در حال ویرایش اردن (بخش)

==آداب و رسوم==
در گذشته مردم اردن پیش از رفتن به [[حج]]، بستگان و دوستان خویش را دعوت و آن‌ها نیز [[حاجی]] را تا بیرون از شهر همراهی می‌کردند. زنان آوازه‌خوان با رقصی محلی به نام حُوَیش به بدرقه حاجیان می‌رفتند. این زنان با نواختن ساز و شعرخوانی، برای حاجی از خدا طلب سلامت می‌کردند.<ref>ملامح الحیاة الشعبیه، ص۲۰۵.</ref> گاه نیز کاروان‌های حج شامی با اجرای مراسم خاص همراه نواختن موسیقی از سلطان اجازه خروج می‌خواستند.<ref>ملامح الحیاة الشعبیه، ص۲۰۶-۲۰۷.</ref>

امروزه نیز در اردن، بسیاری از خانه‌ها در انتظار بازگشت حاجیان با برگ‌های درخت، چراغ، پرچم و تابلوهای تبریک تزیین می‌شوند. خانواده‌ حاجیان پس از اتمام [[مناسک حج]] با نوشتن جملاتی مانند «حجّاً مبروراً و سعیاً مشکوراً و ذنباً مغفوراً إن شاء الله» آماده استقبال می‌شوند. استقبال از حاجیان با اجرای آداب و رسومی همراه است. در برخی از محله‌ها، زنان هنگام رسیدن حاجی، از پنجره خانه بر سر و روی او نقل و شیرینی می‌ریزند. برخی نیز برای استقبال به پایانه‌های حمل و نقل رفته، حاجی را تا خانه همراهی می‌کنند.<ref>منازل الحجاج ترتدی حلة بهیة استعدادا لاستقبالهم http://jordan-son.com/news-1703.html</ref>

حاجیان اردنی معمولاً هزینه فراوانی برای خرید سوغات می‌پردازند. از سوغات‌های معمول حاجیان، روبالشی است و از این رو، مردم به طنز، حاجی را «ابوحرام» لقب داده‌اند؛ زیرا در آن‌جا، روبالشی را «حرامات» می‌گویند. از دیگر سوغات‌ها، [[سجاده]]، [[تسبیح]]، خرما و آب [[چاه زمزم|زمزم]] است.

از سال ۱۹۴۸م با تقسیم‌بندی اراضی [[فلسطین]]، حج‌گزاری فلسطینیان جز با گذر از کشور اردن ممکن نیست. با بهبود روابط [[اسرائیل]] با اردن، ساماندهی حج مسلمانان ساکن در اسرائیل از طریق اردن انجام می‌شود.<ref>الحج و العمره، ذی‌حجه ۱۴۲۳، ص۱۸.</ref> آنها از مسیر زمینی به مکه عازم می‌شوند. از همین رو، [[بعثه]] حج اردن موظف است در طول مسیر، برای حاجیان اردنی و فلسطینی امکان‌های رفاهی فراهم کند.<ref>الحج و العمره، شعبان ۱۴۲۸، ص۲۰، ۲۲؛ میقات حج، ش۳۶، ص۱۳۳-۱۳۴، «اخبار و گزارش‌ها».</ref> در سال ۲۰۱۰م، ۳۵۰۰ فلسطینی با ساماندهی اردن به [[حجاز]] سفر کردند.<ref>جریدة الغد، ۱۱ رمضان ۱۴۳۱ق.</ref>