قربانی (فتاوای مراجع): تفاوت میان نسخه‌ها

س- جمعي از حجاج پول روي هم مي‌گذارند و کسي با پول مشترک براي همه آنان تعدادي گوسفند مي‌خرد و در وقت ذبح، هر گوسفند را براي يک نفر قصد مي‌کند و قرباني مي‌کند، آيا اين ترتيب ذبح اشکال دارد يا خير و آيا در صورت تفاوت گوسفندان در قيمت با اينکه همه به يک اندازه پول داده‌اند چه وضعي پيدا مي‌شود؟

ج- '''امام خمینی:''' اگر صاحبان پول راضي باشند اشکال ندارد.{{توضیح مساله|۱۰۸۲|

* '''آیت‌الله تبريزى، آیت‌الله خويي:''' اگر صاحبان پول اجازه داده باشند مانعي ندارد ولي رضايت قلبي کافي نيست.

* '''آیت‌الله سبحانی:''' به ذيل مسئله ۱۰۴۱ مراجعه شود.

* '''آیت‌الله صافي، آیت‌الله گلپايگاني:''' اگر صاحبان پول راضي باشند و ذابح وکالت در افراز داشته باشد اشکال ندارد.

* '''آیت‌الله فاضل:''' ليکن بهتر است که وکالت بگيرد در مقابل وجه مورد توافق، يک گوسفند به نيابت از او قرباني کند و مجاز باشد که براي ذبح نايب هم بگيرد.}}

س- کساني ‌که گوسفند خود را به غير مؤمن داده‌اند و او ذبح نموده است و بعد، [[حلق و تقصیر|حلق]] و اعمال مترتبه را انجام داده‌اند و بعد متوجه شده‌اند، وظيفه آنان چيست؟

ج‌ـ '''امام خمینی:''' ذبح را اعاده کنند و حلق و اعمال مترتبه صحيح است.{{توضیح مساله|۱۰۸۳|

* نظر آيات عظام در ذيل مسئله ۱۰۴۲ گذشت.

* '''آیت‌الله سبحانی''': چنانچه فقط ذبح و حلق را به غير مؤمن واگذار کند ولی خود نيت کند اشکال ندارد و چنانچه نيت ذبح و حلق را به غير مؤمن واگذارد، بايد اعاده کند.}}

س- کسي قرباني را به غير مؤمن داده و او کشته است و بعد متوجه شده و در عين توجه، عمداً بدون تجديد قرباني حلق کرده و اعمال مترتبه بر حلق را انجام داده، آيا [[تحلل|مُحلّ]] شده است يا نه و آيا فقط قرباني بايد بکند يا همه اعمال را اعاده نمايد؟

ج‌ـ '''امام خمینی:''' با فرض اينکه احتمال صحّتِ اعمالي را که بعد از قرباني اتيان کرده مي‌داده، مُحِلّ شده است و فقط قرباني بر عهده او است و اعمالش صحيح است.{{توضیح مساله|۱۰۸۴|

* نظر آيات عظام در ذيل مسئله ۱۰۴۲ گذشت.

* '''آیت‌الله سبحانی:''' مراجعه به ذيل مسئله قبلی شود.}}

س- در مسئله قرباني در مسلخ جديد، عبارت نقل شده از حضرت عالي صراحت در حکم ندارد، لطفاً نظر مبارک را مرقوم فرماييد.

ج‌ـ '''امام خمینی:''' ذبح در مسلخ جديد مُجزي است.{{توضیح مساله|۱۰۸۵|

س- آيا در شرايط قرباني، تحقيق لازم است که يقين به بودن شرايط حاصل شود يا لازم نيست؟

ج‌ـ '''امام خمینی:''' س- در شرايطي که مربوط به نقص عارض بر حيوان بعد از تمام بودن آن است، مثل خصي نبودن يا معيوب نبودن حيوان، فحص لازم نيست و در صورت شک مي‌تواند بدون تحقيق ذبح کند، ولي در شرايط ديگر مثل سن حيوان يا مؤمن بودن ذابح،{{توضیح مساله|۱۰۸۶|

* به ذيل مسئله ۱۰۴۲ مراجعه شود.}} لازم است يقين حاصل شود.{{توضیح مساله|۱۰۸۶|

* '''آیت‌الله تبريزى، آیت‌الله خويي:''' اگر بايع اهل خبره بود و از سن هدي خبر داد مي‌توان به قول او اعتماد کرد.

