در حال ویرایش احمد بن ابراهیم مجاب(ع) (بخش)

==معرفی اجمالی==
احمد، مکنّی به ابوجعفر و به زاهد مشهور بود.<ref>تحفة الازهار، ج٣، ص٢٨١؛ التذکرة، ص١46.</ref> «[[ضامن بن شدقم حسینی]]» درباره او می‌نویسد: امّه خدیجة بنت عمه علی بن احمد. کان صیناً خیراً وجیهاً، له ولد منتشر بالحائر وغیره، یعرفون ببنی احمد.<ref>تحفة الازهار، ج٣، ص٢٨١.</ref> مادرش خدیجه، دخترِ عمویش علی بن احمد بن امام موسی کاظم(ع) است. او مردی خویشتن‌دار، دین‌مدار، نیکوکار و محترم بود. فرزندان او در حائر و غیر از آن، به «بنی‌احمد» مشهورند.

«[[ابوسعیده موسوی]]»، احمد را نقیبی سرشناس و عابدی زاهد معرفی می‌کند. «یکنی السید احمد بابی جعفر، کان نقیباً وجیهاً وعابداً زاهداً».<ref>المشجر الوافی، ج١، ص٢٩6. </ref> «صاحب الشجرة المبارکة» از سکونت احمد در سیرجان خبر می‌دهد.<ref>الشجرة المبارکة، ص١٠٣.</ref> «[[ابوطالب مروزی]]»، از علمای انساب قرن هفتم هجری نیز با صراحت می‌نویسد: «احمد بالسیرجان، عقبه ببغداد والکوفة»؛ «احمد در سیرجان سکونت داشت و نسلش در [[بغداد]] و [[کوفه]] پراکنده بودند».<ref>الفخری، ص١6.</ref>