آداب الحرمین: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۰۲۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۵ سپتامبر ۲۰۱۷
اصلاح کلی ازجمله اصلاح لینک
(اصلاح کلی ازجمله اصلاح لینک)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|ماه=[[شهریور]]|روز=[[۲]]|سال=[[۱۳۹۶]]|کاربر=Abazar }}
{{در دست ویرایش|ماه=[[شهریور]]|روز=[[۲]]|سال=[[۱۳۹۶]]|کاربر=Abazar }}
'''آداب الحرمین''' مجموعه‌ای از شایست‌ها و نشایست‌های حج‌گزاری و زیارت مکه و مدینه
'''آداب الحرمین''' مجموعه‌ای از شایست‌ها و نشایست‌های حج‌گزاری و زیارت [[مکه]] و [[مدینه]]
 
احترام، فروتنی و وقار، [[طهارت]]، بیرون نیامدن در اوقات خاص و گزاردن [[نماز]]های واجب در حرمین ازجمله آداب مشترک در مکه و مدینه است. همچنین برای هرکدام از شهرهای مکه و مدینه در منابع روایی آدابی خاص نیز بیان شده است.


==مفهوم‌شناسی==
==مفهوم‌شناسی==
آداب جمع ادب و به معنای رسوم و روش‌های پسندیده<ref>لغت نامه، ج۱، ص۴۳؛ فرهنگ فارسی، ج۱، ص۱۶، «ادب».</ref> و در اصطلاح به مفهوم انجام دادن برخی کارهای مستحب و پرهیز از انجام پاره‌ای کارهای مکروه است؛ هر چند برخی چون شافعی هر کار مطلوب، خواه واجب و خواه مستحب، را از آداب دانسته‌اند.<ref>البحر الرائق، ج۱، ص۵۶؛ القاموس الفقهی، ص۱۷؛ معجم الفاظ الفقه الجعفری، ص۲۲.</ref>
آداب جمع ادب و به معنای رسوم و روش‌های پسندیده<ref>لغت نامه، ج۱، ص۴۳؛ فرهنگ فارسی، ج۱، ص۱۶، «ادب».</ref> و در اصطلاح به مفهوم انجام دادن برخی کارهای [[مستحب]] و پرهیز از انجام پاره‌ای کارهای [[مکروه]] است؛ هر چند برخی چون [[شافعی]] هر کار مطلوب، خواه واجب و خواه مستحب، را از آداب دانسته‌اند.<ref>البحر الرائق، ج۱، ص۵۶؛ القاموس الفقهی، ص۱۷؛ معجم الفاظ الفقه الجعفری، ص۲۲.</ref>


واژه [[حرمین]] تثنیه حرم به معنای محیط پیرامون مکان‌های مقدس است<ref>العین، ج۳، ص۲۲۱؛ لغت نامه، ج۶، ص۷۷۸۷؛ فرهنگ فارسی، ج۱، ص۵۲۱، «حرم».</ref> که به طور خاص به حرم مکی و مدنی گفته می‌شود<ref>جمهرة اللغه، ج۱، ص۵۲۱؛ لغت نامه، ج۶، ص۷۷۹۲، «حرم».</ref> و هرگاه مطلق به‌کار رود، به معنای حرم مکی است.<ref>جواهر الکلام، ج۵، ص۶۰؛ معجم لغة الفقهاء، ص۱۷۸.</ref> بر پایه روایات، حدود حرم به فرمان خداوند متعالی و از طریق جبرئیل برای ابراهیم۷ مشخص شده<ref>المجموع، ج۷، ص۴۶۲؛ سبل الهدی، ج۱، ص۲۰۱.</ref> و ایشان نشانه‌هایی را برای شناسایی آن نهاده است.<ref>مستدرک الوسائل، ج۹، ص۳۶۷؛ جامع احادیث الشیعه، ج۱۰، ص۱۱۱.</ref> با این حال، مصادیق حدود حرم در روایات و اقوال فقها دچار اختلاف و معمولاً به طور تقریبی معین شده ‌است.<ref>الحج و العمرة فی الکتاب والسنه، ص۵۱-۵۵.</ref>
واژه [[حرمین]] تثنیه حرم به معنای محیط پیرامون مکان‌های مقدس است<ref>العین، ج۳، ص۲۲۱؛ لغت نامه، ج۶، ص۷۷۸۷؛ فرهنگ فارسی، ج۱، ص۵۲۱، «حرم».</ref> که به طور خاص به حرم مکی و مدنی گفته می‌شود<ref>جمهرة اللغه، ج۱، ص۵۲۱؛ لغت نامه، ج۶، ص۷۷۹۲، «حرم».</ref> و هرگاه مطلق به‌کار رود، به معنای حرم مکی است.<ref>جواهر الکلام، ج۵، ص۶۰؛ معجم لغة الفقهاء، ص۱۷۸.</ref> بر پایه روایات، حدود حرم به فرمان خداوند متعالی و از طریق جبرئیل برای ابراهیم۷ مشخص شده<ref>المجموع، ج۷، ص۴۶۲؛ سبل الهدی، ج۱، ص۲۰۱.</ref> و ایشان نشانه‌هایی را برای شناسایی آن نهاده است.<ref>مستدرک الوسائل، ج۹، ص۳۶۷؛ جامع احادیث الشیعه، ج۱۰، ص۱۱۱.</ref> با این حال، مصادیق حدود حرم در روایات و اقوال فقها دچار اختلاف و معمولاً به طور تقریبی معین شده ‌است.<ref>الحج و العمرة فی الکتاب والسنه، ص۵۱-۵۵.</ref>
خط ۱۲: خط ۱۴:


== آداب مشترک ==
== آداب مشترک ==
این دسته از آداب در هر دو حرم مکی و مدنی شده و گاه حتی در دیگر مکان‌های مقدس شایسته مراعات‌اند.
این دسته از آداب در هر دو حرم [[مکه|مکی]] و [[مدینه|مدنی]] شده و گاه حتی در دیگر مکان‌های مقدس شایسته مراعات‌اند.
 
