بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۶۷: | خط ۴۶۷: | ||
* '''سبحانی:''' یعنی در شعاع تقریباً ۱۲ متر. | * '''سبحانی:''' یعنی در شعاع تقریباً ۱۲ متر. | ||
* '''سیستانی:''' ولی بعید نیست که در بیش از مقدار ذکر شده هم ـ هرچند که کراهت دارد ـ طواف جایز باشد؛ خصوصاً برای کسی که در فاصله ذکر شده توانایی طواف را ندارد یا موجب حرج و مشقت زیاد برای او می‌شود و در صورت توانایی رعایت احتیاط اولی است و از این جا حکم مسائل بعد نیز روشن می‌شود. | * '''سیستانی:''' ولی بعید نیست که در بیش از مقدار ذکر شده هم ـ هرچند که کراهت دارد ـ طواف جایز باشد؛ خصوصاً برای کسی که در فاصله ذکر شده توانایی طواف را ندارد یا موجب حرج و مشقت زیاد برای او می‌شود و در صورت توانایی رعایت احتیاط اولی است و از این جا حکم مسائل بعد نیز روشن می‌شود. | ||
* ''' | * '''صافی، گلپایگانی:''' با عدم تمکن از طواف در محدوده به خاطر ازدحام، طواف از پشت [[مقام ابراهیم|مقام]] به شرط اتصال به جمعیت طواف‌کننده کافی است. | ||
* ''' | * '''فاضل:''' ولی چنانچه ضرورت عرفی اقتضا کند، طواف در خارج از محدوده، با رعایت الأقرب فالأقرب صحیح است. | ||
* ''' | * '''مکارم:''' رعایت این شرط لازم نیست ولی بهتر است. | ||
* ''' | * '''نوری:''' اقوی این است که در طواف، همین قدر که «طواف دور خانه خدا» صدق کند کافی است و مراعات اینکه طواف بین خانه خدا و مقام ابراهیم است لازم نیست و مستحب است.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۵۹۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۲ | مراد از اینکه: طواف بین کعبه و [[مقام ابراهیم|مقام]] باشد، آن است که ملاحظه شود مسافتی را که میان خانه و مقام ابراهیم است و در همه اطراف خانه کعبه، طواف‌کننده از آن مقدار دورتر نباشد از خانه کعبه (و ما بین مقام و خانه چنانچه گفته‌اند تقریباً بیست و شش ذراع و نصف است) پس در همه اطراف باید همین قدر بیشتر دور نباشد. | | {{ارجاع مساله|۵۹۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۲ | مراد از اینکه: طواف بین کعبه و [[مقام ابراهیم|مقام]] باشد، آن است که ملاحظه شود مسافتی را که میان خانه و مقام ابراهیم است و در همه اطراف خانه کعبه، طواف‌کننده از آن مقدار دورتر نباشد از خانه کعبه (و ما بین مقام و خانه چنانچه گفته‌اند تقریباً بیست و شش ذراع و نصف است) پس در همه اطراف باید همین قدر بیشتر دور نباشد. | ||
| نظر دیگر=ندارد | | نظر دیگر=ندارد | ||
}}{{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۳ | اگر شخص از پشت مقام ابراهیم طواف کند{{توضیح مساله|۵۹۳| | }}{{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۳ | اگر شخص از پشت مقام ابراهیم طواف کند{{توضیح مساله|۵۹۳| | ||
* ''' | * '''زنجانی:''' یعنی تمام اشواط طواف را پشت مقام ابراهیم طواف کند.}} که مقام ابراهیم هم داخل در طوافش شود طوافش باطل است و باید اعاده کند.{{توضیح مساله|۵۹۳| | ||
* نظر آیات عظام در ذیل مسئله قبل گذشت. | * نظر آیات عظام در ذیل مسئله قبل گذشت. | ||
* ''' | * '''تبریزی:''' اگر ازدحام بوده و طواف در فاصله بین کعبه و مقام ابراهیم میسور نبود، طوافی که انجام داده صحیح است و اعاده ندارد. | ||
* ''' | * '''سبحانی:''' اگر به جهت ازدحام، طواف در فاصله یاد شده موجب حرج و مشقت باشد، طواف در خارج محدوده با ملاحظه الاقرب فالاقرب صحیح است و صبر کردن تا اینکه مطاف خلوت شود لازم نیست هرچند موافق احتیاط است.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۵۹۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۴ | اگر بعضی از دورها را از پشت مقام طواف کند باید آن دور را با اعاده همان جزء تمام کند{{توضیح مساله|۵۹۴| | | {{ارجاع مساله|۵۹۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۴ | اگر بعضی از دورها را از پشت مقام طواف کند باید آن دور را با اعاده همان جزء تمام کند{{توضیح مساله|۵۹۴| | ||
* ''' | * '''زنجانی:''' آن مقدار که از مطاف خارج بوده و بعد از آن تا در [[شوط]] بعد به همان مکانی که از مطاف خارج شده برسد، باطل است، بنابراین اگر این اشکال در شوط هفتم پیش آمده باید از جایی که از مطاف خارج شده تا [[حجرالاسود]] را اعاده کند و اگر در یکی از اشواط قبل رخ داده باید یک دور کامل دیگر بزند تا طوافش تکمیل شود؛ و در هر حال، اعاده همان جزء کفایت نمی‌کند. | ||
* ''' | * '''سبحانی:''' اگر طواف‌کننده بدون عذر از پشت مقام ابراهیم طواف کرد، طواف او باطل است و اگر بعضی دورها را از آنجا عبور کرد، اگر محل تصحیح در اثنا باقی است باید در همان دور تصحیح نماید و اگر محل آن گذشته ، باید بعد از خواندن نماز طواف باطل شده و فوت [[موالات]]، طواف خود را از سرگیرد و اگر اعمال مترتبه را نیز انجام داده، آنها را نیز بیاورد.}} و احوط آن است که طواف را هم اعاده کند اگرچه ظاهراً اعاده لازم نباشد، بلکه بعید نیست کفایت اعاده همان جزء. | ||
| {{ارجاع مساله|۵۹۴}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۵ | چون در طرف [[حجر اسماعیل]] محل طواف تنگ می‌شود{{توضیح مساله|۵۹۵| | | {{ارجاع مساله|۵۹۴}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۵ | چون در طرف [[حجر اسماعیل]] محل طواف تنگ می‌شود{{توضیح مساله|۵۹۵| | ||
* ''' | * '''زنجانی، سبحانی، صافی، فاضل و گلپایگانی:''' در طرف حجر فاصله از دیوار حجر محاسبه می‌شود.}}، زیرا که مقدار حِجْر از آن کاسته می‌شود و چنانچه گفته‌اند تقریباً شش ذراع و نیم برای محل طواف باقی می‌ماند باید در طواف از آن جانب بیشتر از شش ذراع و نیم دور نشود. | ||
| {{ارجاع مساله|۵۹۵}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۶ | اگر از جانب حجر اسماعیل بیشتر از شش ذراع و نیم{{توضیح مساله|۵۹۶| | | {{ارجاع مساله|۵۹۵}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۶ | اگر از جانب حجر اسماعیل بیشتر از شش ذراع و نیم{{توضیح مساله|۵۹۶| | ||
* ''' | * '''زنجانی، سبحانی، صافی، فاضل و گلپایگانی:''' به ذیل مسئله ۵۹۵ مراجعه شود.}} در دور زدن دور شد اظهر آن است که آن جزء را اعاده کند و از مطاف دور بزند. | {{ارجاع مساله|۵۹۶}} }} | ||
=== بیرون بودن طواف‌کننده از آنچه کعبه محسوب می‌شود === | === بیرون بودن طواف‌کننده از آنچه کعبه محسوب می‌شود === | ||
| خط ۴۹۵: | خط ۴۹۵: | ||
| نظر دیگر=ندارد | | نظر دیگر=ندارد | ||
}} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۷ | در اطراف دیوار خانه، یک پیش‌آمدگی است که آن را [[شاذروان]] گویند و آن جزو خانه کعبه است و طواف‌کننده باید آن را هم داخل قرار دهد.{{توضیح مساله|۵۹۷| | }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۷ | در اطراف دیوار خانه، یک پیش‌آمدگی است که آن را [[شاذروان]] گویند و آن جزو خانه کعبه است و طواف‌کننده باید آن را هم داخل قرار دهد.{{توضیح مساله|۵۹۷| | ||
* ''' | * '''زنجانی:''' به این معنی که اگر از روی شاذروان طواف کند، آن مقدار از طوافش باطل است، و باید مطابق ذیل مسئله ۵۹۴ طوافش را تکمیل کند و همچنین است حکم مسئله بعد.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۵۹۷}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۸ | اگر کسی در بعضی از احوال به واسطه کثرت جمعیت یا غیر آن بالای شاذروان برود و دور بزند آن مقدار که دور زده باطل است{{توضیح مساله|۵۹۸| | | {{ارجاع مساله|۵۹۷}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۸ | اگر کسی در بعضی از احوال به واسطه کثرت جمعیت یا غیر آن بالای شاذروان برود و دور بزند آن مقدار که دور زده باطل است{{توضیح مساله|۵۹۸| | ||
* ''' | * '''تبریزی، خویی:''' و احتیاط این است که آن مقدار را تدارک نموده و طواف خود را تمام، سپس طواف را اعاده نماید. | ||
* ''' | * '''سبحانی:''' باید آن مقدار را اعاده کند و چه بهتر که پس از اتمام طواف و خواندن نماز آن را نیز اعاده نماید. | ||
* ''' | * '''صافی:''' حکم راه رفتن روی دیوار [[حجر اسماعیل|حجر]] را دارد که حکم آن گذشت. | ||
* ''' | * '''مکارم:''' امروز شاذروان طوری ساخته شده که عملاً طواف روی آن ممکن نیست و در صورت امکان احتیاط در ترک آن است.}} و باید اعاده کند. | ||
| {{ارجاع مساله|۵۹۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۹ | دست به دیوار خانه کعبه گذاشتن، در آنجایی که [[شاذروان]] است جایز است و به طواف ضرر نمی‌رساند،{{توضیح مساله|۵۹۹| | | {{ارجاع مساله|۵۹۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۵۹۹ | دست به دیوار خانه کعبه گذاشتن، در آنجایی که [[شاذروان]] است جایز است و به طواف ضرر نمی‌رساند،{{توضیح مساله|۵۹۹| | ||
* ''' | * '''بهجت، سبحانی:''' احوط آن است که در اثنای طواف دست خود را دراز نکند از طرف شاذروان به دیوار خانه به جهت [[استلام|استلام ارکان]] یا غیر آن و همچنین دست بر روی دیوار [[حجر اسماعیل|حجر]] نگذارد و اگر بخشی از [[شوط]] را با همین حالت انجام دهد به احتیاط واجب آن مقدار را اعاده کند و چون عقب رفتن مشکل است راه خود را به [[حجرالاسود]] ادامه دهد و از آنجا شوط را آغاز کند، هر مقدار را که قبلا صحیح انجام داده بدون نیت طواف برود بقیه را به قصد تکمیل شوط ناتمام به جا آورد. | ||
