کاربر:Gholampour/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Gholampour (بحث | مشارکتها) |
Gholampour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== زمان دحوالارض و اعمال آن == | == زمان دحوالارض و اعمال آن == | ||
براساس برخی روایات همچون روایت امام رضا(ع)، دحوالارض مصادف با 25 ذی‌قعده است.<ref>اقبال الاعمال، ج2، ص24-38؛ روضة الطالبين، ص351.</ref> غسل و روزه از آداب و اعمال وارد شده در این روز،<ref>مشارق الشموس، ج2، ص451؛ مکيال المکارم، ج2، ص35.</ref> مستحب است و ثواب بسیاری دارد.<ref>الکافي، ج4، ص149؛ المصباح، ص514؛ الحدائق الناظره، ج4، ص235.</ref> درباره تاریخ‌گزاری گسترش زمین، برخی گفته‌اند دحوالارض پس از آفرینش آسمان و زمین و شب و روز بوده که در این صورت تاریخ یادشده واقعی است.<ref>منتقي الجمان، ج2، ص539؛ مشارق الشموس، ج2، ص451.</ref> در عین حال می‌توان زمان دحوالارض را فرضی دانست با این بیان که اگر زمانی قابل تصور باشد آن روز 25 ذی‌قعده می‌شد.<ref>التعليقة | براساس برخی روایات همچون روایت امام رضا(ع)، دحوالارض مصادف با 25 ذی‌قعده است.<ref>اقبال الاعمال، ج2، ص24-38؛ روضة الطالبين، ص351.</ref> غسل و روزه از آداب و اعمال وارد شده در این روز،<ref>مشارق الشموس، ج2، ص451؛ مکيال المکارم، ج2، ص35.</ref> مستحب است و ثواب بسیاری دارد.<ref>الکافي، ج4، ص149؛ المصباح، ص514؛ الحدائق الناظره، ج4، ص235.</ref> درباره تاریخ‌گزاری گسترش زمین، برخی گفته‌اند دحوالارض پس از آفرینش آسمان و زمین و شب و روز بوده که در این صورت تاریخ یادشده واقعی است.<ref>منتقي الجمان، ج2، ص539؛ مشارق الشموس، ج2، ص451.</ref> در عین حال می‌توان زمان دحوالارض را فرضی دانست با این بیان که اگر زمانی قابل تصور باشد آن روز 25 ذی‌قعده می‌شد.<ref>التعليقة علی الرسالة الصوميه، ص133.</ref> | ||
== در کتاب‌های آسمانی == | == در کتاب‌های آسمانی == | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
برخی از مفسران با استدلال به آیه 96 سوره آل عمران: «إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذی بِبَکَّةَ مُبارَکاً» که کعبه را نخستین خانه روی زمین شمرده، بیان کرده‌اند که گسترش زمین از زیر کعبه بوده و آیه را اشاره به دحوالارض دانسته‌اند.<ref>مجمع البيان، ج2، ص797؛ البحر المحيط، ج4، ص583.</ref> در برخی روایات نیز ذکر شده که خداوند کعبه را 2000 سال پیش از دحوالارض آفریده است.<ref>الکافي، ج4، ص190؛ الامالي، ص715؛ من لا يحضره الفقيه، ج2، ص241.</ref> موضع کعبه، محل طواف، مسجد الحرام و کل حرم برخی دیگر از معانی «بکه» در آیه است.<ref>مجمع البيان، ج2، ص797.</ref> | برخی از مفسران با استدلال به آیه 96 سوره آل عمران: «إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذی بِبَکَّةَ مُبارَکاً» که کعبه را نخستین خانه روی زمین شمرده، بیان کرده‌اند که گسترش زمین از زیر کعبه بوده و آیه را اشاره به دحوالارض دانسته‌اند.<ref>مجمع البيان، ج2، ص797؛ البحر المحيط، ج4، ص583.</ref> در برخی روایات نیز ذکر شده که خداوند کعبه را 2000 سال پیش از دحوالارض آفریده است.<ref>الکافي، ج4، ص190؛ الامالي، ص715؛ من لا يحضره الفقيه، ج2، ص241.</ref> موضع کعبه، محل طواف، مسجد الحرام و کل حرم برخی دیگر از معانی «بکه» در آیه است.<ref>مجمع البيان، ج2، ص797.</ref> | ||