# '''احترام، فروتنی و وقار''': این خصوصیت زائر [[مسجدالحرام]] با تأکید بر پیراستگی از [[تکبر]] و خودخواهی به هنگام ورود، در چندین [[روایات]] بیان و پاداش آن، آمرزش گناهان شمرده شده است.<ref>الکافی، ج۴، ص۴۰۱؛ وسائل الشیعه، ج۹، ص۳۲۱.</ref> این ادب را در [[مسجدالنبی|حرم پیامبر(ص)]] نیز سفارش کرده‌اند.<ref>اتحاف الزائر، ص۱۰۹.</ref> پرهیز از حمل سلاح و آشکار‌کردن آن در مکه و مدینه<ref>من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۲۵۲؛ وسائل الشیعه، ج۹، ص۳۵۸-۳۵۹.</ref> یکی از مظاهر همین ادب و احترام است. خوابیدن در مسجدالحرام و مسجدالنبی نیز مصداقی از بی‌احترامی و مکروه شمرده شده است.<ref>غنائم الایام، ج۲، ص۲۴۲؛ تاریخ المدینه، ج۱، ص۳۷.</ref>
۱. احترام، فروتنی و وقار: این خصوصیت زائر مسجدالحرام با تأکید بر پیراستگی از تکبر و خودخواهی به هنگام ورود، در چندین روایات بیان و پاداش آن، آمرزش گناهان شمرده شده است.<ref>الکافی، ج۴، ص۴۰۱؛ وسائل الشیعه، ج۹، ص۳۲۱.</ref> این ادب را در حرم پیامبر۹ نیز سفارش کرده‌اند.<ref>اتحاف الزائر، ص۱۰۹.</ref> پرهیز از حمل سلاح و آشکار‌کردن آن در مکه و مدینه<ref>من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۲۵۲؛ وسائل الشیعه، ج۹، ص۳۵۸-۳۵۹.</ref> یکی از مظاهر همین ادب و احترام است. خوابیدن در مسجدالحرام و مسجدالنبی نیز مصداقی از بی‌احترامی و مکروه شمرده شده است.<ref>غنائم الایام، ج۲، ص۲۴۲؛ تاریخ المدینه، ج۱، ص۳۷.</ref>
# '''طهارت''': آراستگی به هر دوگونه [[طهارت]] ظاهری و باطنی در حرم مکی و مدنی مطلوب است. [[خداوند]] به [[حضرت ابراهیم|ابراهیم]] و [[حضرت اسماعیل|اسماعیل(ع)]] فرمود: فرود آیید و پیش از درآمدن به حرم [[غسل]] کنید. آن دو نیز چنین کردند.<ref>الکافی، ج۴، ص۲۰۲.</ref> درباره حرم پیامبر نیز بر این توصیه تأکید<ref>اتحاف الزائر، ص۴۱.</ref> و چند غسل مستحب برای هر دو مکان ذکر شده است؛ از جمله: غسل زیارت [[کعبه|خانه خدا]] و نیز ورود به شهر مکه، حرم مکی، خانه کعبه، شهر مدینه، حرم مدنی، و مسجدالنبی، و نیز غسل از منزل یا [[بئر میمون]] در [[محله ابطح]] پیش از ورود به مسجدالحرام.<ref>الرسائل العشر، ص۱۶۸؛ المجموع، ج۸، ص۲۷۳؛ نزهة الناظر، ص۱۶.</ref>
 
