کاربر:Gholampour/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Gholampour (بحث | مشارکتها) |
Gholampour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
=== در قرآن === | === در قرآن === | ||
در قرآن به گسترش زمین (دحوالارض) اشاره شده است.<ref>جامع البیان، ج30؛ ص29؛ التبیان، ج10، ص260؛ الکشف والبیان، ج10، ص127.</ref> آیات ۲۷-۳۳ سوره نازعات، از گسترش زمین پس از آفرینش آسمان‌ها خبر داده است و در آیه ۳۰ از تعبیر «والارض بعد ذلک دحاها» استفاده شده است.<ref>مجمع البیان، ج10, ص660؛ تفسیر | در قرآن به گسترش زمین (دحوالارض) اشاره شده است.<ref>جامع البیان، ج30؛ ص29؛ التبیان، ج10، ص260؛ الکشف والبیان، ج10، ص127.</ref> آیات ۲۷-۳۳ سوره نازعات، از گسترش زمین پس از آفرینش آسمان‌ها خبر داده است و در آیه ۳۰ از تعبیر «والارض بعد ذلک دحاها» استفاده شده است.<ref>مجمع البیان، ج10, ص660؛ تفسیر سمرقندی، ج3، ص522؛ تفسیر البغوی، ج4، ص444.</ref> در آیه 6 سوره شمس نیز با سوگند به زمین و گستراننده توانای آن، از بسط زمین با این تعبیر «والارض وما طحاها» یاد شده است که بر اساس نظر گروهی، «طحو» در اصل «دحو» بوده؛ «دال» تبدیل به «طا» شد به معنای گستردن، راندن و در اینجا به معنای گستراندن است.<ref>التبیان، ج10، ص358؛ التفسیر الکبیر ج31؛ ص192؛ لسان العرب، ج15، ص4، «طحا».</ref> | ||
==== در تفاسیر ==== | ==== در تفاسیر ==== | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
در آیات 92 انعام و 7 شوری از مکه تعبیر به «ام القری» شده است. برخی مفسران در وجه این نامگذاری گفته‌اند در آغاز آب همه زمین را فرا گرفته بود و تنها مکان کعبه روی تپه‌ای خشک بود این خشکی کم کم از اطراف کعبه برآمد تا به اندازه کنونی گسترش یافت.<ref>التبيان، ج4، ص201؛ تفسير بغوي، ج1، ص115؛ تفسير سمرقندي، ج1، ص 486.</ref> چنانچه در روایتی از پیامبر(ص) علت نامگذاری مکه به ام القری را، دحو زمین از مکه دانسته شده است.<ref>التبيان، ج1، ص131؛ الدر المنثور، ج3، ص29.</ref> بر طبق این شواهد، می‌توان نتیجه گرفت که کعبه اولین مکان روی زمین است و مرکز پیدایش و گسترش کره زمین بوده است.<ref>مجمع البيان، ج7، ص130؛ تفسير ابن ابی حاتم، ج4، ص1345.</ref> | در آیات 92 انعام و 7 شوری از مکه تعبیر به «ام القری» شده است. برخی مفسران در وجه این نامگذاری گفته‌اند در آغاز آب همه زمین را فرا گرفته بود و تنها مکان کعبه روی تپه‌ای خشک بود این خشکی کم کم از اطراف کعبه برآمد تا به اندازه کنونی گسترش یافت.<ref>التبيان، ج4، ص201؛ تفسير بغوي، ج1، ص115؛ تفسير سمرقندي، ج1، ص 486.</ref> چنانچه در روایتی از پیامبر(ص) علت نامگذاری مکه به ام القری را، دحو زمین از مکه دانسته شده است.<ref>التبيان، ج1، ص131؛ الدر المنثور، ج3، ص29.</ref> بر طبق این شواهد، می‌توان نتیجه گرفت که کعبه اولین مکان روی زمین است و مرکز پیدایش و گسترش کره زمین بوده است.<ref>مجمع البيان، ج7، ص130؛ تفسير ابن ابی حاتم، ج4، ص1345.</ref> | ||
احتمال دیگری در معنای دحوالارض توسط برخی مفسران، آماده سازی زمین برای حیات با بیرون آوردن آب‌های درونی، رویاندن گیاهان و برطرف کردن موانع با استواری کوه‌هاست.<ref>التفسير الکبير، ج31، ص48؛ تفسير ابن کثير، ج1، ص123.</ref> در این احتمال با توجه به کروی بودن زمین، گسترش مادی رد شده است.<ref>تفسير | احتمال دیگری در معنای دحوالارض توسط برخی مفسران، آماده سازی زمین برای حیات با بیرون آوردن آب‌های درونی، رویاندن گیاهان و برطرف کردن موانع با استواری کوه‌هاست.<ref>التفسير الکبير، ج31، ص48؛ تفسير ابن کثير، ج1، ص123.</ref> در این احتمال با توجه به کروی بودن زمین، گسترش مادی رد شده است.<ref>تفسير نسفی، ج4، ص315؛ تفسير مراغي، ج30، ص31-32.</ref> برخی نیز منظور از گسترش زمین را پهن نمودن قطعات زمین زیر پای مردم دانسته‌اند نه کره زمین.<ref>نثر طوبي، ج1، ص253.</ref> | ||
