بشیر بن سعد: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۷۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۸
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جا:ویرایش}} {{جعبه اطلاعات اصحاب |اطلاعات صحابه = | تصویر = | توضیح تصویر =...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|ماه=[[تیر]]|روز=[[۲۰]]|سال=[[۱۳۹۷]]|کاربر=E ebrahimi  }}
{{در دست ویرایش|ماه=[[تیر]]|روز=[[۲۰]]|سال=[[۱۳۹۷]]|کاربر=E ebrahimi  }}


[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]
 
{{جعبه اطلاعات اصحاب
{{جعبه اطلاعات اصحاب
|اطلاعات صحابه  =  
|اطلاعات صحابه  =  
خط ۲۶: خط ۲۶:
| آثار            =  
| آثار            =  
}}
}}
'''بَشیر بن سعد''': خزرجی بوده و از [[صحابه]] [[پیامبر(ص)]] می‌باشد و اولین کسی است که در [[سقیفه]] از [[انصار]] با [[ابوبکر]] بیعت کرد. او در بسیاری از جنگ‌های پیامبر از جمله [[بدر]] و [[خندق]] شرکت داشت و دو بار هم به عنوان فرمانده از طرف پیامبر(ص) انتخاب شد. در رویداد سقیفه او به خاطر تمایل انصار به [[سعد بن عباده]] با ابوبکر بیعت کرد و وقتی که سخنان [[امام علی(ع)]] در مورد حق خلافت خویش را شنید، عذر آورد. او از [[راویان حدیث]] پیامبر(ص) به شمار می‌رود و یکی از احادیث معتبر او حدیث چگونگی [[صلوات]] بر پیامبر می‌باشد. از بشیر فرزندانی باقی ماند که [[نعمان بن بشیر]] یکی از آن‌هاست. در سال دوازدهم ق. در فتح [[عین التمر]] [[خالد بن ولید]] را همراهی می‌کرد و هنگام درگیری با ایرانیان زخمی‌شده و از دنیا رفت و در همانجا به خاک سپرده شد.  
'''بَشیر بن سعد''': خزرجی بوده و از [[صحابه]] [[پیامبر(ص)]] می‌باشد و اولین کسی است که در [[سقیفه]] از [[انصار]] با [[ابوبکر]] بیعت کرد. او در بسیاری از جنگ‌های پیامبر از جمله [[بدر]] و [[خندق]] شرکت داشت و دو بار هم به عنوان فرمانده از طرف پیامبر(ص) انتخاب شد.  
 
در رویداد سقیفه او به خاطر تمایل انصار به [[سعد بن عباده]] با ابوبکر بیعت کرد و وقتی که سخنان [[امام علی(ع)]] در مورد حق خلافت خویش را شنید، عذر آورد. وی از [[راویان حدیث]] پیامبر(ص) به شمار می‌رود و یکی از احادیث معتبر او حدیث چگونگی [[صلوات]] بر پیامبر می‌باشد.  
 
از بشیر فرزندانی باقی ماند که [[نعمان بن بشیر]] یکی از آن‌هاست. در سال دوازدهم ق. در فتح [[عین التمر]] [[خالد بن ولید]] را همراهی می‌کرد و هنگام درگیری با ایرانیان زخمی‌شده و از دنیا رفت و در همانجا به خاک سپرده شد.  