* '''آیت‌الله زنجاني:''' اطمينان يا حجت ديگر شرعي لازم است.

* '''آیت‌الله سبحاني:''' اگر احتمال نقص يا مرض يا کمبود سن در حيوان خريداری شده برای قربانی وجود دارد احتياطاً فحص کند.

* '''آیت‌الله مکارم:''' در صفات پنهاني حيوان مي‌توان به قول فروشنده ظاهر الصلاح قناعت کرد.}}

س- در [[مکه]] جيب کسي را زدند و پولش را بردند، شکايت کرد، بعد از طي مراحل قانوني، حاکم آنجا حکم کرد پولش را از دزد بگيرند و به او بدهند، آيا جايز است پول را بگيرد و گوسفند قرباني را با آن بخرد يا نه؟

ج‌ـ '''امام خمینی:''' اگر مي‌داند که پول خود او است، مانع ندارد.{{توضیح مساله|۱۰۸۷|

* '''آيات عظام تبريزي، خويي، زنجاني:''' اگر مي‌داند آن شخص دزد است مانع ندارد.

* '''آیت‌الله سيستاني:''' و همچنين اگر شرايط تقاص حاصل باشد و به هر حال اگر قرباني را به نحو کلي في الذمه بخرد و با آن پول، قيمت آن را ادا کند مجزي است.}}

| س- شخصي بدون گرفتن وکالت در ذبح، از طرف عيالش يا شخص ديگري قرباني مي‌نمايد، به اين خيال که اذن فحوي از او دارد و مطمئن است که وقتي به عيالش يا رفيقش بگويد من در قربانگاه براي تو قرباني کرده‌ام او راضي است و خوشحال هم مي‌شود، اين نحو قرباني کافيست يا نه؟

ج‌ـ '''امام خمینی:''' کافي نيست مگر او را وکيل کرده باشد.{{توضیح مساله|۱۰۸۸|

* '''آیت‌الله بهجت:''' چنانچه احراز رضايت کرد و شاهد حال هم دالّ بر رضايت بود؛ به طوري که اگر او بفهمد راضي است کفايت مي‌کند.

* '''آیت‌الله خامنه‌اي:''' قرباني کردن بايد به وسيله خود شخص يا با وکالت از سوي او انجام شود، اما اگر شخص ديگري بدون وکالت گرفتن از او برايش ذبح انجام دهد، صحت آن محل اشکال است و بنا بر احتياط، نمي‌توان به آن اکتفا کرد.

* '''آیت‌الله زنجاني:''' کافي نيست مگر مأذون در ذبح باشد.}}

س- روز [[عید قربان|عيد]]، بعض اشخاص به قربانگاه مي‌روند و بدون اينکه در قرباني [[نیابت|نيابت]] داشته باشند، خودشان براي رفقايشان قرباني مي‌کنند، آيا اين قرباني کافي است يا نه؟ و اگر کافي نيست، پول قرباني به عهده چه کسي است؟

ج‌ـ '''امام خمینی:''' کفايت نمي‌کند و پول از مال کسي خارج مي‌شود که خرج کرده است مگر آنکه غرری در بين باشد.{{توضیح مساله|۱۰۸۹|

* '''آیت‌الله بهجت:''' در مسئله قبل بيان شد که در چه صورتي کفايت مي‌کند.