# '''بیرون نیامدن در اوقات خاص''': بیرون نیامدن از مکه و مدینه در روز [[جمعه]] پیش از گزاردن [[نماز جمعه]]<ref>وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۴۲۶؛ بحار الانوار، ج۹۷، ص۱۳۲.</ref> و نیز بعدازظهر هر روز پیش از خواندن نماز [[نماز ظهر|ظهر]] و [[نماز عصر|عصر]]، از آداب حرمین است.<ref>الکافی، ج۴، ص۵۴۳؛ النهایه، ص۲۸۶؛ الوسیله، ص۱۹۱.</ref>
۲. طهارت: آراستگی به هر دوگونه طهارت ظاهری و باطنی در حرم مکی و مدنی مطلوب است. خداوند به ابراهیم و اسماعیل۸ فرمود: فرود آیید و پیش از درآمدن به حرم غسل کنید. و آن دو نیز چنین کردند.<ref>الکافی، ج۴، ص۲۰۲.</ref> درباره حرم پیامبر نیز بر این توصیه تأکید<ref>اتحاف الزائر، ص۴۱.</ref> و چند غسل مستحب برای هر دو مکان ذکر شده است؛ از جمله: غسل زیارت خانه خدا و نیز ورود به شهر مکه، حرم مکی، خانه کعبه، شهر مدینه، حرم مدنی، و مسجدالنبی، و نیز غسل از منزل یا بئر میمون در محله ابطح پیش از ورود به مسجدالحرام.<ref>الرسائل العشر، ص۱۶۸؛ المجموع، ج۸، ص۲۷۳؛ نزهة الناظر، ص۱۶.</ref>
# '''گزاردن نمازهای واجب در حرمین''': گزاردن نمازهای واجب در مسجدالحرام و مسجدالنبی از آداب هر دو حرم است<ref>اتحاف الزائر، ص۳۰-۴۱؛ بحارالانوار، ج۹۶، ص۳۸۱؛ جامع عباسی، ص۳۵.</ref>. همچنین تخییر میان قصر و اتمام، از فضایل ویژه این دو مکان و حائر حسینی و مسجد کوفه به شمار می‌آید.<ref>من لا یحضره الفقیه، ج۱، ص۴۴۲؛ مصباح المتهجد، ص۷۰۸؛ وسائل الشیعه، ج۵، ص۵۴۹.</ref>
 
۳. بیرون نیامدن در اوقات خاص: بیرون نیامدن از مکه و مدینه در روز جمعه پیش از گزاردن نماز جمعه<ref>وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۴۲۶؛ بحار الانوار، ج۹۷، ص۱۳۲.</ref> و نیز بعدازظهر هر روز پیش از خواندن نماز ظهر و عصر، از آداب حرمین است.<ref>الکافی، ج۴، ص۵۴۳؛ النهایه، ص۲۸۶؛ الوسیله، ص۱۹۱.</ref>
 
۴. گزاردن نمازهای واجب در حرمین: گزاردن نمازهای واجب در مسجدالحرام و مسجدالنبی از آداب هر دو حرم است<ref>اتحاف الزائر، ص۳۰-۴۱؛ بحارالانوار، ج۹۶، ص۳۸۱؛ جامع عباسی، ص۳۵.</ref>. همچنین تخییر میان قصر و اتمام، از فضایل ویژه این دو مکان و حائر حسینی و مسجد کوفه به شمار می‌آید.<ref>من لا یحضره الفقیه، ج۱، ص۴۴۲؛ مصباح المتهجد، ص۷۰۸؛ وسائل الشیعه، ج۵، ص۵۴۹.</ref>


== آداب اختصاصی مکه ==
== آداب اختصاصی مکه ==
آداب اختصاصی را در سه بخش مکه، مسجدالحرام و کعبه یاد می‌کنیم.
آداب اختصاصی را در سه بخش [[مکه]]، [[مسجدالحرام]] و [[کعبه]] یاد می‌کنیم.


=== مکه ===
=== مکه ===
خط ۴۷: خط ۴۵:


=== مسجدالحرام ===
=== مسجدالحرام ===
پاره‌ای دیگر از آداب به مسجدالحرام اختصاص دارند:
پاره‌ای دیگر از آداب به [[مسجدالحرام]] اختصاص دارند:
 
# '''ورود از باب بنی‌شیبه''': ورود از [[باب بنی‌شیبه|این در]] را نماد زیرپا نهادن مظاهر طاغوت شمرده‌اند؛ زیرا گفته‌اند که بت هبل در این‌جا مدفون است.<ref>من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۲۳۸؛ جامع احادیث الشیعه، ج۱۰، ص۴۲۲؛ احیاء علوم الدین، ج۳، ص۶۶.</ref>
أ. ورود از باب بنی‌شیبه: ورود از این در را نماد زیرپا نهادن مظاهر طاغوت شمرده‌اند؛ زیرا گفته‌اند که بت هبل در این‌جا مدفون است.<ref>من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۲۳۸؛ جامع احادیث الشیعه، ج۱۰، ص۴۲۲؛ احیاء علوم الدین، ج۳، ص۶۶.</ref>
# '''خواندن اذن دخول و دعاهای مأثور''': شایسته است زائر هنگام ورود به مسجد، پای را برهنه کند و با متانت و وقار بر آستانه باب بنی‌شیبه در داخل مسجد ایستاده، دعای ورود به مسجد را بخواند.<ref>جامع احادیث الشیعه، ج۱۱، ص۲۷۲، ۲۷۴.</ref> بعد از ورود به مسجد نیز خواندن دعاهایی سفارش شده است.<ref>جامع احادیث الشیعه، ج۱۱، ص۲۷۴، ۲۷۶.</ref>
 
