در حال ویرایش اهل حدیث (بخش)

==امامت و خلافت از نظر اصحاب حدیث==

جریان غالب در محافل اهل حدیث کوفه، برتر شمردن حضرت علی بر عثمان بود. حتی گاه از برتری علی بر شیخین سخن به میان می‌آمد.<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج9، ص120.</ref> تفضیل شیخین به عنوان نظریه عمومی اصحاب حدیث یاد شده<ref>اعتقاد ائمة السلف، ج1، ص23؛ نک: ابکار الافکار، ج5، ص317.</ref> و ‌گزارش مخالف آن نیز از اهل حدیث در دست است.<ref>میزان الاعتدال، ج2، ص248.</ref> آنان در مسئله امامت به نظریه اختیار اعتقاد دارند و قائل به نص نیستند.<ref>غایة المرام، ص376.</ref> در عین حال، اعتقاد به وجود نص بر امامت ابوبکر را به برخی از ایشان نسبت داده‌اند.<ref>ابکار الافکار، ج5، ص140.</ref> آن‌ها خوارج و معاویه را که در برابر [[امام علی]] ایستادند، گمراه می‌دانند.<ref>الجمل و النصره، ص68.</ref>

بعد از ظهور احمد حنبل، این‌ اندیشه در محافل اهل حدیث غلبه یافت که اطاعت از امامان مسلمین لازمه پیروی از سنت است.<ref>طبقات الحنابله، ج1، ص243-244؛ اسلام پژوهشی تاریخی و فرهنگی، ص337.</ref> ابوحنیفه در تعلیل دشمنی اصحاب حدیث با اصحاب رای می‌گفت: ما خلافت علی را ثابت می‌کنیم و آن‌ها نمی‌کنند.<ref>وضوء النبی، ج1، ص375.</ref> گویند احمد حنبل به ترتیب چهارگانه خلفا باور داشت و فضیلت آنان را به ترتیب تاریخی می‌پذیرفت<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج9، ص121، «اصحاب حدیث. </ref> و در قولی حتی پس از تفضیل ترتیبی خلفای سه‌گانه، درباره بعدی‌ها سکوت می‌کرد.<ref>طبقات الحنابله، ج1، ص241-246.</ref>