|
|
| خط ۲۱۹: |
خط ۲۱۹: |
| |{{ارجاع مساله|955}} | | |{{ارجاع مساله|955}} |
| }} | | }} |
| ==استفتائات احرام==
| |
| {{فتاوی حج
| |
| | مساله = 291
| |
| | سئوال: کسی در وقت احرام این طور قصد می‌کند: محرم می‌شوم یا احرام می‌بندم، برای عمره تمتع یا غیر آن، با توجه به این مسئله که فرموده‌اید نیت احرام لازم نیست، بلکه ممکن نیست، این احرام چه صورت دارد؟
| |
| جواب: به احرام ضرر نمی‌زند هرچند قصد احرام لازم نیست {{توضیح مساله|291|.
| |
| * '''آیات عظام بهجت، صافی، گلپایگانی، مکارم:''' لازم است و تفصیل این مسئله در ذیل بحث نیت در واجبات احرام گذشت.
| |
| * '''آیت‌الله تبریزى، آیت‌الله خویی:''' همین که به قصد عمره و یا حج تمتع تلبیه واجب را گفت، محرم می‌شود و قصد احرام، همین است.
| |
| * '''آیت‌الله نوری:''' قصد احرام به این است که قصد احرام حج یا عمره کند و لازم است که احرام را به این قصد انجام دهد.
| |
| }} و احرام امر قصدی نیست، بلکه اگر شخص به قصد حج یا عمره تلبیه بگوید محرم می‌شود هرچند قصد احرام نکند.
| |
| |{{ارجاع مساله|291}}
| |
| }}
| |
| {{سخ}}
| |
|
| |
| {{فتاوی حج
| |
| | مساله = 292
| |
| | سئوال: زنی قبل از احرام برای عمره تمتع، می‌دانست که عادت ماهانه او ده روز است و قبل از احرام حج، اعمال عمره تمتع را نمی‌تواند انجام دهد، مع ذلک، نیت عمره تمتع کرد، آیا در برگرداندن نیت احرام عمره تمتع به حج اِفراد، باید چه کند؟
| |
| جواب: نیت را به حج افراد برگرداند {{توضیح مساله|292|.
| |
| *نظر '''آیات عظام''' در مسئله 221 گذشت.
| |
| * '''آیت‌الله بهجت:''' در صورتی که قصدش انجام وظیفه بوده کفایت می‌کند و حج اِفراد به جا می‌آورد.
| |
| * '''آیت‌الله تبریزى:''' این در صورتی است که در حال احرام حائض باشد چنان‌که ظاهر سؤال است ولی اگر بعد از احرام حائض شد مخیر است بین اینکه حج افراد به جا آورد و بعد از فراغت، عمره مفرده به جا آورد و بین اینکه اعمال عمره تمتع را بدون طواف و نمازش به جا آورد به این ترتیب که سعی و تقصیر نموده و برای حج احرام بسته به عرفات و منا برود و پس از فراغ از اعمال منا قضای طواف عمره و نماز آن را قبل از طواف حج به جا آورد.
| |
| * '''آیت‌الله زنجانی:''' اگر به قصد انجام وظیفه، محرم شده و خیال کرده وظیفه‌اش عمره تمتع است، احرامش احرام حج افراد خواهد بود؛ و در غیر این صورت احرامش باطل است و باید مطابق ذیل مسئله 215 رفتار نماید.
| |
| * '''آیت‌الله خویی:''' اگر در حال احرام تا آخرین زمان ممکن برای اتیان اعمال عمره تمتع حائض بوده، فتوای ایشان در دست نیست که آیا احرامش برای عمره تمتع باطل است یا می‌تواند آن را به عنوان حج افراد قرار دهد، گرچه در استفتائات حکم به بطلان احرام برای حج افراد شده، اگر زن در وقت احرام حائض بود و گمان می‌کرد تا آخر وقت پاک نمی‌شود و بعداً کشف خلاف شد.
| |
| * '''آیت‌الله سبحانی:''' و اگر قصدش انجام وظیفه بوده باشد، کفایت می‌کند و در صورت التفات اگر به نیت عدول، قصد حج افراد کند اشکال ندارد.