# '''حفظ حرمت مسجدالحرام''': انجام هر کار با شائبه توهین به [[خانه خدا]] و مسجدالحرام نهی شده است. برخی [[حاجی|حج‌گزاران]] هنگام حضور در حرم به شیوه‌ای خاص موسوم به «[[احتباء]]» در برابر کعبه می‌نشستند که با حرمت حرم مغایرت داشت و [[امام صادق(ع)]] آنان را از این کار بازداشت.<ref>الکافی، ج۴، ص۳۶۶؛ الجامع للشرایع، ص۲۳۰؛ جامع احادیث الشیعه، ج۱۰، ص۱۷۳.</ref>
ب. خواندن اذن دخول و دعاهای مأثور: شایسته است زائر هنگام ورود به مسجد، پای را برهنه کند و با متانت و وقار بر آستانه باب بنی‌شیبه در داخل مسجد ایستاده، دعای ورود به مسجد را بخواند.<ref>جامع احادیث الشیعه، ج۱۱، ص۲۷۲، ۲۷۴.</ref> بعد از ورود به مسجد نیز خواندن دعاهایی سفارش شده است.<ref>جامع احادیث الشیعه، ج۱۱، ص۲۷۴، ۲۷۶.</ref>
# '''خواندن نماز عید''': گزاردن [[نماز عید|این نماز]] در مسجدالحرام بیش از دیگر مکان‌ها فضیلت دارد و مستحب شمرده شده است.<ref>المبسوط، طوسی، ج۱، ص۱۶۹.</ref>
 
ج. حفظ حرمت مسجدالحرام: انجام هر کار با شائبه توهین به خانه خدا و مسجدالحرام نهی شده است. برخی حج‌گزاران هنگام حضور در حرم به شیوه‌ای خاص موسوم به «احتباء» در برابر کعبه می‌نشستند که با حرمت حرم مغایرت داشت و امام صادق۷ آنان را از این کار بازداشت.<ref>الکافی، ج۴، ص۳۶۶؛ الجامع للشرایع، ص۲۳۰؛ جامع احادیث الشیعه، ج۱۰، ص۱۷۳.</ref>
 
د. خواندن نماز عید: گزاردن این نماز در مسجدالحرام بیش از دیگر مکان‌ها فضیلت دارد و مستحب شمرده شده است.<ref>المبسوط، طوسی، ج۱، ص۱۶۹.</ref>


=== کعبه معظمه ===
=== کعبه معظمه ===
پس از ورود به مسجد، مراعات برخی آداب برای پاسداشت حرمت کعبه روا است:
پس از ورود به مسجد، مراعات برخی آداب برای پاسداشت حرمت [[کعبه]] روا است:
 
# '''خواندن دعاهایی خطاب به کعبه''': مخاطب ساختن کعبه و گفتن «الحمدلله الذی عظمکِ و شرّفکِ و کرّمکِ و جعلکِ مثابةً للناس و أمناً و مبارکاً و هدی للعالمین»<ref>من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۵۳۰-۵۳۱؛ بحار الانوار، ج۹۶، ص۱۹۰.</ref> و نیز نگاه به حجرالاسود و گفتن «الحمدلله الذی هدانا لهذا و ماکنا لنهتدی لولا أن هدانا الله...» [[مستحب]] دانسته شده است.
أ. خواندن دعاهایی خطاب به کعبه: مخاطب ساختن کعبه و گفتن «الحمدلله الذی عظمکِ و شرّفکِ و کرّمکِ و جعلکِ مثابةً للناس و أمناً و مبارکاً و هدی للعالمین»<ref>من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۵۳۰-۵۳۱؛ بحار الانوار، ج۹۶، ص۱۹۰.</ref> و نیز نگاه به حجرالاسود و گفتن «الحمدلله الذی هدانا لهذا و ماکنا لنهتدی لولا أن هدانا الله...» مستحب دانسته شده است.
# '''استلام حجرالاسود''': مستحب است زائر هنگام نزدیک شدن به [[حجرالاسود]] دست‌ها را فراز آورده، حمد و ثنای خدا را بگزارد و بر محمد و خاندان او درود فرستد و قبولی اعمال را درخواست کند و در صورت امکان با دست‌ها و اندام‌هایش حجرالاسود را [[استلام|مسح]] کند و ببوسد؛ و اگر ممکن نباشد، به حجرالاسود اشاره کرده، دعای مخصوص آن را بخواند.<ref>احیاء علوم الدین، ج۳، ص۶۷؛ جامع احادیث الشیعه، ج۱۰، ص۳۵۹، ۴۵۵؛ ج۱۱، ص۲۷۷.</ref> اما اگر در پیرامون حجرالاسود ازدحام بیند، سزا است از دور سلام دهد و از نزدیک شدن به آن بپرهیزد.<ref>الکافی، ج۴، ص۴۱۲.</ref>
 
# '''لمس و چسبیدن به کعبه''': نیز شایسته است زائر پس از [[طواف]]، خود را به بیت چسباند و [[پرده کعبه]] را بگیرد و‌ گونه راست را بر آن گذارده، بگوید''': یا رب البیت العتیق....<ref>احیاء علوم الدین، ج۳، ص۶۹.</ref>
ب. استلام* حجرالاسود: مستحب است زائر هنگام نزدیک شدن به حجرالاسود دست‌ها را فراز آورده، حمد و ثنای خدا را بگزارد و بر محمد و خاندان او درود فرستد و قبولی اعمال را درخواست کند و در صورت امکان با دست‌ها و اندام‌هایش حجرالاسود را مسح کند و ببوسد؛ و اگر ممکن نباشد، به حجرالاسود اشاره کرده، دعای مخصوص آن را بخواند.<ref>احیاء علوم الدین، ج۳، ص۶۷؛ جامع احادیث الشیعه، ج۱۰، ص۳۵۹، ۴۵۵؛ ج۱۱، ص۲۷۷.</ref> اما اگر در پیرامون حجرالاسود ازدحام بیند، سزا است از دور سلام دهد و از نزدیک شدن به آن بپرهیزد.<ref>الکافی، ج۴، ص۴۱۲.</ref>
# '''[[طواف نیابتی]]''': پس از طواف حج، گزاردن طواف و نماز به نیابت از یکایک والدین، همسر، خویشاوندان و همشهریان یا اکتفا به یک طواف و نماز برای همه، کاری است سزاوار که سفارش شده است. مستحب دیگر انجام دادن ۳۶۰ طواف هنگام حضور در مکه است.<ref>الکافی، ج۴، ص۴۲۱-۴۲۳؛ وسائل الشیعه، ج۹، ص۳۹۷، ص۴۶۰-۴۶۲.</ref> (← طواف)
 
