در حال ویرایش افاضه از مشعرالحرام به منا (بخش)

== احکام ==
بسیاری از فقیهان امامی هنگام افاضه امیر الحاج از مشعرالحرام به سوی منا را پس از طلوع آفتاب روز [[عید قربان]] دانسته‌اند.<ref>المبسوط، طوسی، ج1، ص368؛ ارشاد الاذهان، ج1، ص331؛ کشف اللثام، ج6، ص107-108.</ref> به باور مشهور آنان، افاضه دیگر حاجیان پس از طلوع فجر آن روز جایز است، هر چند تصریح کرده‌اند که تاخیر افاضه آنان تا طلوع آفتاب مستحب است.<ref>کشف اللثام، ج6، ص107-108؛ جواهر الکلام، ج19، ص98.</ref> همچنین بر پایه [[فقه امامی]]، مستحب است حج‌گزار پیش از طلوع آفتاب از وادی محسر نگذرد.<ref>مختلف الشیعه، ج4، ص247؛ منتهی المطلب، ج11، ص112.</ref> حتی برخی این کار را جایز ندانسته‌اند.<ref>النهایه، طوسی، ص252؛ کشف اللثام، ج6، ص107.</ref> فقیهان دیگر، مقصود از عدم جواز را کراهت فراوان دانسته‌اند.<ref>السرائر، ج1، ص585.</ref> 

=== کفاره ===
فقیهان امامیه، افاضه پیش از طلوع فجر را بدون عذر، سبب وجوب کفاره<ref>الاقتصاد، ص306؛ ارشاد الاذهان، ج1، ص329.</ref> و حتی شماری آن را موجب بطلان [[حج]] به شمار آورده‌اند.<ref>السرائر، ج1، ص588.</ref> البته افاضه پیش از طلوع فجر برای معذوران مانند زنان و بیماران جایز است؛<ref>نک: مختلف الشیعه، ج4، ص247-248.</ref> هر چند شماری از فقیهان امامی بر پایه احتیاط، آن را پیش از نیمه شب روا ندانسته‌اند.<ref>جواهر الکلام، ج19، ص79؛ تحریر الوسیله، ج1، ص442.</ref> اندکی از امامیان افزون بر آن‌که افاضه از مشعر پیش از طلوع آفتاب را جایز نشمرده‌اند، آن را سبب وجوب کفاره نیز قلمداد کرده‌اند.<ref>من لا یحضره الفقیه، ج2، ص546؛ مختلف الشیعه، ج4، ص247.</ref> گروهی از باب احتیاط این نظر را برگزیده‌اند.<ref>الحدائق، ج16، ص459.</ref> 

=== فتوای فقیهان اهل‌سنت ===
فقیهان همه مذاهب اهل سنت، افاضه را پیش از طلوع آفتاب روز عید سنت دانسته‌اند،<ref>المغنی، ج3، ص443؛ بدایة المجتهد، ج2، ص280؛ المجموع، ج8، ص142؛ نک: حاشیة الدسوقی، ج2، ص45.</ref> چنان‌که به تصریح شماری از آنان، تاخیر افاضه تا هنگام طلوع آفتاب کراهت دارد.<ref>نهایة المحتاج، ج3، ص303.</ref> همچنین شافعیان<ref>الحاوی الکبیر، ج4، ص177؛ المجموع، ج8، ص125.</ref> و حنبلیان<ref>المغنی، ج3، ص442؛ کشاف القناع، ج2، ص577.</ref> افاضه را پس از نیمه شب جایز شمرده و گفته‌اند که افاضه پیش از نیمه شب در صورت بازنگشتن به مشعر در شب، کفاره دارد. حنفیان نیز افاضه شبانه را جز در مواردی چون بیماری جایز ندانسته و آن را بدون عذر، موجب کفاره قلمداد کرده‌اند.<ref>المبسوط، سرخسی، ج4، ص63.</ref> 

=== آداب ===
شماری از آداب افاضه از مشعرالحرام به منا عبارتند از: ا. [[هروله]]* (راه رفتن شتابان در وادی محسر).<ref>المقنعه، ص417؛ المجموع، ج8، ص125؛ المغنی، ج3، ص444-445.</ref> ب. خواندن دعاهای ویژه.<ref>المبسوط، طوسی، ج1، ص368؛ الدروس، ج1، ص424.</ref> ج. [[تلبیه]] در طول مسیر.<ref>المغنی، ج3، ص444-445.</ref> د. برداشتن [[سنگریزه]] از مشعر برای [[رمی]].<ref>المهذب، ج1، ص254؛ المغنی، ج3، ص445.</ref> ه‍. آمرزش خواستن.<ref>تذکرة الفقهاء، ج8، ص211؛ مستند الشیعه، ج12، ص282.</ref>