در حال ویرایش آل سعود (بخش)

===سخت‌گیری بر حاجیان ===
پس از چیرگی آل سعود بر منطقه [[حجاز]]، سختگیری‌هایی بر حاجیان آغاز شد. سعود بن عبدالعزیز شرط‌هایی برای کاروان حج [[مصر]] و [[شام]] قرار داد که تنها با رعایت آن‌ها اجازه می‌داد حج بگزارند؛ مانند اینکه حاکم یا امیری همراه حاجیان نباشد؛ خداوند را با صدای بلند نخوانند و عبارت «یا محمد» را بر زبان نیاورند؛ هر یک از حاجیان ۱۰ سکه طلا بپردازد؛ امیر کاروان مصر و شام در هر سال که برای حج می‌آیند، هر یک ۱۰ کنیز و ۱۰ غلام سفید هدیه کنند. نیز از ورود افراد ریش تراشیده برای ادای حج جلوگیری می‌کردند.<ref>تاریخ آل سعود، ج۱، ص۳۴.</ref>

آل سعود بر پایه تعالیم وهابیت، از ورود کاروان‌هایی که با خود نشان‌ها و شمایل‌هایی را حمل می‌کردند، پیشگیری می‌کردند. برای نمونه در یکی از سال‌ها اجازه ورود به [[محمل شام]] را ندادند<ref>عنوان المجد، ج۱، ص۱۳۹.</ref> و آن را آتش زدند.<ref>تاریخ آل سعود، ج۱، ص۳۶.</ref> محمل صندوق‌واره‌ای به شکل خیمه بود که علامت و شعار حاجیان شمرده می‌شد<ref>سید الجزیره، ص۲۴۷.</ref> و در واقع وسیله‌ای برای جمع‌کردن حاجیان بود که حمل آن سنتی قدیمی به شمار می‌رفت؛<ref>جزیرة العرب، ص۲۲۱.</ref> اما وهابیان آن را نوعی بت‌پرستی می‌دانستند.<ref>سید الجزیره، ص۲۴۷.</ref> از این رو، در این سال، با اتهام بت‌پرستی به حاجیان شامی، آنان را بدون ادای مناسک حج بازگرداندند.<ref>کشتار مکه، ص۵۷.</ref> سال بعد نیز آنان را به دلیل عمل نکردن به شرط‌های پیش گفته، بدون حج برگشت دادند.<ref>جزیرة العرب، ص۲۲۱.</ref> 

حاجیان مصری نیز در سالی دیگر [[پرده کعبه|پرده‌ای]] همراه داشتند که در مصر برای [[کعبه]] بافته شده بود و به همین سبب از میانه راه بازگردانده شدند. همچنین حاجیان مصر، شام و [[یمن]] به مدت شش سال بر اثر درخواست عوارض سنگین سفر حج از جانب سعودی‌ها، از ادای حج بازماندند.<ref>تاریخ آل سعود، ج۱، ص۳۵.</ref>