در حال ویرایش ابن جبیر
این ویرایش را میتوان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده: تصویر ابن جبیر.jpg|File.png|300px|thumb|left| ابن جبیر]] | |||
ابوالحسين محمد بن احمد مشهور به ابن جبير، اديب، از رجال دانش آموخته ديوان عصر خويش، شاعر و جهانگرد [[مالکي]] [[اندلس|اندلسي]] دهم ربيع الاول سال 540 قمري، در شهر [[بلنسيه]] [[اندلس]] (مرکز بخش خودمختار Valencia در اسپانياي فعلي) به دنيا آمد.محمد بن جبير با القاب کنانی<ref>الکامل، ج5، ص 192، الحله السیراء، ج2، ص341، الاحاطه، ج2، ص146</ref> و نیز شاطبی<ref>. الانساب، ج5، ص97.</ref> نیز خوانده می شد. سفرنامه ابن جبیر یا رحله الکنانی از مشهورترين و مهمترين سفرنامههاي [[حج]] و شرح فريضه [[حج]] سال 579 قمري از [[اندلس]] و نیز سفري طولاني در سال هاي ميان 578 تا 581 قمري است.<ref>تاریخ نوشته های جغرافیایی، ص 242-244، نشوارالمحاضره، ج 7، ص330، الرحلات المغربیه، ص102</ref> | |||
==خاندان ابن جبیر== | ==خاندان ابن جبیر== | ||
لقب | لقب «کِناني» ابن جبير به خاندان او از کِنانَه،<ref>. الکامل، ج5، ص192؛ الحلة السيراء، ج2، ص341؛ الاحاطه، ج2، ص146.</ref> يک قبيلة کهن عرب، اشاره دارد.<ref>. تاريخ نوشته¬های جغرافيايی، ص241-242.</ref> عبدالسلام بن جبير کناني، نياي ابن جبير، در محرّم سال 120 قمري در رکاب بلج بن بشر بن عياض قشيري، از سرداران شامي و فاتحان آفريقا به [[اندلس]] آمد و در بلنسيه ساکن شد.<ref>. سير أعلام النبلاء، ج22، ص45-46.</ref> در سلسله نسب ابن جبير چند تن «ابن جبير» نام داشته اند و عبدالسلام کناني نخستين عضو اين خاندان بوده که بدين نام خوانده شده است.<ref>. الاعلام، ج5، ص319؛ معجم المؤلقين، ج8، ص245.</ref> | ||
==تحصیل ابن جبیر== | ==تحصیل ابن جبیر== | ||
ابن | ابن جبير تحصيل را نزد پدر آغاز کرد. او از پدرش، عبدالله اصيلي و برخي ديگر حديث شنيد. نزد علي بن ابوالعيش مقريء قرائت آموخت. از کساني همچون ابوالوليد ابن دباغ و محمد بن عبدالله تميمي اجازه نقل حديث گرفت و کساني مانند کي منذري و کمال ضرير و أبو طاهر إسماعيل ملنجي و عبدالعزيز خليلي و أبو الحسن دمياطي و أبو المکارم بن جباب سعدي مصري نيز از او روايت کرده اند. | ||
==تبحر در نگارش و کتابت== | ==تبحر در نگارش و کتابت== | ||
محمد بن جبیر همراه خانواده به [[غرناطه]] رفت. پدر و پسر، هر دو | محمد بن جبیر همراه خانواده به [[غرناطه]] رفت. پدر و پسر، هر دو مدتي بسيار در حکومت [[موحدون]] (515-668ق.) غرناطه به کار ديواني پرداختند. ابن جبير و پدرش را که اديب و نويسنده زبردستي بوده از کساني دانسته اند که در تکامل ادب عربي نقش داشته اند.<ref>. تاريخ نوشته¬های جغرافيايی، ص242.</ref> او نثري استوار و قريحه اي توانا در شعر داشت و به جز سفرنامه، آثاري در شعر از او برجاي مانده است.<ref>. نک: هدية العارفين، ج2، ص109؛ الأعلام، ج5، ص319-320.</ref> | ||
