کاربر:Gholampour/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخه‌ها
←در قرآن: پ
Gholampour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Gholampour (بحث | مشارکتها) (←در قرآن: پ) |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
در تورات نیز به دحوالارض اشاره شده است:« خدا گفت: آب‌های زیر آسمان در یک جا جمع شود و خشکی ظاهر گردد و چنین شد و خدا خشکی را زمین نامید و اجتماع آب‌ها را دریا نامید و در زمین نباتات را برویاند». <ref>کتاب مقدس، پیدایش، 1: 9-11؛ قاموس کتاب مقدس، ص84.</ref> | در تورات نیز به دحوالارض اشاره شده است:« خدا گفت: آب‌های زیر آسمان در یک جا جمع شود و خشکی ظاهر گردد و چنین شد و خدا خشکی را زمین نامید و اجتماع آب‌ها را دریا نامید و در زمین نباتات را برویاند». <ref>کتاب مقدس، پیدایش، 1: 9-11؛ قاموس کتاب مقدس، ص84.</ref> | ||
=== در قرآن === | === در قرآن === | ||
در قرآن به گسترش زمین (دحوالارض) اشاره شده است.<ref>جامع البیان، ج30؛ ص29؛ التبیان، ج10، ص260؛ الکشف والبیان، ج10، ص127.</ref> آیات ۲۷-۳۳ سوره نازعات، از گسترش زمین پس از آفرینش آسمان‌ها خبر داده است و در آیه ۳۰ از تعبیر «والارض بعد ذلک دحاها» استفاده شده است.<ref>مجمع البیان، ج10, ص660؛ تفسیر السمرقندی، ج3، ص522؛ تفسیر البغوی، ج4، ص444.</ref> در آیه 6 سوره شمس نیز با سوگند به زمین و گستراننده توانای آن، از بسط زمین با این تعبیر «والارض وما طحاها» یاد شده است که بر اساس نظر گروهی، «طحو» در اصل «دحو» | در قرآن به گسترش زمین (دحوالارض) اشاره شده است.<ref>جامع البیان، ج30؛ ص29؛ التبیان، ج10، ص260؛ الکشف والبیان، ج10، ص127.</ref> آیات ۲۷-۳۳ سوره نازعات، از گسترش زمین پس از آفرینش آسمان‌ها خبر داده است و در آیه ۳۰ از تعبیر «والارض بعد ذلک دحاها» استفاده شده است.<ref>مجمع البیان، ج10, ص660؛ تفسیر السمرقندی، ج3، ص522؛ تفسیر البغوی، ج4، ص444.</ref> در آیه 6 سوره شمس نیز با سوگند به زمین و گستراننده توانای آن، از بسط زمین با این تعبیر «والارض وما طحاها» یاد شده است که بر اساس نظر گروهی، «طحو» در اصل «دحو» بوده؛ «دال» تبدیل به «طا» شد به معنای گستردن، راندن و در اینجا به معنای گستراندن است.<ref>التبیان، ج10، ص358؛ التفسیر الکبیر ج31؛ ص192؛ لسان العرب، ج15، ص4، «طحا».</ref> | ||
==== در تفاسیر ==== | ==== در تفاسیر ==== | ||
برخی از مفسران با استدلال به آیه 96 سوره آل عمران که کعبه را نخستین خانه روی زمین برشمرده: «إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذی بِبَکَّةَ مُبارَکاً» بر آن‌اند که بسط و گسترش زمین از زیر کعبه بوده و آیه را اشاره به دحوالارض دانسته‌اند. چنانکه در برخی روایات آمده که خداوند کعبه را 2000 سال پیش از دحوالارض آفریده که به صورت کفی سفید رنگ روی آب قرار داشته و گسترش زمین از آنجا آغاز شده است. از برخی روایات استفاده می‌شود که منظور از «بکه» در آیه موضع کعبه است و محل طواف را هم شامل می‌شود و برخی گفته‌اند به معنای مسجدالحرام و همه حرم می‌باشد. | برخی از مفسران با استدلال به آیه 96 سوره آل عمران که کعبه را نخستین خانه روی زمین برشمرده: «إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذی بِبَکَّةَ مُبارَکاً» بر آن‌اند که بسط و گسترش زمین از زیر کعبه بوده و آیه را اشاره به دحوالارض دانسته‌اند. چنانکه در برخی روایات آمده که خداوند کعبه را 2000 سال پیش از دحوالارض آفریده که به صورت کفی سفید رنگ روی آب قرار داشته و گسترش زمین از آنجا آغاز شده است. از برخی روایات استفاده می‌شود که منظور از «بکه» در آیه موضع کعبه است و محل طواف را هم شامل می‌شود و برخی گفته‌اند به معنای مسجدالحرام و همه حرم می‌باشد. | ||