بدون خلاصۀ ویرایش
Abbassehati (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abbassehati (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مقاله فقهی۲ | {{مقاله فقهی۲ | ||
| وقوف در مشعر|وقوف در مشعر}} | | وقوف در مشعر|وقوف در مشعر}} | ||
== | ==زمان== | ||
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | {| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | ||
! مسئله 978 | ! مسئله 978 | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۸: | ||
'''امام خمینی:''' چون صبح طلوع کرد نیت وقوف به مشعرالحرام کند تا طلوع آفتاب {{توضیح مساله|980| | '''امام خمینی:''' چون صبح طلوع کرد نیت وقوف به مشعرالحرام کند تا طلوع آفتاب {{توضیح مساله|980| | ||
* '''آیت‌الله زنجانی:''' مقدار واجب وقوف اختیاری مشعر، مسمّای وقوف بین الطلوعین است و مقدار رکن، | * '''آیت‌الله زنجانی:''' مقدار واجب وقوف اختیاری مشعر، مسمّای وقوف بین الطلوعین است و مقدار رکن، | ||
وقوف مسمای وقوف بین غروب ( | وقوف مسمای وقوف بین غروب (زوال حمره مشرقیه) روز نهم تا طلوع خورشید روز عید است، پس کسی که بدون عذر، تمام این مقدار را ترک کند حجش باطل می‌شود و اگر مقداری از شب عید را در مشعر، وقوف نموده رکن وقوف را درک کرده پس چنانچه هیچ مقدار از وقوف بین الطلوعین را درک نکند حجش باطل نمی‌شود ـ هرچند از روی علم و عمد باشد ـ. دومین واجب مشعر، «گفتن ذکر خداوند متعال» است و ذکر قلبی، کافی نیست، بلکه باید آن را به زبان آورد و لازم نیست که ذکر را به عنوان ذکر مشعرالحرام بگوید و به هر صورت (نماز، دعا، تهلیل، تسبیح و...) خداوند را به زبان یاد کند کافی است و در هر حال ترک آن وقوف را باطل نمی‌کند. | ||
* '''آیت‌الله سیستانی:''' وقوف اختیاری مشعر مقداری از شب است و وقوف بین الطلوعین. | * '''آیت‌الله سیستانی:''' وقوف اختیاری مشعر مقداری از شب است و وقوف بین الطلوعین. | ||
}} و چون این وقوف عبادت خداوند است باید با نیت خالص از ریا و خودنمایی وقوف کند والاّ حج او در صورت ریا کردن با عمد و علم، باطل خواهد شد. {{توضیح مساله|980| | }} و چون این وقوف عبادت خداوند است باید با نیت خالص از ریا و خودنمایی وقوف کند والاّ حج او در صورت ریا کردن با عمد و علم، باطل خواهد شد. {{توضیح مساله|980| | ||
| خط ۷۴: | خط ۷۳: | ||
'''امام خمینی:''' واجب است از طلوع صبح تا کمی قبل از طلوع آفتاب {{توضیح مساله|982| | '''امام خمینی:''' واجب است از طلوع صبح تا کمی قبل از طلوع آفتاب {{توضیح مساله|982| | ||
* '''آیت‌الله بهجت:''' بنا بر احتیاط ماندن تا طلوع آفتاب روز عید واجب است. | * '''آیت‌الله بهجت:''' بنا بر احتیاط ماندن تا طلوع آفتاب روز عید واجب است. | ||
* '''آیات عظام تبریزی، خامنه‌ای، خویی، مکارم:''' وقوف در مزدلفه واجب است از طلوع فجر تا طلوع آفتاب روز عید قربان. | |||