* ''' | * '''زنجانی:''' بلکه طواف کردن در حال بوسیدن کعبه نیز جایز است، گرچه... | ||
* ''' | * '''صافی، فاضل، گلپایگانی و نوری:''' بنا بر احتیاط واجب جایز نیست و باید همان قسمت را اعاده کند.}} گرچه احتیاط مستحب در ترک آن است. | ||
| {{ارجاع مساله|۵۹۹}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۰۰ | در حال طواف، دست گذاشتن روی دیوار [[حجر اسماعیل]] جایز است{{توضیح مساله|۶۰۰| | | {{ارجاع مساله|۵۹۹}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۰۰ | در حال طواف، دست گذاشتن روی دیوار [[حجر اسماعیل]] جایز است{{توضیح مساله|۶۰۰| | ||
* ''' | * '''بهجت، سبحانی:''' به ذیل مسئله قبل مراجعه شود. | ||
* ''' | * '''فاضل، صافی و گلپایگانی:''' بنا بر احتیاط واجب جایز نیست و باید همان قسمت را اعاده کند. | ||
* ''' | * '''نوری:''' جایز نیست و باید همان قسمت را اعاده نماید.}} و به طواف ضرر نمی‌رساند، گرچه احتیاط مستحب در ترک است.}} | ||
=== دور زدن هفت شوط === | === دور زدن هفت شوط === | ||
| خط ۵۱۷: | خط ۵۱۷: | ||
| نظر دیگر=ندارد | | نظر دیگر=ندارد | ||
}}{{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۰۱ | اگر از روی عمد، طواف‌کننده از اول قصد کند کمتر از هفت دور به جا آورد و یا بیشتر به جا آورد، طوافش باطل است{{توضیح مساله|۶۰۱| | }}{{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۰۱ | اگر از روی عمد، طواف‌کننده از اول قصد کند کمتر از هفت دور به جا آورد و یا بیشتر به جا آورد، طوافش باطل است{{توضیح مساله|۶۰۱| | ||
* ''' | * '''تبریزی:''' بنا بر احتیاط اصل طواف باطل است. | ||
* ''' | * '''خویی:''' با فرض تحقق قصد قربت طواف او صحیح است. | ||
* ''' | * '''گلپایگانی:''' بنا بر احتیاط در هر حال طوافش باطل است.}} اگرچه به هفت دور تمام کند و احتیاط واجب آن است که اگر از روی ندانستن حکم بلکه از روی سهو و غفلت باشد طواف را اعاده کند.{{توضیح مساله|۶۰۱| | ||
* ''' | * '''بهجت، زنجانی:''' اشکال ندارد اگر به هفت دور تمام کند. | ||
* ''' | * '''تبریزی، سیستانی و فاضل:''' در صورت ندانستن مسئله و در صورت سهو و غفلت، چنانچه به هفت دور تمام کند، اعاده طواف لازم نیست گرچه احتیاط مستحب اعاده آن است. | ||
* ''' | * '''خویی:''' متعرض این مسئله نشده‌اند. | ||
* ''' | * '''سبحانی:''' اگر از روی سهو و غفلت و یا عدم آگاهی از حکم شرع با چنین قصدی وارد طواف شود اگر در دور هفتم ختم کند طواف او صحیح است و اگر در کمتر از هفت دور طواف کند و تا [[موالات]] به هم نخورده متوجه شود و آن را تکمیل کند طواف او نیز صحیح است والاّ احتیاطاً طواف قبل را تکمیل کند و نماز آن را بخواند سپس طواف و [[نماز طواف|نماز]] را اعاده کند و می‌تواند یک طواف به نیت اعم از اتمام و تمام به جا آورد و بعید نیست که در صورت فوت موالات اعاده مطلقاً کافی باشد و اگر در بالاتر از هفت شوط به پایان برساند طواف او نیز صحیح است و مضر نیست مشروط بر اینکه از نخست تصمیم به اطاعت امر الهی داشته باشد و تصور می‌کرد که کاهش و افزایش مضر نیست.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۶۰۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۰۲ | اگر در اثنای طواف،{{توضیح مساله|۶۰۲| | | {{ارجاع مساله|۶۰۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۰۲ | اگر در اثنای طواف،{{توضیح مساله|۶۰۲| | ||
* ''' | * '''زنجانی:''' از روی علم و عمد... .}} از قصد هفت دور آوردن برگردد به قصد زیادتر آوردن یا کمتر آوردن، از آنجا که این قصد را کرده و هرچه به این عمل کرده باطل است و باید اعاده کند{{توضیح مساله|۶۰۲| | ||
* ''' | * '''تبریزی:''' بنا بر احتیاط اصل طواف باطل می‌شود، اگر از روی علم و عمد، قصد زیادتر آوردن یا کمتر آوردن را کرده باشد. | ||
* ''' | * '''خویی:''' اگر قصد قربت مختل شود اصل طواف اشکال پیدا می‌کند. | ||
* ''' | * '''سبحانی:''' طواف او باطل است. | ||
* ''' | * '''سیستانی، فاضل، گلپایگانی و نوری:''' بنا بر احتیاط اصل طواف باطل می‌شود. | ||
* ''' | * '''مکارم:''' احتیاط آن است که طواف را به نیت صحیح تمام کرده و بعد اعاده کند.}} و اگر با این قصد زیادتر آورد{{توضیح مساله|۶۰۲| | ||
* ''' | * '''بهجت:''' آنچه که مصادف با نیت زیاده بوده است، باطل می‌باشد. | ||
* ''' | * '''زنجانی:''' و یا در کمتر از هفت شوط، طواف را رها کند به نحوی که موالات اجزاء سابق از بین برود اصل طواف، باطل می‌شود؛ و اگر عدول از قصد هفت شوط، از روی سهو یا جهل باشد آنچه با این نیت، انجام داده صحیح است، مگر بیشتر از هفت شوط طواف کرده باشد. | ||
* ''' | * '''سبحانی:''' و اگر از روی غفلت و سهو و یا عدم آگاهی از حکم شرعی باشد حکم آن در مسئله قبل گذشت.}} اصل طواف باطل می‌شود. | ||
| {{ارجاع مساله|۶۰۲}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۰۳ | اگر از اول قصد کند که هشت دور به جا آورد، لیکن قصدش آن باشد که هفت دور آن طواف واجب باشد و یک دور قدم زدن دور خانه برای [[تبرک]] یا مقصد دیگر باشد طواف او صحیح است. | | {{ارجاع مساله|۶۰۲}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۰۳ | اگر از اول قصد کند که هشت دور به جا آورد، لیکن قصدش آن باشد که هفت دور آن طواف واجب باشد و یک دور قدم زدن دور خانه برای [[تبرک]] یا مقصد دیگر باشد طواف او صحیح است. | ||
| خط ۵۴۳: | خط ۵۴۳: | ||
| نظر دیگر=ندارد | | نظر دیگر=ندارد | ||
}}{{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۰۶ | اگر کم کند از طواف واجب، چه یک دور یا کمتر یا بیشتر از یک دور از روی عمد، واجب است آن را اتمام کند{{توضیح مساله|۶۰۶| | }}{{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۰۶ | اگر کم کند از طواف واجب، چه یک دور یا کمتر یا بیشتر از یک دور از روی عمد، واجب است آن را اتمام کند{{توضیح مساله|۶۰۶| | ||
* ''' | * '''تبریزی، خویی:''' هرگاه طواف‌کننده پیش از تجاوز از نصف طواف، بدون عذر از مطاف خارج شود، اگر موالات عرفیه از او فوت شود طوافش باطل و اعاده‌اش لازم است و چنانچه موالات فوت نشود یا خروجش بعد از تجاوز نصف باشد، احتیاط این است که آن طواف را تمام نموده سپس اعاده کند. | ||
* ''' | * '''زنجانی، صافی:''' اگر به قصد هفت شوط، مشغول طواف واجب شود و آن را ناقص بگذارد باید قبل از فوت موالات، آن را اتمام کند و اگر نکند طوافش باطل می‌شود. | ||
* ''' | * '''سبحانی:''' اگر موالات به هم نخورده آن را تمام کند و اگر موالات به هم خورده است طواف را تمام کند و نماز به جا آورد سپس طواف را از سر بگیرد و نماز آن را نیز بخواند و اگر هیچ‌کدام را انجام ندهد بسان کسی خواهد بود که عمداً طواف را که رکن است را ترک کرده باشد. | ||
* ''' | * '''سیستانی:''' اگر طواف‌کننده در طواف واجب بی‌دلیل طواف خود را قطع کرد به این معنی که از مطاف خارج شود و مشغول به کاری شود که عرفاً صدق کند طوافش را قطع کرده است پس اگر قبل از تمام نمودن شوط چهارم باشد، طواف باطل است و باید آن را دوباره انجام دهد و اگر بعد از آن باشد، احتیاط واجب این است که آن را تمام کند و دوباره انجام دهد. مگر اینکه فوت موالات شود که می‌تواند از سر بگیرد. | ||
* ''' | * '''مکارم:''' اگر قبل از فوت موالات اتمام کند صحیح است.}} و اگر نکند حکمش حکم کسی است که طواف را عمداً ترک کرده ـ که در مسائل فصل چهارم گذشت ـ به احتیاط واجب{{توضیح مساله|۶۰۶| | ||
* ''' | * '''بهجت، تبریزی، خویی، زنجانی، سبحانی، سیستانی و نوری:''' بلکه بنا بر اظهر.}} و حکم جاهل به مسئله حکم عالم است.{{توضیح مساله|۶۰۶| | ||
* ''' | * '''زنجانی، سبحانی:''' جهل به مسئله، حکم سهو را دارد، که حکم آن در مسئله ۶۰۸ خواهد آمد.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۶۰۶}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۰۷ | اگر بعد از کم کردن از طواف کارهای بسیاری کند{{توضیح مساله|۶۰۷| | | {{ارجاع مساله|۶۰۶}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۰۷ | اگر بعد از کم کردن از طواف کارهای بسیاری کند{{توضیح مساله|۶۰۷| | ||
* ''' | * '''زنجانی، مکارم:''' یا فاصله زیادی بدهد.}} که موالات فوت شود حکمش حکم قطع طواف است که می‌آید. | ||
| {{ارجاع مساله|۶۰۷}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۰۸ | اگر سهواً{{توضیح مساله|۶۰۸| | | {{ارجاع مساله|۶۰۷}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۰۸ | اگر سهواً{{توضیح مساله|۶۰۸| | ||
* ''' | * '''بهجت:''' اگر سهواً از طواف کم کرده پس تمام کردن آن در صورت تجاوز از نصف؛ یعنی با تمام شدن چهار شوط علی الأحوط، و از سرگرفتن آن در صورت عدم، خالی از وجه نیست. | ||
* ''' | * '''تبریزی:''' نظرشان عیناً مانند خویی در حکم ذیل است، الاّ اینکه معظم‌لّه در مقدار فراموش شده که اگر بیش از یک و کمتر از چهار باشد به جای عبارت: «بایستی برگشته» می‌فرمایند: بنا بر احتیاط بایستی برگشته و کمبود را شخصاً به جا آورد و پس از به جا آوردن، کمبود طواف را اعاده نماید و همچنین اگر مقدار فراموش شده چهار یا بیش از چهار شوط باشد احوط اتمام سپس اعاده است. | ||