==سفر به حج== | ==سفر به حج== | ||
[[پرونده: تصویر سفر.png|File.png|300px|thumb|left| سفر]] | [[پرونده: تصویر سفر.png|File.png|300px|thumb|left| سفر]] | ||
محمد بن جبیر در سال 578 | محمد بن جبیر در سال 578 قمري، از [[قرناطه|غرناطه]] راهي سفر [[حج]] شد.<ref>. سير اعلام النبلاء، ج22، ص45-46؛ الاحاطه، ج2، ص148؛ نک: تاريخ الإسلام، ج39، ص252؛ ج47، ص365-366؛ ج49، ص288.</ref> | ||
برخي انگيزه [[حج]] ابن جبير را اداي کفاره گناه شرابخواري او نوشته اند پس از آن که حاکم [[غرناطه]]، در مجلسي او را وادار به نوشيدن جامي شراب کرد.<ref>. الرحلات المغربيه، ص100.</ref> | |||
=== سفرنامه حج === | === سفرنامه حج === | ||
{{اصلی|سفرنامه ابن جبیر}} | {{اصلی|سفرنامه ابن جبیر}} | ||
ابن | ابن جبير در سفر دو سال و سه ماهه اش (8 شوال 578-22 محرم 580 ق.) از غرناطه به [[حجاز]]، از شهرها و مناطق بسياري گذشت؛ از جمله: [[سَبَته]]، [[اسکندريه]]، [[عيذاب]]، جده، [[مکه]]، [[مدینه|مدينه]]، [[نجف]]، [[کوفه]]، [[مداين]] (تيسفون)، [[بغداد]]، [[موصل]]، [[نصيبين]]، [[حران]]، [[دمشق]]، [[حماۀ]]، [[حمص]]، [[عکا]]، [[صور]]، [[سيسيل]]، [[قرطاجنه]] (يا کارتاژ، شهري باستاني در شمال آفريقا و تونس فعلي). | ||
ابن | ابن جبير در سفرنامه خود اطلاعات مهمی از مناطقی که عبور کرده به دست داده است. معلومات مهمي از [[مصر]]، [[شام]]، [[حجاز]]، و اصلاحات ديني و عمراني و نظام اداري و حکومتي، [[ايوبيان]]، تسامح و تعامل مسيحيان و مسلمانان در مناطق [[شام]] و [[سيسيل]] . اطلاعات جغرافيايي او نيز بخش بزرگي از سفرنامه را به خود اختصاص داده است. او از شهرها، روستاها، درياها، رودها، کوهها، بيابانها و جاهاي بسياري در مسير سفر ياد کرده و موقعيت جغرافيايي و وضعيت جمعيت شناختي، مذهبي، اقتصادي و فرهنگي مناطق پرشماري را با تفصيل و ذکر جزئيات بازگفته است.<ref>رحله ابن جبیر، ص19-29، 46، 49، 53</ref> | ||
[[پرونده: تصویر عکا و صور در زمان ایوبیان.jpg|File.png|300px|thumb|left|عکا و صور در زمان ایوبیان]] | [[پرونده: تصویر عکا و صور در زمان ایوبیان.jpg|File.png|300px|thumb|left|عکا و صور در زمان ایوبیان]] | ||
نظر ابن | نظر ابن جبير در اين سفرنامه درباره [[ايوبيان]] بسيار مثبت است. به احتمال، رويارويي [[صلاح الدين ايوبي]] با مسيحيان و گرايش تند مذهبي سني اش در اين موضوع دخيل بوده است. ابن جبير حتي درتوصيف [[اسکندريه]] آباداني شهر را به [[صلاح الدين ایوبی|صلاح الدين]] نسبت مي دهد<ref>رحله ابن جبیر، ص 15-16</ref> ؛ در حالي که اسکندريه پيشتر، نزديک سه قرن در دست [[فاطميان]] (297-567ق.) و آباداني خود را وامدار آنان بوده است. او نظر به بدبينياش نسبت به فاطميان از آنان با عنوان «عبيدي»، منسوب به عبيد موسس سلسله فاطمي ياد ميکند نه «فاطمي» منسوب به [[حضرت فاطمه]](س) دختر پيامبر(ص) و معتقد است که [[موحدون]] آخرين پيشوايان طريق عدل در آن زمانند<ref>رحله ابن جبیر، ص 29-30، 59</ref> و [[صلاح الدين ايوبي]] را به سبب الغاي رسم اخذ عوارض راهداري از [[حج گزاران|حجاج]] ميستايد. بنابر نقل ابن جبير، اين رسم در زمان حکومت [[فاطميان]] به بهانۀ تامين مخارج آذوقه [[حرمین|حرمين]] رواج يافته بود و بر اساس آن، حجاج را در [[عيذاب]] و [[جده|جدّه]] مجبور به پرداخت ماليات ميکردند.<ref>رحله ابن جبیر، ص 38، 54</ref>[[ایوبیان]] اين رسم را ملغا و خود را متعهد به تامين هزينه [[حرمین|حرمين]] کردند.<ref>رحله ابن جبیر، ص30</ref> با اين حال، هرگاه در وصول نفقۀ مقرر از سوي [[صلاح الدين ایوبی|صلاحالدين]] تاخيري روي میداد، به دستور امير [[مکه]]، از حاجيان ميستاندند.<ref>رحله ابن جبیر، ص54</ref> | ||
گزارش مفصل ابن جبیر از [[قاهره]] نیز ارزش | گزارش مفصل ابن جبیر از [[قاهره]] نیز ارزش تاريخي دارد.<ref>رحله ابن جبیر، ص19-29</ref>ورود ابن جبير به سرزمین [[حجاز]] از طریق مسیر دریایی، درياي سرخ به [[جده]]،بوده است.<ref>رحله ابن جبیر، ص52-53</ref> | ||
=== سفر دوباره به حج === | === سفر دوباره به حج === | ||
او دو بار | او دو بار ديگر به [[حج]] رفت که اثر مکتوبي از آنها بر جاي نمانده و اطلاعي از جزئيات اين سفرها در دست نيست. سه سال پس از بازگشت از سفر اول، دومين سفر خود را به [[حجاز]] آغاز کرد؛ زماني که بيت المقدس برخلاف سفر پيشين، ديگر در تصرف صليبيان نبود و چند سالي از آزادياش به دست صلاح الدين ايوبي در 583 قمري/1187م. ميگذشت. اين سفر از ربيع الاول 585 تا 13 شعبان 587 قمري طول کشيد.<ref>. تاريخ نوشته¬های جغرافيايی، ص242.</ref> پس از بازگشت سالها در وطن ماند و وقتي همسرش عاتکۀ دختر ابوجعفر ورقشي وزير درگذشت، تصميم به سفر بعدي گرفت<ref>. التاريخ القويم، ج6، ص298.</ref> که از تاريخ دقيق آن اطلاعي در دست نيست. | ||
==وفات ابن جبیر== | ==وفات ابن جبیر== | ||
[[پرونده: مسجدجامع عمروبن عاص.jpg|File.png|300px|thumb|left|مسجد جامع عمروبن عاص]] | [[پرونده: مسجدجامع عمروبن عاص.jpg|File.png|300px|thumb|left|مسجد جامع عمروبن عاص]] | ||
ابن | ابن جبير ديرزماني در [[مکه]] و [[بيت المقدس]] ماند<ref>. الاحاطه، ج2، ص147؛ التاريخ القويم، ج6، ص298؛ الرحلات المغربيه، ص102.</ref> و سپس به [[اسکندريه]] و [[مصر]] رفت و در آنجا به شعر و ادب و روايت حديث مشغول شد و سال 614 ق.1217م. در مصر درگذشت<ref>. سير اعلام النبلاء، ج22، ص46، 83؛ الاحاطه، ج2، ص152.</ref> و او را در [[کوم عمرو بن العاص]] به خاک سپردند.<ref>. التاريخ القويم، ج6، ص298؛ دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج3، ص205.</ref> | ||
خط ۴۷: | خط ۴۸: | ||
[[رده:نویسندگان سفرنامهها]] | [[رده:نویسندگان سفرنامهها]] | ||