در آیات 92 انعام و 7 شوری از مکه تعبیر به «ام القری» شده است. برخی مفسران در وجه این نامگذاری گفته‌اند در آغاز آب همه زمین را فرا گرفته بود و تنها مکان کعبه روی تپه‌ای خشک بود این خشکی کم کم از اطراف کعبه برآمد تا به اندازه کنونی گسترش یافت.<ref>التبيان، ج4، ص201؛ تفسير بغوي، ج1، ص115؛ تفسير سمرقندي، ج1، ص 486.</ref> چنانچه در روایتی از پیامبر(ص) علت نامگذاری مکه به ام القری را، دحو زمین از مکه دانسته شده است.<ref>التبيان، ج1، ص131؛ الدر المنثور، ج3، ص29.</ref> بر طبق این شواهد، می‌توان نتیجه گرفت که کعبه اولین مکان روی زمین است و مرکز پیدایش و گسترش کره زمین بوده است.<ref>مجمع البيان، ج7، ص130؛ تفسير ابن | در آیات 92 انعام و 7 شوری از مکه تعبیر به «ام القری» شده است. برخی مفسران در وجه این نامگذاری گفته‌اند در آغاز آب همه زمین را فرا گرفته بود و تنها مکان کعبه روی تپه‌ای خشک بود این خشکی کم کم از اطراف کعبه برآمد تا به اندازه کنونی گسترش یافت.<ref>التبيان، ج4، ص201؛ تفسير بغوي، ج1، ص115؛ تفسير سمرقندي، ج1، ص 486.</ref> چنانچه در روایتی از پیامبر(ص) علت نامگذاری مکه به ام القری را، دحو زمین از مکه دانسته شده است.<ref>التبيان، ج1، ص131؛ الدر المنثور، ج3، ص29.</ref> بر طبق این شواهد، می‌توان نتیجه گرفت که کعبه اولین مکان روی زمین است و مرکز پیدایش و گسترش کره زمین بوده است.<ref>مجمع البيان، ج7، ص130؛ تفسير ابن ابی حاتم، ج4، ص1345.</ref> | ||
احتمال دیگری در معنای دحوالارض توسط برخی مفسران، آماده سازی زمین برای حیات با بیرون آوردن آب‌های درونی، رویاندن گیاهان و برطرف کردن موانع با استواری کوه‌هاست.<ref>التفسير الکبير، ج31، ص48؛ تفسير ابن کثير، ج1، ص123.</ref> در این احتمال با توجه به کروی بودن زمین، گسترش مادی رد شده است.<ref>تفسير نسفي، ج4، ص315؛ تفسير مراغي، ج30، ص31-32.</ref> برخی نیز منظور از گسترش زمین را پهن نمودن قطعات زمین زیر پای مردم دانسته‌اند نه کره زمین.<ref>نثر طوبي، ج1، ص253.</ref> | احتمال دیگری در معنای دحوالارض توسط برخی مفسران، آماده سازی زمین برای حیات با بیرون آوردن آب‌های درونی، رویاندن گیاهان و برطرف کردن موانع با استواری کوه‌هاست.<ref>التفسير الکبير، ج31، ص48؛ تفسير ابن کثير، ج1، ص123.</ref> در این احتمال با توجه به کروی بودن زمین، گسترش مادی رد شده است.<ref>تفسير نسفي، ج4، ص315؛ تفسير مراغي، ج30، ص31-32.</ref> برخی نیز منظور از گسترش زمین را پهن نمودن قطعات زمین زیر پای مردم دانسته‌اند نه کره زمین.<ref>نثر طوبي، ج1، ص253.</ref> | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
'''اسلام و هيئت'''، سيد هبه الدين شهرستانی، ترجمه: فراهانی و خسروشاهی، قم، بوستان كتاب، 1387ش. | |||
'''اقبال الاعمال'''، ابن طاوس (م.664ق.)، تحقيق جواد القيومی، قم، النشر الاسلامی، 1415ق. | |||
'''الامالی'''، الصدوق (م.381ق.)، قم، البعثه، 1417ق. | |||
'''بحار الانوار'''، المجلسی (م.1110ق.)، بيروت، دار احياء التراث العربی، 1403ق. | |||
'''البحر المحيط'''، ابوحيان الاندلسی (م.754ق.)، بيروت، دار الفكر، 1420ق. | |||
'''تاج العروس'''، الزبيدی (م.1205ق.)، تحقيق علی شيری، بيروت، دار الفكر، 1414ق. | |||
'''التبيان'''، الطوسی (م.460ق.)، تحقيق العاملی، بيروت، دار احياء التراث العربی. | |||
'''التعليقه علی الرسالة الصوميه'''، اسماعيل خواجوی مازندرانی (م.1171ق.)، قم، عاشوراء، 1427ق. | |||
'''تفسير ابن ابی حاتم (تفسير القرآن العظيم)'''، ابن ابی حاتم (م.327ق.)، تحقيق اسعد محمد، بيروت، دارالفکر. | |||
'''تفسير ابن كثير (تفسير القرآن العظيم)'''، ابن كثير (م.774ق.)، تحقيق شمس الدين، بيروت، دار الكتب العلميه، 1419ق. | |||
'''التفسير الكبير'''، الفخر الرازي (م.606ق.)، قم، دفتر تبليغات، 1413ق. | |||
'''تفسير المراغي'''، المراغي (م.1371ق.)، بيروت, دارالاحياء التراث العربي. | |||