* ''' | * '''خویی:''' هرگاه مقداری از طواف را سهواً کم کند، اگر پیش از فوت موالات یادش آمد و از مطاف بیرون نرفته باشد کمبود را به جا آورد و طوافش صحیح خواهد بود و چنانچه پس از فوت موالات یا بیرون رفتن از مطاف یادش بیاید و مقدار فراموش شده یک شوط باشد یک شوط را به جا آورد و طوافش صحیح است و چنانچه شخصاً نتواند کمبود را انجام دهد، باید دیگری را نایب بگیرد که آن شوط را به جا آورد و چنانچه مقدار فراموش شده بیش از یک و کمتر از چهار شوط باشد بایستی برگشته و کمبود را شخصاً به جا آورد و بهتر این است که پس از به جا آوردن کمبود طواف را اعاده نماید و اگر مقدار فراموش شده چهار یا بیش از چهار شوط باشد احوط اتمام سپس اعاده است. | ||
* ''' | * '''زنجانی:''' اگر سهواً یا به خاطر ندانستن مسئله، مقداری از طواف را ترک کند یا آن را به شکل باطل انجام دهد هر وقت متذکر شود طواف را تکمیل می‌کند، هرچند از نصف طواف نگذشته باشد یا موالات از بین رفته باشد و اعاده اعمال بعدی لازم نیست. | ||
* ''' | * '''سبحانی:''' اگر از روی غفلت و فراموشی کمتر از هفت مرتبه کعبه را دور بزند اگر پیش از آنکه موالات به هم بخورد به خاطر بیاورد باید باقیمانده را به جا آورد و اگر پس از به هم خوردن موالات توجه کند هرگاه آنچه آورده کمتر از سه و نیم شوط باشد طواف را از سر بگیرد و اگر بیش از آن باشد باقیمانده را به جا آورد و بهتر است علاوه بر آن طواف و نماز آن را اعاده کند. | ||
* ''' | * '''سیستانی:''' در صورتی که از روی اشتباه یا فراموشی، بعضی از شوط‌های طواف یا قسمتی از یک شوط را انجام نداده باشد، پس اگر پیش از فوت موالات عرفی به یادش آمد، باقیمانده آن را به جا آورد و طواف صحیح است و اگر پس از آن باشد، در صورتی که مقدار فراموش شده، یک یا دو یا سه شوط باشد، آن را به جا آورد و طواف باز هم صحیح است... و در صورتی که مقدار فراموش شده بیش از سه شوط باشد، بنا بر احتیاط واجب باقیمانده را به جا آورد و طواف را اعاده کند. | ||
* ''' | * '''صافی، گلپایگانی:''' اگر چهار دور تمام شده باشد لازم است طواف را تمام کند و اگر کمتر از نصف باشد اعاده نماید و در فاصله بین ۵/۳ تا چهار دور احتیاط در تکمیل اشواط و اعاده است.}} از طواف کم کند، پس اگر تجاوز از نصف کرده باشد اقوی آن است که از همان جا تمام کند طواف را در صورتی که فعل کثیر نکرده باشد، والاّ احتیاط واجب اتمام و اعاده است.{{توضیح مساله|۶۰۸| | ||
* ''' | * '''فاضل، مکارم:''' بلکه حتی در صورت فوت موالات نیز وظیفه‌اش اتمام است و احتیاط لازم نیست.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۶۰۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۰۹ | اگر سهواً کم کرده و تجاوز از نصف نکرده طواف را اعاده نماید،{{توضیح مساله|۶۰۹| | | {{ارجاع مساله|۶۰۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۰۹ | اگر سهواً کم کرده و تجاوز از نصف نکرده طواف را اعاده نماید،{{توضیح مساله|۶۰۹| | ||
* نظر آیات عظام در مسئله قبل گذشت. | * نظر آیات عظام در مسئله قبل گذشت. | ||
* ''' | * '''مکارم:''' اگر موالات به هم نخورده، می‌تواند آن را تکمیل کند، وگرنه باید از نو شروع کند.}} لکن سزاوار نیست ترک احتیاط در همه موارد سهو، به تمام کردن طواف ناقص و اعاده کردن. | ||
| {{ارجاع مساله|۶۰۹}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۰ | اگر متذکر نشود که ناقص کرده است طواف را مگر بعد از مراجعت به وطن خود، احتیاط آن است که خودش برگردد{{توضیح مساله|۶۱۰| | | {{ارجاع مساله|۶۰۹}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۰ | اگر متذکر نشود که ناقص کرده است طواف را مگر بعد از مراجعت به وطن خود، احتیاط آن است که خودش برگردد{{توضیح مساله|۶۱۰| | ||
* ''' | * '''بهجت:''' و اگر متذکر نشود مگر بعد از مراجعت به وطن خود، پس [[نیابت|نایب]] می‌گیرد. | ||
* ''' | * '''تبریزی، خویی، صافی، فاضل و گلپایگانی:''' باید برگردد. | ||
* ''' | * '''سبحانی:''' اگر بتواند باید برگردد و اگر نصف طواف را انجام نداده، باید طواف را اعاده کند و اگر نیمه اول آن را انجام داده بنا بر احتیاط اتمام و اعاده کند و اگر خود نمی‌تواند، نایب بگیرد و نایب نیز باید علاوه بر اتمام طواف و انجام نماز، مجدداً طواف و نماز را اعاده کند و علاوه بر نماز طواف نایب، خودش نیز هر کجا هست نماز طواف را بخواند. | ||
* ''' | * '''سیستانی:''' اگر نتواند باقیمانده را خود به جا آورد، اگرچه به این علت باشد که پس از رجوع به وطن یادش آمده دیگری را نایب خود قرار دهد و به هر حال نماز طواف را باید خودش هر جا هست بعد از طواف نایب بخواند.}} و اگر نتوانست یا مشکل بود مراجعت، نایب بگیرد.{{توضیح مساله|۶۱۰| | ||
* ''' | * '''صافی، گلپایگانی:''' و در این صورت نیز بنا بر احتیاط واجب [[هدی]] بفرستد و احوط آن است که شتر باشد. | ||
* ''' | * '''مکارم:''' و احتیاط آن است یک گوسفند در مکه [[قربانی]] کند و اگر نتوانست در شهر خودش قربانی کند.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۶۱۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۱ | در طواف واجب، قران جایز نیست؛ یعنی جایز نیست طواف واجب را با طواف دیگر دنبالِ هم آورد، بدون آنکه بین دو طواف، نماز طواف فاصله شود{{توضیح مساله|۶۱۱| | | {{ارجاع مساله|۶۱۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۱ | در طواف واجب، قران جایز نیست؛ یعنی جایز نیست طواف واجب را با طواف دیگر دنبالِ هم آورد، بدون آنکه بین دو طواف، نماز طواف فاصله شود{{توضیح مساله|۶۱۱| | ||
* ''' | * '''زنجانی:''' خواه طواف دوم، واجب باشد یا مستحب، و این کار، طواف را باطل می‌کند، ولی اعاده احتیاطی طواف، قران نیست و مبطل طواف نیز نمی‌باشد. | ||
* ''' | * '''صافی، گلپایگانی:''' بنا بر احتیاط واجب سبب بطلان طواف می‌شود.}} و در طواف مستحب مکروه است. | ||
| {{ارجاع مساله|۶۱۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۲ | اگر زیاد کند دوری را ـ یا کمتر یا بیشتر از دور ـ بر طواف، و قصدش آن باشد که زیاده را جزو طوافِ دیگر قرار دهد، داخل در قران میان دو طواف است که حرام است.{{توضیح مساله|۶۱۲| | | {{ارجاع مساله|۶۱۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۲ | اگر زیاد کند دوری را ـ یا کمتر یا بیشتر از دور ـ بر طواف، و قصدش آن باشد که زیاده را جزو طوافِ دیگر قرار دهد، داخل در قران میان دو طواف است که حرام است.{{توضیح مساله|۶۱۲| | ||
* ''' | * '''بهجت:''' اگر طواف دیگر را به آخر نرساند، نه زیادی در طواف است و نه قران. | ||
* ''' | * '''تبریزی:''' اگر قصد جزئیت زیادی را برای طواف دیگر بنماید و اتفاقاً نتواند طواف دیگر را به آخر برساند، در این صورت نه زیادی است و نه قران، ولی گاهی طواف در این صورت به جهت عدم تحقق قصد قربت باطل می‌شود و آن در صورتی است که مکلف هنگام شروع به طواف یا در اثنای آن، با اینکه می‌داند قران حرام و مبطل طواف است آن را قصد نماید که قصد قربت با قصد حرام جمع نمی‌شود، هرچند از باب اتفاق آن حرام انجام نشود. | ||
* ''' | * '''خویی، زنجانی:''' اگر طواف دوم کمتر از هفت شوط باشد داخل در قران نیست، بلی اگر از ابتدا قصد هفت شوط دارد و می‌داند قران مبطل است دیگر قصد قربت در طواف اول از او متمشی نمی‌شود. | ||
* ''' | * '''سبحانی، سیستانی:''' اگر طواف دوم را تمام نکند قران نیست ولی اگر قصد قران را داشته باشد با علم به اینکه مبطل است قصد قربت محقّق نمی‌شود و طواف باطل است. | ||
* ''' | * '''مکارم:''' ولی طواف اول باطل نیست، مگر از آغاز چنین قصدی داشته باشد، که در این صورت صحیح بودن طواف اول نیز مشکل است.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۶۱۲}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۳ | در فرض سابق، اگر از اول قصد داشته یا در اثنای طواف قصد زیاده کرده باشد، احتیاط واجب آن است که طواف اول را اعاده کند{{توضیح مساله|۶۱۳| | | {{ارجاع مساله|۶۱۲}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۳ | در فرض سابق، اگر از اول قصد داشته یا در اثنای طواف قصد زیاده کرده باشد، احتیاط واجب آن است که طواف اول را اعاده کند{{توضیح مساله|۶۱۳| | ||
* ''' | * '''بهجت:''' کلام ایشان مطلق است و تفاوتی بین اینکه از ابتدا قصد اضافه کردن را داشته باشد یا در اثنا، نگذاشته‌اند. | ||
* ''' | * '''زنجانی:''' اگر از ابتدا یا اثنا قصد زیاد کردن طواف کامل دیگری بنماید هرچه با این قصد طواف کند باطل است. و اگر بعد از تمام شدن... | ||
* ''' | * '''سیستانی:''' اگر از ابتدا قصد قران داشته باشد باطل است. | ||
* ''' | * '''گلپایگانی:''' بنا بر احتیاط واجب سبب بطلان طواف می‌شود، چه از اول این قصد را داشته باشد و یا در بین آن و یا آخر آن.}} و اگر بعد از تمام شدن، قصد به جا آوردن طواف دیگر برای او حادث شد و به دنبال طواف اول، زیاده را آورد، اقوی صحّت طواف اول است و احوط اعاده است.{{توضیح مساله|۶۱۳| | ||
* ''' | * '''تبریزی، خویی:''' بلکه در فرض اتیان به طواف کامل، اظهر بطلان طواف اول است مطلقاً. | ||
* ''' | * '''زنجانی:''' مگر آنکه این کار باعث فوت موالات بین طواف واجب و نمازش شود. | ||
