در حال ویرایش بلوغ‌القری فی ذیل اتحاف‌الوری (بخش)

==معرفی نویسنده==

عزالدین عبدالعزیز بن عمر بن محمد مکی معروف به عز بن فهد یا ابن فهد، دانشور و تاریخ‌نگاری برجسته از [[خاندان فهد|خاندان فَهْد]] است.

این خاندان در سده‌های 9-10ق. در طلب دانش و حدیث به مراکز مهم [[جهان اسلام]] سفر کردند و در رشد و گسترش تاریخ محلی مکه تاثیرگذار بودند.<ref>الدر الکمین، ج1، ص7؛ نک: دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج4، ص427-429.</ref> 

===نسب===

نسب عز بن فهد از طریق [[محمد حنفیه]] به [[امام علی(ع)]] می‌رسد.<ref>الاعلام، ج4، ص24.</ref> برخی نسب او را به [[عتبة بن ابولهب|عُتبة بن ابولهب]] رسانده‌اند.<ref>نظم العقیان، ص170-171.</ref> 

===فراگیری علوم===

عز بن فهد به سال 850ق. در [[مکه]] زاده شد. او در فراگیری علوم و احادیث بسیار کوشید و در سفرهای علمی<ref>معجم الشیوخ، ص18-19.</ref> به [[مدینه]]، [[مصر]] و [[شام]]، مشایخ و استادان گوناگون را دیدار کرد و از آن‌ها دانش‌ آموخت. وی در 875ق. به مصر رفت و از [[شمس‌الدین سخاوی]] (درگذشت 902ق.) و [[عبدالحق سنباطی]] (درگذشت 931ق.) بهره برد.

او به [[یمن]] نیز رفت و از دانشوران و مشایخ آن‌جا دانش و حدیث فراگرفت.<ref>بلوغ القری فی ذیل اتحاف الوری، ج1، ص37.</ref> 

===اساتید===

مشایخی بزرگ چون [[شهاب‌الدین بن حجر]]، [[برهان‌الدین بقاعی|برهان‌الدین بُقاعی]] (درگذشت 885ق.)، [[ابراهیم بن ظهیره]] (درگذشت 891ق.)، [[نورالدین فاکهی]] (درگذشت 880ق.)، و [[علی بن عبدالله سمهودی]] (درگذشت 911ق.) تنها‌ اندکی از انبوه استادان ابن فهد به‌شمار می‌روند.<ref>بلوغ القری فی ذیل اتحاف الوری، ج1، ص37-41.</ref> 

===شاگردان===

از شاگردان او فرزندش [[جارالله بن فهد مکی]]، [[محمد بن طولون صالحی]]، [[عبدالصمد کازرونی]]، [[ابوسعود شیبانی]] و [[ابوالخیر طبری]] درخور یادکردند.<ref>بلوغ القری فی ذیل اتحاف الوری، ج1، ص36-44.</ref> 

===درگذشت===

سال وفات او در بیشتر منابع 922ق. ثبت شده است. وی در معلات دفن گشت.<ref>افادة الانام، ج2، ص207.</ref> در بیان سال وفات او، به 921ق. و حتی 950ق. هم اشاره کرده‌اند.<ref>معجم الشیوخ، ص19.</ref> 

===نحوه برخورد با حکومت===
برخورد معتدل ابن فهد با ارباب قدرت و حکومت،<ref>التاریخ و المورخون، ص173.</ref> داوری‌ها و گزارش‌های او را چشمگیر ساخته است. وی در برابر [[شریف برکات بن محمد]] (درگذشت 903ق.) و دیگر حاکمان هم‌عصر خود، موضع مستقلی داشت و از نقد و تذکر درباره رفتارهای اشتباه حکومت وقت پرهیز نمی‌کرد.

برای نمونه، در ذیل رویدادهای 887ق. از جنگی یاده شده که برکات بن محمد با عرب‌های مُطَیر به راه‌انداخته بود تا بر اموال و املاک آن‌ها تسلط یابد. ابن فهد پس از این گزارش می‌افزاید که این نبرد هنگامی رخ داده که میان شریف برکات و اعراب یاد شده، معاهده صلح برقرار بوده است.<ref>بلوغ القری فی ذیل اتحاف الوری، ج1، ص201؛ نک: غایة المرام، ج2، ص537.</ref> 

===تألیفات===

یکی از مهم‌ترین کتاب‌های عز بن فهد، [[غایة المرام باخبار سلطنة البلد الحرام]] است که حاوی آگاهی‌های گسترده از [[امیران مکه]] و رخدادهای سیاسی آن سرزمین است.

دیگر آثار مهم او عبارتند از: تتمیم مشیخة الشریف السمهودی، ترتیب طبقات القراء للذهبی، الحجة الدامغه، [[نزهة ذوی الاحلام باخبار الخطباء و الائمة و قضاة البلد الحرام]]، نزهة الابصار لما تالف من الافکار، فهرس مرویات العز بن فهد<ref>التاریخ و المورخون، ص174-179.</ref> و تاریخ مکه.<ref>معجم الشیوخ، ص19.</ref> 

از عناوین و مباحث آثار ابن فهد، می‌توان فهمید که او در تدوین فهرست‌ها و ترتیب و تنظیم مشیخه‌ها چیره‌دست بوده و یکی از دغدغه‌های علمی و مطالعات او، نگارش آثاری در این حوزه به‌شمار می‌رفته است؛