==زندگینامه==
==زندگینامه==
خط ۳۳: خط ۳۷:
==همراهی با پیامبر==
==همراهی با پیامبر==
بشیر به سال سیزدهم [[بعثت]] همراه 70 تن از [[انصار]] در [[پیمان عقبه]] دوم شرکت داشت. وی همراه برادرش [[سماک]] در [[غزوه بدر]] (2ق.) حضور داشت و سپس در بیشتر نبردها [[پیامبر(ص)]] را همراهی کرد. نیز در [[نبرد احزاب]] (5ق.) در کندن [[خندق]] شرکت کرد.<ref>السیرة النبویه، ج2، ص218؛ الاستیعاب، ج1، ص172؛ اسد الغابه، ج1، ص231.</ref> به گزارشی او هنگام ملاقات تازه‌واردان با پیامبر(ص) در [[مسجدالنبی]] از ایشان پاسداری می‌کرد.<ref>امتاع الاسماع، ج7، ص187-188.</ref>
بشیر به سال سیزدهم [[بعثت]] همراه 70 تن از [[انصار]] در [[پیمان عقبه]] دوم شرکت داشت. وی همراه برادرش [[سماک]] در [[غزوه بدر]] (2ق.) حضور داشت و سپس در بیشتر نبردها [[پیامبر(ص)]] را همراهی کرد. نیز در [[نبرد احزاب]] (5ق.) در کندن [[خندق]] شرکت کرد.<ref>السیرة النبویه، ج2، ص218؛ الاستیعاب، ج1، ص172؛ اسد الغابه، ج1، ص231.</ref> به گزارشی او هنگام ملاقات تازه‌واردان با پیامبر(ص) در [[مسجدالنبی]] از ایشان پاسداری می‌کرد.<ref>امتاع الاسماع، ج7، ص187-188.</ref>
بشیر در ماه شعبان سال هفتم ق. از سوی پیامبر(ص) به فرماندهی 30 تن برگزیده شد و به جانب [[بنی‌مره|بنی‌مُرّه]] اعزام گشت که در [[فدک]] اقامت داشتند. در این نبرد، همه یاران او کشته شدند و خودش نیز زخمی شد و برای مداوا به فدک رفت و پس از درنگ در منزل شخصی یهودی، به [[مدینه]] بازگشت.<ref>المغازی، ج2، ص723؛ الطبقات، ج3، ص402؛ امتاع الاسماع، ج1، ص328.</ref> وی در ماه شوال همان سال، به فرماندهی 300 تن برای سرکوب گروهی از [[بنی‌غطفان|بنی‌غَطَفان]] به منطقه [[جناب]] در حوالی فدک از زمین‌های [[خیبر]] اعزام شد. او در این نبرد با دستیابی به غنیمت‌ها و گرفتن چند اسیر به مدینه بازگشت.<ref>المغازی، ج2، ص727-728؛ دلائل النبوه، ج4، ص301-302.</ref> پیامبر(ص) در [[عمرة القضاء]] (ذی‌قعده 7ق.) بشیر را به عنوان سرپرست نگاهبانان سلاح‌های جنگی، پیش‌تر از کاروان فرستاد.<ref>المغازی، ج2، ص733؛ الطبقات، ج2، ص92؛ تاریخ طبری، ج3، ص25-26.</ref> این در حالی است که برخی بر خلاف مشهور او را جانشین پیامبر در مدینه دانسته‌اند.<ref>الاعلام، ج2، ص56.</ref> گزارشی از نقش او در [[فتح مکه]] و [[حجة الوداع]] (10ق.) در دست نیست.
 
بشیر در ماه شعبان سال هفتم ق. از سوی پیامبر(ص) به فرماندهی 30 تن برگزیده شد و به جانب [[بنی‌مره|بنی‌مُرّه]] اعزام گشت که در [[فدک]] اقامت داشتند. در این نبرد، همه یاران او کشته شدند و خودش نیز زخمی شد و برای مداوا به فدک رفت و پس از درنگ در منزل شخصی یهودی، به [[مدینه]] بازگشت.<ref>المغازی، ج2، ص723؛ الطبقات، ج3، ص402؛ امتاع الاسماع، ج1، ص328.</ref> وی در ماه شوال همان سال، به فرماندهی 300 تن برای سرکوب گروهی از [[بنی‌غطفان|بنی‌غَطَفان]] به منطقه [[جناب]] در حوالی فدک از زمین‌های [[خیبر]] اعزام شد.  
 
او در این نبرد با دستیابی به غنیمت‌ها و گرفتن چند اسیر به مدینه بازگشت.<ref>المغازی، ج2، ص727-728؛ دلائل النبوه، ج4، ص301-302.</ref> پیامبر(ص) در [[عمرة القضاء]] (ذی‌قعده 7ق.) بشیر را به عنوان سرپرست نگاهبانان سلاح‌های جنگی، پیش‌تر از کاروان فرستاد.<ref>المغازی، ج2، ص733؛ الطبقات، ج2، ص92؛ تاریخ طبری، ج3، ص25-26.</ref> این در حالی است که برخی بر خلاف مشهور او را جانشین پیامبر در مدینه دانسته‌اند.<ref>الاعلام، ج2، ص56.</ref> گزارشی از نقش او در [[فتح مکه]] و [[حجة الوداع]] (10ق.) در دست نیست.
==بشیر پس از پیامبر==
==بشیر پس از پیامبر==


