در حال ویرایش بنی‌امیه (بخش)

==نسب‌ و خاندان==
بنی‌امیه از نسل امیة بن عبدشمس بن عبدمناف بن قصی هستند<ref>انساب الاشراف، ج5، ص7؛ جمهرة انساب العرب، ص74.</ref> که نسبشان به [[عبدمناف]] جد سوم [[پیامبر(ص)]] می‌رسد.<ref>المعارف، ص72-74؛ النسب، ص198-199.</ref> از میان فرزندان عبدشمس، یعنی امیه اکبر، امیه اصغر، نوفل، عبدامیه، حبیب، ربیعه، عبدالعزی و عبدالله، نسل امیه اکبر به بنی‌امیه شهرت دارند.<ref>النسب، ص198-199؛ جمهرة انساب العرب، ص78.</ref>

فرزندان امیه به دو گروه «[[عنابس]]» و «[[اعیاص]]» تقسیم شده‌اند. حرب، ابوحرب، سفیان،ابوسفیان<ref>المنمق، ص140؛ جمهرة النسب، ص38؛ معجم قبائل العرب، ج1، ص42-43.</ref> و بر پایه گزارشی، عمرو و ابوعمرو<ref>النسب، ص199؛ جمهرة انساب العرب، ص78؛ تاج العروس، ج8، ص378، «عموس. </ref>به سبب مقاومتشان در [[نبرد عکاظ|نبرد عُکاظ]]، از جنگ‌های فجار، به عنابس (جمع عنبسه به معنای شیر) شناخته می‌شدند.<ref>العقد الفرید، ج3، ص316؛ الکامل، ج1، ص594.</ref> از میان عنابس، تنها نسل حرب ادامه یافت.<ref>جمهرة النسب، ص38؛ المنمق، ص140.</ref> معاویة بن ابی‌سفیان و جانشینانش، [[یزید]] و [[معاویة بن یزید]]، که از سال 41 تا 64 ق. بر جهان اسلام حکومت کردند، از عنابس<ref>جمهرة النسب، ص38.</ref> و به «[[آل ابی‌سفیان]]» مشهور بودند.

عاص (عاصی)، ابوالعاص (ابوالعاصی)، عیص (عیصی)، ابوالعیص و عویص به دلیل تشابه در نام، به اعیاص شهرت یافتند.<ref>المعارف، ص73-74؛ جمهرة انساب العرب، ص78.</ref>
از عیص<ref>المعارف، ص74.</ref> و عویص نسلی باقی نماند.<ref>جمهرة انساب العرب، ص78.</ref> شاخه مروانیان بنی‌امیه که از سال 64 تا 132ق. حکومت کردند، از اعیاص بودند.<ref>النسب، ص199؛ تاج العروس، ج9، ص315، «عیص. </ref>