در حال ویرایش آویزه‌های کعبه (بخش)

== پیشینه ==
{{کعبه عمودی}}
از دیرباز [[کعبه]] برای مردمان دور و نزدیک محترم بوده است. از این رو، هدایای زیادی را به آن تقدیم و اسناد مهمی را در آن نگهداری می‌کردند. [[حجابت|پرده‌داران کعبه]] برخی از این هدایا و اسناد را به دیوارهای داخلی و خارجی آن می‌آویختند.

آویزه‌های کعبه مانند دیگر هدایای آن، در طول تاریخ بارها غارت شد.<ref>الاعلام، ص۹۷-۹۸.</ref> از جمله در سال ۳۱۷ق. [[قرامطه]] در حمله به [[مسجد الحرام|مسجدالحرام]] همه زینت‌ها و ذخایر کعبه را غارت کردند.<ref>تاریخ طبری، ج۱۱، ص۱۱۹؛ المنتظم، ج۱۳، ص۲۸۱-۲۸۲؛ البدایة والنهایه، ج۱۱، ص۱۶۰-۱۶۱.</ref> ابن ابی‌هاشم حسنی، [[امرای مکه|امیر مکه]]، در سال ۴۶۲ق. قندیل‌ها، [[پرده کعبه|پرده‌ها]] و ورق طلا و نقره [[باب الکعبه|درهای کعبه]] را به دلیل نرسیدن مقرری سالیانه از سوی مستنصر فاطمی، حاکم [[مصر]]، برداشت.<ref>شفاء الغرام، ج۱، ص۲۲۸.</ref> حسن بن جعفر علوی پس از خروج بر الحاکم بالله، خلیفه عباسی، زینت‌های کعبه را برداشت و با آن‌ها به ضرب دینار و درهم پرداخت و برای لشکریان خود هزینه کرد.<ref>شفاء الغرام، ج۱، ص۲۲۷؛ مرآة الحرمین، ج۱، ص۲۷۸.</ref> رمیثة بن ابی نمی‌از آل‌قتاده، امیر مکه و پسرش عجلان که پس از او امیر مکه شد، بسیاری از این هدایا را برای خود تصاحب کردند.<ref>نک: شفاء الغرام، ج۱، ص۲۲۷؛ مرآة الحرمین، ج۱، ص۲۷۹-۲۸۰.</ref>

سفرنامه‌هایی که پیش از سلطه [[وهابیت|وهابیان]] بر [[حرمین]] تدوین شده‌اند، از وجود بسیاری از این اموال و اشیای قیمتی در [[کعبه]] خبر می‌دهند؛ از جمله شمار بسیاری از قندیل‌هایی که میان [[ستون‌های کعبه]]، بر [[سقف کعبه|سقف]] آویخته بودند.<ref>سفرنامه میرزا داود، ص۱۲۴؛ سفرنامه قشقایی، ص۱۰۸-۱۰۹؛ سفرنامه حجاز، ص۲۳۰.</ref> بسیاری از این اشیاء از میان رفته‌اند و آنچه باقی‌مانده را اشیایی کم ارزش شمرده‌اند.<ref>کعبه و جامه آن، ص۷۲؛ میقات حج، ش۱۸، ص۱۹۶، «درون کعبه از دو دیوار».</ref>