| |
| }} و اشکال ندارد، بلی اگر با التفات به اینکه نمی‌تواند عمره تمتع را انجام دهد و اگر انجام دهد صحیح نیست به نیت عمره تمتع محرم شود، صحت این احرام، بلکه حصولِ جدّ به آن، محل اشکال است.
| |
| |{{ارجاع مساله|292}}
| |
| }}
| |
| {{سخ}}
| |
|
| |
| {{فتاوی حج
| |
| | مساله = 293
| |
| | سئوال: مردها معمولاً برای احرام، یک حوله به عنوان لنگ به کمر می‌بندند و یکی هم بر روی شانه‌ها می‌اندازند، ولی بعضی افراد برای اینکه موقع وزش باد و یا سوار شدن ماشین عورت آنها ظاهر نشود اضافه بر آن دو حوله، یک متر چلوار ندوخته از وسط پا عبور می‌دهند به نحوی که دو طرف پارچه از جلو و عقب زیر حوله قرار می‌گیرد، آیا این عمل صحیح است یا اشکال دارد؟
| |
| جواب: اشکال ندارد. {{توضیح مساله|293|.
| |
| * '''آیت‌الله سبحانی، آیت‌الله مکارم:''' ولی بهتر اجتناب از این‌گونه کارهاست.
| |
| }}
| |
| |{{ارجاع مساله|293}}
| |
| }}
| |
| {{سخ}}
| |
|
| |
| {{فتاوی حج
| |
| | مساله = 294
| |
| | سئوال: آیا می‌شود برای کسی که قادر بر تلبیه گفتن نیست نایب گرفت یا خیر؟
| |
| جواب: اَخْرَس (لال) باید با انگشت به تلبیه اشاره کند و زبانش را هم حرکت دهد، و نایب گرفتن کافی نیست. {{توضیح مساله|294|.
| |
| * '''آیت‌الله بهجت:''' شخص گنگ و لال با انگشت خود همراه با نیت قلبی به تلبیه اشاره نموده و زبان خود را حرکت دهد و اگر ممکن نباشد که این کار را خودش انجام دهد نایب بگیرد که به جای او تلبیه بگوید.
| |
| * '''آیات عظام تبریزی، خویی، فاضل، مکارم:''' بهتر است نایب هم بگیرد.
| |
| * '''آیت‌الله سبحانی:''' لال و کر مادرزاد زبان خود را مانند کسانی که «لبیک» می‌گویند حرکت دهد و با انگشت اشاره کند و اگر برای عارضه‌ای زبان او بند آمده باشد با اخطار در قلب به شیوه‌ای که گفته شد عمل کند.
| |
| * '''آیت‌الله سیستانی:''' اگر در اثر عارضه‌ای لال شده است و الفاظ تلبیه را می‌داند، به مقداری که می‌تواند تلفظ کند و اگر نتواند زبان و لب را به آن حرکت دهد و همراه با آن در قلب اخطار نماید و با انگشت به آن اشاره کند و اگر لال و کر مادرزاد است و مانند آن، پس زبان و لب را مانند کسانی که تلفظ می‌کنند حرکت دهد و با انگشت اشاره کند.
| |
| * '''آیت‌الله صافی، آیت‌الله گلپایگانی:''' نایب هم بگیرد رجائاً که از طرف او به طور صحیح بگوید.
| |
| }}
| |
| |{{ارجاع مساله|294}}
| |
| }}
| |
| {{سخ}}
| |
|
| |
| {{فتاوی حج
| |
| | مساله = 295
| |
| | سئوال: کسی که در گذشته حج واجبش را انجام داده و بنا دارد حج مستحبی به جا آورد، ولی از روی ناآگاهی و یا فراموشی در نیت اِحرام عمره می‌گوید «احرام عمره تمتع از حج تمتع از حجة الاسلام می‌بندم قربة الی الله»، آیا آوردن و در نیت داشتن حجة الاسلام، درحالی‌که حج مستحبی است، اشکال دارد یا خیر؟
| |
| جواب: اشکال دارد ، {{توضیح مساله|295|.
| |
| * '''آیات عظام تبریزی، خویی، زنجانی، سیستانی:''' مانعی ندارد.
| |
| * '''آیت‌الله سبحانی:''' نیت عمدی اشکال دارد.