* '''آیت‌الله خامنه‌اي:''' به ذيل سؤال قبل مراجعه شود.}}

س- در قربانگاه، حجاج و صاحب گوسفند يک قراري با هم مي‌گذارند که هر چند رأس گوسفندي که مي‌خواهند، هر يکي به فلان مبلغ و نام مي‌برد، حاجي هم قبول مي‌کند و يکي يکي را به نيت افرادي که وکالت دارد مي‌کشد، بعد مي‌رود با صاحب گوسفند حساب مي‌کند، آيا در قرباني اشکالي نيست؟

س- در قربانگاه ده نفر حاجي با صاحب گوسفند قرار مي‌گذارند که ده گوسفند را جدا مي‌کنيم و قرباني مي‌کنيم از قرار يکي دويست ريال سعودي مثلاً، در اين بين چند نفر ديگر از رفقاي آنان مي‌آيند و بدون قرار جديد با صاحب گوسفند، به تعدادشان گوسفند قرباني مي‌کنند و بنا دارند که بعد از قرباني طبق قرارداد ساير افراد، به صاحب گوسفند پول بدهند، آيا قرباني‌هاي آنان درست است يا خير؟

ج‌ـ '''امام خمینی:''' اگر يقين به رضايت صاحب گوسفند دارند، مانع ندارد.{{توضیح مساله|۱۰۹۱|

* '''آیت‌الله صافي، آیت‌الله گلپايگاني:''' والاّ رضايت بعدي کافي نيست.}}

س- غير مؤمن مشغول سر بريدن قرباني بود، شخصي که براي او قرباني مي‌شد دست گذاشت روي دست ذابح و فشار مي‌داد در بردن و آوردن چاقو، به نحوي که بريدن سر گوسفند به هر دو اسناد داده مي‌شد، آيا اين قرباني صحيح است؟

ج‌ـ '''امام خمینی:''' اگر خودش ذبح نکرده، صحيح نيست.{{توضیح مساله|۱۰۹۲|

* به ذيل مسئله ۱۰۴۲مراجعه شود.

* '''آیت‌الله سبحاني:''' چنانچه اين شخص خود نيت داشته باشد که ظاهر حال اين‌گونه است و فقط ذبح به ذابح غير مؤمن واگذار شده اشکال ندارد.}}

س- در روز عيد قربان معمولاً در هر کارواني چند نفر براي قرباني از طرف ديگران نايب مي‌شوند و مي‌آيند قربانگاه، اگر کسي شک کند که براي فلان شخص هم قرباني کردم يا نه، وظيفه نايب چيست؟

ج‌ـ '''امام خمینی:''' بايد قرباني کند.

س- آيا ذبح با کاردهاي استيل که معلوم نيست آهن است يا نه چگونه است؟

ج‌ـ '''امام خمینی:''' صحيح نيست.{{توضیح مساله|۱۰۹۴|

* '''آیت‌الله بهجت:''' اگر در تيزي و حدّت مثل آهن باشد تا انتهاي ذبح، بعيد نيست حکم آهن را داشته باشد به الغاي خصوصيت.  

* '''آیت‌الله تبريزى:''' مانعي ندارد، بلي اگر در محل ذبح آهن باشد، احتياط مستحب آن است که با آن ذبح کند.

* '''آیت‌الله خامنه‌اي:''' ابزاري که ذبح با آن انجام مي‌شود. بايد از آهن باشد، و استيل (که فولاد مخلوط با ماده ضد زنگ است) در حکم آهن است، اما اگر در مورد آهني بودن ابزار ذبح ترديد دارد، تا زماني که آهني بودن آن محرز نشده، ذبح کردن با آن کفايت نمي‌کند.  

* '''آیت‌الله خويي:''' ذبح با آن مانعي ندارد.  

* '''آیت‌الله زنجاني:''' ذبح با چاقوي استيل، بلکه هر وسيله‌اي که در برندگي، از چاقوي آهني، کمتر نباشد صحيح است.

* '''آیت‌الله سبحاني:''' ذبح با کاردهاي استيل و غير استيل فرق نمي‌کند و همين که فلز باشد و تيز که حيوان را اذيت نکند، کافي است.

* '''آیت‌الله سيستاني:''' خالي از اشکال نيست.

* '''آیت‌الله صافي:''' اگر محرز نباشد که استيل آهن است صحيح نيست.

