قربانی: تفاوت میان نسخه‌ها

۷۰۱ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۵ مهٔ ۲۰۲۲
خط ۴۷: خط ۴۷:


== دیگر احکام ==
== دیگر احکام ==
 
برخی از دیگر احکام قربانی عبارت است از:
* '''آنچه باید قربانی کرد''': به اجماع فقیهان امامیه<ref>شرائع الاسلام، ج۱، ص۲۶۰ ؛ منتهی المطلب، ج۱۱، ص۱۸۳ ؛ جواهرالکلام،ج۱۹،ص۱۳۶.</ref> و اهل سنت،<ref>البدائع،ج۵، ص۶۹، المجموع،ج۸، ص۳۹۸، المغنی، ج۱۱، ص۹۶، ۱۱۸.</ref> و به پشتوانه احادیث<ref>صحیح مسلم، ج۲، ص۹۵۵ ؛ وسائل الشیعه، ج۱۰، باب ۱۰ از ابواب ذبح، ح۱ و ۲ و۵. </ref> حج گزار باید شتر، گاو یا گوسفند قربانی کند و قربانی سایر حیوانات کافی نیست.
* '''آنچه باید قربانی کرد''': به اجماع فقیهان امامیه<ref>شرائع الاسلام، ج۱، ص۲۶۰ ؛ منتهی المطلب، ج۱۱، ص۱۸۳ ؛ جواهرالکلام،ج۱۹،ص۱۳۶.</ref> و اهل سنت،<ref>البدائع،ج۵، ص۶۹، المجموع،ج۸، ص۳۹۸، المغنی، ج۱۱، ص۹۶، ۱۱۸.</ref> و به پشتوانه احادیث<ref>صحیح مسلم، ج۲، ص۹۵۵ ؛ وسائل الشیعه، ج۱۰، باب ۱۰ از ابواب ذبح، ح۱ و ۲ و۵. </ref> حج گزار باید شتر، گاو یا گوسفند قربانی کند و قربانی سایر حیوانات کافی نیست.


خط ۵۹: خط ۵۹:


==فلسفه قربانی==
==فلسفه قربانی==
بر اساس قرآن، خداوند قربانی را از شعائر و نشانه‌های الهی<ref>مائده، آیه ۲ ؛ حج آیه ۳۶.</ref> معرفی و وسیله قیام<ref>مصباح المنیر، ریشه قوم.</ref> و برپا بودن مردم شمرده است.<ref>تفسیر کبیر، ج۱۲، ص۱۰۰ ؛ تفسیر المیزان، ج۶، ص۱۴۲ ؛ تفسیر نمونه، ج۵، ص۹۰.</ref> آنچه از قربانی به حج گزار می‌رسد، تقوا و پرهیزکاری و پاکی اعمال است<ref>حج، آیه ۳۷.</ref>، هر چند که به خوردن آن و اطعام به مستمندان قانع و فقیر سفارش شده است.<ref>حج، آیه ۳۶.</ref>
بر اساس قرآن، خداوند قربانی را از شعائر و نشانه‌های الهی<ref>مائده، آیه ۲ ؛ حج آیه ۳۶.</ref> معرفی و وسیله قیام<ref>مصباح المنیر، ریشه قوم.</ref> و برپا بودن مردم شمرده است.<ref>تفسیر کبیر، ج۱۲، ص۱۰۰ ؛ تفسیر المیزان، ج۶، ص۱۴۲ ؛ تفسیر نمونه، ج۵، ص۹۰.</ref> آنچه از قربانی به حج گزار می‌رسد، تقوا و پرهیزکاری و پاکی اعمال است.<ref>حج، آیه ۳۷.</ref> همچنین سفارش شده از گوشت قربانی، مستمندان قانع و فقیر [[اطعام در حج|اطعام]] شوند.<ref>حج، آیه ۳۶.</ref>
 
قربانی در روز عید قربان، گوئی به تاسی از ابراهیم خلیل(ع) است، آنگاه که تسلیم‌وار، اسماعیل یگانه فرزند را به قربانگاه فرستاد و خداوند «ذبح عظیمی را فدای او کرد.»<ref>صافات، آیه ۱۰۷.</ref>
 
امام صادق۷ در پاسخ به فلسفه قربانی فرمود: «هنگامی که اولین قطره خون قربانی به زمین می‌ریزد گناهان صاحبش بخشیده می‌شود و به وسیله قربانی معلوم می‌شود چه کسی تقوای الهی دارد.» <ref>بحارالانوار، ج۹۶، ص۲۹۶ـ۲۹۸.</ref>


حضرت علی ۷ می‌فرمایند: «اگر مردم می‌دانستند چه فوایدی در قربانی است، هر آینه قربانی می‌کردند و لو با قرض گرفتن باشد.» <ref>همان.</ref>
به باور برخی، قربانی در روز عید قربان، نوعی تأسی از حضرت ابراهیم(ع) است، که با تسلیم امر خدا شدن، اقدام به ذبح فرزندش اسماعیل کرد و خدا ذبح عظیمی را فدای او کرد.<ref>صافات، آیه ۱۰۷.</ref> بر اساس حدیثی از امام علی(ع)، اگر مردم به فواید قربانی آگاه بودند، حتی با قرض گرفتن قربانی می‌کردند.<ref>همان.</ref>


