در حال ویرایش انس بن نضر (بخش)

==شرکت در جنگ احد==
در نقلی از انس بن مالک، آیه 23 [[سوره احزاب|احزاب]]: ({{قلم رنگ|سبز|مِنَ المُؤمِنینَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللهَ عَلَیهِ فَمِنهُم مَن قَضی‏ نَحبَهُ وَ مِنهُم مَن یَنتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبدیلاً}}) <ref>تفسیر ابن ابی حاتم، ج9، ص312- 314؛ مجمع البیان، ج8، ص549.</ref>درباره عمویش انس بن نضر و شماری دیگر نازل شد که پیمان بستند در پی بدر، رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌‌و‌آله‌وسلّم) را در جنگ‌ها همراهی کنند.<ref>صحیح البخاری، ج6، ص22؛ اسباب النزول، ص366-367؛ الدر المنثور، ج5، ص191.</ref>از همین‌رو، انس مشتاقانه در نبرد اُحد شرکت کرد. او در پی شایعه کشته شدن پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌‌و‌آله‌وسلّم) در این نبرد، در حالی که بسیاری از اصحاب رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌‌و‌آله‌وسلّم) روحیه و انگیزه مبارزه را از دست داده بودند و حتی شماری از آنان در‌ اندیشه گرفتن امان‌نامه از [[ابوسفیان]] از طریق [[عبدالله بن ابی|عبدالله بن ابیّ]]، رهبر منافقان، بودند، [[‌مسلمانان]] را به مبارزه با [[مشرکان]] دعوت کرد.<ref>تاریخ طبری، ج2، ص520؛ تفسیر ثعلبی، ج3، ص176؛ البدایة و النهایه، ج4، ص23، 31.</ref>

بر پایه ‌گزارش سیره‌نویسان<ref>السیرة النبویه، ج2، ص83؛ المغازی، ج1، ص280؛ دلائل النبوه، ج3، ص244-245.</ref>و تاریخ‌نگاران، <ref>تاریخ طبری، ج2، ص517؛ البدایة و النهایه، ج4، ص34؛ تاریخ الاسلام، ج2، ص184، 188.</ref> انس در پی پیروزی نخست مسلمانان و شکست پسین که با سرپیچی از فرمان رسول خدا رخ داد، با شنیدن سخنان مایوسانه برخی [[صحابه]] همچون [[عمر]] و [[طلحه]] که بر اثر شایعه قتل پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌‌و‌آله‌وسلّم) از نبرد دست کشیده بودند، ضمن سرزنش این افراد، آنان را به ادامه نبرد تا کشته شدن در راهی که پیامبر در آن راه کشته شده بود، فراخواند. او با بیان شرمندگی از کردار مسلمانان در پیشگاه الهی و بیزاری جستن از جنایات مشرکان، بر آنان هجوم برد<ref>المغازی، ج1، ص281؛ الاستیعاب، ج1، ص108؛ الکامل، ج2، ص157.</ref>و با مشاهده [[سعد بن معاذ]]، از صحابه و بزرگ [[اوس]]، از استشمام بوی [[بهشت]] به وی خبر داد.<ref>الاستیعاب، ج1، ص109؛ تاریخ الاسلام، ج2، ص184.</ref>