در حال ویرایش بحث:استقبال حاجی (بخش)

==ثواب استقبال==
بر پایه حدیثی از امام صادق(ع) ثواب مُعانقه با حج‌گزاری که هنوز غبار سفر بر چهره دارد، همانند پاداش استلام حجرالاسود است.<ref>ثواب الاعمال، ص۵۰؛ مکارم الاخلاق، ص۲۶۱.</ref> بر پایه روایتی، جبرئیل و گروهی از فرشتگان پس از اتمام حج آدم(ع) در سرزمین ابطح یا رَدم از او استقبال کردند و حج‌ گزاردنش را به او تبریک گفتند.<ref>اخبار مکه، ج۱، ص۲۰؛ من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۲۳۰؛ وسائل الشیعه، ج۱۱، ص۹۹-۱۰۰.</ref> در روایت‌هایی، حاجیان و عمرهگزاران در زمره مهمانان خدا دانسته شده‌اند.<ref>وسائل الشیعه، ج۱۱، ص۴۴۶.</ref>

امام صادق(ع) در دیدار گروهی از حاجیان، حج‌گزاری خانه خدا، زیارت قبر پیامبر(ص) و تشیع را به آنان تهنیت گفت.<ref>الکافی، ج۴، ص۵۴۹.</ref> بر پایه روایتی، پس از بازگشت امام سجاد(ع) از حج، شبلی که از متصوفه به شمار می‌رفت و خود در موسم حج شرکت کرده بود، به استقبال ایشان رفت. امام با بیان حکمت‌ها و اسرار باطنی حج، به نقد حج ظاهری او پرداخت.<ref>مستدرک الوسائل، ج۱۰، ص۱۶۶.</ref>

تکریم حج‌گزار که در راه رضای حق با تحمل سختی‌های فراوان و هزینه کردن مال و دوری از وطن به حج رفته؛ دستیابی به پاداش اخروی؛ و بهره گرفتن از پاداش حج‌گزار، از مهم‌ترین اهداف این استقبال به‌ شمار می‌آیند.<ref>الکافی، ج۴، ص۲۶۴.</ref> بهره‌وری از معنویت و نورانیت حاجی و برخورداری از دعای خیر او، نیز در زمره این اهداف است. شاید از همین رو است که در شماری از روایت‌های پیش‌گفته، دیدار حاجی پیش از ورود به خانه تا هنگامی که هنوز غبار سفر بر چهره دارد، سفارش شده تا دیدار با او هنگامی انجام گیرد که هنوز گناهی نکرده و همچنان آمرزیده است و نور حج بر سیمای خود دارد. با توجه به مضامین روایات، برخی استقبال را سنتی حسنه و کاری مستحب شمرده‌اند.<ref>حج در اندیشه اسلامی، ص۶۲.</ref>