* ''' | * '''سبحانی:''' اگر از اول و یا در اثنا یا در پایان طواف در این تصمیم عامد باشد طواف باطل است ولی نماز آن را احتیاطاً بخواند لکن باید بعد از فوت موالات طواف و نماز آن را اعاده کند و در هر صورت اکتفا به طواف اولی نکند. | ||
* ''' | * '''سیستانی:''' اگر طواف دوم را تمام کند طواف اول باطل است. | ||
* ''' | * '''صافی، گلپایگانی:''' احتیاط آن است که نماز طواف را بخواند و بعد اصل طواف و نماز آن را اعاده کند.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۶۱۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۴ | اگر سهواً زیاد کند بر هفت دور، پس اگر کمتر از یک دور است قطع کند آن را و طوافش صحیح است و اگر یک دور یا زیادتر است، احوط{{توضیح مساله|۶۱۴| | | {{ارجاع مساله|۶۱۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۴ | اگر سهواً زیاد کند بر هفت دور، پس اگر کمتر از یک دور است قطع کند آن را و طوافش صحیح است و اگر یک دور یا زیادتر است، احوط{{توضیح مساله|۶۱۴| | ||
* ''' | * '''زنجانی:''' واجب است که... | ||
* ''' | * '''سبحانی:''' بنا بر احتیاط واجب آن را به هفت دور برساند و بعد از اتمام، دو رکعت نماز به عنوان طواف واجب و بعد از سعی دو رکعت هم برای طواف مستحب به جا آورد. نیت هفت دور دوم فقط به قصد قربت و مطلوبیت باشد نه واجب و نه مستحب اگرچه ظاهر این است که هفت دور دوم طواف واجب محسوب می‌شود و [[نماز طواف|نماز آن]] بعد از طواف است و هفت دور اول مستحب و نماز آن بعد از [[سعی]]. | ||
* ''' | * '''سیستانی:''' اگر از روی اشتباه چیزی بر شوط‌های طواف خود بیافزاید، پس اگر بعد از رسیدن به [[رکن عراقی]] یادش آمد، مقدار افزوده را تا یک طواف کامل به اتمام برساند و احتیاط واجب این است که طواف دوم را در این هنگام به قصد قربت بدون اینکه واجب یا مستحب بودن آن را قصد کند به اتمام برساند، و پس از آن چهار رکعت نماز بخواند و احتیاط مستحب این است که بین آنها فاصله‌ای بیندازد؛ به این معنا که دو رکعت قبل از سعی جهت طواف واجب به جا آورد و دو رکعت پس از سعی جهت طواف مستحبی به جا آورد. و همچنین است بنا بر احتیاط واجب اگر پیش از رسیدن به رکن عراقی یادش بیاید. | ||
* ''' | * '''صافی، گلپایگانی:''' این احتیاط مستحب است.}} آن است که هفت دور دیگر را تمام کند به قصد قربت، بدون تعیین مستحب یا واجب و دو رکعت نماز قبل از سعی و دو رکعت بعد از سعی بخواند و دو رکعت اول را برای فریضه قرار دهد بدون آنکه تعیین کند برای طواف اول یا طواف دوم است.{{توضیح مساله|۶۱۴| | ||
* ''' | * '''بهجت:''' احتیاط در این است که دو رکعت فریضه قبل از سعی به جا آورد و دو رکعت نافله را می‌تواند بعد از سعی به جا آورد. | ||
* ''' | * '''خویی:''' حکم نماز طواف در مناسک ایشان مذکور نیست. | ||
* ''' | * '''فاضل:''' و احتیاط مستحب آن است که دو رکعت نماز بعد از سعی برای غیر فریضه انجام دهد.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۶۱۴}} }} {{سخ}} | | {{ارجاع مساله|۶۱۴}} }} {{سخ}} | ||
| خط ۶۱۱: | خط ۶۱۱: | ||
== حکم قطع طواف == | == حکم قطع طواف == | ||
{{فتاوی حج | مساله = ۶۱۵ | جایز است قطع طواف نافله را بدون عذر و اقوی کراهت قطع طواف واجب است بدون عذر و به مجرد خواهش نفس{{توضیح مساله|۶۱۵| | {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۵ | جایز است قطع طواف نافله را بدون عذر و اقوی کراهت قطع طواف واجب است بدون عذر و به مجرد خواهش نفس{{توضیح مساله|۶۱۵| | ||
* ''' | * '''بهجت:''' احوط عدم قطع طواف واجب است؛ یعنی ترک بقیه آن، به نحوی که [[موالات]] عرفیه فوت شود بدون عذر و به مجرد خواهش نفس. | ||
* ''' | * '''خامنه‌ای:''' قطع طواف مستحبی و حتی طواف واجب، جایز است؛ هرچند احوط آن است که طواف واجب را به اندازه‌ای که عرفاً موالات از میان برود، قطع نکند. | ||
* ''' | * '''خویی:''' قطع طواف و [[سعی]] جایز نیست. | ||
* ''' | * '''زنجانی:''' قطع عمدی طواف واجب در غیر موارد خاصه، جایز نیست؛ و مراد از قطع در این مسئله و اکثر مسائل بعدی این است که طواف‌کننده با ایجاد فاصله یا انجام کارهای زیاد، موالات عرفیه بین [[شوط|اشواط]] را از بین ببرد. موارد خاصه عبارتند از: استراحت، [[وضو]] و [[غسل]] و [[تیمم]]، آب کشیدن بدن یا لباس، تنگی وقت نماز واجب یا نماز وتر یا نماز جماعت، رسیدن به نماز اول وقت، برآوردن احتیاج دیگری، بیماری، عیادت بیمار، و هر کاری که مطلوب شارع مقدس است و وقت آن می‌گذرد مانند تطهیر [[مسجد]] و تشییع جنازه مؤمن. در تمام مواردی که طواف را رها می‌کند اگر موالات از بین نرفته باید آن را تکمیل کند و اگر از بین رفته به حکم قطع طواف که در مسائل بعدی می‌آید رفتار نماید. | ||
* ''' | * '''سبحانی:''' قطع طواف واجب بدون عذر جایز نیست. | ||
* ''' | * '''سیستانی:''' قطع طواف واجب برای کاری ضروری بلکه بنا بر اظهر قطع آن مطلقاً گرچه برای کاری یا ضرورتی نباشد جایز است. | ||
* ''' | * '''صافی، گلپایگانی:''' طواف واجب را نباید بدون عذر قطع کند. | ||
* ''' | * '''فاضل:''' احتیاط مستحب آن است که قطع نکند، ولی چنانچه به هر جهت قطع کرد و از نو یک طواف کامل انجام داد، مجزی و صحیح است، هرچند موالات به هم نخورده، و فرقی نیست که دور دوم را مثلاً رها کند یا غیر آن را.}}، و احوط قطع نکردن آن است؛ به این معنی که قطع نکند به طوری که ترک بقیه را کند تا موالات عرفیه به هم بخورد. | ||
| {{ارجاع مساله|۶۱۵}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۶ | اگر بدون عذر طواف را قطع کرد، احوط{{توضیح مساله|۶۱۶| | | {{ارجاع مساله|۶۱۵}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۶ | اگر بدون عذر طواف را قطع کرد، احوط{{توضیح مساله|۶۱۶| | ||
* ''' | * '''بهجت:''' احوط بلکه اقوی استیناف آن است هرچند که چهار شوط به جا آورده باشد. | ||
* ''' | * '''تبریزی، خویی:''' هرگاه طواف‌کننده پیش از تجاوز از نصف طواف، بدون عذر از مطاف خارج شود، اگر موالات عرفیه از او فوت شود طوافش باطل و اعاده‌اش لازم است و چنانچه موالات فوت نشود یا خروجش بعد از تجاوز نصف باشد، احتیاط این است که آن طواف را تمام نموده سپس اعاده کند. | ||
* ''' | * '''زنجانی:''' باید طواف را از سر بگیرد و احتیاط مستحب در آن است که اگر قطع بعد از نیمه شوط چهارم بوده، قبل از اعاده، طواف قبلی را تکمیل کرده نماز آن را بخواند. | ||
* ''' | * '''گلپایگانی:''' اقوی آن است که در این صورت اگر چهار دور به جا آورده باشد، طواف را تمام کند و بعد احتیاطاً اعاده کند. | ||
* نظر سایر آیات عظام در این مسئله و مسئله بعد، در ذیل مسئله ۶۰۶ گذشت.}} آن است که اگر چهار دور به جا آورده{{توضیح مساله|۶۱۶| | * نظر سایر آیات عظام در این مسئله و مسئله بعد، در ذیل مسئله ۶۰۶ گذشت.}} آن است که اگر چهار دور به جا آورده{{توضیح مساله|۶۱۶| | ||
* ''' | * '''سبحانی، مکارم:''' اگر از نصف تجاوز کرده...}} باشد طواف را تمام کند و بعد اعاده کند و این در صورتی است که منافی به جا آورده باشد حتی مثل زیاد فاصله دادن که موالات عرفیه به هم بخورد. | ||
| {{ارجاع مساله|۶۱۶}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۷ | اگر طواف را قطع کند{{توضیح مساله|۶۱۷| | | {{ارجاع مساله|۶۱۶}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۷ | اگر طواف را قطع کند{{توضیح مساله|۶۱۷| | ||
* ''' | * '''زنجانی:''' و موالات به هم نخورده باشد، باید قبل از فوت موالات آن را کامل کند.}} و منافی به جا نیاورده باشد، اگر برگردد و تمام کند طواف صحیح است. | ||
| {{ارجاع مساله|۶۱۷}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۸ | اگر در بین طواف عذری برای اتمام آن پیدا شد{{توضیح مساله|۶۱۸| | | {{ارجاع مساله|۶۱۷}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۸ | اگر در بین طواف عذری برای اتمام آن پیدا شد{{توضیح مساله|۶۱۸| | ||
* ''' | * '''زنجانی:''' قطع طواف واجب به جهت عذر چند صورت دارد: ۱.قطع طواف به خاطر حدث اصغر یا اکبر ([[جنابت]] و [[حیض]]) حکم آن ذیل مسئله ۵۴۹ گذشت؛ ۲.قطع طواف برای عروض بیماری در اثنای طواف: اگر قبل از نصف (سه و نیم شوط) قطع کرد، باید خودش و اگر نمی‌تواند [[نیابت|نایبش]] آن را از سر بگیرد و اگر بعد از اتمام شوط چهارم قطع کرده باید بدون تأخیر برای تکمیل طواف، نایب بگیرد و کافی است والاّ باطل می‌شود و باید آن را از سر بگیرد و اگر بین نیمه و پایان شوط چهارم بود باید بدون تأخیر برای تکمیل آن نایب بگیرد و همچنین خودش و اگر نمی‌تواند نایبش یک طواف کامل به جا آورد؛ ۳.قطع طواف برای استراحت یا تطهیر بدن و لباس یا مسجد یا برای تنگی وقت نماز یا رسیدن به نماز اول وقت یا شرکت در نماز جماعت، در تمام این موارد پس از رفع عذر طواف قبلی را هرچند کمتر از نصف باشد تکمیل می‌کند؛ ۴.قطع طواف به جهت موانع خارجی مانند تشکیل صفوف جماعت و نظافت مسجد، حکم آن در ذیل مسئله ۶۴۶ خواهد آمد. در تمام صورت‌های چهارگانه اگر طواف را از سر بگیرد طوافش صحیح است.}}؛ مثل مرض یا [[حیض]] یا حدث بی‌اختیار{{توضیح مساله|۶۱۸| | ||