# '''ورود به داخل کعبه''': ورود به کعبه [[مستحب]]<ref>المقنع، ص۲۲۶؛ المجموع، ج۸، ص۲۶۸؛ نیل الاوطار، ج۵، ص۱۶۶.</ref> و بنا به روایاتی سبب شمول رحمت الهی است. آن‌گاه درآمدن از کعبه به مثابه بیرون آمدن از گناهان است.<ref>المقنعه، ص۴۴۵؛ وسائل الشیعه، ج۹، ص۳۷۰.</ref> برای این کار آدابی مانند [[غسل]] ورود به کعبه، ورود با پای برهنه، و خواندن برخی دعاها و نماز درون کعبه سفارش شده است.<ref>الهدایه، ص۲۵۲؛ المهذب، ج۱، ص۲۶۳؛ وسائل الشیعه، ج۹، ص۳۷۲.</ref> نیز شایسته است زائر پیش از ورود، مقداری آب [[زمزم]] بر خود ریزد و هنگام ورود کنار در خانه ایستاده، حلقه را بگیرد و دعای مخصوص را بخواند.<ref>الکافی، ج۴، ص۵۲۷-۵۳۰؛ وسائل الشیعه، ج۹، ص۳۷۰-۳۷۸.</ref> همچنین چسبیدن به پرده کعبه و خواندن دعا<ref>وسائل الشیعه، ج۹، ص۳۶۰؛ جامع احادیث الشیعه، ج۱۰، ص۷۴.</ref> و پوشش قرار دادن برای کعبه از اعمال مستحب آن است.<ref>وسائل الشیعه، ج۹، ص۳۲۳-۳۲۴؛ بحار الانوار، ج۱۵، ص۱۳۴.</ref> اما اگر کسی نتواند به کعبه وارد شود، ورود به [[حجر اسماعیل|حِجْر اسماعیل]] فضیلت دارد که جزئی از کعبه به شمار می‌رود و خواندن نماز در آن مستحب است.<ref>فقه السنه، ج۱، ص۷۰۹.</ref>
ج. لمس و چسبیدن به کعبه: نیز شایسته است زائر پس از طواف، خود را به بیت چسباند و پرده کعبه را بگیرد و‌گونه راست را بر آن گذارده، بگوید: یا رب البیت العتیق....<ref>احیاء علوم الدین، ج۳، ص۶۹.</ref>
# '''وداع با کعبه''': هنگام وداع با خانه خدا، برخی آداب مستحب است؛ از جمله [[طواف وداع]] و استلام [[رکن حجر]] و [[رکن یمانی]] در هر دور، خواندن دعا و حمد و ثنای بسیار و فرستادن درود بر پیامبر و خاندانش، رفتن کنار [[چاه زمزم]] و نوشیدن آب آن، خواندن دو رکعت نماز پشت [[مقام ابراهیم]]، مسح [[حجرالاسود]] و کشیدن دست به صورت، مسحِ درِ خانه کعبه، سجده طولانی برابر در مسجدالحرام، و بیرون آمدن از [[باب حناطین]] مقابل [[رکن شامی]]<ref>الوسیله، ص۱۹۱؛ مغنی المحتاج، ج۱، ص۵۱۳؛ مستدرک الوسائل، ج۱۰، ص۱۶۳.</ref> و چشم دوختن به کعبه تا جایی که از دیدگان پنهان شود.<ref>احیاء علوم الدین، ج۳، ص۸۱.</ref>
 
د. [[طواف نیابتی]]: پس از طواف حج، گزاردن طواف و نماز به نیابت از یکایک والدین، همسر، خویشاوندان و همشهریان یا اکتفا به یک طواف و نماز برای همه، کاری است سزاوار که سفارش شده است. مستحب دیگر انجام دادن ۳۶۰ طواف هنگام حضور در مکه است.<ref>الکافی، ج۴، ص۴۲۱-۴۲۳؛ وسائل الشیعه، ج۹، ص۳۹۷، ص۴۶۰-۴۶۲.</ref> (← طواف)
 