وی در رویداد [[سقیفه]]، نخستین فرد از انصار بود که با [[ابوبکر]] بیعت کرد. آورده‌‌اند از آن جا که بشیر از سران [[خزرج]] بود، هنگامی که تمایل انصار را به [[سعد بن عباده]] دید، به او حسد ورزید و برای هموار نشدن کار او با ابوبکر بیعت کرد.<ref>الاحتجاج، ج1، ص72.</ref> در برخی منابع، نخستین شخص بیعت‌کننده را [[عمر]] و دومی را [[ابوعبیده]] و سومی را بشیر یاد کرده‌اند.<ref>شرح نهج البلاغه، ج6، ص18؛ الاحتجاج، ج1، ص72.</ref> بر پایه گزارش برخی منابع، هنگامی که [[امام علی(ع)]] را همراه [[زبیر]] و گروهی از [[بنی‌هاشم]] برای بیعت با ابوبکر به مسجد آوردند، حضرت در زمینه استحقاق خود برای خلافت سخن گفت. پس از سخنان او، بشیر این‌گونه عذر آورد که اگر انصار این سخنان را پیش از بیعت با ابوبکر می‌شنیدند، حتی دو تن هم به مخالفت با علی برنمی‌خاستند. برخی محققان معاصر این گفتار بشیر را پر اهمیت دانسته و دانشمندان اسلامی را به تحقیق درباره آن فرا‌خوانده‌اند.<ref>الامامة و السیاسه، ج1، ص29؛ الاحتجاج، ج1، ص74؛ السقیفة و الفدک، ص63.</ref>
وی در رویداد [[سقیفه]]، نخستین فرد از انصار بود که با [[ابوبکر]] بیعت کرد. آورده‌‌اند از آن جا که بشیر از سران [[خزرج]] بود، هنگامی که تمایل انصار را به [[سعد بن عباده]] دید، به او حسد ورزید و برای هموار نشدن کار او با ابوبکر بیعت کرد.<ref>الاحتجاج، ج1، ص72.</ref> در برخی منابع، نخستین شخص بیعت‌کننده را [[عمر]] و دومی را [[ابوعبیده]] و سومی را بشیر یاد کرده‌اند.<ref>شرح نهج البلاغه، ج6، ص18؛ الاحتجاج، ج1، ص72.</ref>  
 
بر پایه گزارش برخی منابع، هنگامی که [[امام علی(ع)]] را همراه [[زبیر]] و گروهی از [[بنی‌هاشم]] برای بیعت با ابوبکر به مسجد آوردند، حضرت در زمینه استحقاق خود برای خلافت سخن گفت. پس از سخنان او، بشیر این‌گونه عذر آورد که اگر انصار این سخنان را پیش از بیعت با ابوبکر می‌شنیدند، حتی دو تن هم به مخالفت با علی برنمی‌خاستند.
 
برخی محققان معاصر این گفتار بشیر را پر اهمیت دانسته و دانشمندان اسلامی را به تحقیق درباره آن فرا‌خوانده‌اند.<ref>الامامة و السیاسه، ج1، ص29؛ الاحتجاج، ج1، ص74؛ السقیفة و الفدک، ص63.</ref>
بشیر در روزگار خلافت ابوبکر، عمر را از گرفتن بیعت اجباری از سعد بن عباده، رئیس خزرجیان مدینه، برحذر داشت.<ref>الامامة و السیاسه، ج1، ص27؛ تاریخ طبری، ج3، ص222.</ref>
بشیر در روزگار خلافت ابوبکر، عمر را از گرفتن بیعت اجباری از سعد بن عباده، رئیس خزرجیان مدینه، برحذر داشت.<ref>الامامة و السیاسه، ج1، ص27؛ تاریخ طبری، ج3، ص222.</ref>


خط ۴۴: خط ۵۵:


==نقل روایت==
==نقل روایت==
بشیر از راویان احادیث پیامبر بود و پسرش [[نعمان]]، [[جابر بن عبدالله]]، [[عروه]]، [[شعبی]] و برخی دیگر روایت‌های او را گزارش کرده‌اند.<ref>الاستیعاب، ج1، ص173؛ اسد الغابه، ج1، ص231.</ref> از جمله احادیث معتبر او، حدیثی درباره چگونگی [[صلوات]] بر پیامبر است که پس از نزول آیه 56 [[سوره احزاب]] از پیامبر در این زمینه پرسید. [[رسول خدا]] در پاسخ او فرمود: بگویید «اللهم صل علی محمدٍ و آل محمدٍ کما صلیت علی ابراهیم و بارک علی محمدٍ و آل محمدٍ کما بارکت علی آل ابراهیم فی العالمین انک حمید مجید».
بشیر از راویان احادیث پیامبر بود و پسرش [[نعمان]]، [[جابر بن عبدالله]]، [[عروه]]، [[شعبی]] و برخی دیگر روایت‌های او را گزارش کرده‌اند.<ref>الاستیعاب، ج1، ص173؛ اسد الغابه، ج1، ص231.</ref> از جمله احادیث معتبر او، حدیثی درباره چگونگی [[صلوات]] بر پیامبر است که پس از نزول آیه 56 [[سوره احزاب]] از پیامبر در این زمینه پرسید.  
[[رسول خدا]] در پاسخ او فرمود: بگویید «اللهم صل علی محمدٍ و آل محمدٍ کما صلیت علی ابراهیم و بارک علی محمدٍ و آل محمدٍ کما بارکت علی آل ابراهیم فی العالمین انک حمید مجید».


