در حال ویرایش بنگلادش (بخش)

{{جعبه اطلاعات کشور
| عنوان             =
| تصویر             =Screenshot (3).png
| اندازه تصویر      =
| تصویر پرچم        =پرچم کشور بنگلادش.jpg
| عرض پرچم          =
| تصویر نشان ملی    =نشان ملی بنگلادش.png
| عرض تصویر نشان ملی=
| نام رسمی           =جمهوری خلق بنگلادش
| دین رسمی            =[[اسلام]] ([[حنفی]])
| جمعیت کل            =141،340،473 (جولای 2004م.)
| مساحت             =143،998 کیلومتر مربع
| حکومت               = جمهوری 
| واحد پول            = تاکا
| پایتخت              =شهر داکا
| شهرهای مهم         =
| ادیان(درصد)           = 85% مسلمان، 15% هندو و‌ اندکی نیز بودایی
| زبان رسمی                =زبان بنگالی
| سایت         =
| پیشینه اسلام            =سال 615م.
| جمعیت مسلمانان      = ۱۳۷ میلیون نفر
| جمعیت               =۱.۴۵۰.۰۰۰ نفر
| درصد به جمعیت کشور  =کمتر از یک درصد
| درصد به جمعیت مسلمانان=
| آداب و رسوم          =
| وقایع تاریخی        =
| حکومت‌ها              =
| احزاب                =
| فرق                  = قادیانی، [[بهایی‌]]، [[اهل حدیث]] و [[شیعه اثنی عشری]]
| خاندان‌ها             =
| اقوام                =
| مراکز علمی           =حوزه علمیه کولنا
| زیارتگاه‌ها           =
| مساجد                =محمدپور
| حسینیه‌ها             =حسینیه دالان
| مؤسسات فرهنگی        =انجمن پانجاتانی (پنج تن)
| مؤسسات اجتماعی       =سازمان خیرین نورالثقلین
| مناطق شیعه‌نشین       =داکا، کولنا
| مذهبی                =
| سیاسی                =
| علمی                 =
| اجتماعی              =
| آمار حج‌گزاران             =سال 2011م. با مدیریت مستقیم دولتی 15000 تن و با مدیریت آژانس‌ها 105000 تن
| متولی حج              =دفتر حج بنگلادش زیر نظر وزارت ادیان بنگلادش
| حج‌گزاران مشهور              =حاج محمد محسن [[شیعه]]، حاج شریت الله [[سنی]]
}}

'''بنگلادش''' کشوری مسلمان و حج‌گزار در جنوب آسیا می‌باشد. پیشینه ورود [[اسلام]] به بنگلادش به سال 615م. می‌رسد؛ در این سال [[پیامبر اسلام(ص)]] برخی از [[صحابه]] را برای تبلیغ اسلام به آنجا فرستاد و بعد از آن با ورود بازرگانان و دریانوردان عرب و سکونت در آنجا گسترش پیدا کرد.

پیشینه حج‌گزاری بنگالی‌ها به بعد از ورود اسلام به آنجا می‌رسد؛ در این دوران مردم با پای پیاده و با الاغ و شتر به صورت کاروانی رهسپار [[سفر حج]] می‌شدند و راهی طولانی را می‌پیمودند؛ به‌دلیل سختی و دوری راه، انجام حج از طرف مردم با سختی فراوان روبرو می‌شد و به همین دلیل حاجیان زیادی به حج نمی‌رفتند.

حاکمان و امیران بنگال خدمات و هدایایی را نیز برای [[حرمین شریفین]] ارسال می‌کردند و مدارسی را برای آموزش اسلام برای افراد بنگالی تأسیس می‌کردند.

در پی استقلال بنگلادش از [[پاکستان]] مسئول امور حج، وزارت ادیان بنگلادش بود، و در دوره معاصر از دو طریق دولتی و آژانس‌های مسافرتی دنبال می‌شود. آژانس‌های مسافرتی در پذیرش حاجیان و دریافت هزینه‌ها آزادانه عمل می‌کنند و مردم به دلخواه خود یکی از دو راه را انتخاب می‌کنند، لذا باعث افزایش درخواست سفر حج شده است، همچنین وضع مقررات، هزینه حمل و نقل و امنیت راه‌ها سبب افزایش شمار حاجیان شده است.