در حال ویرایش باب الرحمه (درب مسجدالنبی) (بخش)

==موقعیت باب==

[[عمر بن عبدالعزیز]] (حک: 99-101ق.) برای جلوگیری از ورود چارپایان به درون مسجد، زنجیری بر باب الرحمه آویخت که آثار آن بر کناره‌های در تا سده نهم ق. بر جای بود.<ref>وفاء الوفاء، ج2، ص226.</ref>در گسترش دوران [[مهدی عباسی]] (حک: 158-169ق.) موقعیت باب الرحمه تغییر نیافت و تنها پرده‌هایی بر درهای مسجد از جمله باب الرحمه آویخته شد.<ref>عمارة المسجد النبوی، ص152.</ref>

===نقش عباراتی بر بیرون و درون باب===

گزارش‌های سده سوم ق. از وجود عباراتی بر بیرون و درون باب الرحمه حکایت دارد. بر قسمت داخلی آن، پس از [[بسمله]] آیات 285-286 [[سوره بقره]]: {{قلم رنگ|سبز|آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا اُنْزِلَ اِلَیْهِ مِنْ رَبِّهِ...}} و بر طاق آن پس از بسمله آیه128-129 [[سوره توبه]]: {{قلم رنگ|سبز|لَقَدْ جَاءَکُمْ رَسُولٌ مِنْ اَنْفُسِکُمْ عَزِیزٌ...}} و نیز این عبارت: «وصلی الله علی محمد النبی و (ع) و رحمة الله و برکاته» و بر قسمت خارجی آن، پس از بسمله آیه: {{قلم رنگ|سبز|اِنَّ اللهَ یَاْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْاِحْسَانِ وَ اِیتَاءِ ذِی الْقُرْبَی...»}} (16 [[سوره نحل]]) و نیز این عبارت: «امر عبدالله عبدالله امیرالمؤمنین بعمل هذا المسجد» نقش بسته بود.<ref>المناسک، ص394.</ref>

===متولی اصلاحات مسجد===

[[ابن‌جبیر]] (م. 614ق.)  از باز بودن چهار در اصلی که باب الرحمه نیز در شمار آن‌ها است، در دوران خود گزارش می‌‌دهد.<ref>رحلة ابن جبیر، ص154.</ref>

‌گزارش شده هنگامی که یزد بک تاجی، معمار دوران ملک ظاهر جقمق (حک: 842-857ق.) متولی اصلاحات مسجد شد، نرده جلوی باب را که مردم کفش‌هایشان را آن‌جا می‌کندند، برداشت و فاصله نرده و باب الرحمه را که پایین‌تر قرار داشت، با کف مسجد هم‌سطح کرد.<ref>وفاء الوفاء، ج2، ص227.</ref>

===بازسازی درهای اصلی===

به سال 974ق. در دوره سلطان سلیمان عثمانی (926-974ق.) ورودی درهای اصلی مسجد بازسازی گشت و نوشته‌هایی شامل نام سلطان و تاریخ ساخت بر آن‌ها ثبت شد.<ref>معالم المدینة المنوره، ج2، ص179.</ref>لنگه‌های قبلی درها متعلق به دوره مملوکیان، ساخته شده از چوب گردو، همراه نقش‌های زیبای مسی حفظ شد.<ref>معالم المدینة المنوره، ج2، ص179، 183؛ المسجد النبوی الشریف، ص24، 94.</ref>

===نقش طاق===

با وجود حفظ لنگه‌های قبلی در دوره عبدالمجید عثمانی (حک: 1266-1277ق.)  بر بیرون و درون طاق باب الرحمه، پس از بسمله آیه 53 [[سوره زمر]]: {{قلم رنگ|سبز|قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ اَسْرَفُوا عَلَی اَنْفُسِهِمْ لاَ تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللهِ اِنَّ اللهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً اِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ}} و آیه 54 [[سوره انعام]]: {{قلم رنگ|سبز|وَ اِذَا جَاءَکَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِآیَاتِنَا فَقُلْ سَلاَمٌ عَلَیْکُمْ کَتَبَ رَبُّکُمْ عَلَی نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ}} و بر پایین آن، مُهر عبدالمجید نقش بسته بود.<ref>مرآة الحرمین، ج1، ص478؛ المسجد النبوی الشریف، ص276-277.</ref>بر لنگه راست در، عبارت «یا مُفتِّحَ الاََبواب» و در لنگه چپ آن، ادامه همان، یعنی: «افتَح لَنا خیرَ الباب»<ref>موسوعة مرآة الحرمین، ج4، ص632؛ المسجد النبوی الشریف، ص277.</ref>و بر حلقه در، جمله «لا اله الّا الله، محمد رسول الله»<ref>موسوعة مرآة الحرمین، ج4، ص632.</ref>نمایان بود.

قبل از ورودی، سایبانی مستطیل‌شکل قرار داشت که در قسمت جلوی آن، آیاتی از [[قرآن]] همراه نقش‌های گیاهی برجسته دیده می‌شد. این سایبان بر چهار ستون استوار بود.<ref>المسجد النبوی الشریف، ص165.</ref>

===نقوش در دوران سعودی===

در گسترش اول دوران سعودی (1370-1375ق.)  آثار بر جای مانده از دوره عثمانی حفظ گشت و تدبیری‌ اندیشیده شد تا آثار باستانی و نقش و ‌نگارهای آن، از آسیب نور آفتاب در امان بماند.<ref>المسجد النبوی الشریف، ص276-277.</ref>لنگه‌های در تعویض گشت و درهایی چوبی با تزیینات مسی طلاپوش بر آن قرار داده شد.<ref>موسوعة مکة المکرمه، ج4، ص315.</ref>

در گسترش دوم سعودی، تغییری در ساختار و موقعیت باب الرحمه ایجاد نشد و در همه گسترش‌ها، برابر بودنِ مکانِ در با موقعیت آن در دوران [[پیامبر]] مراعات شد.<ref>موسوعة مکة المکرمه، ج4، ص315.</ref>