از جمله فقیهان [[اهل‌ سنت]] که به این روایت‌ استناد کرده‌اند، [[مالک]] و [[ابن‌حزم]] هستند.<ref>الموطّا، ج1، ص165؛ المحلی، ج3، ص272.</ref> رجالیان [[شیعه]] درباره او اتفاق نظر ندارند. برخی او را مورد اعتماد دانسته‌اند<ref>رجال الطوسی، ص79؛ رجال حلی، ص79؛ رجال ابن‌داود، ص75.</ref> و برخی دیگر او را توثیق نکرده و توثیق دیگر دانشوران را توجیه نموده‌اند.<ref>قاموس الرجال، ج2، ص345-347.</ref>
از جمله فقیهان [[اهل‌ سنت]] که به این روایت‌ استناد کرده‌اند، [[مالک]] و [[ابن‌حزم]] هستند.<ref>الموطّا، ج1، ص165؛ المحلی، ج3، ص272.</ref> رجالیان [[شیعه]] درباره او اتفاق نظر ندارند. برخی او را مورد اعتماد دانسته‌اند<ref>رجال الطوسی، ص79؛ رجال حلی، ص79؛ رجال ابن‌داود، ص75.</ref> و برخی دیگر او را توثیق نکرده و توثیق دیگر دانشوران را توجیه نموده‌اند.<ref>قاموس الرجال، ج2، ص345-347.</ref>
خط ۵۰: خط ۶۲:
==همسر و فرزندان==
==همسر و فرزندان==


همسر بشیر، عمره دختر رواحه و خواهر [[عبدالله بن رواحه]] [[صحابی]] بود.<ref>الطبقات، ج3، ص402؛ الاستیعاب، ج4، ص1887؛ الاصابه، ج8، ص244.</ref> از بشیر فرزندانی باقی ماند که معروف‌ترین آن‌ها نعمان است. وی نخستین مولود میان انصار پس از هجرت پیامبر(ص) به مدینه بود.<ref>الاستیعاب، ج4، ص1496-1497.</ref> نعمان در [[نبرد صفین]] (37 ق.) [[معاویه]] را همراهی کرد. بعدها مدتی کوتاه از جانب معاویه حاکم کوفه<ref>جمهرة انساب العرب، ص364؛ الاصابه، ج6، ص346.</ref>و نیز [[یمن]] بود.<ref>جمهرة انساب العرب، ص364.</ref> برخی او را کارگزار [[ابن‌زبیر]] بر [[حمص]] دانسته‌اند که به دست هواداران اموی به قتل رسید.<ref>الاستیعاب، ج4، ص1498-1499.</ref> شماری از تبار نعمان به‌ [[اندلس]] هجرت کردند. عمره، دختر نعمان و همسر [[مختار]]، به دلیل آن که نزد [[مصعب بن زبیر]]، مختار را فردی مؤمن خواند، کشته شد.<ref>الاخبار الطوال، ص309</ref>
همسر بشیر، عمره دختر رواحه و خواهر [[عبدالله بن رواحه]] [[صحابی]] بود.<ref>الطبقات، ج3، ص402؛ الاستیعاب، ج4، ص1887؛ الاصابه، ج8، ص244.</ref> از بشیر فرزندانی باقی ماند که معروف‌ترین آن‌ها نعمان است.  
وی نخستین مولود میان انصار پس از هجرت پیامبر(ص) به مدینه بود.<ref>الاستیعاب، ج4، ص1496-1497.</ref> نعمان در [[نبرد صفین]] (37 ق.) [[معاویه]] را همراهی کرد. بعدها مدتی کوتاه از جانب معاویه حاکم کوفه<ref>جمهرة انساب العرب، ص364؛ الاصابه، ج6، ص346.</ref>و نیز [[یمن]] بود.<ref>جمهرة انساب العرب، ص364.</ref> برخی او را کارگزار [[ابن‌زبیر]] بر [[حمص]] دانسته‌اند که به دست هواداران اموی به قتل رسید.<ref>الاستیعاب، ج4، ص1498-1499.</ref> شماری از تبار نعمان به‌ [[اندلس]] هجرت کردند. عمره، دختر نعمان و همسر [[مختار]]، به دلیل آن که نزد [[مصعب بن زبیر]]، مختار را فردی مؤمن خواند، کشته شد.<ref>الاخبار الطوال، ص309</ref>
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
خط ۶۱: خط ۷۴:
}}
}}