ه. ورود به داخل کعبه: ورود به کعبه مستحب<ref>المقنع، ص۲۲۶؛ المجموع، ج۸، ص۲۶۸؛ نیل الاوطار، ج۵، ص۱۶۶.</ref> و بنا به روایاتی سبب شمول رحمت الهی است. آن‌گاه درآمدن از کعبه به مثابه بیرون آمدن از گناهان است.<ref>المقنعه، ص۴۴۵؛ وسائل الشیعه، ج۹، ص۳۷۰.</ref> برای این کار آدابی مانند غسل ورود به کعبه، ورود با پای برهنه، و خواندن برخی دعاها و نماز درون کعبه سفارش شده است.<ref>الهدایه، ص۲۵۲؛ المهذب، ج۱، ص۲۶۳؛ وسائل الشیعه، ج۹، ص۳۷۲.</ref> نیز شایسته است زائر پیش از ورود، مقداری آب زمزم بر خود ریزد و هنگام ورود کنار در خانه ایستاده، حلقه را بگیرد و دعای مخصوص را بخواند.<ref>الکافی، ج۴، ص۵۲۷-۵۳۰؛ وسائل الشیعه، ج۹، ص۳۷۰-۳۷۸.</ref> همچنین چسبیدن به پرده کعبه و خواندن دعا<ref>وسائل الشیعه، ج۹، ص۳۶۰؛ جامع احادیث الشیعه، ج۱۰، ص۷۴.</ref> و پوشش قرار دادن برای کعبه از اعمال مستحب آن است.<ref>وسائل الشیعه، ج۹، ص۳۲۳-۳۲۴؛ بحار الانوار، ج۱۵، ص۱۳۴.</ref>  
 
اما اگر کسی نتواند به کعبه وارد شود، ورود به حِجْر اسماعیل فضیلت داردکه جزئی از کعبه به شمار می‌رود و خواندن نماز در آن مستحب است.<ref>فقه السنه، ج۱، ص۷۰۹.</ref>
 
و. وداع با کعبه: هنگام وداع با خانه خدا، برخی آداب مستحب است؛ از جمله طواف وداع* و استلام رکن حجر و رکن یمانی در هر دور، خواندن دعا و حمد و ثنای بسیار و فرستادن درود بر پیامبر و خاندانش، رفتن کنار چاه زمزم و نوشیدن آب آن، خواندن دو رکعت نماز پشت مقام ابراهیم، مسح حجرالاسود و کشیدن دست به صورت، مسحِ درِ خانه کعبه، سجده طولانی برابر در مسجدالحرام، و بیرون آمدن از باب حناطین مقابل رکن شامی<ref>الوسیله، ص۱۹۱؛ مغنی المحتاج، ج۱، ص۵۱۳؛ مستدرک الوسائل، ج۱۰، ص۱۶۳.</ref> و چشم دوختن به کعبه تا جایی که از دیدگان پنهان شود.<ref>احیاء علوم الدین، ج۳، ص۸۱.</ref>


== آداب اختصاصی مدینه و زیارت پیامبر(ص) ==
== آداب اختصاصی مدینه و زیارت پیامبر(ص) ==
از آداب زیارت این شهر آن است که زائر در یک فرسخی آن کنار مسجد شجره در معرس‌النبی فرود آمده، دو رکعت نماز بگزارد و با آب چاه حره غسل کند و بهترین و پاکیزه‌ترین لباس‌هایش را بپوشد و خود را خوشبو کند و با زمزمه دعای: «بسم الله ماشاءالله لا قوه إلّا بالله...» وارد شهر شود و در مسیر بر پیامبر خدا۹ درود فرستد<ref>الکافی، ج۴، ص۵۶۵-۵۶۶؛ وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۲۹۱.</ref> و در همه لحظات و حالات، خضوع و خشوع کامل داشته، با طمأنینه و وقار تمام گام بردارد.<ref>المقنعه، ص۴۹۴.</ref>
از آداب زیارت این شهر آن است که زائر در یک فرسخی آن کنار [[مسجد شجره]] در [[معرس النبی|معرس‌النبی]] فرود آمده، دو رکعت نماز بگزارد و با آب [[چاه حره]] غسل کند و بهترین و پاکیزه‌ترین لباس‌هایش را بپوشد و خود را خوشبو کند و با زمزمه دعای: «بسم الله ماشاءالله لا قوه إلّا بالله...» وارد شهر شود و در مسیر بر پیامبر خدا(ص) درود فرستد<ref>الکافی، ج۴، ص۵۶۵-۵۶۶؛ وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۲۹۱.</ref> و در همه لحظات و حالات، خضوع و خشوع کامل داشته، با طمأنینه و وقار تمام گام بردارد.<ref>المقنعه، ص۴۹۴.</ref>


مجاورت و اقامت در مدینه، سه روز روزه گرفتن، اعتکاف، عبادت بسیار، صدقه دادن، مراقب رفتار خود بودن و دوری از گناه در زمره مهم‌ترین آداب مدینه‌اند.<ref>المبسوط، طوسی، ج۱، ص۳۸۶؛ وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۲۷۱-۲۷۵.</ref> هنگام بیرون رفتن از مدینه نیز غسل‌کردن و رفتن نزد قبر پیامبر۹ و وداع با ایشان<ref>الکافی، ج۴، ص۵۶۳؛ کامل الزیارات، ص۶۸؛ وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۲۸۰-۲۸۱.</ref> و نیز وداع با قبور ائمه بقیع: همراه با دعای بسیار مستحب است.<ref>مصباح المتهجد، ص۷۱۴؛ المبسوط، طوسی، ج۱، ص۳۸۶.</ref>
مجاورت و اقامت در مدینه، سه روز روزه گرفتن، [[اعتکاف]]، عبادت بسیار، [[صدقه دادن]]، مراقب رفتار خود بودن و دوری از گناه در زمره مهم‌ترین آداب مدینه‌اند.<ref>المبسوط، طوسی، ج۱، ص۳۸۶؛ وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۲۷۱-۲۷۵.</ref> هنگام بیرون رفتن از مدینه نیز غسل‌کردن و رفتن نزد قبر پیامبر(ص) و وداع با ایشان<ref>الکافی، ج۴، ص۵۶۳؛ کامل الزیارات، ص۶۸؛ وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۲۸۰-۲۸۱.</ref> و نیز وداع با [[قبرستان بقیع|قبور ائمه بقیع]]: همراه با دعای بسیار مستحب است.<ref>مصباح المتهجد، ص۷۱۴؛ المبسوط، طوسی، ج۱، ص۳۸۶.</ref>