* نظر آیات عظام در بحث حدث اصغر و جنابت در مسئله ۵۴۹ و ۵۵۰ و راجع به حیض در مسئله ۵۵۱ گذشت. | * نظر آیات عظام در بحث حدث اصغر و جنابت در مسئله ۵۴۹ و ۵۵۰ و راجع به حیض در مسئله ۵۵۱ گذشت. | ||
* و اما در مورد مرض: | * و اما در مورد مرض: | ||
* ''' | * '''بهجت:''' هرگاه طواف‌کننده به علت عذر ناچار طواف خود را قطع نمود و از مطاف بیرون رفت، چنانچه قبل از تمامی شوط چهارم باشد طوافش باطل و اعاده‌اش لازم است و چنانچه بعد از آن بوده، اگر قادر بر اتمام نباشد احوط آن است که صبر کند تا وقت آن طواف تنگ شود، اگر قادر نشد او را دوش می‌گیرند و طواف می‌دهند و اگر ممکن نباشد نایب از برای او می‌گیرند در اتمام. | ||
* ''' | * '''تبریزی، خویی:''' در این فرض اگر ناچار به قطع طواف شد و از مطاف خارج گردید، چنانچه قبل از تمامی شوط چهارم باشد، طوافش باطل و اعاده‌اش لازم است و چنانچه بعد از آن بوده، احتیاط این است که برای باقیمانده نایب بگیرد و شخصاً بعد از زوال عذر احتیاطاً باقیمانده را به جا آورده و طواف را اعاده نماید. | ||
* ''' | * '''سیستانی'''، نظریه ایشان مطابق با متن است ولی اضافه فرموده‌اند: این در طوافِ واجب بود و اما در طواف مستحبی، از هر جا که قطع کند مادامی که موالات عرفی فوت نشده است می‌تواند برگردد و تمام نماید و همچنین در مورد عذر، علاوه بر مرض قضای حاجتی برای خود یا برادر دینی ذکر فرموده‌اند.}} پس اگر بعد از تمام شدن چهار دور بوده، بعد از رفع عذر برگردد{{توضیح مساله|۶۱۸| | ||
* ''' | * '''سبحانی، مکارم:''' اگر بعد از تمام شدن سه دور و نیم باشد، و بعد از تحصیل طهارت.}} و از همان جا تمام کند و اگر قبل از آن بوده{{توضیح مساله|۶۱۸| | ||
* ''' | * '''صافی، گلپایگانی:''' پس اگر به نصف نرسیده اعاده کند و اگر در فاصله بین سه و نیم و چهار بوده احتیاط به اتمام و اعاده طواف است. | ||
* ''' | * '''فاضل:''' اگر از نصف تجاوز نکرده عذر پیدا شد طواف را اعاده کند و اگر از نصف گذشته و دور چهارم را تمام نکرده است، احتیاط آن است که طواف را تمام کند و اعاده نماید و یا از نو یک طواف کامل انجام دهد.}}، طواف را اعاده کند و احتیاط مستحب در فرض اول در غیر حیض آن است که اتمام کند و اعاده نماید. | ||
| {{ارجاع مساله|۶۱۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۹ | اگر شخصی که با عذر طواف را قطع کرده، نتوانست به جا آورد تا آنکه وقت تنگ شد، اگر ممکن است، او را حمل کنند و طواف دهند و اگر ممکن نیست نایب{{توضیح مساله|۶۱۹| | | {{ارجاع مساله|۶۱۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۱۹ | اگر شخصی که با عذر طواف را قطع کرده، نتوانست به جا آورد تا آنکه وقت تنگ شد، اگر ممکن است، او را حمل کنند و طواف دهند و اگر ممکن نیست نایب{{توضیح مساله|۶۱۹| | ||
* ''' | * '''سبحانی:''' و نایب یک طواف کامل به نیت اعم از اعاده و اتمام و یا به عنوان تکلیف فعلی منوب عنه انجام دهد و نماز آن را بخواند و احتیاطاً منوب عنه هم در هر کجا هست اگر امکان دارد نماز طواف را خودش نیز بخواند. | ||
* ''' | * '''سیستانی:''' اگر قبل از تمام کردن شوط چهارم عاجز شود و نتوانند او را طواف دهند باید نایب بگیرد که طواف را از اول به نیابت او انجام دهد و اگر بعد از تمام کردن شوط چهارم باشد، نایب در مقدار باقیمانده نیابت می‌کند. | ||
* ''' | * '''صافی، گلپایگانی:''' و چون بعید نیست گفته شود که: «طواف حکم نماز را دارد و تبعیض در اشواط آن در نیابت محتاج به دلیل است» نایب همه طواف را انجام دهد. | ||
* نظر سایر آیات عظام در مورد نیابت در مسئله قبل گذشت.}} برای او بگیرند.{{توضیح مساله|۶۱۹| | * نظر سایر آیات عظام در مورد نیابت در مسئله قبل گذشت.}} برای او بگیرند.{{توضیح مساله|۶۱۹| | ||
* ''' | * '''خامنه‌ای:''' باید خودش نایب بگیرد.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۶۱۹}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۰ | اگر مشغول طواف است و وقت نماز واجب تنگ شود واجب است طواف را رها کند و نماز بخواند{{توضیح مساله|۶۲۰| | | {{ارجاع مساله|۶۱۹}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۰ | اگر مشغول طواف است و وقت نماز واجب تنگ شود واجب است طواف را رها کند و نماز بخواند{{توضیح مساله|۶۲۰| | ||
* ''' | * '''خامنه‌ای:''' اگر طواف واجب را برای اقامه نماز واجب قطع کند، در صورتی که پس از انجام نیمی از طواف چنین کند، پس از نماز ادامه آن را انجام داده و هفت دور کامل می‌کند، و اگر پیش از اتمام نصف طواف چنین کند، در صورتی که فاصله زیادی ایجاد شود، احوط آن است که طواف را از ابتدا انجام دهد، ولی اگر فاصله زیاد حاصل نشده باشد، عدم وجوب رعایت احتیاط در این مورد، بعید به نظر نمی‌رسد، اما رعایت احتیاط در هر حال پسندیده است. در این مورد، تفاوتی ندارد که نماز جماعت باشد یا فردای؛ و وقت نماز تنگ باشد یا نباشد و از این مسئله حکم مسئله بعد نیز روشن می‌شود. | ||
* ''' | * '''زنجانی:''' و پس از آن بدون تأخیر، طواف را اتمام نماید، هرچند قبل از شوط چهارم باشد.}}، پس اگر بعد از چهار دور{{توضیح مساله|۶۲۰| | ||
* ''' | * '''سبحانی:''' بعد از نیمه طواف.}} رها کرد از همان جا طواف را تمام کند، والاّ{{توضیح مساله|۶۲۰| | ||
* ''' | * '''بهجت:''' اگر موالات عرفیه به هم بخورد.}} اعاده کند.{{توضیح مساله|۶۲۰| | ||
* ''' | * '''تبریزی:''' اعاده لازم نیست، گرچه احتیاط مستحب آن است که طواف را بعد از طواف اول و نماز آن اعاده کند. | ||
* ''' | * '''سیستانی:''' باید اتمام کند و احتیاط مستحب آن است که طواف را بعد از طواف اول و نماز آن اعاده کند. | ||
* ''' | * '''صافی، گلپایگانی:''' ولی اگر از نصف گذشته و چهار شوط هم تمام نشده، احتیاطاً طواف را تمام کند و بعد اعاده کند. | ||
* ''' | * '''مکارم:''' در هر دو صورت طواف را کامل کند.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۶۲۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۱ | جایز است بلکه مستحب است قطع کند طواف را برای رسیدن به نماز جماعت یا رسیدن به وقت فضیلت نماز واجب، و از هر جا قطع کرد از همان جا بعد از نماز اتمام کند{{توضیح مساله|۶۲۱| | | {{ارجاع مساله|۶۲۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۱ | جایز است بلکه مستحب است قطع کند طواف را برای رسیدن به نماز جماعت یا رسیدن به وقت فضیلت نماز واجب، و از هر جا قطع کرد از همان جا بعد از نماز اتمام کند{{توضیح مساله|۶۲۱| | ||
* ''' | * '''بهجت:''' اگر موالات عرفیه به هم نخورد و اگر به هم بخورد و قبل از اکمال شوط چهارم باشد احتیاط مراعات شود با اکمال آن طواف و اعاده آن..}}، و احتیاط آن است که به دستور مسئله قبل عمل کند، و سزاوار نیست این احتیاط ترک شود.{{توضیح مساله|۶۲۱| | ||
* ''' | * '''تبریزی:''' بنا بر احتیاط مستحب طواف را بعد از طواف اول و نماز آن اعاده کند. | ||
* ''' | * '''زنجانی:''' رعایت این احتیاط واجب نیست و اگر در جماعت شرکت نکند، ولی صفوف جماعت، طواف را قطع کند حکم آن ذیل مسئله ۶۴۶ خواهد آمد. | ||
* ''' | * '''سبحانی:''' اگر به خاطر اقامه نماز جماعت نتواند به طواف خود ادامه دهد و ناچار است آن را قطع کند، پس از پایان یافتن نماز جماعت از همان نقطه و یا محاذی آن در هر شوطی که باشد، طواف خود را تکمیل کند. | ||
* ''' | * '''مکارم:''' این احتیاط واجب نیست.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۶۲۱}} }} {{سخ}} | | {{ارجاع مساله|۶۲۱}} }} {{سخ}} | ||
| خط ۶۷۰: | خط ۶۷۰: | ||
== شک در دورهای طواف == | == شک در دورهای طواف == | ||
{{فتاوی حج | مساله = ۶۲۲ | اگر بعد از تمام شدن طواف و انصراف از آن شک کند که آیا طواف را زیادتر از هفت [[شوط|دور]] به جا آورده یا نه یا شک کند کمتر به جا آورده یا نه، اعتنا نکند و طوافش صحیح است، لکن در صورت دوم خالی از اشکال نیست{{توضیح مساله|۶۲۲| | {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۲ | اگر بعد از تمام شدن طواف و انصراف از آن شک کند که آیا طواف را زیادتر از هفت [[شوط|دور]] به جا آورده یا نه یا شک کند کمتر به جا آورده یا نه، اعتنا نکند و طوافش صحیح است، لکن در صورت دوم خالی از اشکال نیست{{توضیح مساله|۶۲۲| | ||
* ''' | * '''بهجت:''' هرگاه بعد از فراغ از طواف شک نماید که آیا طوافم هفت [[شوط]] یا کمتر یا بیشتر بوده، اعتنا به شک ننماید، مانند کسی که بعد از شروع به نماز طواف چنین شکی بکند. | ||
* ''' | * '''تبریزی، خویی:''' در صورت دوم طواف باطل است مگر اینکه بعد از دخول در [[نماز طواف]] شک بکند که به شکش اعتنا نمی‌کند. | ||
* ''' | * '''خامنه‌ای:''' نباید به شک خود اعتنا کند، بلکه بنا را بر صحت بگذارد. | ||
* ''' | * '''زنجانی:''' اگر احتمال بدهد هنگام طواف نسبت به رعایت عدد اشواط، التفات داشته است، در هیچ‌یک از دو صورت اعتنا به شکش نکند والاّ باید طواف را اعاده کند. | ||
* ''' | * '''سبحانی، نوری:''' به شک پس از فراغ عمل اعتنا نکند. | ||
* ''' | * '''سیستانی:''' اگر در عدد شوط‌ها یا در صحت آنها بعد از تمامی طواف یا بعد از تجاوز از محل شک کند نباید به شک اعتنا نماید؛ مثلاً پس از فوت [[موالات]] یا بعد از وارد شدن در نمازِ طواف شک نماید. | ||
* ''' | * '''صافی، گلپایگانی:''' احتیاط واجب نیست. | ||