* '''آیت‌الله مکارم، آیت‌الله نوري:''' با هر فلز برنده‌اي صحيح است.}}

س- اگر انسان مريض نتواند در [[حج تمتع]] قرباني کند و به ديگري نيابت دهد و نايب و وکيل فراموش کند و در مدينه يا در [[ايران]] يادش بيايد که قرباني نکرده است، وظيفه‌اش چيست؟

ج‌ـ '''امام خمینی:''' بر حج او اشکالي نيست، ولي قرباني بر ذمه‌اش باقي است که بايد در سال آينده در [[منا]] انجام دهد و اگر در [[ماه ذی‌حجه|ماه ذي‌حجه]] فهميد بايد در صورت امکان در همان ماه قرباني کند.{{توضیح مساله|۱۰۹۵|

* '''آیت‌الله سبحاني:''' بدين شکل که اگر وکيل يا نايب هنوز در مکه است سعي کند آن را در منا يا کشتارگاه‌هاي نزديک به منا انجام دهد وگرنه بايد در سال آينده در منا انجام دهد و اگر پول يا فيش قرباني به هدر رفته است قرباني بر ذمه نايب باقي است و بايد انجام دهد.

*‌ '''آیت‌الله سيستاني:''' اگر پس از ايام تشريق در ماه ذي‌حجه متوجه شود به احتياط واجب جمع کند بين روزه و ذبح.}}

س- شخصي براي خود و نيابت افرادي به قربانگاه رفت و ده رأس گوسفند خريد و قرباني کرد، بعد از رسيدن به منزل، يقين پيدا کرد پول ۹ رأس گوسفند را داده است، وظيفه‌اش نسبت به پول يک رأس که نداده چيست؟ ضمناً با مراجعه به قربانگاه صاحب گوسفند را پيدا نکرد، آيا جايز است که در آن پول تصرف کند و بعد از مراجعت به ايران پول ايراني به حاکم شرع بدهد و يا صدقه بدهد يا نه؟ و در صورتي که تصرف در آن جايز باشد اکنون که به ايران برگشته، آيا بايد ريال سعودي يا قيمت آن به ارز دولتي يا ارز آزاد بدهد؟

ج‌ـ '''امام خمینی:''' با يأس از شناسايي صاحبش، از طرف او به [[فقير]] صدقه دهد{{توضیح مساله|۱۰۹۶|

* '''آیت‌الله تبريزى، آیت‌الله خويي:''' بايد فقير مؤمن باشد.

* '''آیت‌الله زنجاني:''' بايد با اذن حاکم شرع به فقير مؤمن غير سيد صدقه دهد.

* '''آیت‌الله سبحاني:''' به فقير مؤمن غير سيد صدقه بدهد و بهتر است با اذن حاکم شرع اين کار انجام شود.

* '''آیت‌الله سيستاني:''' و به احتياط واجب بايد به اذن حاکم شرع باشد.}} و بايد يا ريال بدهد و يا قيمت بالا را بدهد.

س- شخصي قرباني نمي‌کند به اعتقاد اينکه گوشت گوسفند تلف مي‌شود و از آنان استفاده‌اي نمي‌شود وبا همين کيفيت [[حلق و تقصیر|تقصير]] کرده، [[اعمال حج]] را انجام مي‌دهد، وظيفه او چيست؟

ج‌ـ '''امام خمینی:''' اگر جاهل بوده و فکر مي‌کرده که عملش صحيح است، از [[احرام]] خارج شده ولي قرباني بر ذمه او است.{{توضیح مساله|۱۰۹۷|

* '''آیت‌الله بهجت:''' قرباني کند و بعد تقصير نمايد و کفاره ازاله شَعر را بدهد.

* '''آیت‌الله زنجاني:''' حلق و تقصير او صحيح بوده و از احرام خارج شده ولي حرمت استمتاع از زنان باقي است و بايد قرباني کرده و اعمال مکه را اعاده کند.

* '''آیت‌الله سبحاني:''' ولي در جاهل مقصر و يا در صورت عمد چنين فردي از احرام خارج نشده و اگر محرم مرد مي‌باشد بايد فوراً لباس دوخته را از تن خارج کند و حوله‌هاي احرام را بپوشد و محرمات احرام را ترک نمايد و بعد از قرباني در منا يا قربانگاه‌هاي موجود اعمال مترتبه را انجام دهد و اگر پايان ايام تشريق ذبح نکند تا آخر ذي‌حجه بايد ذبح کند و اعمال را انجام دهد و يک عمره مفرده نيز به جا آورد و حج خود را بنا بر احتياط واجب سال بعد اعاده کند.

