کاربر:Salar/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخه‌ها

==ذی طوی==

ذي طوي؛ منطقهاي نزديک مکه و محل بيتوته پيامبر(ص) در فتح مکه و حجه الوداع

طوي در لغت به معناي پيچيدن و در نورديدن؛ و ذي طَوي – که به ضم و کسر طاء هم وارد شده است- نام منطقه و يا کوهي است در يك فرسخي مكه كه داخل حرم قرار دارد و امروزه ساختمانهاي مکه از هر سو آن را در بر گرفتهاند؛ اين منطقه شن نرمي داشته که در ساختن منارهها از آن استفاده شده است.

منابع جغرافيايي و تاريخي، محل ذي طوي را – که امروزه به عُتيبيه مشهور است- حد فاصل حَجون* و فَخ* - بين ثنيّة المقبره و ثنية الخضراء(ريع الکحل امروزي)- ذکر کردند به گونهاي که اگر كسي در مسجد تنعيم* احرام ميبست و به سوي مسجدالحرام* عزيمت ميکرد، پس از عبور از منطقه فخ، وارد ذي طوي شده، سپس از طرف قبرستان ابوطالب* وارد مکه معظمه ميشد؛ از اين رو در جانب چپ ذي طوي فخ قرار دارد و از سمت غرب نيز کوه قُعَيقَعان، جبل الکعبه و کوه حصّاص به ذي طوي اشراف دارند. جبل البکا نيز در آخر ذي طوي قرار دارد.

بر اين اساس ذي طوي نزديک منا و حدّ شمالي حرم الهي است که در سمت مدينه واقع شده و تا خود حرم سه ميل(تقريبا6000متر) فاصله داشته است. برخي وادي مکه و بعضي نيز به اشتباه ابطح را ذي طوي ميدانند، در حالي که ذي طوي قسمتي از بطن وادي است نه همه وادي.در منطقه ذي طوي چاه هايي است كه غسل با آب آن ها مستحب است؛ عبد شمس بن عبد مناف از افرادي است که در اين منطقه چاهي را حفر کرد که ظاهرا به نام طوي مشهور بوده ودر طرف اعلاى مکه، کنار بيضا - قصر معروف محمّد بن يوسف ثقفى- قرار داشته است که هنوز هم در جرول معروف است و كوه قعيقعان به شرق اين چاه مشرف است و سمت مشرف بر چاه را امروزه «جبل السودان» مى‏خوانند. همچنين سقايه سراج، چاه وردان، كلوخ‏زار بكّار و چاه بكّار نيز در ذي طوي قرار داشته و خالد بن عبد اللّه قسرى- والى مكّه در زمان وليد بن عبد الملك- به جهت کمبود آب، چاهي در ثنيه ذي طوي حفر کرد. بعدها زبيده* نيز هنگام حجگزاري مسجدي در منطقه ذي طوي ساخت.

برخي از حوادث تاريخ اسلام در اين منطقه اتفاق افتاده است. بر اساس روايات تاريخي پيامبر خدا(ص) شب فتح مکه به سال هشتم هجري را در آنجا به سر برد، و در روز فتح قيس بن سعد بن عباده از همين منطقه وارد مکه شده و پيامبر(ص) نيز به هنگام هجرت به مدينه از همين منطقه خارج شده است. و نيز گفته شده است که در ذي طوي مسجدي قرار داشت که آثاري از حضرت رسول(ص) در آن باقي مانده بود. نيز گفته شده که جبرئيل پيامبر(ص) را به هنگام بازگشت از معراج، تا منطقه ذي طوي همراهي کرد.  

به هنگام هجرت زينب دختر رسول خدا از مکه به مدينه، مشرکان در ذي طوي به او دست يافتند و سبب سقط جنين او شدند. اين منطقه شاهد درگيريهاي زيادي بين مشرکان و مسلمانان بوده که از جمله آنها ميتوان جنگ بدر(سال دوم هجري) و فتح(سال هشتم هجري) را نام برد که هر دو در تغيير جهت مشرکان به لحاظ اعتقادي بسيار تأثير گذار بوده است.

در سال ششم هجري نيز هنگامي كه رسول خدا (ص) با پيروان خود قصد سفر حج كرد، بزرگان قريش در ذي طوي اجتماع کرده بودند. حضرت در اين نقطه فرمان داد كه زبير با مهاجر از اعلاي مكه در آمده ، پرچمي كه بر دوش داشته در حجون نصب كنند.

در سال نهم هجري رسول اکرم در حجه الوداع، شب چهارم ذي حجه الحرام را در ذي طوي بيتوته كرد، و بعد از اقامه نماز صبح غسل كرده، از بخش سنگلاخ ذي طوي كه مشرف بر حجون است، وارد مكه معظمه شد.

بر اساس برخي روايات، ذي طوي محل زندگي حضرت مهدي(عج) و مرکز تجمع ياران حضرت است و قيام ايشان از آن جا انجام مي گيرد. چنان که در دعاي ندبه به اين موضوع اشاره شده و گفتاري از امام صادق(ع) درباره حضور حضرت مهدي(عج) در آنجا که همانند موسي(ع) منتظر حضور در مقام ابراهيم است، به ذي طوي اهميت ويژهاي داده است.