حضرت خدیجه (س): تفاوت میان نسخه‌ها

۴۶۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۱ ژوئن ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۳: خط ۵۳:


== درگذشت ==
== درگذشت ==
خدیجه در رمضان سال دهم بعثت<ref>الطبقات الکبری، ج۸، ص۱۸.</ref> بعد از شکست محاصره اقتصادی شعب ابیطالب، به فاصله اندکی از وفات ابوطالب (ع) درگذشت. امّ ایمن، کنیز آزادشده پیامبراکرم، و امّ فضل او را غسل دادند<ref>انساب الاشراف، ج2، ص34.</ref>و پیامبر با دستان مبارکش وی را در قبرستان حَجون (قبرستان ابوطالب) به خاک سپرد.<ref>الطبقات الکبری، ج۸، ص۱۸–۱۹؛ انساب الاشراف، ج2، ص34.</ref>گفته‌اند که آن حضرت از مرگ خدیجه بسیار غمگین شد و همواره به یاد او بود.<ref>سیره اعلام النبلاء، ج 2، ص 11؛ کشف الغمه، ج 1، ص 29.</ref> مزار حضرت خدیجه در قبرستان ابوطالب محل دفن بسیاری از افراد خاندان بنی هاشم است و پیوسته زیارتگاه مسلمانان بوده است؛ ولی در سال ۱۳۴۳ق وهابیان آن را ویران کردند.<ref>تجدید کشف الارتیاب فی اتباع محمد بن عبدالوهاب، ج۱، ص۵۵،</ref>
خدیجه در رمضان سال دهم بعثت<ref>الطبقات الکبری، ج۸، ص۱۸.</ref> (سه سال قبل از [[هجرت پیامبر(ص)]] از [[مکه]] به [[مدینه]])، بعد از شکست محاصره اقتصادی شعب ابی‌طالب و به فاصله اندکی از وفات [[ابوطالب(ع)]] درگذشت. به نوشته ابن‌هشام، تاریخ‌نگار قرن سوم قمری، این سال را عامُ الحُزْن به معنای سال غم و اندوه نامیدند چراکه پیامبر در این سال بزرگترین حامیان خود را از دست داد.<ref>السیرة النبویة، ج۱، ص۴۱۶.</ref>
 
امّ ایمن، کنیز پیامبراکرم، و امّ فضل، خدیجه را غسل دادند<ref>انساب الاشراف، ج2، ص34.</ref>و پیامبر، او را در قبرستان [[جنة المعلاة|جَنَّة المَعلاة]] به خاک سپرد.<ref>الطبقات الکبری، ج۸، ص۱۸–۱۹؛ انساب الاشراف، ج2، ص34.</ref> گفته‌اند که آن حضرت از مرگ خدیجه بسیار غمگین شد و همواره به یاد او بود.<ref>سیره اعلام النبلاء، ج 2، ص 11؛ کشف الغمه، ج 1، ص 29.</ref> مزار حضرت خدیجه در قبرستان ابوطالب محل دفن بسیاری از افراد [[بنی هاشم|خاندان بنی‌هاشم]] است و پیوسته زیارتگاه [[اسلام|مسلمانان]] بوده است؛ ولی در سال ۱۳۴۳ق وهابیان آن را ویران کردند.<ref>تجدید کشف الارتیاب فی اتباع محمد بن عبدالوهاب، ج۱، ص۵۵،</ref>
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس|2}}
{{پانویس|2}}
۳٬۲۴۱

ویرایش