←شهادت حر
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
===شهادت حر=== | ===شهادت حر=== | ||
حر | حر از طرف عمرسعد فرماندهی قبیله تمیم و قبیله هَمْدان را به عهده گرفت اما پس از آگاه شدن از عهدشکنی کوفیان نسبت به نامه‌های امام حسین(ع)، آماده شدن سپاه چند هزار نفره ابن زیاد برای جنگ، دستور بستن آب بر کاروان امام و همچنین صحبت‌ها و مذاکرات چند روزه‌ای که با امام داشت، در جنگ با حسین بن علی مردّد شد.<ref>تاریخ طبری، ج۴، ص۳۲۱.</ref> وی صبح عاشورا به بهانه آب دادن اسب خود، از اردوگاه [[عمر سعد]] جدا شد و به کاروان حسین پیوست.<ref>الإرشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۹۹.</ref> | ||
وی پس از پیوستن به امام، بلافاصله راهی میدان نبرد شد و رو به لشکر کوفه ایستاد و آنان را به سبب پیمان شکنی‌شان، سرزنش کرد. سپس در حالی‌که رجز می‌خواند، به لشکر عمر سعد حمله برد و تعدادی از آنان را به هلاکت رساند.<ref>مقتل الحسین، ج٢، ص١٣.</ref> به گفته طبری، دو نفر از آنان، به نام‌های یزید بن سفیان و مزاحم بن حُرَیث را کشت.<ref>تاریخ الطبری، ج5، صص44٠ و 44١.</ref> او سرانجام پس از چندین نوبت نبرد، به دست ایوب بن مسرّح، به شهادت رسید.<ref>الارشاد، ج٢، صص١٠٢ و ١٠4.</ref> یاران امام(ع)، جسد بی‌رمق او را از منطقه نبرد دور کردند و امام(ع)، خود بر بالینش نشست و در حالی‌که او را نوازش می‌کرد، فرمود: | وی پس از پیوستن به امام، بلافاصله راهی میدان نبرد شد و رو به لشکر کوفه ایستاد و آنان را به سبب پیمان شکنی‌شان، سرزنش کرد. سپس در حالی‌که رجز می‌خواند، به لشکر عمر سعد حمله برد و تعدادی از آنان را به هلاکت رساند.<ref>مقتل الحسین، ج٢، ص١٣.</ref> به گفته طبری، دو نفر از آنان، به نام‌های یزید بن سفیان و مزاحم بن حُرَیث را کشت.<ref>تاریخ الطبری، ج5، صص44٠ و 44١.</ref> او سرانجام پس از چندین نوبت نبرد، به دست ایوب بن مسرّح، به شهادت رسید.<ref>الارشاد، ج٢، صص١٠٢ و ١٠4.</ref> یاران امام(ع)، جسد بی‌رمق او را از منطقه نبرد دور کردند و امام(ع)، خود بر بالینش نشست و در حالی‌که او را نوازش می‌کرد، فرمود: | ||