبح در منا ممکن نبود ذبح در وادی محسِّر کافی است.
* آية الله فاضل: اولا خارج بودن مذبح فعلي از منا ثابت نيست بلکه به احتمال قوي قسمتي از آن داخل منا است و بر فرض اينکه مسلخ فعلي خارج از منا باشد، صبر کردن لازم نيست بلکه مي‌توانند در روز عيد در مذبح فعلي قرباني کنند و بقيه اعمال را انجام دهند.
* آیة الله فاضل: اولا خارج بودن مذبح فعلی از منا ثابت نیست بلکه به احتمال قوی قسمتی از آن داخل منا است و بر فرض اینکه مسلخ فعلی خارج از منا باشد، صبر کردن لازم نیست بلکه می‌توانند در روز عید در مذبح فعلی قربانی کنند و بقیه اعمال را انجام دهند.
* آية الله مکارم: از روز سيزدهم تأخير نيندازد.}}
* آیة الله مکارم: از روز سیزدهم تأخیر نیندازد.}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۷۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۱۰۷۹ | کسي که اجير در حج است، مي‌تواند براي قرباني شخص ثالثي را  
  | {{ارجاع مساله|۱۰۷۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۱۰۷۹ | کسی که اجیر در حج است، می‌تواند برای قربانی شخص ثالثی را  
وکيل کند و وکيل مزبور، نيت قرباني حجي که موکلش از طرف موکل خود انجام مي‌دهد را مي‌نمايد.{{توضیح مساله|۱۰۷۹|
وکیل کند و وکیل مزبور، نیت قربانی حجی که موکلش از طرف موکل خود انجام می‌دهد را می‌نماید.{{توضیح مساله|۱۰۷۹|
* به ذیل مسئله 1041 مراجعه شود.
* به ذیل مسئله 1041 مراجعه شود.
* آية الله سبحاني، آية الله سيستاني: وکيل بايد نيت کند آن قرباني که بر موکلش واجب است.
* آیة الله سبحانی، آیة الله سیستانی: وکیل باید نیت کند آن قربانی که بر موکلش واجب است.
* آية الله مکارم: نيت قرباني را نايب اصلي مي‌کند.}}
* آیة الله مکارم: نیت قربانی را نایب اصلی می‌کند.}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۷۹}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۱۰۸۰ | تأخير ذبح از روز عيد عمداً، جايز نيست علي الأحوط،{{توضیح مساله|۱۰۸۰|نظر آيات عظام در ذيل مسئله 1032 گذشت.}} لکن اگر تأخير شد عمداً يا جهلاً يا نسياناً، ذبح در شب کفايت مي‌کند.{{توضیح مساله|۱۰۸۰|
  | {{ارجاع مساله|۱۰۷۹}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۱۰۸۰ | تأخیر ذبح از روز عید عمداً، جایز نیست علی الأحوط،{{توضیح مساله|۱۰۸۰|نظر آیات عظام در ذیل مسئله 1032 گذشت.}} لکن اگر تأخیر شد عمداً یا جهلاً یا نسیاناً، ذبح در شب کفایت می‌کند.{{توضیح مساله|۱۰۸۰|
* آية الله تبريزى: ذبح در شب، بعد از عيد، خلاف احتياط است.
* آیة الله تبریزی: ذبح در شب، بعد از عید، خلاف احتیاط است.
* آيات عظام خويي، سبحاني، فاضل: ذبح در شب کفايت نمي‌کند مگر براي خائف.
* آیات عظام خویی، سبحانی، فاضل: ذبح در شب کفایت نمی‌کند مگر برای خائف.
* آية الله زنجاني: تأخير قرباني تا روز دوازدهم جايز است ولي ذبح در شب کفايت نمي‌کند، مگر براي خائف که مي‌تواند شب دهم قرباني کند و اگر از آن هم معذور است، قرباني در شب¬هاي بعدي کفايت مي‌کند.
* آیة الله زنجانی: تأخیر قربانی تا روز دوازدهم جایز است ولی ذبح در شب کفایت نمی‌کند، مگر برای خائف که می‌تواند شب دهم قربانی کند و اگر از آن هم معذور است، قربانی در شب‌های بعدی کفایت می‌کند.
* آية الله سيستاني: و احتياط واجب اين است که در شب قرباني نکند، حتي شب روزهاي تشريق، مگر براي خائف.
* آیة الله سیستانی: و احتیاط واجب این است که در شب قربانی نکند، حتی شب روزهای تشریق، مگر برای خائف.
* آيات عظام صافي، گلپايگاني، مکارم: بنا بر احتياط کفايت نمي‌کند.}}
* آیات عظام صافی، گلپایگانی، مکارم: بنا بر احتیاط کفایت نمی‌کند.}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۸۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۱۰۸۱ | کساني ‌که وکيل ديگري هستند که براي او قرباني کنند، مي‌توانند قبل از اينکه حلق يا تقصير کنند، قرباني ديگري را ذبح نمايند.{{توضیح مساله|۱۰۸۱|آية الله زنجاني: البته چون قرباني کردن باعث نجس شدن بدن يا لباس محرم مي‌شود، تا در منا حلق يا تقصير نکرده نبايد قرباني ديگري را ذبح کند و در هر حال اگر قرباني کرد، صحيح است.}}
  | {{ارجاع مساله|۱۰۸۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۱۰۸۱ | کسانی که وکیل دیگری هستند که برای او قربانی کنند، می‌توانند قبل از اینکه حلق یا تقصیر کنند، قربانی دیگری را ذبح نمایند.{{توضیح مساله|۱۰۸۱|آیة الله زنجانی: البته چون قربانی کردن باعث نجس شدن بدن یا لباس محرم می‌شود، تا در منا حلق یا تقصیر نکرده نباید قربانی دیگری را ذبح کند و در هر حال اگر قربانی کرد، صحیح است.}}


  | {{ارجاع مساله|}}
  | {{ارجاع مساله|}}
۱۵٬۶۱۴

ویرایش