* '''آیت‌الله زنجانی:''' مقدار واجب وقوف اختیاری مشعر، مسمّای وقوف بین الطلوعین است و مقدار رکن، وقوف مسمای وقوف بین غروب (=زوال حمره مشرقیه) روز نهم تا طلوع خورشید روز عید است، پس کسی که بدون عذر، تمام این مقدار را ترک کند حجش باطل می‌شود و اگر مقداری از شب عید را در مشعر، وقوف نموده رکن وقوف را درک کرده پس چنانچه هیچ مقدار از وقوف بین الطلوعین را درک نکند حجش باطل نمی‌شود ـ هرچند از روی علم و عمد باشد ـ. دومین واجب مشعر، «گفتن ذکر خداوند متعال» است و ذکر قلبی، کافی نیست، بلکه باید آن را به زبان آورد و لازم نیست که ذکر را به عنوان ذکر مشعرالحرام بگوید و به هر صورت (نماز، دعا، تهلیل، تسبیح و...) خداوند را به زبان یاد کند کافی است و در هر حال ترک آن وقوف را باطل نمی‌کند. | * '''آیت‌الله زنجانی:''' مقدار واجب وقوف اختیاری مشعر، مسمّای وقوف بین الطلوعین است و مقدار رکن، وقوف مسمای وقوف بین غروب (=زوال حمره مشرقیه) روز نهم تا طلوع خورشید روز عید است، پس کسی که بدون عذر، تمام این مقدار را ترک کند حجش باطل می‌شود و اگر مقداری از شب عید را در مشعر، وقوف نموده رکن وقوف را درک کرده پس چنانچه هیچ مقدار از وقوف بین الطلوعین را درک نکند حجش باطل نمی‌شود ـ هرچند از روی علم و عمد باشد ـ. دومین واجب مشعر، «گفتن ذکر خداوند متعال» است و ذکر قلبی، کافی نیست، بلکه باید آن را به زبان آورد و لازم نیست که ذکر را به عنوان ذکر مشعرالحرام بگوید و به هر صورت (نماز، دعا، تهلیل، تسبیح و...) خداوند را به زبان یاد کند کافی است و در هر حال ترک آن وقوف را باطل نمی‌کند. | ||
* '''آیت‌الله سبحانی:''' نباید قبل از طلوع از مشعر بیرون رود ولی اگر چنین کرد معصیت کرده لکن حج او صحیح است و کفاره هم ندارد. | * '''آیت‌الله سبحانی:''' نباید قبل از طلوع از مشعر بیرون رود ولی اگر چنین کرد معصیت کرده لکن حج او صحیح است و کفاره هم ندارد. | ||
| خط ۲۴۵: | خط ۲۴۴: | ||
}}باشد و اختیاری عرفه را عمداً ترک نکرده باشد ظاهراً حج او صحیح است و غیر صاحب عذر اگر اختیاری یکی را عمداً ترک کرده باشد حجش باطل است بنا بر اقوی در یکی و بنا بر احتیاط در دیگری که اختیاری مشعر باشد ،{{توضیح مساله|989| | }}باشد و اختیاری عرفه را عمداً ترک نکرده باشد ظاهراً حج او صحیح است و غیر صاحب عذر اگر اختیاری یکی را عمداً ترک کرده باشد حجش باطل است بنا بر اقوی در یکی و بنا بر احتیاط در دیگری که اختیاری مشعر باشد ،{{توضیح مساله|989| | ||
* '''آیت‌الله تبریزى، آیت‌الله خویی:''' لکن اگر ترک اختیاری مشعر به این صورت باشد که شب وقوف در مزدلفه کرده و از روی جهل به مسئله قبل از فجر از آنجا کوچ کرد و تا ظهر روز عید هم نتوانست به مشعر برگردد حج او صحیح است و باید یک گوسفند کفاره دهد. | * '''آیت‌الله تبریزى، آیت‌الله خویی:''' لکن اگر ترک اختیاری مشعر به این صورت باشد که شب وقوف در مزدلفه کرده و از روی جهل به مسئله قبل از فجر از آنجا کوچ کرد و تا ظهر روز عید هم نتوانست به مشعر برگردد حج او صحیح است و باید یک گوسفند کفاره دهد. | ||