*''' الاحتجاج''': ابومنصور الطبرسی (م. 520ق.)، به کوشش سید محمد باقر، دارالنعمان، 1386ق
*''' الاحتجاج''': ابومنصور الطبرسی (م. 520ق.)، به کوشش سید محمد باقر، دارالنعمان، 1386ق.
*''' الاخبار الطوال''': ابن‌داود الدینوری (م. 282ق.)، به کوشش عبدالمنعم، قم، الرضی، 1412ق
*''' الاخبار الطوال''': ابن‌داود الدینوری (م. 282ق.)، به کوشش عبدالمنعم، قم، الرضی، 1412ق.
*''' الاستیعاب''': ابن‌عبدالبر (م. 463ق.)، به کوشش البجاوی، بیروت، دارالجیل، 1412ق
*''' الاستیعاب''': ابن‌عبدالبر (م. 463ق.)، به کوشش البجاوی، بیروت، دارالجیل، 1412ق.
*''' اسد الغابه''': ابن‌اثیر علی بن محمد الجزری (م. 630ق.)، بیروت، دارالفکر، 1409ق
*''' اسد الغابه''': ابن‌اثیر علی بن محمد الجزری (م. 630ق.)، بیروت، دارالفکر، 1409ق.
*''' الاصابه''': ابن‌حجر العسقلانی (م. 852ق.)، به کوشش علی معوض و عادل عبدالموجود، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1415ق
*''' الاصابه''': ابن‌حجر العسقلانی (م. 852ق.)، به کوشش علی معوض و عادل عبدالموجود، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1415ق.
*''' الاعلام''': الزرکلی (م. 1396ق.)، دار العلم للملایین، بیروت، 1997م
*''' الاعلام''': الزرکلی (م. 1396ق.)، دار العلم للملایین، بیروت، 1997م.
*''' الامامة و السیاسه''': ابن‌قتیبه (م. 276ق.)، به کوشش علی شیری، بیروت، الرضی، 1413ق
*''' الامامة و السیاسه''': ابن‌قتیبه (م. 276ق.)، به کوشش علی شیری، بیروت، الرضی، 1413ق.
*''' امتاع الاسماع''': المقریزی (م. 845ق.)، به کوشش محمد عبدالحمید، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1420ق
*''' امتاع الاسماع''': المقریزی (م. 845ق.)، به کوشش محمد عبدالحمید، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1420ق.
*''' تاریخ طبری (تاریخ الامم و الملوک)''':  الطبری (م. 310ق.)، به کوشش گروهی از علما، بیروت، اعلمی، 1403ق
*''' تاریخ طبری (تاریخ الامم و الملوک)''':  الطبری (م. 310ق.)، به کوشش گروهی از علما، بیروت، اعلمی، 1403ق.
*''' تاریخ الیعقوبی''': احمد بن یعقوب (م. 292ق.)، بیروت، دار صادر، 1415ق
*''' تاریخ الیعقوبی''': احمد بن یعقوب (م. 292ق.)، بیروت، دار صادر، 1415ق.
*''' جمهرة انساب العرب''': ابن‌حزم (م. 456ق.)، به کوشش گروهی از علما، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1418ق
*''' جمهرة انساب العرب''': ابن‌حزم (م. 456ق.)، به کوشش گروهی از علما، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1418ق.
*''' دلائل النبوه''': البیهقی (م. 458ق.)، به کوشش عبدالمعطی، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1405ق
*''' دلائل النبوه''': البیهقی (م. 458ق.)، به کوشش عبدالمعطی، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1405ق.
*''' رجال ابن‌داود''': ابن‌داود الحلی (م. 707ق.)، به کوشش سید محمد صادق، نجف، الحیدریه، 1392ق
*''' رجال ابن‌داود''': ابن‌داود الحلی (م. 707ق.)، به کوشش سید محمد صادق، نجف، الحیدریه، 1392ق.
*''' رجال حلّی (خلاصة الاقوال)''':  العلامة الحلی (م. 726ق.)، به کوشش القیومی، نشر الفقاهه، 1417ق
