در حال ویرایش بحرین (بخش)

===دوران پیامبر===
[[پیامبر(ص)]] به‌سال هشتم ق. پیش از [[فتح مکه]]، [[علاء بن عبدالله حضرمی]] را با نامه‌‏ای نزد [[منذر بن ساوی تمیمی]] فرستاد که از سوی ایرانیان بر بحرین حکومت داشت و مردم آن سرزمین را به پذیرش [[اسلام]] یا پرداخت [[جزیه]] فراخواند. با مسلمان شدن منذر، اُسیبَخت/ سیبخت، ‌مرزبان ایرانی هجر، ‌و عرب‌های ساکن در بحرین و نیز برخی مردم غیرعرب، اسلام آوردند و [[اهل کتاب]] آن دیار با پذیرفتن جزیه با علاء حضرمی سازش کردند<ref>انساب الاشراف، ج12، ص55-56؛ فتوح البلدان، ص85.</ref>و رسول خدا منذر را در پادشاهی بحرین باقی نهاد.<ref>نک: السیرة النبویه، ج2، ص576؛ الطبقات، ج1، ص211؛ تاریخ یعقوبی، ج2، ص122.</ref>شماری از پژوهشگران از تبادل نامه‌های متعدد میان بحرینی‌های هجر و دیگر مناطق بحرین با پیامبر(ص) یاد کرده و به گردآوری آن‌ها پرداخته‏‌اند.<ref>مجموعة الوثائق السیاسیه، ص150-159؛ مکاتیب الرسول، ج2، ص379-383.</ref>نیز منابع از کار‌گزاری علاء و [[ابان بن سعید اموی]] به‌عنوان کار‌گزاران پیامبر بر بحرین یاد کرده‌اند.<ref>الطبقات، ج1، ص216؛ ج4، ص267؛ انساب الاشراف، ج2، ص190؛ ‌ فتوح البلدان، ص88.</ref>با رحلت پیامبر(ص) گروه‌‏هایی از بحرینی‌ها همانند بکر بن وائل [[مرتد]] شدند؛ اما عبدالقیسی‌ها بر مسلمانی خود پابرجا ماندند.<ref>الرده، ص147-148؛ الفتوح، ج1، ص37-38؛ المنتظم، ج4، ص83.</ref>