* ''' | * '''فاضل:''' این اشکال در صورت عدم انصراف از طواف است، اما اگر شک بعد از انصراف و دخول در نماز طواف باشد اعتنا نکند و طواف او صحیح است بلکه ظاهراً به محض انصراف هم، طواف محکوم به صحت است و لازم نیست اعتنا کند.}} و احتیاط ترک نشود. | ||
| {{ارجاع مساله|۶۲۲}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۳ | اگر بعد از طواف شک کند که صحیح به جا آورده آن را یا نه، مثلاً احتمال بدهد که از طرف راست طواف کرده یا محدث بوده یا از داخل [[حجر اسماعیل]] طواف کرده اعتنا نکند{{توضیح مساله|۶۲۳| | | {{ارجاع مساله|۶۲۲}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۳ | اگر بعد از طواف شک کند که صحیح به جا آورده آن را یا نه، مثلاً احتمال بدهد که از طرف راست طواف کرده یا محدث بوده یا از داخل [[حجر اسماعیل]] طواف کرده اعتنا نکند{{توضیح مساله|۶۲۳| | ||
* ''' | * '''زنجانی:''' حکم مسئله قبل را دارد.}}، و طوافش صحیح است اگرچه باز در محل طواف باشد و از آنجا منصرف نشده یا مشغول کارهای دیگر نشده باشد، در صورتی که هفت دور بودن معلوم باشد بی‌زیاده و نقیصه. | ||
| {{ارجاع مساله|۶۲۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۴ | اگر در آخر دور که به [[حجرالاسود]] ختم شد شک کند که هفت دور زده یا هشت دور یا زیادتر، اعتنا به شک نکند و طوافش صحیح است.{{توضیح مساله|۶۲۴| | | {{ارجاع مساله|۶۲۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۴ | اگر در آخر دور که به [[حجرالاسود]] ختم شد شک کند که هفت دور زده یا هشت دور یا زیادتر، اعتنا به شک نکند و طوافش صحیح است.{{توضیح مساله|۶۲۴| | ||
* ''' | * '''زنجانی:''' حکم شک بعد از تمام شدن طواف در مسئله ۶۲۲ گذشت.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۶۲۴}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۵ | اگر قبل از رسیدن به حجرالاسود و تمام شدن دور، شک کند که آنچه را دور می‌زند دور هفتم است یا هشتم طوافش باطل است.{{توضیح مساله|۶۲۵| | | {{ارجاع مساله|۶۲۴}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۵ | اگر قبل از رسیدن به حجرالاسود و تمام شدن دور، شک کند که آنچه را دور می‌زند دور هفتم است یا هشتم طوافش باطل است.{{توضیح مساله|۶۲۵| | ||
* ''' | * '''بهجت:''' احوط بطلان طواف است. | ||
* ''' | * '''تبریزی، خویی و سیستانی:''' ظاهر این است که طوافش باطل است و احتیاطاً به قصد رجا تمام و اعاده طواف نماید. | ||
* ''' | * '''زنجانی:''' ولی اگر اطمینان دارد تا پیش از پایان طواف، نسبت به تعداد اشواط، حجت شرعی پیدا می‌کند ـ مثلاً از رفیقی که اشواط او را می‌شمرد می‌پرسد ـ می‌تواند طواف را در حال شک ادامه دهد و اگر حجت شرعی پیدا کرد طوافش صحیح است، والاّ باطل است. | ||
* ''' | * '''صافی، گلپایگانی:''' لکن احوط اتیان نماز طواف و اعاده طواف و نماز است. | ||
* ''' | * '''فاضل، مکارم:''' آن دور را تمام کند و طوافش صحیح است.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۶۲۵}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۶ | اگر در آخر دور یا اثنای آن شک کند میان شش و هفت و هرچه پای نقیصه در کار است، طواف او باطل است.{{توضیح مساله|۶۲۶| | | {{ارجاع مساله|۶۲۵}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۶ | اگر در آخر دور یا اثنای آن شک کند میان شش و هفت و هرچه پای نقیصه در کار است، طواف او باطل است.{{توضیح مساله|۶۲۶| | ||
* ''' | * '''بهجت:''' بطلان طواف او و لزوم استیناف خالی از قوت نیست با آنکه فی الجمله احوط است و احوط از آن بنا بر اقلّ بگذارد و اتمام و بعد از آن اعاده طواف نماید. | ||
* ''' | * '''زنجانی:''' به ذیل مسئله قبل مراجعه شود. | ||
* ''' | * '''سبحانی:''' در شک بین ۶ و ۷، باید آن شوط را تکمیل و نماز طواف را به جا آورد و یک بار دیگر طواف و نماز را مجدداً اعاده کند؛ البته در تمام موارد اعاده طواف بهتر است مقداری بین طواف قبل و بعد فاصله بیندازد. | ||
* ''' | * '''سیستانی:''' اگر شک در نقیصه در غیر ۶ و ۷ باشد، طوافش باطل است. و اگر شک در پایان شوط بین ۶ و ۷ باشد، بنا بر احتیاط واجب طواف را اعاده کند ولی اگر در این صورت بنا بر ۶ گذاشت و از روی جهل به مسئله طواف را تمام کرد و متوجه مسئله نشد تا وقت اعاده گذشت طوافش صحیح است و اگر شک در زیاده و نقصان باشد؛ مثل اینکه شک کند بین ۶ و ۷ و ۸ و یا شک بین ۶ و ۸ طوافش باطل است. | ||
* ''' | * '''مکارم:''' بنا بر احتیاط واجب.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۶۲۶}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۷ | اگر در طواف مستحب شک کند در عدد دورها، بنا بر اقل گذارد و طوافش صحیح است. | | {{ارجاع مساله|۶۲۶}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۷ | اگر در طواف مستحب شک کند در عدد دورها، بنا بر اقل گذارد و طوافش صحیح است. | ||
| نظر دیگر=ندارد | | نظر دیگر=ندارد | ||
}}{{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۸ | شخص کثیر الشک در عدد دورها اعتنا به شکش نکند{{توضیح مساله|۶۲۸| | }}{{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۸ | شخص کثیر الشک در عدد دورها اعتنا به شکش نکند{{توضیح مساله|۶۲۸| | ||
* ''' | * '''خویی:''' کثیر الشک در طواف تا به حد وسواس نرسد باید به شکش اعتنا کند. | ||
* ''' | * '''زنجانی:''' بنا بر اقل، گذاشته طواف را تمام می‌کند و سپس دوباره اعاده می‌کند؛ البته می‌تواند به شمارش دیگری اکتفا کند هرچند از گفته او اطمینان پیدا نکند، و همچنین اگر کثرت شک به حد وسواس برسد اعتنا نکند. | ||
* ''' | * '''سبحانی:''' بنابراین بنا را به طرفی نمی‌گذارد که موجب بطلان طواف او باشد اما در [[رمی]] باید آنقدر پرتاب کند که یقین نماید. | ||
* ''' | * '''مکارم:''' و بنا را بر آنچه به نفع اوست بگذارد.}} و احتیاط آن است که کسی را وادار کند که عدد را حفظ کند. | ||
| {{ارجاع مساله|۶۲۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۹ | گمان در عدد دورها اعتبار ندارد{{توضیح مساله|۶۲۹| | | {{ارجاع مساله|۶۲۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۲۹ | گمان در عدد دورها اعتبار ندارد{{توضیح مساله|۶۲۹| | ||
* ''' | * '''بهجت:''' حکم آن مانند حکم ظن در نماز (یقین) است.}} و حکم شک را دارد. | ||
| {{ارجاع مساله|۶۲۹}} }} {{سخ}} | | {{ارجاع مساله|۶۲۹}} }} {{سخ}} | ||
| خط ۷۱۵: | خط ۷۱۵: | ||
{{فتاوی حج | مساله = ۶۳۰ | اگر مشغول [[سعی]] بین [[صفا و مروه]] شد و یادش آمد که طواف به جا نیاورده، باید رها کند و طواف کند و پس از آن [[سعی]] را اعاده کند.{{توضیح مساله|۶۳۰| | {{فتاوی حج | مساله = ۶۳۰ | اگر مشغول [[سعی]] بین [[صفا و مروه]] شد و یادش آمد که طواف به جا نیاورده، باید رها کند و طواف کند و پس از آن [[سعی]] را اعاده کند.{{توضیح مساله|۶۳۰| | ||
* ''' | * '''سبحانی:''' باید هر کجای سعی هست آن را رها کند و برگردد و طواف و [[نماز طواف|نماز آن]] را به جای آورد و سپس احتیاطاً سعی را اتمام و اعاده کند.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۶۳۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۳۱ | اگر در حال سعی یادش آمد که طواف را ناقص به جا آورده، باید برگردد و طواف را از همان جا که ناقص کرده تکمیل کند و برگردد تتمه سعی را به جا آورد و طواف و سعیش صحیح است. لیکن احتیاط آن است که اگر کمتر از چهار دور به جا آورده طواف را تمام کند و اعاده نماید{{توضیح مساله|۶۳۱| | | {{ارجاع مساله|۶۳۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۳۱ | اگر در حال سعی یادش آمد که طواف را ناقص به جا آورده، باید برگردد و طواف را از همان جا که ناقص کرده تکمیل کند و برگردد تتمه سعی را به جا آورد و طواف و سعیش صحیح است. لیکن احتیاط آن است که اگر کمتر از چهار دور به جا آورده طواف را تمام کند و اعاده نماید{{توضیح مساله|۶۳۱| | ||
* به نظر آیات عظام، که در مسئله قطع طواف سهواً در ذیل مسئله ۶۰۸ و ۶۰۹ مفصلاً ذکر شد؛ مراجعه شود. | * به نظر آیات عظام، که در مسئله قطع طواف سهواً در ذیل مسئله ۶۰۸ و ۶۰۹ مفصلاً ذکر شد؛ مراجعه شود. | ||
* ''' | * '''بهجت:''' احتیاط در اتمام و سپس اعاده سعی است. | ||
* ''' | * '''تبریزی:''' این احتیاط در اتمام و اعاده طواف ترک نشود و همچنین است نسبت به سعی. ولی اگر سعی فراموش شده یک شوط باشد، اعاده لازم نیست و اتمام کافی است. | ||
* ''' | * '''خویی:''' اگر مقدار باقیمانده از طواف، بیش از یک شوط و کمتر از چهار شوط باشد، طواف را تکمیل و بهتر است اعاده هم نماید و اگر بیش از آن بود، به احتیاط واجب طواف را پس از اتمام اعاده نماید. | ||
* ''' | * '''سبحانی:''' و طریقه تکمیل بدین‌گونه است: هرگاه تعداد شوط‌هایی که انجام داده نصف یا بیشتر از آن باشد در این صورت طواف را تکمیل می‌کند و پس از خواندن نماز برای تکمیل سعی بر می‌گردد و احتیاطاً سعی را تکمیل و سپس از سر بگیرد و اگر تعداد شوط‌های طوافی که انجام داده کمتر از نصف باشد در این صورت طواف را از سر می‌گیرد و نماز می‌خواند و سعی را احتیاطاً اتمام و اعاده می‌کند. | ||
