|
|
| خط ۱: |
خط ۱: |
|
| |
| '''تَشَبُّه به کفار''' یا شبیه شدن به کفار
| |
|
| |
| == اهمیت و جایگاه ==
| |
| تشبه به کفار را یکی از اقداماتی دانسته‌اند که کفار در زمینه‌های فرهنگی، سیاسی و اجتماعی برای انحطاط و جلوگیری از جامعه مسلمانان انجام می‌دهند تا با این روش مسلمانان را از اعتقادات مذهبی و دینی جدا کنند.<ref>فلاح و علی‌پور، [http://ensani.ir/file/download/article/1594463407-10278-9-5.pdf «نگاهی به مفهوم و حکم فقهی تشبه به کفار»]، ص۱۱۸.</ref> در برخی آیات و روایات، از شبیه شدن به کفار و یهود نهی شده است.<ref>سید رضی، نهج البلاغه، حکمت ۱۷.</ref>
| |
|
| |
| === قصد در تشبه ===
| |
| در اینکه آیا شخص به قصد شبیه شدن به کفار کاری انجام دهد، احکام تشبه شامل او می‌شود یا نه، اختلاف است. گفته شده اگر قصد قبلی شرط باشد، حکم فقهی تشبه شامل آنهایی که قصد نداشتند، نمی‌شود؛<ref>فلاح و علی‌پور، [http://ensani.ir/file/download/article/1594463407-10278-9-5.pdf «نگاهی به مفهوم و حکم فقهی تشبه به کفار»]، ص۱۲۰.</ref> اما برخی معتقدند معنای تشبه به کفار شامل هر دو مورد می‌شود<ref>شرتونی، اقرب الموارد، ۱۳۷۴ش، ج۳، ص۱۷؛ معلوف، المنجد فی اللغة، ۱۳۷۳ش، بخش دوم، ص۳۷۲. </ref> و تشبه در معنای خود همراه با قصد است و شخص می‌خواهد شبیه چیزی شود که نیست.<ref>شیخ طوسی، '''التبیان فی تفسیر القرآن، دار إحیاء التراث العربی، ج۲، ص۵۴۱؛''' فلاح و علی‌پور، [http://ensani.ir/file/download/article/1594463407-10278-9-5.pdf «نگاهی به مفهوم و حکم فقهی تشبه به کفار»]، ص۱۲۱.</ref>
| |
|
| |
| == معنای تشبه ==
| |
| تشبه به معنای شباهت داشتن و هم‌شکل بودن چیزی از نظر رنگ و وصف است.<ref>ابن فارس، معجم مقاییس اللغة، ۱۳۹۹ق، ج۳، ص۲۴۳؛ ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ج۱۳، ص۵۰۳.</ref>
| |
|
| |
| == احکام ==
| |
|
| |
| == دلیل‌های فقهی ==
| |
| فقیهان شیعه برای به دست آوردن حکم تشبه به کفار به چهار دلیل قرآن، روایات، قاعده نفی سبیل (تسلط نداشتن کفار بر مسلمانان) و عقل رجوع کرده‌اند.
| |
|
| |
| === قرآن ===
| |
| از جمله آیاتی که اشاره به پیروی نکردن مسلمانان از کفار دارد آیات ۲۸ و ۱۰۰ سوره آل عمران<ref>طیب، أطیب البیان في تفسیر القرآن، ۱۳۶۹-۱۳۷۸ش، ج۳، ص۲۹۷.</ref> است. به نوشته شیخ طوسی در [[التبیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|التبیان فی تفسیر القرآن]]، آيه ۱۰۰ سوره آل عمران درباره دو [[اوس|قبیله اوس]] و [[خزرج]] است و به آنان درباره پیروی از یهودیان هشدار می‌دهد. عده‌اى از يهوديان قصد داشتند با تحريكات خود آنان را از دين اسلام خارج سازند که اين آيه نازل گرديد.<ref>شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، دار إحیاء التراث العربی، ج۲، ص۵۴۱.</ref>
| |
|
| |
| === روایات ===
| |
|
| |
| === قاعده نفی سبیل ===
| |
|
| |
| === عقل ===
| |
|
| |
|
| |
|
| |
|
| |
| ////////////////////////////////////////
| |
|
| |
|
| '''تکبیر''' گفتن ذکر مخصوص بوده و از کارهای مستحب در [[مناسک حج|مناسک]] و [[آداب حج]] و [[حرمین]] است. | | '''تکبیر''' گفتن ذکر مخصوص بوده و از کارهای مستحب در [[مناسک حج|مناسک]] و [[آداب حج]] و [[حرمین]] است. |
