بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''یهودیان در مدینه،''' دانشمندان یهودی و پیروان [[یهودیت|آیین یهود]] ساکن مدینه بودند. درباره پیشینه و سبب حضور آنان در [[حجاز]] گزارشهای مختلفی وجود دارد. برخی معتقدند آنها قرنها قبل از اسلام به این منطقه مهاجرت کردهاند و برخی هم در [[بنیاسرائیل|بنیاسرائیلی]] بودن یهودیانی چون [[بنینضیر|قبیله بنینضیر]] تردید کرده، آنها را از عربهای یهودی شده دانستهاند نه مهاجرتکنندگان به سرزمین حجاز. | '''یهودیان در مدینه،''' دانشمندان یهودی و پیروان [[یهودیت|آیین یهود]] ساکن [[مدینه]] بودند. درباره پیشینه و سبب حضور آنان در [[حجاز]] گزارشهای مختلفی وجود دارد. برخی معتقدند آنها قرنها قبل از [[اسلام]] به این منطقه مهاجرت کردهاند و برخی هم در [[بنیاسرائیل|بنیاسرائیلی]] بودن یهودیانی چون [[بنینضیر|قبیله بنینضیر]] تردید کرده، آنها را از عربهای یهودی شده دانستهاند نه مهاجرتکنندگان به سرزمین حجاز. | ||
== معرفی == | == معرفی == | ||
احبار در لغت بهمعنای عالم و دانشمند<ref>مفردات الفاظ القرآن، ۱۴۱۲ق، ص۲۱۵</ref> و در اصطلاح به دانشمندان اهل کتاب گفته میشود. برخی آن را مخصوص دانشمندان یهود دانستهاند؛ هرچند که بعدها [[اسلام|مسلمان]] هم شده باشند.<ref>العین، ج۳، ص۲۱۸؛ التفسیر الکبیر، ج۱۶، ص۳۷.</ref> کلمه احبار چهار بار در [[قرآن کریم|قرآن]] آمده است و خداوند علمای مسیحی و یهودی را خطاب قرار میدهد. برخی از احبار یهود مانند [[کعب بن اشرف]]، جایگاه اجتماعی و دینی برجستهای میان یهود و مردم یثرب داشتند. او که از احبار ثروتمند بنینضیر بود، به سبب کمکهای مالی خویش نفوذی فراوان در میان دیگر احبار یهود داشت.<ref>السیرة الحلبیه، ج۳، ص۱۴۶-۱۴۷.</ref> | احبار در لغت بهمعنای عالم و دانشمند<ref>مفردات الفاظ القرآن، ۱۴۱۲ق، ص۲۱۵</ref> و در اصطلاح به دانشمندان اهل کتاب گفته میشود. برخی آن را مخصوص دانشمندان یهود دانستهاند؛ هرچند که بعدها [[اسلام|مسلمان]] هم شده باشند.<ref>العین، ج۳، ص۲۱۸؛ التفسیر الکبیر، ج۱۶، ص۳۷.</ref> کلمه احبار چهار بار در [[قرآن کریم|قرآن]] آمده است و خداوند علمای مسیحی و یهودی را خطاب قرار میدهد. برخی از احبار یهود مانند [[کعب بن اشرف]]، جایگاه اجتماعی و دینی برجستهای میان یهود و مردم یثرب داشتند. او که از احبار ثروتمند بنینضیر بود، به سبب کمکهای مالی خویش نفوذی فراوان در میان دیگر احبار یهود داشت.<ref>السیرة الحلبیه، ج۳، ص۱۴۶-۱۴۷.</ref> |