* ''' | * '''سیستانی:''' اگر قبل از فوت موالات متذکر شود یا بعد از آن باشد ولی سه شوط یا کمتر باقی مانده باشد اتمام طواف کافی است ولی اگر بیش از آن باشد به احتیاط واجب طواف را پس از اتمام اعاده کند و نسبت به سعی اتمام کافی است گرچه احتیاط مستحب اعاده آن است پس از اتمام. | ||
* ''' | * '''صافی، گلپایگانی:''' اگر قبل از شوط چهارم سعی یادش بیاید که طواف را ناقص انجام داده، سعی را رها کند و اگر طواف او بیش از نصف کمبود دارد، می‌بایست طواف را از اول اعاده نماید و سپس سعی را از نو انجام دهد و اگر بعد از اتمام شوط چهارم بوده، آن را قطع کند و بعد از اکمال طواف به نحوی که در مسائل طواف ذکر شده، سعی را تکمیل نماید. | ||
* ''' | * '''فاضل، مکارم:''' این احتیاط ترک نشود.}} و همچنین اگر سعی را کمتر از چهار بار انجام داده تمام کند و اعاده کند. | ||
| {{ارجاع مساله|۶۳۱}} }} {{سخ}} | | {{ارجاع مساله|۶۳۱}} }} {{سخ}} | ||
| خط ۷۳۴: | خط ۷۳۴: | ||
| نظر دیگر=ندارد | | نظر دیگر=ندارد | ||
}}{{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۳۳ | اگر کسی مریض یا [[حج کودکان|طفلی]] را حمل کند و طواف دهد و خودش نیز قصد طواف کند طواف هر دو صحیح است.{{توضیح مساله|۶۳۳| | }}{{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۳۳ | اگر کسی مریض یا [[حج کودکان|طفلی]] را حمل کند و طواف دهد و خودش نیز قصد طواف کند طواف هر دو صحیح است.{{توضیح مساله|۶۳۳| | ||
* ''' | * '''زنجانی:''' و لازم نیست در حال طواف، شانه چپ آنها به طرف کعبه باشد.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۶۳۳}} }} {{سخ}} | | {{ارجاع مساله|۶۳۳}} }} {{سخ}} | ||
| خط ۷۴۵: | خط ۷۴۵: | ||
== نگاه کردن به چپ، راست یا عقب در حال طواف == | == نگاه کردن به چپ، راست یا عقب در حال طواف == | ||
{{فتاوی حج | مساله = ۶۳۵ | واجـب نیسـت در حال طواف روی طواف‌کننده طـرف جلو باشـد بلکه جایز است به یمیـن و یسار نگـاه کنـد و صفحه صـورت را برگردانـد بلکه به عقـب نگـاه کنـد{{توضیح مساله|۶۳۵| | {{فتاوی حج | مساله = ۶۳۵ | واجـب نیسـت در حال طواف روی طواف‌کننده طـرف جلو باشـد بلکه جایز است به یمیـن و یسار نگـاه کنـد و صفحه صـورت را برگردانـد بلکه به عقـب نگـاه کنـد{{توضیح مساله|۶۳۵| | ||
* ''' | * '''سبحانی:''' بوسیدن کعبه و یا لمس آن و استلام حجر و یا رکن یمانی به احتیاط واجب در حال حرکت و چرخیدن نباشد و اگر بخشی از شوط را با همین حال انجام دهد به احتیاط واجب اعاده کند و اگر محل جبران گذشته است، طواف را پس از اتمام و خواندن نماز اعاده کند و اگر اعمال مترتبه را انجام داده، دو مرتبه انجام دهد، ولی قطع طواف و انجام این کارها و بعد ادامه از محلی که قطع کرده اشکالی ندارد مشروط بر اینکه بین اشواط موالات و وحدت عرفی آن به هم نخورد. | ||
* ''' | * '''سیستانی:''' احتیاط واجب آن است که به حدی رو نگرداند که بتواند مقداری از پشت سر را نگاه کند.}} و می‌تواند طـواف را رها کنـد و [[کعبه|خانه]] را [[تقبیل|ببـوسد]]{{توضیح مساله|۶۳۵| | ||
* ''' | * '''زنجانی:''' بلکه می‌تواند در حال بوسیدن خانه کعبه طواف نماید.}} و برگـردد از همان جا اتمـام کنـد. | ||
| {{ارجاع مساله|۶۳۵}} }} {{سخ}} | | {{ارجاع مساله|۶۳۵}} }} {{سخ}} | ||
| خط ۷۵۳: | خط ۷۵۳: | ||
== مسائل متفرقه == | == مسائل متفرقه == | ||
{{فتاوی حج | مساله = ۶۳۶ | جایز است در بین طواف برای رفع خستگی و استراحت بنشیند یا دراز بکشد و بعد از همان جا اتمام کند، ولی نباید آنقدر طول دهد که [[موالات]] عرفیه به هم بخورد و اگر آنقدر نشست، احتیاط آن است که اتمام کند و اعاده نماید.{{توضیح مساله|۶۳۶| | {{فتاوی حج | مساله = ۶۳۶ | جایز است در بین طواف برای رفع خستگی و استراحت بنشیند یا دراز بکشد و بعد از همان جا اتمام کند، ولی نباید آنقدر طول دهد که [[موالات]] عرفیه به هم بخورد و اگر آنقدر نشست، احتیاط آن است که اتمام کند و اعاده نماید.{{توضیح مساله|۶۳۶| | ||
* ''' | * '''بهجت:''' اگر در موردی است که عذر صدق نمی‌کند حکم آن در مسئله ۶۱۵ و ۶۱۶ گذشت، و با فرض تحقق عذر از ادامه، قبل از اکمال شوط چهارم، در حدی که موالات عرفیه به هم نخورد مانعی ندارد و اگر به هم بخورد احتیاط مراعات شود به اکمال آن طواف و اعاده آن، و بعد از شوط چهارم مطلقاً مانعی ندارد. | ||
* ''' | * '''تبریزی، خویی و سیستانی:''' در این صورت طوافش باطل است، و لازم است از نو شروع کند. | ||
* ''' | * '''خامنه‌ای:''' کما اینکه می‌تواند آن طواف را به طور کلی رها کرده و طواف را دوباره از سربگیرد. | ||
* ''' | * '''زنجانی:''' باید طواف را از سر بگیرد البته اگر خستگی شدید بوده و برای رفع خستگی نیاز به این مقدار استراحت داشته اتمام طواف کفایت می‌کند. | ||
* ''' | * '''سبحانی:''' اگر قبل از نیمه طواف بوده اعاده کند و اگر بعد از نیمه طواف بوده، اتمام و نماز و سپس احتیاطاً طواف و نماز آن را اعاده کند. | ||
* ''' | * '''فاضل:''' و می‌تواند آن را رها کند و از نو یک طواف کامل انجام دهد. | ||
* ''' | * '''مکارم:''' احتیاط به اتمام لازم نیست.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۶۳۶}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۳۷ | در طواف در مقابل [[حجر اسماعیل]] باید طوری حرکت کند که طواف بیت صادق باشد و به نحو متعارف باشد و مخفی نماند که حجر اسماعیل از بیت نیست هرچند باید در خارج آن طواف کرد. | | {{ارجاع مساله|۶۳۶}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۳۷ | در طواف در مقابل [[حجر اسماعیل]] باید طوری حرکت کند که طواف بیت صادق باشد و به نحو متعارف باشد و مخفی نماند که حجر اسماعیل از بیت نیست هرچند باید در خارج آن طواف کرد. | ||
| خط ۷۶۷: | خط ۷۶۷: | ||
| {{ارجاع مساله|۶۳۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۳۹ | هرگاه در طواف خانه خدا، مثلاً در چند قدم از طواف اشکالی پیش آمد؛ مثل اینکه او را بی‌اختیار بردند، همان چند قدم را باید از سر بگیرد و اگر از [[حجرالاسود]] به قصد طواف شروع کند، اشکال دارد.{{توضیح مساله|۶۳۹| | | {{ارجاع مساله|۶۳۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۳۹ | هرگاه در طواف خانه خدا، مثلاً در چند قدم از طواف اشکالی پیش آمد؛ مثل اینکه او را بی‌اختیار بردند، همان چند قدم را باید از سر بگیرد و اگر از [[حجرالاسود]] به قصد طواف شروع کند، اشکال دارد.{{توضیح مساله|۶۳۹| | ||
* ''' | * '''بهجت:''' اگر بتواند برگردد و از همان جا طوافش را ادامه دهد باید این کار را بکند وگرنه بدون نیت دور می‌زند تا به محلّی که بدون اختیار برده شده برسد تا از همان جا به طواف ادامه دهد. | ||
* ''' | * '''تبریزی، خویی:''' ولی چنان‌که سابقاً گفته شد، مجرد بردن جمعیت موجب بطلان نمی‌شود مادامی که سایر شرایط موجود باشد. | ||
* ''' | * '''خامنه‌ای:''' اگر طواف را از سر بگیرد اشکال ندارد، ولی جواز از سر گرفتنِ شَوط محل اشکال است گرچه ضرری برای صحت طواف ندارد. | ||
* ''' | * '''زنجانی:''' به طوری که بدون اراده، قدم برداشت باید همان چند قدم را از سر بگیرد و نباید طواف را قطع کرده از سر بگیرد، هرچند اگر طواف را از سر بگیرد طوافش صحیح است. | ||
* ''' | * '''سبحانی:''' نحوه تصحیح طواف در مسائل ۵۸۵، ۵۹۰ و سؤال ۶۵۹ و ۶۶۰ آمده است، لکن در خصوص این مسئله اگر در موقع ازدحام احیاناً انسان را ناخواسته به جلو ببرند این کار ضرری به طواف نمی‌زند مشروط بر اینکه نیت کند که خود را در میان جمعیت قرار می‌دهم که طواف کنم و آنچه که بر اثر فشار به جا می‌آورم جزء طواف باشد و اگر بخواهد احتیاط کند چون بازگشت به عقب مشکل است بقیه شوط را بدون نیت برود تا به محلی برسد که او را بدون اختیار برده‌اند و از همان جا به طواف خود ادامه دهد. | ||
* ''' | * '''سیستانی، فاضل:''' اگر نتواند برگردد و جبران کند می‌تواند بدون قصد طواف تا حجرالاسود برود و آن دور را از سر بگیرد. | ||
* ''' | * '''مکارم:''' هرگاه با توجه به این امر و با اختیار خود وارد طواف شود و او را ببرند، ضرری ندارد.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۶۳۹}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۴۰ | اگر در طواف بی‌اختیار او را ببرند، اعاده آن مقدار لازم است{{توضیح مساله|۶۴۰| | | {{ارجاع مساله|۶۳۹}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۴۰ | اگر در طواف بی‌اختیار او را ببرند، اعاده آن مقدار لازم است{{توضیح مساله|۶۴۰| | ||
* ''' | * '''تبریزی، سبحانی و مکارم:''' مانند مسئله سابق است. | ||
* ''' | * '''خامنه‌ای:''' به ذیل مسئله ۵۸۲ مراجعه شود.}} و باید طواف را صحیح انجام دهد و خودش به اختیار طواف کند و چنانچه ممکن نیست باید در وقت خلوت طواف نماید{{توضیح مساله|۶۴۰| | ||
* ''' | * '''فاضل:''' و اگر وقت خلوت پیدا نکند و اعاده نیز مستلزم عسر و حرج باشد به همین مقدار اکتفا کند، و طواف در این فرض صحیح است.}} ولی باید دانست که منظور از بی‌اختیار شدن این نیست که در اثر فشار جمعیت تندتر برود بلکه در این صورت اگر قدم‌ها را به اختیار خود برمی‌دارد ضرر ندارد و طوافش صحیح است. | ||