بیشتر فقها و دانشمندان مذاهب اسلامی زیارت قبر پیامبراکرم۹ را مستحب و از بهترین اعمال و عبادات شمرده و برخی نیز بر استحباب آن ادعای اجماع کرده‌اند.<ref>الحدائق، ج۱، ص۴۰۳.</ref> حتی شماری از فقیهان شیعه و سنی با استناد به روایاتی، [[زیارت]] قبر رسول خدا(ص) را به ویژه پس از حج واجب شمرده‌اند.<ref>الحدائق، ج۱، ص۴۰۱.</ref> درباره آداب زیارت پیامبر۹ کتاب‌های فراوان نگاشته شده که از اهتمام مسلمانان و دانشمندان اسلامی به این موضوع نشان دارد.
بیشتر [[فقیهان|فقها]] و دانشمندان مذاهب اسلامی [[زیارت]] قبر [[پیامبر(ص)|پیامبر اکرم(ص)]] را مستحب و از بهترین اعمال و عبادات شمرده و برخی نیز بر استحباب آن ادعای [[اجماع]] کرده‌اند.<ref>الحدائق، ج۱، ص۴۰۳.</ref> حتی شماری از فقیهان [[شیعه]] و [[اهل سنت|سنی]] با استناد به روایاتی، [[زیارت]] قبر رسول خدا(ص) را به ویژه پس از [[حج]] واجب شمرده‌اند.<ref>الحدائق، ج۱، ص۴۰۱.</ref> درباره آداب زیارت پیامبر(ص) کتاب‌های فراوان نگاشته شده که از اهتمام مسلمانان و دانشمندان اسلامی به این موضوع نشان دارد.


برخی از آداب به زیارت مسجدالنبی اختصاص دارد. شایسته است زائر پیش از ورود، لباس‌های پاکیزه و سفید رنگ پوشیده، خود را خوشبو کند و در حالی که سر به زیر انداخته، بدون توجه به اطراف با آرامش و وقار و گام‌های کوتاه به مسجد رود<ref>مصباح المتهجد، ص۷۰۹-۷۱۰؛ اتحاف الزائر، ص۴۶.</ref> و کنار دَرِ مسجد با خضوع و خشوع اذن دخول بخواند و هنگام درون شدن و بیرون آمدن بسیار صلوات فرستد.<ref>کامل الزیارات، ص۵۰-۵۱؛ اتحاف الزائر، ص۵۷.</ref> نیز ورود از [[باب جبرئیل]] بر دیگر ورودی‌های حرم ترجیح دارد.<ref>المزار، ص۵۴.</ref> خواندن نماز تحیت مسجد و گزاردن نماز فراوان در روضه مبارک و نماز نهادن نزد ستون ابولبابه (ستون توبه)<ref>المبسوط، طوسی، ج۱، ص۳۸۶؛ الوسیله، ص۱۹۷؛ الدروس، ج۲، ص۲۰؛ المجموع، ج۸،ص۲۷۳.</ref> و خواندن نمازهای واجب و شب زنده‌داری در مسجد سفارش شده است.<ref>اتحاف الزائر، ص۸۴.</ref>
برخی از آداب به زیارت مسجدالنبی اختصاص دارد. شایسته است زائر پیش از ورود، لباس‌های پاکیزه و سفید رنگ پوشیده، خود را خوشبو کند و در حالی که سر به زیر انداخته، بدون توجه به اطراف با آرامش و وقار و گام‌های کوتاه به مسجد رود<ref>مصباح المتهجد، ص۷۰۹-۷۱۰؛ اتحاف الزائر، ص۴۶.</ref> و کنار دَرِ مسجد با خضوع و خشوع اذن دخول بخواند و هنگام درون شدن و بیرون آمدن بسیار [[صلوات]] فرستد.<ref>کامل الزیارات، ص۵۰-۵۱؛ اتحاف الزائر، ص۵۷.</ref> نیز ورود از [[باب جبرئیل]] بر دیگر ورودی‌های حرم ترجیح دارد.<ref>المزار، ص۵۴.</ref> خواندن نماز تحیت مسجد و گزاردن نماز فراوان در روضه مبارک و نماز نهادن نزد [[ستون ابولبابه]] (ستون توبه)<ref>المبسوط، طوسی، ج۱، ص۳۸۶؛ الوسیله، ص۱۹۷؛ الدروس، ج۲، ص۲۰؛ المجموع، ج۸،ص۲۷۳.</ref> و خواندن [[نماز واجب|نمازهای واجب]] و [[شب زنده‌داری]] در مسجد سفارش شده است.<ref>اتحاف الزائر، ص۸۴.</ref>