| |
| }} مگر آنکه اشتباه لفظی باشد و قصدش این بوده عمره‌ای که وظیفه او است انجام دهد و اسمش را حجة الاسلام گذاشته باشد.
| |
| |{{ارجاع مساله|295}}
| |
| }}
| |
| {{سخ}}
| |
|
| |
| {{فتاوی حج
| |
| | مساله = 296
| |
| | سئوال: اگر کسی بداند در صورت صحیح نگفتن تلبیه، محرم نمی‌شود و تلبیه را غلط بگوید و اعمال حج را انجام دهد، آیا اعمالش صحیح است یا نه؟
| |
| جواب: چنانچه از روی عمد بوده صحیح نیست و اگر عمدی نبوده و از روی فراموشی یا ندانستن مسئله بوده، در فرض مرقوم بعید نیست صحت عمل. {{توضیح مساله|296|.
| |
| * '''آیت‌الله بهجت:''' محل تأمّل است صحیح بودن غیر حج.
| |
| * '''آیت‌الله تبریزى، آیت‌الله خویی:''' اگر در احرام عمره بوده، صحت عمل او خالی از اشکال نیست و باید احتیاط کند.
| |
| * '''آیت‌الله زنجانی:''' اگر خیال می‌کرده تلبیه را صحیح می‌گوید در عمره تمتع مطابق ذیل مسئله 263 و در حج تمتع به حواشی مسئله 947 تا 949 عمل کند.
| |
| * '''آیت‌الله سبحانی:''' اگر کسی تلبیه را غلط بگوید و محرم شود و اعمال عمره را انجام دهد، چنانچه از روی عمد باشد عمره او باطل است و در صورت فراموشی یا ندانستن مسئله احتیاطاً عمره را دوباره انجام دهد و اگر در احرام حج است چنانچه در اثنا متوجه شود آن را صحیح بگوید و چنانچه در پایان عمل ملتفت شود بعید نیست که عمل او صحیح باشد.
| |
| * '''آیت‌الله سیستانی:''' اگر به مقدار تمکن تلبیه را گفته است و غلط بودن آن به حدی نبوده است که صدق تلبیه نکند، چیزی بر او نیست. در غیر این صورت، اگر در احرام عمره باشد بنا بر احتیاط واجب عمل باطل است و اگر در احرام حج باشد صحیح است.
| |
| * '''آیت‌الله فاضل:''' با توجه به اینکه عالم به حکم بوده، اگر نسبت به موضوع جاهل بوده؛ یعنی نمی‌دانسته تلبیه را غلط می‌گوید، حکم ترک احرام از روی جهل و سهو را دارد که حکم آن در مسئله 290 گذشت.('''آیت‌الله فاضل:''' عمره‌اش باطل است و باید عدول به غیر حج تمتع کند و همین طور است اگر ترک احرام از روی جهل باشد.)}}
| |
| |{{ارجاع مساله|296}}
| |
| }}
| |
| {{سخ}}
| |
|
| |
| {{فتاوی حج
| |
| | مساله = 297
| |
| | سئوال: اگر کسی تلبیه را غلط بگوید و بعد از وقوفین و قبل از اتمام اعمال حج فهمید که صحیحاً محرم نشده است، آیا وظیفه او نسبت به سایر اعمال، و همچنین عمره قبلی او چگونه است؟
| |
| جواب: با فرض اینکه بعد از وقت جبران متوجه شده بعید نیست صحت عمل، لکن احوط عدم اکتفا به این حج است و این احتیاط ترک نشود. {{توضیح مساله|297|.
| |
| * '''آیت‌الله بهجت:''' محل تأمّل است صحیح بودن غیر حج.
| |
| * '''آیت‌الله تبریزى، آیت‌الله خویی:''' صحت عمل خالی از اشکال نیست و باید احتیاط نماید.
| |
| * '''آیت‌الله زنجانی:''' حکم مسئله قبل را دارد.
| |
| * '''آیت‌الله فاضل، آیت‌الله گلپایگانی:''' این احتیاط استحبابی است.
| |
| * '''آیت‌الله سیستانی:''' اگر تلبیه را به مقدار تمکن ادا کرده است و غلط بودن آن به اندازه‌ای نیست که صدق تلبیه نکند، عمل صحیح است. در غیر این صورت، اگر تلبیه عمره را غلط گفته است عمل او بنا بر احتیاط باطل است و اگر تلبیه احرام حج باشد همان جا تلبیه بگوید و عملش صحیح است.
