در حال ویرایش ام حبیبه (بخش)

==ازدواج با پیامبر==

[[رسول خدا]] گویا برای دلجویی از‌ ام حبیبه، به سال ششم<ref>انساب الاشراف، ج2، ص72؛ المحبر، ص88؛ الاستیعاب، ج4، ص484</ref>یا هفتم ق. در نامه‌ای که به دست [[عمرو بن امیه ضمری]] برای [[نجاشی]] پادشاه حبشه فرستاد، از او خواست‌ ام حبیبه را برای ایشان خواستگاری کند.<ref>المغازی، ج2، ص742؛ الطبقات الکبری، ج1، ص198؛ الاصابه، ج8، ص80</ref>نجاشی به دستور پیامبر(ص) رفتار کرد و با فرستادن کنیزی به نام ابرهه نزد‌ ام حبیبه، خواستگاری رسول خدا را به او خبر داد. آورده‌اند که‌ ام حبیبه به سبب این بشارت، جامه‌ای به ابرهه هدیه کرد<ref>تاریخ دمشق، ج69، ص144؛ امتاع الاسماع، ج4، ص63</ref>یا از مهریه‌اش 50 مثقال به او داد؛ اما او از پذیرش آن سر باز زد.<ref>تاریخ دمشق، ج69، ص144</ref>مهریه‌ ام حبیبه 4000 درهم<ref>المستدرک، ج2، ص181؛ الوافی بالوفیات، ج14، ص98؛ تاریخ الاسلام، ج4، ص133</ref>یا 400 دینار<ref>المعجم الکبیر، ج23، ص219؛ تاریخ الاسلام، ج4، ص133؛ امتاع الاسماع، ج6، ص63</ref>‌گزارش شده که نجاشی خود آن را پرداخت و برای او کابین بسته، وی را به عقد رسول خدا درآورد. این در حالی بود که مهریه دیگر زنان رسول خدا بیش از400 درهم نبود.<ref>الطبقات الکبری، ج8، ص78؛ تاریخ طبری، ج2، ص213؛ المعجم الکبیر، ج23، ص219</ref>به نظر می‌رسد تعیین این مهر بدون هماهنگی با پیامبر بوده است. درباره کسی که عهده‌دار وکالت و اجرای عقد‌ ام حبیبه بود، ‌گزارش‌ها متفاوت‌ است. بر پایه گزارشی، نجاشی مسلمان، ‌ام حبیبه را به عقد پیامبر(ص) درآورد.<ref>الاستیعاب، ج4، ص403؛ امتاع الاسماع، ج6، ص63</ref>اما سخن مشهور آن است که یکی از عموزادگان‌ ام حبیبه به نام خالد بن سعید بن عاص اموی، از نخستین مسلمانان و مهاجران به حبشه<ref>انساب الاشراف، ج1، ص227؛ تاریخ طبری، ج2، ص213؛ اسد الغابه، ج5، ص390، 457</ref>این کار را انجام داد. برخی نیز آورده‌اند که عثمان بن عَفّان چنین کرد، زیرا به لحاظ خویشاوندی، نزدیک‌ترین فرد به او بود و افزون بر این‌که عموزاده‌اش به شمار می‌رفت، ‌ام حبیبه، دختر عمه عثمان نیز بود.<ref>تاریخ طبری، ج2، ص213؛ اسد الغابه، ج7، ص303؛ امتاع الاسماع، ج6، ص63</ref>این ‌گزارش از آن جهت بعید است که در آن هنگام، عثمان در مدینه بوده است. نیز آورده‌اند که خالد بن سعید به سفیر پیامبر، عمرو بن امیه، برای اجرای عقد وکالت داد و او خطبه را انشا نمود.<ref>امتاع الاسماع، ج6، ص63؛ تاریخ الاسلام، ج4، ص133</ref>فقیهان جواز توکیل در ازدواج را به همین کار رسول خدا(ص) مستند کرده‌اند.<ref>امتاع الاسماع، ‌ج6، ص74</ref>