* '''آیت‌الله سبحانی:''' کسی که وقوف به عرفات را درک کرده است، لکن شب یا قسمتی از آن را در مشعرالحرام وقوف کرد ولی قبل از طلوع فجر عمدا و بدون عذر از مشعر بیرون رفت و تا طلوع آفتاب ولو به قدر مسمای وقوف رکنی برنگشت باید یک کفاره (گوسفند) بدهد و به احتیاط واجب سال بعد حج را اعاده کند. | |||
* '''آیت‌الله سیستانی:''' اختیاری مشعر از شب است تا طلوع آفتاب و حج او در این صورت صحیح است، همچنان‌که گذشت و اگر در ترک آن جاهل مقصر باشد، حجش باطل است و اگر از روی فراموشی یا جهل قصوری یا هر عذر دیگر، اختیاری را ترک کند و اضطراری را انجام دهد حجش صحیح است. | * '''آیت‌الله سیستانی:''' اختیاری مشعر از شب است تا طلوع آفتاب و حج او در این صورت صحیح است، همچنان‌که گذشت و اگر در ترک آن جاهل مقصر باشد، حجش باطل است و اگر از روی فراموشی یا جهل قصوری یا هر عذر دیگر، اختیاری را ترک کند و اضطراری را انجام دهد حجش صحیح است. | ||
* '''آیت‌الله صافی، آیت‌الله گلپایگانی:''' اگر عمداً اختیاری عرفه را ترک کرده باشد حجش باطل است ولکن نسبت به ترک اختیاری مشعر، اگر بدون عذر پیش از اذان صبح از مشعر بیرون برود حجش صحیح است به شرط آنکه وقوف به عرفات را انجام داده باشد و شب در مشعر به قصد وقوف مانده باشد ولکن بر آن یک گوسفند کفاره واجب است. | * '''آیت‌الله صافی، آیت‌الله گلپایگانی:''' اگر عمداً اختیاری عرفه را ترک کرده باشد حجش باطل است ولکن نسبت به ترک اختیاری مشعر، اگر بدون عذر پیش از اذان صبح از مشعر بیرون برود حجش صحیح است به شرط آنکه وقوف به عرفات را انجام داده باشد و شب در مشعر به قصد وقوف مانده باشد ولکن بر آن یک گوسفند کفاره واجب است. | ||
| خط ۲۵۷: | خط ۲۵۶: | ||
* '''آیت‌الله بهجت:''' آنکه فقط وقوف اختیاری عرفات را درک نماید که اظهر در این صورت صحت حج است مگر آنکه اختیاری مشعر را عمداً ترک کرده باشد. | * '''آیت‌الله بهجت:''' آنکه فقط وقوف اختیاری عرفات را درک نماید که اظهر در این صورت صحت حج است مگر آنکه اختیاری مشعر را عمداً ترک کرده باشد. | ||
* '''آیت‌الله تبریزى، آیت‌الله خویی:''' اظهر در این صورت این است که حج او باطل و به عمره مفرده منقلب می‌شود مگر ترک اختیاری مشعر به این صورت باشد که شب وقوف در مزدلفه کرده و از روی جهل به مسئله قبل از فجر از آنجا کوچ کرد و تا ظهر عید هم نتوانست به مشعر برگردد که در این صورت حج او صحیح و باید یک گوسفند کفاره دهد. | * '''آیت‌الله تبریزى، آیت‌الله خویی:''' اظهر در این صورت این است که حج او باطل و به عمره مفرده منقلب می‌شود مگر ترک اختیاری مشعر به این صورت باشد که شب وقوف در مزدلفه کرده و از روی جهل به مسئله قبل از فجر از آنجا کوچ کرد و تا ظهر عید هم نتوانست به مشعر برگردد که در این صورت حج او صحیح و باید یک گوسفند کفاره دهد. | ||
