در حال ویرایش اجازه (بخش)

==تأسیس در زمان جُرْهمیان==
برخی منابع تاریخی، کوچ از موقف [[عرفات]] را وابسته به اجازه دانسته و تأسیس آن را به زمان [[حکومت جرهم|حکومت جُرْهم]] بر [[مکه]] نسبت داده‌اند.<ref>شفاء الغرام، ج۲، ص۶۵.</ref> بر پایه این سنت، حاجیان پس از ورود به عرفات، نخستین موقف در حج، در روز [[نهم ذی‌الحجه|نهم ذی‌حجه]] برای کوچ به [[مزدلفه]]، منتظر اجازه صوفه<ref>السیرة النبویه، ابن هشام، ج۱، ص۷۸؛ تاریخ یعقوبی، ج۱، ص۲۳۸.</ref> (غوث بن مُر بن اد بن طابخة بن الیاس بن مُضَر و پس از او تبارش<ref>السیرة النبویه، ابن هشام، ج۱، ص۷۷؛ تاریخ یعقوبی، ج۱، ص۲۳۸.</ref>) می‌ماندند.<ref>المفصل، ج۱۱، ص۳۸۲.</ref> در علت نام‌گذاری صوفه گفته شده<ref>اخبار مکه، فاکهی، ج۵، ص۲۰۲-۲۰۳؛ الاعلام، ج۵، ص۱۲۳؛ المفصل، ج۱۱، ص۱۹۱.</ref>: روزی خواهر غوث، تکمه، وی را که به خدمت‌گزاری کعبه می‌پرداخت، به سبب شدت گرما در وضعی آشفته دید و او را به صوفه (پشم) همانند دانست و سپس وی بدین نام خوانده شد.<ref>المنمق، ص۲۵۵.</ref>