| {{ارجاع مساله|۶۴۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۴۱ | اگر در حال طواف در اثر فشار و ازدحام جمعیت پشت به خانه شود و قسمتی از طواف به این صورت انجام گیرد یا در اثر فشار جمعیت، شخص را مقداری جلو ببرند باید مقداری از طواف که پشت به خانه یا بدون اختیار بوده، اعاده شود{{توضیح مساله|۶۴۱| | | {{ارجاع مساله|۶۴۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۴۱ | اگر در حال طواف در اثر فشار و ازدحام جمعیت پشت به خانه شود و قسمتی از طواف به این صورت انجام گیرد یا در اثر فشار جمعیت، شخص را مقداری جلو ببرند باید مقداری از طواف که پشت به خانه یا بدون اختیار بوده، اعاده شود{{توضیح مساله|۶۴۱| | ||
* ''' | * '''خامنه‌ای:''' ذیل مسئله ۵۸۲ مراجعه شود. | ||
* ''' | * '''زنجانی:''' در مورد فشار جمعیت مثل مسئله سابق است و اگر در مقدار خیلی کمی از طواف، پشت به خانه شود مانعی ندارد. | ||
* ''' | * '''سبحانی، مکارم:''' در مورد فشار جمعیت مثل مسئله سابق است، اما اگر پشت به خانه شود باید آن مقدار را اعاده کند.}} و اگر نمی‌تواند برگردد با جمعیت بدون قصد طواف برود تا به جایی که باید از آنجا طواف را اعاده کند برسد و از آنجا تدارک نماید.{{توضیح مساله|۶۴۱| | ||
* ''' | * '''سیستانی:''' همان‌گونه که گذشت می‌تواند بدون قصد طواف تا حجرالاسود برود و آن شوط را اعاده کند و نمی‌تواند بدون قصد طواف برود تا جایی که طوافش نادرست بوده است و از آنجا اعاده نماید. | ||
* ''' | * '''فاضل:''' همان‌گونه که گذشت می‌تواند بدون قصد طواف تا حجرالأسود برود و آن شوط را اعاده کند.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۶۴۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۴۲ | اگر حاجی در حال طواف، پول [[خمس]] نداده همراه داشته باشد طوافش اشکال پیدا نمی‌کند.{{توضیح مساله|۶۴۲| | | {{ارجاع مساله|۶۴۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۴۲ | اگر حاجی در حال طواف، پول [[خمس]] نداده همراه داشته باشد طوافش اشکال پیدا نمی‌کند.{{توضیح مساله|۶۴۲| | ||
* ''' | * '''بهجت:''' همان حکم محمول غصبی در نماز را دارد. | ||
* ''' | * '''سبحانی:''' چنانچه ذمه خود را بدهکار اهل خمس نداند همراه داشتن و بردن مال غیر مخمس تصرف در مال غیر مخمس می‌شود و طواف را دچار مشکل می‌کند مگر اینکه ذمه خود را مشغول اهل خمس بداند. | ||
* ''' | * '''صافی، گلپایگانی:''' در صورتی که طواف موجب حرکت اضافی نشود. | ||
* ''' | * '''نوری:''' طوافش اشکال پیدا می‌کند.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۶۴۲}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۴۳ | اگر کسی پس از انجام [[اعمال حج تمتع]] فهمید که در طواف عمره یا حج چند شوط از هفت شوط را از داخل [[حجر اسماعیل]] دور زده{{توضیح مساله|۶۴۳| | | {{ارجاع مساله|۶۴۲}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۴۳ | اگر کسی پس از انجام [[اعمال حج تمتع]] فهمید که در طواف عمره یا حج چند شوط از هفت شوط را از داخل [[حجر اسماعیل]] دور زده{{توضیح مساله|۶۴۳| | ||
* ''' | * '''بهجت:''' در صورت سهو و بطلان اصل طواف. | ||
* ''' | * '''صافی، گلپایگانی:''' اگر در [[عمره تمتع|عمره]] بوده [[حج]] او بدل به [[حج افراد|افراد]] شده، باید [[عمره مفرده]] به جا آورده و در سال بعد نیز [[حج تمتع]] را انجام دهد و اگر در طواف حج باشد مسئله صوری دارد. | ||
* ''' | * '''مکارم:''' یعنی از روی سهو.}}، حج او صحیح است و باید طواف را اعاده کند.{{توضیح مساله|۶۴۳| | ||
* ''' | * '''تبریزی، خویی:''' چون از روی جهل به حکم، طواف صحیح را ترک کرده با فرض انقضای وقت، حجش باطل است. | ||
* ''' | * '''خامنه‌ای:''' حج او صحیح است و باید طواف و [[نماز طواف|نماز آن]] را اعاده کند. | ||
* ''' | * '''زنجانی:''' باید آن چند شوط و نماز طواف را اعاده کند. | ||
* ''' | * '''سبحانی:''' اگر پس از اعمال حج تمتع مثلاً روزهای دوازدهم و سیزدهم معلوم شود که برخی از شوط‌های طواف عمره تمتع را از داخل [[حجر اسماعیل|حجر]] انجام داده است اگر این کار سهواً و از روی غفلت انجام گرفته، باید طواف خود را به ضمیمه نماز اعاده کند و حج او نیز صحیح است؛ و اگر عمداً به خاطر مسامحه یا جهل به حکم شرعی این کار انجام گرفته باشد، عمره تمتع او باطل و حج او به حج افراد تبدیل می‌شود، از این جهت باید برای تکمیل حج افراد، عمره مفرده به جا آورد و در سال بعد حج واجب را به عنوان حج تمتع اعاده کند [البته این حکم در صورت عمد به معنی مسامحه در انجام تکلیف، فتوا و در صورت جهل به حکم شرعی، احتیاط است] و اگر پس از حج تمتع متوجه شد که بعضی از شوط‌های طواف حج را داخل حجر رفته است، تا آخر ذی‌حجه وقت دارد که خود و یا در صورتی که خودش در مکه نیست، نایبش آن را جبران کند ولی اگر در طواف نساء بوده، زمان تدارک آن در طول سال وجود دارد و اگر آنچه را که داخل حجر رفته، بعد از سه شوط و نیم طواف باشد اگر با همسر خود هم‌بستر شده باشد، اشکال ندارد و فقط اتمام طواف به گردن اوست و اگر قبل از نصف طواف باشد، هنوز همسر بر او حلال نشده است و باید از زمان اطلاع، از اموری که در مورد همسر بر او حرام است، بپرهیزد. | ||
* ''' | * '''سیستانی:''' اگر سهواً باشد و در سه شوط یا کمتر چنین شده باشد باید همان سه شوط را انجام دهد و اگر بیشتر باشد احتیاطاً طواف را نیز اعاده کند و در این صورت اگر طواف حج باشد و در ماه ذی‌حجه متذکر شود، اعمال مترتبه را نیز احتیاطاً اعاده کند و اگر بعد از ماه ذی‌حجه باشد یا مربوط به طواف عمره باشد، اعاده بقیه اعمال لازم نیست و اگر جهلاً و در طواف حج باشد و در ماه ذی‌حجه متوجه شود باید طواف و اعمال مترتبه را انجام دهد و اگر بعد از ماه ذی‌حجه متوجه شود یا مربوط به طواف عمره باشد حجش باطل است و احتیاطاً باید یک شتر قربانی کند. | ||
* ''' | * '''فاضل:''' بنا بر احتیاط آن چند شوط را اعاده کند و نماز را نیز اعاده کند و پس از آن اصل طواف و نماز را اعاده کند. | ||
* ''' | * '''مکارم:''' باید آن طواف را تکمیل کند و بعد نماز طواف را اعاده نماید.}} | ||
| {{ارجاع مساله|۶۴۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۴۴ | زنی که در غیر ایام عادت لک دیده و به اعتقاد پاکی، طواف و نماز را انجام داده و شب بعد خون دیده، با شرایط [[حیض]]{{توضیح مساله|۶۴۴| | | {{ارجاع مساله|۶۴۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج | مساله = ۶۴۴ | زنی که در غیر ایام عادت لک دیده و به اعتقاد پاکی، طواف و نماز را انجام داده و شب بعد خون دیده، با شرایط [[حیض]]{{توضیح مساله|۶۴۴| | ||
* ''' | * '''زنجانی:''' اگر ثابت شود که بعد از قطع شدن لک در باطن، طواف و نماز را انجام داده، طواف و نمازش صحیح است، و اگر ثابت نشده باشد در دو صورت باید طواف و نماز را اعاده کند، اول آنکه: این لک، دو روز یا کمتر قبل از ایام عادت باشد که محکوم به حیض است، دوم آنکه: عادت عددیه وقتیه داشته و به جهت تکمیل عدد می‌بایست لک دیده شده و ما بعد آن را تا زمانی که احتمال می‌دهد در باطن خون باشد حیض قرار دهد مثلاً کسی که عادت او هفت روزه است چنانچه سه روز قبل از عادت، لک ببیند و احتمال بدهد که این لک نصف روز ادامه داشته ـ ولو در باطن ـ و بعد پاک شود و در ایام عادت شش روز و نیم خون ببیند نصف روز اول نیز محکوم به حیض است، پس اگر در آن وقت طواف و نماز انجام دهد، محکوم به بطلان است و باید اعاده شود و در غیر این دو صورت طواف و نماز خوانده شده، صحیح است.}}، اگر یقین کند که بعد از دیدن لک، خون در باطن فرج بوده و قطع نشده، حیض بوده است و طواف و نمازش صحیح نیست{{توضیح مساله|۶۴۴| | ||
* ''' | * '''تبریزی، خویی:''' اگر لک دارای صفات حیض بوده، در این صورت حکم کسی را دارد که قبل از طواف حائض شده و چنانچه به وظیفه خود عمل نکرد تا زمان تدارک گذشت، حجش باطل است. | ||
* ''' | * '''صافی، گلپایگانی:''' و باید اعاده نماید و اگر در عمره بوده و وقت اعاده ندارد حج او مبدل به [[حج افراد|افراد]] می‌شود.}} و اگر شک دارد یا یقین کند که خون قطع شده، حیض نبوده است و اعمالش صحیح است و در صورت اول حج او صحیح است و باید طواف و نماز را اعاده کند{{توضیح مساله|۶۴۴| | ||
* ''' | * '''سبحانی:''' اگر قبل از رفتن به [[عرفات]] پاک شد، بعد از غسل باید طواف و نماز و [[سعی]] و [[تقصیر]] را اعاده کند و اگر تا رفتن به عرفات پاک نشد حج او به [[حج افراد]] تبدیل می‌شود و پس از حج یک عمره مفرده به جا آورد. | ||
* ''' | * '''فاضل:''' و سعی را نیز احتیاطاً اعاده کند.}} و اگر در [[عمره]] بوده در صورت ضیق وقت احتیاطاً بعد از حج، یک [[عمره مفرده]] نیز به جا آورد.{{توضیح مساله|۶۴۴| | ||
* ''' | * '''تبریزی، سیستانی:''' اگر در عمره تمتع بوده، باید طواف عمره و نماز آن را قبل از طواف حج قضا نماید. | ||
* ''' | * '''خامنه‌ای:''' اگر در حین [[احرام]] عمره تمتع پاک بوده عمره تمتع وی صحیح است و نیازی به عمره مفرده نمی‌باشد و انجام طواف و نماز آن کافی است. | ||
* ''' | * '''فاضل:''' حج تمتع مبدل به [[حج افراد|افراد]] می‌شود و اگر واجب بوده باید بعد از آن عمره مفرده به جا آورد و اگر مستحب بوده بعد از آن عمره مفرده واجب نیست}} | ||
| {{ارجاع مساله|۶۴۴}} }} | | {{ارجاع مساله|۶۴۴}} }} | ||