*''' رجال حلّی (خلاصة الاقوال)''':  العلامة الحلی (م. 726ق.)، به کوشش القیومی، نشر الفقاهه، 1417ق.
*''' رجال الطوسی''': الطوسی (م. 460ق.)، به کوشش قیومی، قم، نشر اسلامی، 1415ق
*''' رجال الطوسی''': الطوسی (م. 460ق.)، به کوشش قیومی، قم، نشر اسلامی، 1415ق.
*''' السقیفة و الفدک''': احمد بن عبدالعزیز الجوهری (م. 323ق.)، به کوشش امینی، بیروت، شرکة الکتبی، 1413ق
*''' السقیفة و الفدک''': احمد بن عبدالعزیز الجوهری (م. 323ق.)، به کوشش امینی، بیروت، شرکة الکتبی، 1413ق.
*''' سنن النسائی''': النسائی (م. 303ق.)، به کوشش صدقی جمیل، بیروت، دار الفکر، 1418ق
*''' سنن النسائی''': النسائی (م. 303ق.)، به کوشش صدقی جمیل، بیروت، دار الفکر، 1418ق.
*''' السیرة النبویه''': ابن‌هشام (م. 213/218ق.)، به کوشش السقاء و دیگران، بیروت، دار المعرفه
*''' السیرة النبویه''': ابن‌هشام (م. 213/218ق.)، به کوشش السقاء و دیگران، بیروت، دار المعرفه.
*''' شرح نهج البلاغه''': ابن‌ابی‌الحدید (م. 656ق.)، به کوشش محمد ابوالفضل، دار احیاء الکتب العربیه، 1378ق
*''' شرح نهج البلاغه''': ابن‌ابی‌الحدید (م. 656ق.)، به کوشش محمد ابوالفضل، دار احیاء الکتب العربیه، 1378ق.
*''' صحیح مسلم''': مسلم (م. 261ق.)، بیروت، دار الفکر
*''' صحیح مسلم''': مسلم (م. 261ق.)، بیروت، دار الفکر.
*''' الطبقات الکبری''': ابن‌سعد (م. 230ق.)، به کوشش محمد عبدالقادر، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1418ق
*''' الطبقات الکبری''': ابن‌سعد (م. 230ق.)، به کوشش محمد عبدالقادر، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1418ق.
*''' فتوح البلدان''': البلاذری (م. 279ق.)، بیروت، دار الهلال، 1988م
*''' فتوح البلدان''': البلاذری (م. 279ق.)، بیروت، دار الهلال، 1988م.
*''' قاموس الرجال''': محمد تقی شوشتری، قم، نشر اسلامی، 1418ق
*''' قاموس الرجال''': محمد تقی شوشتری، قم، نشر اسلامی، 1418ق.
*''' الکامل فی التاریخ''': ابن‌اثیر (م. 630ق.)، بیروت، دار صادر، 1385ق
*''' الکامل فی التاریخ''': ابن‌اثیر (م. 630ق.)، بیروت، دار صادر، 1385ق.
*''' المحلی بالآثار''': ابن‌حزم الاندلسی (م. 456ق.)، به کوشش سلیمان بنداری، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1405ق
*''' المحلی بالآثار''': ابن‌حزم الاندلسی (م. 456ق.)، به کوشش سلیمان بنداری، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1405ق.
*''' مسند احمد''': احمد بن حنبل (م. 241ق.)، بیروت، دار صاد
*''' مسند احمد''': احمد بن حنبل (م. 241ق.)، بیروت، دار صاد.
*''' المعالم الاثیره''': محمد محمد حسن شراب، بیروت، دار القلم، 1411ق
*''' المعالم الاثیره''': محمد محمد حسن شراب، بیروت، دار القلم، 1411ق.
*''' المغازی''': الواقدی (م. 207ق.)، به کوشش مارسدن جونس، بیروت، اعلمی، 1409ق
*''' المغازی''': الواقدی (م. 207ق.)، به کوشش مارسدن جونس، بیروت، اعلمی، 1409ق.
{{پایان}}
{{پایان}}
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش؛صحابه؛راویان از پیامبر(ص)؛راویان؛ راویان حدیث؛انصار؛حاضران در سقیفه؛]]
۱٬۲۴۴

ویرایش