مهم‌ترین آداب زیارت مسجد پیامبر(ص) عبارت‌اند از: لمس و بوسیدن حجره شریف، خواندن زیارت مخصوص و سلام به پیامبر گرامی۹ از طرف خود و والدین و خانواده و دوستان و سفارش‌کنندگان، کشیدن دست‌ها بر قبر پیامبر و خواندن دعای مخصوص<ref>احیاء علوم‌الدین، ج۳، ص۸۳؛ المجموع، ج۸، ص۲۷۵؛ اتحاف الزائر، ص۵۲، ۵۶.</ref>، رفتن روبه‌روی مزار و توسل به ایشان و شفاعت‌خواهی از وی<ref>احیاء علوم‌الدین، ج۲، ص۸۲؛ المجموع، ج۸، ص۲۷۴؛ اتحاف الزائر، ص۸۴.</ref>، خواندن شهادتین نزد استوانه‌ای که طرف راست قبر قرار گرفته و جایگاه سر مطهر پیامبر است<ref>کامل الزیارات، ص۴۹؛ وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۲۶۶-۲۶۹.</ref>، لمس منبر و تبرک جستن از آن و تضرع و حاجت‌خواهی کنار آن<ref>اتحاف الزائر، ص۵۰؛ جامع السعادات، ج۳، ص۳۲۱.</ref>، گزاردن دو رکعت نماز و سجده در روضه میان قبر و منبر<ref>الکافی، ج۴، ص۵۶۳؛ کامل الزیارات، ص۵۵؛ تهذیب، ج۶، ص۱۱.</ref>، رفتن به سوی حجره شریف و کشیدن دست بر ضریح و بوسیدن آن و گفتن «السلام علیک یا نبی الله...»<ref>الکافی، ج۴، ص۵۶۳؛ کامل الزیارات، ص۵۵؛ تهذیب، ج۶، ص۱۱.</ref> و زیارت حضرت فاطمه۳ در روضه یا خانه خودش کنار مرقد پیامبر یا قبرستان بقیع.<ref>الکافی، ج۱، ص۴۶۱؛ وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۲۸۷-۲۸۹.</ref> نیز مستحب است زائر به روضه، میان قبر مطهر ومنبر، رود و دو رکعت نماز بگزارد و سجده شکر به‌ جا آورد. سپس به سمت حجره شریف رود و دست بر ضریح کشد و آن را ببوسد و گوید: «السلام علیک یا نبی الله...».<ref>الکافی، ج۴، ص۵۶۳؛ کامل الزیارات، ص۵۵-۵۶؛ تهذیب، ج۶، ص۱۱.</ref>
مهم‌ترین آداب زیارت مسجد پیامبر(ص) عبارت‌اند از: لمس و بوسیدن حجره شریف، خواندن زیارت مخصوص و سلام به پیامبر گرامی۹ از طرف خود و والدین و خانواده و دوستان و سفارش‌کنندگان، کشیدن دست‌ها بر قبر پیامبر و خواندن دعای مخصوص<ref>احیاء علوم‌الدین، ج۳، ص۸۳؛ المجموع، ج۸، ص۲۷۵؛ اتحاف الزائر، ص۵۲، ۵۶.</ref>، رفتن روبه‌روی مزار و توسل به ایشان و شفاعت‌خواهی از وی<ref>احیاء علوم‌الدین، ج۲، ص۸۲؛ المجموع، ج۸، ص۲۷۴؛ اتحاف الزائر، ص۸۴.</ref>، خواندن شهادتین نزد استوانه‌ای که طرف راست قبر قرار گرفته و جایگاه سر مطهر پیامبر است<ref>کامل الزیارات، ص۴۹؛ وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۲۶۶-۲۶۹.</ref>، لمس منبر و تبرک جستن از آن و تضرع و حاجت‌خواهی کنار آن<ref>اتحاف الزائر، ص۵۰؛ جامع السعادات، ج۳، ص۳۲۱.</ref>، گزاردن دو رکعت نماز و سجده در روضه میان قبر و منبر<ref>الکافی، ج۴، ص۵۶۳؛ کامل الزیارات، ص۵۵؛ تهذیب، ج۶، ص۱۱.</ref>، رفتن به سوی حجره شریف و کشیدن دست بر ضریح و بوسیدن آن و گفتن «السلام علیک یا نبی الله...»<ref>الکافی، ج۴، ص۵۶۳؛ کامل الزیارات، ص۵۵؛ تهذیب، ج۶، ص۱۱.</ref> و زیارت حضرت فاطمه۳ در روضه یا خانه خودش کنار مرقد پیامبر یا قبرستان بقیع.<ref>الکافی، ج۱، ص۴۶۱؛ وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۲۸۷-۲۸۹.</ref> نیز مستحب است زائر به روضه، میان قبر مطهر ومنبر، رود و دو رکعت نماز بگزارد و سجده شکر به‌ جا آورد. سپس به سمت حجره شریف رود و دست بر ضریح کشد و آن را ببوسد و گوید: «السلام علیک یا نبی الله...».<ref>الکافی، ج۴، ص۵۶۳؛ کامل الزیارات، ص۵۵-۵۶؛ تهذیب، ج۶، ص۱۱.</ref>
۶۲۸

ویرایش