قربانی کردن، رمز گذشت از همه چیز در راه معبود است، قربانی کردن مظهری است برای تهی نمودن قلب از غیر یاد خداوند و هنگامی می‌توان از این مناسک بهره تربیتی کافی گرفت که تمام صحنه ذبح اسماعیل علیه السلام و روحیات این پدر و پسر به هنگام قربانی در نظر مجسم شود و آن روحیات در وجود انسان پرتو افکن شود.
امام صادق۷ در پاسخ به فلسفه قربانی فرمود: «هنگامی که اولین قطره خون قربانی به زمین می‌ریزد گناهان صاحبش بخشیده می‌شود و به وسیله قربانی معلوم می‌شود چه کسی تقوای الهی دارد.» <ref>بحارالانوار، ج۹۶، ص۲۹۶ـ۲۹۸.</ref>


==اشعار و تقلید==
==اشعار و تقلید==
خط ۷۶: خط ۷۲:


== مستحبات قربانی ==
== مستحبات قربانی ==
* به استناد روایت صحیح زراره از امام باقر۷ افضل در قربانی شتر و پس از آن گاو و در پایان گوسفند است. <ref>وسائل الشیعه، ج۱۰، باب ۱۰ از ابواب ذبح، ح۵.</ref>  
برخی از مستحبات قربانی چنین است:
* فقیهان امامیه<ref>الخلاف، ج۲، ص۴۱؛ جواهرالکلام، ج۱۹، ۱۳۶. </ref> به استناد روایات<ref>وسائل الشیعه، ج۱۰، باب ۹ از ابواب ذبح.</ref> برآنند ذکوریت در هدی شرط نیست، ولیکن اگر شتر یا گاو بود، ماده آن بهتر است ولی در گوسفند و بز، نر بودن بهتر است. فقیهان اهل سنت<ref>المبسوط(سرخسی)، ج۱، ص۳۸۷؛ مختصر تفسیر ابن کثیر، ج۲، ص۵۴۴.</ref>، ذبیحه نر و ماده را یکسان می‌دانند.  
* بهترین قربانی شتر، پس از آن گاو و در پایان، گوسفند است.<ref>وسائل الشیعه، ج۱۰، باب ۱۰ از ابواب ذبح، ح۵.</ref>
* به استناد روایات مستحب است قربانی بسیار فربه باشد.<ref>وسائل الشیعه، ج۱۰، باب ۱۳ از ابواب ذبح.</ref>
* به گفته فقیهان امامیه<ref>الخلاف، ج۲، ص۴۱؛ جواهرالکلام، ج۱۹، ۱۳۶. </ref> به استناد روایات<ref>وسائل الشیعه، ج۱۰، باب ۹ از ابواب ذبح.</ref> مستحب است شتر یا گاو، ماده؛ ولی گوسفند و بز، نر باشد. فقیهان اهل سنت،<ref>المبسوط(سرخسی)، ج۱، ص۳۸۷؛ مختصر تفسیر ابن کثیر، ج۲، ص۵۴۴.</ref> ذبیحه نر و ماده را یکسان می‌دانند.
* به استناد روایات<ref>وسائل الشیعه، ج۱۰، باب ۳۶ از ابواب ذبح.</ref> مستحب<ref>جواهرالکلام،ج ۱۹، ص۱۱۸ ؛ نهایه المحتاج، ج۸، ص۱۲۵.</ref> است حاجی خودش قربانی را ذبح یا نحر کند، و اگر نتواند دست خود را بالای دست کسی که ذبح می‌کند، بگذارد.
* به استناد روایات مستحب است قربانی بسیار فربه باشد.<ref>وسائل الشیعه، ج۱۰، باب ۱۳ از ابواب ذبح.</ref>
* بهترین اوقات قربانی کردن، پس از طلوع آفتاب روز عید، به گونه‌ای است که بتوان نماز عید و دو خطبه آن را ادا کرد. <ref>مسالک الافهام،ج۲، ص۳۱۸ ؛ جواهرالکلام، ج۱۹، ص۲۱۹؛ سنن الترمذی، ج۳، ص۲۴۱.</ref>
* مستحب است حاجی خودش قربانی را ذبح یا نحر کند و اگر نتواند دست خود را بالای دست کسی که ذبح می‌کند، بگذارد.<ref>جواهرالکلام،ج ۱۹، ص۱۱۸ ؛ نهایه المحتاج، ج۸، ص۱۲۵.</ref>
* بهترین اوقات قربانی کردن، پس از طلوع آفتاب روز عید، به گونه‌ای است که بتوان نماز عید و دو خطبه آن را ادا کرد.<ref>مسالک الافهام،ج۲، ص۳۱۸ ؛ جواهرالکلام، ج۱۹، ص۲۱۹؛ سنن الترمذی، ج۳، ص۲۴۱.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
۱۵٬۶۱۴

ویرایش