| |
| }}
| |
| |{{ارجاع مساله|297}}
| |
| }}
| |
| {{سخ}}
| |
|
| |
| {{فتاوی حج
| |
| | مساله = 298
| |
| | سئوال: ترجمه تلبیه «لبَّیک، اللّهُمَّ لَبَّیک، لَبَّیک لا شَریک لَک لَبَّیک» چیست؟
| |
| جواب: ترجمه جمله مذکور چنین است: {{توضیح مساله|298|.
| |
| * '''آیت‌الله نوری:''' با کمال میل و شوق اجابت می‌کنم دعوت تو را، خدایا! با کمال میل و شوق اجابت می‌کنم، اجابت می‌کنم دعوت تو را با کمال میل و شوق، شریکی نیست مر تو را، با کمال میل و شوق اجابت می‌کنم، اجابت می‌کنم تو را.
| |
| }} «اجابت می‌کنم دعوت تو را، خدایا! اجابت می‌کنم دعوت تو را، اجابت می‌کنم دعوت تو را، شریکی نیست مر تو را، اجابت می‌کنم دعوت تو را». و اگر کلمه «دعوت» را هم نگوید کفایت می‌کند در مواردی که باید ترجمه را بگوید.
| |
| |{{ارجاع مساله|298}}
| |
| }}
| |
| {{سخ}}
| |
|
| |
| {{فتاوی حج
| |
| | مساله = 299
| |
| | سئوال: لباس احرامی که معلوم نیست از درآمد منبر است یا وجوهات شرعیه، آیا لازم است خمس آن را بدهد؟
| |
| جواب: با فرض شک، لازم نیست، هرچند احتیاط مطلوب است. {{توضیح مساله|299|.
| |
| * '''آیت‌الله بهجت:''' در هر دو مورد به زاید از مؤونه سنه، خمس تعلّق می‌گیرد.
| |
| * '''آیت‌الله تبریزى، آیت‌الله خویی:''' اگر سال بر آن گذشته باشد، لازم است خمس آن را بدهد.
| |
| * '''آیت‌الله سبحانی:''' اما اگر با مقداری تفحص وضع آن پولی که با آن لباس احرامی را خریده و یا می‌خواهد بخرد مشخص می‌شود باید تفحص کند.
| |
| * '''آیت‌الله سیستانی:''' بنا بر احتیاط واجب باید با حاکم شرع به نسبت احتمال مصالحه کند.
| |
| * '''آیت‌الله فاضل:''' و این در صورتی است که وجوهات شرعیه را به عنوان شهریه گرفته باشند، اما اگر به عنوان استحقاق یا خدمات دینی گرفته‌اند و سال بر آن گذشته است باید خمس آن را بدهند.
| |
| }}
| |
| |{{ارجاع مساله|299}}
| |
| }}
| |
| {{سخ}}
| |
|
| |
| {{فتاوی حج
| |
| | مساله = 300
| |
| | سئوال: کسی که به دیگران تلقین نیت و تلبیه می‌کند و خودش فراموش کرده است که نیت نماید، وظیفه‌اش چیست؟
| |
| جواب: اگر به قصد انجام عمره یا حج تلبیه نگفته، محرم نشده است و باید در صورت امکان به میقات برگردد و اگر ممکن نیست به خارج حرم برود و مجدداً محرم شود. {{توضیح مساله|300|.
| |
| * نظر '''آیات عظام''' در ذیل مسئله 215 گذشت.
| |
| }}
| |
| |{{ارجاع مساله|300}}
| |
| }}
| |
| {{سخ}}
| |
|
| |
| {{فتاوی حج
| |
| | مساله = 301
| |
| | سئوال: آیا لباس احرام منحصر در دو جامه است و بیشتر نباید باشد؟
| |
| جواب: مقدار واجب آن دو جامه است و زیادتر مانع ندارد.
| |
| |{{ارجاع مساله|301}}
| |
| }}
| |
| {{سخ}}
| |
|
| |
|
| |
|
| == جستار وابسته == | | == جستار وابسته == |