* '''آیت‌الله فاضل:''' ظاهراً از احرام خارج نشده و لازم است محرمات احرام را رعايت کند و اگر تا پايان ايام تشريق ذبح کند حجش صحيح است والاّ بنا بر احتياط باطل است و بايد با عمره مفرده از احرام خارج شود.

* '''آیت‌الله سيستاني:''' بايد فوراً لباس دوخته را بيرون آورد و محرمات احرام را ترک کند و قبل از پايان ايام تشريق ذبح کند وگرنه حج او باطل است بنا بر احتياط.

* '''آیت‌الله مکارم:''' اگر قرباني در منا از بين مي‌رود و به هيچ وجه قابل استفاده نيست، بايد پول آن را کنار گذارد و در شهر خودش قرباني کند (در ماه ذي‌حجه آن سال و اگر نتوانست در سال بعد در ايام تشريق).}}

س- آيا [[احرام|مُحرم]] مي‌تواند قبل از ذبحِ گوسفندِ خود، براي ديگري ذبح نمايد؟

* '''آیت‌الله زنجاني:''' به ذيل مسئله ۱۰۸۱ مراجعه شود.

* '''آیت‌الله سبحاني:''' ولي بهتر است نخست قرباني خود را ذبح کند سپس قرباني افراد ديگر را.}}

س- اگر کسي مؤمن بودن ذابح را قبل از ذبح احراز کرد و بعداً معلوم شد خلاف بوده است، آيا آن قرباني کفايت مي‌کند؟

ج‌ـ '''امام خمینی:''' کفايت نمي‌کند.{{توضیح مساله|۱۰۹۹|

* به ذيل مسئله ۱۰۴۲مراجعه شود.}}

س- اگر قرباني از وجه غير مُخَمَّس باشد چه صورت دارد؟

ج‌ـ '''امام خمینی:''' کفايت نمي‌کند.{{توضیح مساله|۱۱۰۰|

* '''آیت‌الله بهجت:''' اگر معامله به ذمه باشد، ظاهراً کافي است.

* '''آیت‌الله تبريزى، آیت‌الله خويي:''' چون متعارف خريد به ثمن کلي است، قرباني صحيح است.

* '''آیت‌الله خامنه‌اي، آیت‌الله سبحاني:''' کفايت مي‌کند و فقط ذمه حج‌گزار به اندازه خمس مشغول است.

* '''آیت‌الله زنجانی:''' به ذيل سؤال ۶۶۷ مراجعه شود.

* '''آیت‌الله سيستاني، آیت‌الله نوري:''' چون متعارف خريد به ثمن کلي است، قرباني صحيح است ولي ذمه‌اش به اندازه خمس مشغول است.}}

س- در صورت عدم وجود گوسفند سالم، آيا مي‌توان گوسفند مرضوض الخصيتين (گوسفندي که تخم‌هاي آن را کوبيده‌اند) را ذبح نمود؟

ج‌ـ '''امام خمینی:''' اگر غير خصي و مرضوض يافت نشود، ذبح خصي و مرضوض کافي است.{{توضیح مساله|۱۱۰۱|

* نظر آيات عظام در ذيل مسئله ۱۰۲۴ و ۱۰۲۳ «شرط هفتم» مراجعه شود.

* '''آیت‌الله خامنه‌اي:''' به ذيل مسئله ۱۰۲۳ «شرط چهارم» مراجعه شود.}}

س- شخصي به اعتماد نايب خود در [[رمی|رمي]]، ذبح کرده و حلق نموده است، بعد معلوم شده که نايب از جانب او رمي ننموده است، آيا ذبح و حلق او صحيح است؟

ج‌ـ '''امام خمینی:''' کفايت مي‌کند.