* '''آیت‌الله سبحانی:''' اگر اختیاری مشعر را عمداً و یا به خاطر جهل تقصیری ترک کرده حج او باطل و احرام تبدیل به عمره مفرده می‌شود و حج را در مستقر و غیر مستقر سال بعد بیاورد ولی اگر همین شخص هنگام عبور از مشعر به منا ذکر خدا را گفته است و ترک اختیاری مشعر غیر عمدی و یا از روی جهل قصوری و یا نسیان باشد، حج او صحیح است و گرنه باطل است حتی اگر ترک وقوف مشعر غیر عمد باشد. | |||
* '''آیت‌الله سیستانی:''' حج او باطل است و به عمره مفرده منقلب می‌شود، به جز یک صورت و آن اینکه هنگام عبور از عرفات به منا در مشعر در وقت اختیاری (از شب تا طلوع آفتاب) گذشته باشد و ذکر خدا گفته باشد که در این صورت حجش صحیح است هرچند قصد وقوف نکرده باشد از روی جهل به مسئله. | * '''آیت‌الله سیستانی:''' حج او باطل است و به عمره مفرده منقلب می‌شود، به جز یک صورت و آن اینکه هنگام عبور از عرفات به منا در مشعر در وقت اختیاری (از شب تا طلوع آفتاب) گذشته باشد و ذکر خدا گفته باشد که در این صورت حجش صحیح است هرچند قصد وقوف نکرده باشد از روی جهل به مسئله. | ||
* '''آیت‌الله صافی:''' احتیاط در آن ترک نشود به اینکه اعمال را به قصد ما فی الذمه از عمره و حج به جا آورد و در سال بعد نیز در صورتی که حج بر او مستقر بوده یا استطاعتش باقی باشد حج به جا آورد. | * '''آیت‌الله صافی:''' احتیاط در آن ترک نشود به اینکه اعمال را به قصد ما فی الذمه از عمره و حج به جا آورد و در سال بعد نیز در صورتی که حج بر او مستقر بوده یا استطاعتش باقی باشد حج به جا آورد. | ||
| خط ۳۷۰: | خط ۳۶۹: | ||
* '''آیت‌الله بهجت:''' چون عذر طاری است نیابت صحیح است. | * '''آیت‌الله بهجت:''' چون عذر طاری است نیابت صحیح است. | ||
* '''آیت‌الله تبریزى:''' بنا بر احتیاط، وقوف اضطراری روز را درک کند و در فرض مذکور که عذر طاری است حج او مجزی از منوب عنه است. | * '''آیت‌الله تبریزى:''' بنا بر احتیاط، وقوف اضطراری روز را درک کند و در فرض مذکور که عذر طاری است حج او مجزی از منوب عنه است. | ||
* '''آیت‌الله خویی:''' باید وقوف اضطراری روز را در فرض تمکن درک کند و حکم نایب معذور به عذر طاری قبلاً گذشت. | |||
* '''آیت‌الله زنجانی، آیت‌الله سیستانی:''' حجش صحیح است و نیابتش مجزی است. | * '''آیت‌الله زنجانی، آیت‌الله سیستانی:''' حجش صحیح است و نیابتش مجزی است. | ||
* '''آیت‌الله سبحانی:''' چنانچه در شب نیت بیتوته و یا وقوف داشته، کافی است و اگر نایب می‌باشد از منوب عنه کفایت می‌کند ولی اگر شب بدون نیت بیتوته و یا وقوف اضطراری از مشعر گذشته و به منا رفته است باید اضطراری نهاری را درک کند در این صورت حج او صحیح و اگر نایب است از منوب عنه کفایت می‌کند. | * '''آیت‌الله سبحانی:''' چنانچه در شب نیت بیتوته و یا وقوف داشته، کافی است و اگر نایب می‌باشد از منوب عنه کفایت می‌کند ولی اگر شب بدون نیت بیتوته و یا وقوف اضطراری از مشعر گذشته و به منا رفته است باید اضطراری نهاری را درک کند در این صورت حج او صحیح و اگر نایب است از منوب عنه کفایت می‌کند. | ||