'''التفسير المنسوب الي الامام العسكري'''، تحقيق ابطحي، قم، مدرسه امام مهدي، 1409ق. | |||
'''تفسير بغوي (معالم التنزيل)'''، البغوي (م.510ق.)، به كوشش خالد عبدالرحمن، بيروت، دار المعرفه. | |||
'''الكشف والبيان'''، الثعلبي (م.427ق.)، تحقيق ابن عاشور، بيروت، دار احياء التراث العربي، 1422ق | |||
'''تفسير سمرقندی (بحرالعلوم)'''، السمرقندي (م.375ق.)، تحقيق محمود مطرجي، بيروت، دار الفكر. | |||
'''تفسير نسفي (مدارك التنزيل)'''، النسفي (م.701ق.). | |||
'''جامع البيان'''، الطبری (م.310ق.)، بيروت، دار المعرفه، 1412ق. | |||
'''جواهر الكلام'''، النجفي (م.1266ق.)، تحقيق قوچاني و ديگران، بيروت، دار احياء التراث العربي. | |||
'''الحدائق الناضره'''، يوسف البحراني (م.1186ق.)، تحقيق آخوندي، قم، نشر اسلامي، 1363ش. | |||
'''الدرالمنثور'''، السيوطي (م.911ق.)، بيروت، دار الكتب العلميه، 1421ق. | |||
'''دروس هيئت و ديگر رشته‌های رياضي'''، حسن‌زاده آملي، دفتر تبليغات، 1375ش. | |||
'''ذخيرة المعاد'''، محمد باقر السبزواري (م.1090ق.)، آل البيت:. | |||
'''روضة الطالبين'''، النووي (م.676ق.)، تحقيق عادل احمد و علي محمد، بيروت، دار الكتب العلميه. | |||
'''زمين و آسمان در قرآن و نهج البلاغه'''، علي اشرف حسني، امير، 1380ش. | |||
'''علل الشرايع'''، الصدوق (م.381ق.)، تحقيق سيد محمدصادق بحرالعلوم، نجف، المكتبة الحيدريه، 1385ق. | |||
'''فتح القدير'''، الشوكاني (م.1250ق.)، بيروت، دار ابن كثير، 1414ق. | |||
'''فرهنگ فرزان'''، سيد حميد طبيبيان، فرزان، 1378ش. | |||
'''قاموس كتاب مقدس'''، مستر هاكس، تهران، اساطير، 1377ش. | |||
'''الكافی'''، الكلينی (م.329ق.)، تحقيق غفاري، تهران، دار الكتب الاسلاميه، 1375ش. | |||
'''كتاب مقدس'''، ترجمه: فاضل خان همداني، ويليام گلن، هنري مرتن، تهران، اساطير، 1380ش. | |||
'''لسان العرب'''، ابن منظور (م.711ق.)، قم، ادب الحوزه، 1405ق. | |||
'''لغت نامه'''، دهخدا (م.1334ش.) و ديگران، مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، 1372ش. | |||
'''مجمع البيان'''، الطبرسي (م.548ق.)، تحقيق محمد جواد بلاغي, تهران, ناصر خسرو, 1372. | |||
'''مدارك الاحكام'''، سيد محمد بن علي الموسوي العاملي (م.1009ق.)، قم، آل البيت:، 1410ق. | |||
'''مسالك الافهام الي آيات الاحكام'''، شهيد الثاني(م. 965ق), قم, المعارف, 1413ق. | |||
'''مشارق الشموس'''، حسين بن جمال الدين الخوانساري (م.1099ق.)، آل البيت:. | |||
'''المصباح'''، الكفعمی (م.905ق.)، بيروت، اعلمي، 1403ق. | |||
'''معالم مکة التاريخية الاثريه'''، عاتق بن غيث البلادي، دار مکه، 1403ق. | |||
'''مفردات'''، الراغب (م.425ق.)، تحقيق صفوان داودي، دمشق، دار القلم، 1412ق. | |||
'''مكيال المكارم'''، محمد تقي الموسوي الاصفهاني (م.1348ق.)، تحقيق سيد علي عاشور، بيروت، الاعلمي، 1421ق. | |||
'''من لا يحضره الفقيه'''، الصدوق (م.381ق.)، تحقيق غفاري، قم، نشر اسلامي، 1404ق. | |||
'''منتقي الجمان'''، حسن بن زين الدين العاملي (م.1011ق.)، به كوشش الغفاري، قم، النشرالاسلامي، 1362ش. | |||
'''الميزان'''، الطباطبائی (م.1402ق.)، قم, النشر الاسلامي, 1417ق. | |||
'''نثر طوبي'''، الشعراني (م.1393ق.)، تهران، دار الكتب الاسلاميه، 1398ق. | |||
'''نمونه'''، مكارم شيرازي و ديگران، تهران، دار الكتب الاسلاميه، 1374ش. | |||
'''نهج البلاغه شرح عبده'''، قم، دار الذخائر، 1412ق. | |||
'''وسائل الشيعه'''، الحر العاملي (م.1104ق.)، تحقيق رباني شيرازي، بيروت، دار احياء التراث العربي، 1403ق. | |||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||