س- شخصي در قرباني کسي را نايب خود کرد و پس از آن به ديگري نيابت داد، ولي شخص اول ذبح نمود، آيا صحيح است؟

ج‌ـ '''امام خمینی:''' اگر اولي را از وکالت عزل نکرده کافي است و مجرد نيابت دادن به دومي، عزل اولي از نيابت نيست.{{توضیح مساله|۱۱۰۳|

* '''آیت‌الله زنجاني:''' صحيح است.}}

س- شخصي با جهل به اشتراط مؤمن بودن ذابح، قرباني خود را به ديگري واگذار کرده که ذبح نمايد، بعد از ذبح متوجه مسئله شده است، وظيفه او چيست؟

ج‌ـ '''امام خمینی:''' اگر مؤمن بودن ذابح معلوم نيست، بايد دو مرتبه قرباني کند.{{توضیح مساله|۱۱۰۴|

* به ذيل مسئله ۱۰۴۲مراجعه شود.}}

س- کسي را وکيل در قرباني نموده، آيا وکيل مي‌تواند به ديگري وکالت دهد؟

ج‌ـ '''امام خمینی:''' اگر وکالت داده که وکيل خودش قرباني کند، نمي‌تواند به ديگري بدهد.

س- اگر ذبح قرباني شخصي توسط غير مؤمن صورت گرفته باشد{{توضیح مساله|۱۱۰۶|

* به ذيل مسئله ۱۰۴۲ مراجعه شود.}}، آيا تکرار آن بايد در [[ايام تشريق]] باشد؟

ج‌ـ '''امام خمینی:''' اگر در بقيه ذي‌حجه، تا آخر آن هم قرباني شود کافي است، اگرچه تأخير آن از ايام تشريق جايز نيست.

س- مُحرمي که لباس احرامش بر اثر ذبح نجس شده، مي‌تواند به مقداري که براي ديگران ذبح مي‌کند، در لباسِ احرام نجس باشد؟

ج‌ـ '''امام خمینی:''' در صورت امکان بايد لباس خود را [[طهارت|تطهير]] کند{{توضیح مساله|۱۱۰۷|

* '''آيات عظام بهجت، تبريزي، خويي، سيستاني:''' بنا بر احتياط واجب.  

* '''آیت‌الله صافي، آیت‌الله گلپايگاني:''' احتياط مستحب تعويض يا تطهير آن است.}} و اگر نکرد ضرري به احرام يا ذبح ندارد.

س- در مناسک نوشته شده: واجب است احتياطاً، که قرباني را از روز عيد تأخير نيندازند، حال اگر کسي بدون عذر تأخير انداخت، به غير از حرمت تکليفي، عواقب ديگري هم دارد؟

ج‌ـ '''امام خمینی:''' قرباني او صحيح است، ولي بايد ترتيب بين قرباني و حلق و [[اعمال مکه]] مراعات شود.{{توضیح مساله|۱۱۰۸|

* '''آیت‌الله بهجت:''' علي الأحوط الأشهر.

* '''آیت‌الله تبريزى، آیت‌الله خويي:''' اگر ذبح را عمداً تأخير بيندازد تا تنگي وقت روز عيد که ديگر نتواند در آن روز ذبح کند، بايد حلق يا تقصير نمايد، ولي اعمال مکه را تأخير بياندازد.

* '''آیت‌الله خامنه‌اي:''' کسي که ذبح قرباني را بنا بر هر دليلي از روز عيد به تأخير انداخته، لازم نيست حلق يا تقصير را هم به تأخير اندازد، بلکه بعيد نيست انجام حلق يا تقصير در روز عيد واجب باشد، و نبايد در اين مورد ترک احتياط کند، اما صحت انجام طواف حج و ديگر اعمال پنج‌گانه مکه در چنين حالتي (تأخير در انجام قرباني) محل اشکال است و بايد براي انجام آن اعمال تا ذبح قرباني منتظر بماند.

* '''آیت‌الله زنجاني:''' به ذيل مسئله ۱۰۳۱ مراجعه شود.

* '''آیت‌الله سبحاني:''' اگر تا غروب روز سيزدهم تأخير افتاد، بايد حلق و تقصير را انجام دهد.

