بدون خلاصۀ ویرایش
عاطفه فتاحی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
عاطفه فتاحی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
'''شبهه دوم: گریه بر خطاهای خود''' | '''شبهه دوم: گریه بر خطاهای خود''' | ||
در این قسمت به وصیت امام علی به امام حسن مبنی براین‌که «بر گناهان خود گریه کن»، اشاره شده است. | |||
شبهه‌ای که مطرح شده این است که اگر امام علی به امام حسن می‌گوید از گناهان خود استغفار کند و در خلوت خود بگرید، دلیل بر عدم عصمت امام حسن خواهدبود. | |||
نویسنده در پاسخ خود این مطلب را عنوان می‌کند که وصیت به صورت کلی بیان شده و تمام حاضران در جمع که سایر فرزندان امام علی نیز بودند را شامل می‌شده است و به این معنا نبوده که امام حسن مخاطب خاص این سخنان باشد.<ref>موسوعه رد شبهات(22)، ص 82</ref> | |||
مسأله دیگری که نویسنده به آن پرداخته، بیان آیاتی از قرآن است که در آن‌ها خداوند پیامبر را در دوری جستن از گناه هشدار می‌دهد و برحذر می‌دارد. بر همین اساس نویسنده این نتیجه را بیان می‌کند که طلب استغفار و گریه همیشه مستلزم ارتکاب گناه نیست و معنای استغفار برای معصوم چیزی مجزا از مفهوم استغفار برای سایر بندگان است. | |||
همان‌طور که مسلمانان عصمت پیامبر را با آیات مذکور قبول دارند، این توصیه‌های اخلاقی برای امام حسن نیز نمی‌تواند مانع از عصمت وی باشد.<ref>موسوعه رد شبهات(22)، ص 83</ref> | |||
'''شبهه سوم: طلب مغفرت امیرالمؤمنین برای امام حسن''' | '''شبهه سوم: طلب مغفرت امیرالمؤمنین برای امام حسن''' | ||