===ولیمه ازدواج===

بر پایه گزارش‌هایی، پس از مراسم عقد، به پیشنهاد‌ ام حبیبه یا خود نجاشی، از این رو که اطعام در [[ازدواج]] از سنت‌های انبیا است، مجلس ضیافتی ترتیب داده شد و مهاجران و افراد حاضر اطعام شدند.<ref>تاریخ دمشق، ج69، ص143؛ اسد الغابه، ج5، ص457؛ بحار الانوار، ج10، ص277</ref>آن گاه، نجاشی‌ ام حبیبه را با شُرَحْبِیل بن حسنه<ref>الطبقات الکبری، ج8، ص78؛ السنن الکبری، ج7، ص71؛ الوافی بالوفیات، ج14، ص98</ref>یا عمرو بن امیه<ref>امتاع الاسماع، ج6، ص63؛ الاصابه، ج8، ص141</ref>روانه مدینه کرد. اما ذهبی بر آن است که‌ ام حبیبه همراه دیگر مهاجران در یکی از دو کشتی‌ای که نجاشی برای بازگشت ایشان و نیز برخی تازه مسلمانان حبشه تدارک دیده بود، در ایام [[غزوه خیبر]] به سال هفتم ق. به مدینه آمد.<ref>تاریخ الاسلام، ج4، ص132-134</ref>به گزارشی دیگر، پیامبر هنگامی که شنید عمرو بن امیه، ‌ام حبیبه را برای ایشان خواستگاری کرده است، [[ابوعامر اشعری]] را برای آوردن وی به حبشه فرستاد و آن دو پیش از دیگر مهاجران به [[مدینه]] رسیدند.<ref>امتاع الاسماع، ج6، ص63</ref>

بر پایه ‌گزارشی غیر مشهور، ازدواج‌ ام حبیبه با پیامبر(ص) نه در حبشه، بلکه پس از بازگشت مهاجران به مدینه صورت گرفت و عثمان عهده‌دار تزویج او بود.<ref>المستدرک، ج4، ص20؛ الوافی بالوفیات، ج14، ص98</ref>اما گزارش تزویج او در حبشه قوی‌تر است.<ref>امتاع الاسماع، ج6، ص72</ref>سن وی را در این هنگام 30 و چند سال یاد کرده‌اند.<ref>تاریخ الاسلام، ج4، ص133</ref>

‌ام حبیبه از میان همسران پیامبر(ص)، جز [[زینب بنت جحش]] که دختر عمه ایشان بود، از لحاظ نسب از دیگران به او نزدیک‌تر بود؛ زیرا هر دو از [[بنی‌عبد مناف]] بودند. نیز مهرش از دیگران بیشتر بود. <ref>الاستیعاب، ج4، ص402؛ سیر اعلام النبلاء، ج2، ص219</ref>

===شأن نزول آیه 7 ممتحنه===

از نظر برخی مفسران [[اهل سنت]]، ازدواج پیامبر(ص) با‌ ام حبیبه مایه مودت میان ایشان و [[ابوسفیان]] شد. از این رو، نزول آیه {{قلم رنگ|سبز|عَسَـی اللهُ اَن یَجعَلَ بَینَکُم وَبَینَ الَّذِینَ عَادَیتُم مِنهُم مَوَدَّةً}}؛ «امید است خدا میان شما و کسانی از [[مشرکان]] که با شما دشمنی کردند، پیوند محبت برقرار کند.» (ممتحنه/60، 7) را درباره این ازدواج دانسته و آورده‌اند که گاه با تالیف قلوب از راه‌های شرعی می‌توان از آزار دیگران کاست یا حتی محبّت آنان را به دست آورد. این گروه، برخی ازدواج‌های پیامبر مانند ازدواج او با‌ ام حبیبه را به این منظور دانسته‌اند.<ref>انساب الاشراف، ج2، ص73؛ تفسیر ماوردی، ج5، ص519؛ الدر المنثور، ج8، ص130</ref>اما برخی مفسران ارتباط این آیه را با ازدواج‌ ام حبیبه مردود شمرده و شماری دیگر صرفاً آن را تطبیق دانسته‌اند.<ref>تفسیر سمرقندی، ج3، ص415؛ المحرر الوجیز، ج15، ص490؛ البحر المحیط، ج10، ص156</ref>این در حالی است که بیشتر مفسران، نزول این آیه را درباره اسلام آوردن مشرکان در [[فتح مکه]] می‌دانند که مایه مودت میان [[مسلمانان]] و آنان شد.<ref>جامع البیان، ج14، ص82؛ التبیان، ج9، ص581-582؛ التفسیر الکبیر، ج29، ص302-303</ref>

به سال هشتم ق. هنگامی که پدر‌ ام حبیبه، ابوسفیان، در پی نقض [[صلح‌نامه حدیبیه]] از سوی [[قریش]] و بیم از واکنش پیامبر، برای تجدید و تحکیم آن پیمان به مدینه آمد، نزد دخترش وارد شد. چون خواست روی فرش بنشیند، ‌ام حبیبه پدرش را فردی مشرک و ناپاک خواند و اجازه نشستن روی فرش رسول خدا(ص) را به وی نداد. برخی سیره‌نگاران، این رفتار‌ ام حبیبه را برآمده از [[ایمان]] قوی وی به پیامبر دانسته‌اند.<ref>السیرة النبویه، ج4، ص396؛ المغازی، ج2، ص792-793؛ الثقات، ج2، ص38</ref>