* '''آیت‌الله سيستاني:''' جايز است مقدم داشتن تقصير يا حلق بر ذبح ولي احتياط واجب اين است که پس از تهيه قرباني در مکاني که ذبح در آن براي او جايز است باشد. ولي تا ذبح نکند مُحل نمي‌شود و تقديم اعمال مکه بر حلق يا تقصير براي کسي که بايد آنها را بعد از وقوفين انجام دهد جايز نيست و اگر کسي از روي علم و عمد مقدم بدارد بايد يک گوسفند قرباني کند.

* '''آیت‌الله صافي، آیت‌الله گلپايگاني:''' بايد ترتيب بنا بر احتياط مراعات شود و اگر از روي سهو يا جهل ترتيب مراعات نشد اشکال ندارد ولي احکام مکه بايد بعد از قرباني و حلق يا تقصير انجام شود.

* '''آیت‌الله مکارم:''' تأخير تا روز سيزدهم جايز است.}}

س- بعد از فري اوداج اربعه، اگر گردن قرباني را درحالي‌که هنوز زنده است قطع نمود، چه صورتي دارد؟

ج‌ـ '''امام خمینی:''' کار حرامي است{{توضیح مساله|۱۱۰۹|

* '''آیت‌الله بهجت:''' مانعي ندارد ولي اگر عمداً چنين کند استفاده از گوشت آن مکروه است بلکه خلاف  

احتياط است.

* '''آیت‌الله تبريزى، آیت‌الله خويي:''' بنا بر احتياط لازم، ذبيحه حلال نيست.

* '''آیت‌الله زنجاني، آیت‌الله مکارم:''' اين کار حرام نيست ولي بهتر است اين کار را نکند.

* '''آیت‌الله سبحاني:''' گرچه اين کار اگر عمدي باشد حرام است ولي استفاده از گوشت آن مکروه است.

* '''آیت‌الله سيستاني، آیت‌الله فاضل:''' بنا بر احتياط.}}، لکن ذبيحه حلال است و کفايت از قرباني مي‌کند.

س- مي‌فرماييد اگر ذبح در منا تا آخر ذي‌حجه ممکن شود بايد ذبح را تأخير بيندازد، آيا اجازه مي‌دهيد که حلق را همان روز عيد انجام دهد، يا بايد حلق و تقصير را تا بعد از قرباني تأخير بيندازد، هرچند ده روز طول بکشد؟

ج‌ـ '''امام خمینی:''' بايد مراعات ترتيب شود علي الأحوط.{{توضیح مساله|۱۱۱۰|

* نظر آيات عظام در ذيل مسئله ۱۱۴۲ خواهد آمد.}}

س- آيا حکم گوسفندي که تخم‌هاي آن را کوبيده‌اند، با گوسفندي که تخم‌هايش را تابيده‌اند يکي است يا نه؟ و در هر صورت، اگر تخم‌هاي گوسفندي را تابيده باشند، آيا براي هَدي مُجزي است يا نه؟ لطفاً نظر خودتان را بيان فرماييد.

ج‌ـ '''امام خمینی:''' بنا بر احتياط واجب بايد تابيده هم نشده باشد.{{توضیح مساله|۱۱۱۱|

* '''آيات عظام خامنه‌اي، سبحانی، گلپايگاني:''' به ذيل مسئله ۱۰۲۳، (شرايط هدی) رجوع شود.

* '''آيات عظام بهجت، تبريزي، خويي، زنجاني، سيستاني، فاضل:''' احتياط مستحب است.}}

س- حيواني را که براي هدي ذبح مي‌کنند، اگر قطع اوداج اربعه بکنند و آن را رها نمايند و حيوان به خودي خود پشت به [[قبله]] شود و يا بعد از قطع اوداج اربعه، قبل از جان دادن، حيوان را روي بقيه اجساد حيوانات ذبح شده پرت نمايند و حيوان در اثر اين کار، از قبله منحرف شود و در آن حال جان دهد، حکمش چيست؟

ج‌ـ '''امام خمینی:''' رو به قبله بودن در حال قطع اوداج اربعه کافي است.