== در روایات == | == در روایات == | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۰: | ||
* '''التعليقه علی الرسالة الصوميه'''، اسماعيل خواجوی مازندرانی (م.1171ق.)، قم، عاشوراء، 1427ق. | * '''التعليقه علی الرسالة الصوميه'''، اسماعيل خواجوی مازندرانی (م.1171ق.)، قم، عاشوراء، 1427ق. | ||
* '''تفسير ابن ابی حاتم (تفسير القرآن العظيم)'''، ابن ابی حاتم (م.327ق.)، تحقيق اسعد محمد، بيروت، دارالفکر. | * '''تفسير ابن ابی حاتم (تفسير القرآن العظيم)'''، ابن ابی حاتم (م.327ق.)، تحقيق اسعد محمد، بيروت، دارالفکر. | ||
* '''تفسير ابن كثير (تفسير القرآن العظيم)'''، ابن كثير (م.774ق.)، تحقيق شمس الدين، بيروت، دار الكتب العلميه، 1419ق. | * '''تفسير ابن كثير (تفسير القرآن العظيم)'''، ابن كثير (م.774ق.)، تحقيق شمس الدين، بيروت، دار الكتب العلميه، 1419ق.1 | ||
* '''التفسير الكبير'''، الفخر الرازي (م.606ق.)، قم، دفتر تبليغات، 1413ق. | * '''التفسير الكبير'''، الفخر الرازي (م.606ق.)، قم، دفتر تبليغات، 1413ق.2 | ||
* '''تفسير المراغي'''، المراغي (م.1371ق.)، بيروت, دارالاحياء التراث العربي. | * '''تفسير المراغي'''، المراغي (م.1371ق.)، بيروت, دارالاحياء التراث العربي.3 | ||
* '''التفسير المنسوب الي الامام العسكري'''، تحقيق ابطحي، قم، مدرسه امام مهدي، 1409ق. | * '''التفسير المنسوب الي الامام العسكري'''، تحقيق ابطحي، قم، مدرسه امام مهدي، 1409ق.4 | ||
* '''تفسير | * '''تفسير بغوی (معالم التنزيل)'''، البغوی (م.510ق.)، به كوشش خالد عبدالرحمن، بيروت، دار المعرفه. | ||
* '''الكشف والبيان'''، الثعلبي (م.427ق.)، تحقيق ابن عاشور، بيروت، دار احياء التراث العربي، 1422ق | * '''الكشف والبيان'''، الثعلبي (م.427ق.)، تحقيق ابن عاشور، بيروت، دار احياء التراث العربي، 1422ق.5 | ||
* '''تفسير سمرقندی (بحرالعلوم)'''، | * '''تفسير سمرقندی (بحرالعلوم)'''، السمرقندی (م.375ق.)، تحقيق محمود مطرجی، بيروت، دار الفكر. | ||
* '''تفسير | * '''تفسير نسفی (مدارك التنزيل)'''، النسفی (م.701ق.). | ||
* '''جامع البيان'''، الطبری (م.310ق.)، بيروت، دار المعرفه، 1412ق. | * '''جامع البيان'''، الطبری (م.310ق.)، بيروت، دار المعرفه، 1412ق. | ||
* '''جواهر الكلام'''، | * '''جواهر الكلام'''، النجفی (م.1266ق.)، تحقيق قوچانی و ديگران، بيروت، دار احياء التراث العربی. | ||
* '''الحدائق الناضره'''، يوسف البحراني (م.1186ق.)، تحقيق آخوندي، قم، نشر اسلامي، 1363ش. | * '''الحدائق الناضره'''، يوسف البحراني (م.1186ق.)، تحقيق آخوندي، قم، نشر اسلامي، 1363ش.6 | ||
* ''' | * '''الدر المنثور'''، السيوطی (م.911ق.)، بيروت، دار الكتب العلميه، 1421ق. | ||
* '''دروس هيئت و ديگر رشته‌های | * '''دروس هيئت و ديگر رشته‌های رياضی'''، حسن‌زاده آملی، دفتر تبليغات، 1375ش. | ||
* '''ذخيرة المعاد'''، محمد باقر السبزواري (م.1090ق.)، آل البيت:. | * '''ذخيرة المعاد'''، محمد باقر السبزواري (م.1090ق.)، آل البيت: بی‌تا. | ||
* '''روضة الطالبين'''، النووي (م.676ق.)، تحقيق عادل احمد و علي محمد، بيروت، دار الكتب العلميه. | * '''روضة الطالبين'''، النووي (م.676ق.)، تحقيق عادل احمد و علي محمد، بيروت، دار الكتب العلميه. | ||
* '''زمين و آسمان در قرآن و نهج البلاغه'''، علي اشرف حسني، امير، 1380ش. | * '''زمين و آسمان در قرآن و نهج البلاغه'''، علي اشرف حسني، امير، 1380ش. | ||