س- اگر کسي پس از ذبح قرباني و انجام باقي مناسک و يا قبل از آن متوجه شد که سن هَدي کمتر از حد نصاب است وظيفه چيست؟

* '''آیت‌الله سيستاني:''' اگر در ايام تشريق باشد بايد اعاده کند و اگر بعد از آن باشد به احتياط واجب جمع کند بين اعاده ذبح و روزه.

* '''آيات عظام خامنه‌اي، صافي، گلپايگاني، مکارم:''' بنا بر احتياط واجب.}}

س- اگر روحاني کاروان مي‌داند که احرامي او در روز عيد در مسلخ به خون آلوده مي‌شود و به جهت اينکه روحاني است و بايد بر اعمال حجاج نظارت داشته باشد مدت چند ساعت [[لباس احرام|لباس احرامي]] او خون آلود است، آيا با علم به نجس شدن و طولاني بودن آن تکليف او چيست؟

ج‌ـ '''امام خمینی:''' اگر معذور از تبديل يا تطهير است اشکال ندارد.{{توضیح مساله|۱۱۱۴|

* '''آیت‌الله سيستاني:''' اگر ممکن است، به احتياط واجب بايد مبادرت به تطهير يا تبديل کند يا ابتدا از احرام خارج شود سپس به اين کار بپردازد.}}

س- روحاني کارواني نايب است و مي‌داند که براي نظارت بر اعمال حج حجاج در قربانگاه لباس او به خون آلوده مي‌شود و به جهت مسئوليتي که دارد در قربانگاه معطل مي‌گردد، آيا با علم به اين جهت، نيابتش در حج اشکالي دارد؟

ج‌ـ '''امام خمینی:''' نيابت اشکال ندارد.

س- بعضي از محله‌هاي جديد مکه، در منا ساخته شده است، آيا در آنجا مي‌شود قرباني نمود يا خير؟

ج‌ـ '''امام خمینی:''' اگر در منا است مانع ندارد، ولي بدون احراز اينکه در منا است، صحيح نيست.{{توضیح مساله|۱۱۱۶|

* '''آیت‌الله تبريزى:''' با فرض شک، مانعي ندارد.

* '''آیت‌الله خويي:''' در مورد شک در منا فتواي ايشان به دست نيامد.

* '''آیت‌الله زنجاني:''' در شرايط کنوني ذبح در اماکن نزديک منا مجزي است.}}

س- انسان شک مي‌کند که در سال يا سال‌هاي گذشته ذابحِ قرباني‌اش مؤمن بوده يا نه، الآن وظيفه‌اش چيست؟

ج‌ـ '''امام خمینی:''' اگر در حال عمل، مسئله را مي‌دانسته و ملتفت بوده و شک بعد از عمل است، اعتنا نکند و در غير اين صورت بايد قرباني را اعاده نمايد.{{توضیح مساله|۱۱۱۷|

* در اين سؤال و سؤال بعد به ذيل مسئله ۱۰۴۲ مراجعه شود.

* '''آیت‌الله زنجاني:''' براي پاسخ اين سؤال و سؤال بعد به ذيل مسئله ۱۰۴۱ مراجعه شود.}}

س- بعضي از مديران کاروان‌ها يا اشخاص خيّرِ ديگر، که براي قرباني از اشخاص پول مي‌گيرند و احياناً خودشان سر بريدن را ياد ندارند لذا قرباني‌ها را غير مؤمن ذبح مي‌کند، اولاً آيا از منوب عنه مُجزي است يا نه و ثانياً آيا نايب ضامن است يا خير؟

ج‌ـ '''امام خمینی:''' قرباني مزبور کفايت نمي‌کند و کسي که پول را از منوب عنه گرفته ضامن است.{{توضیح مساله|۱۱۱۸|

* '''آیت‌الله فاضل:''' به ذيل مسئله ۱۰۵۰ مراجعه شود.

* '''آیت‌الله سبحاني:''' و اگر کساني ‌که در کاروان‌ها از حجاج جهت خريد قرباني و ذبح پول گرفته و نيابت با اذن در توکيل گرفته‌اند چنانچه فقط ذبح را به غير مؤمن واگذار و خود نيت کند اشکال ندارد ولي هم ذبح و هم نيت را نمي‌تواند به غير مؤمن واگذار کند.}}