در حال ویرایش بنی‌جماز (بخش)

==اوج سلطه ممالیک بر مدینه==

اوج سلطه و نفوذ ممالیک در آن شهر را می‌توان در نیمه سده هشتم ق. و در حکمرانی [[سعد بن ثابت]] که از سوی خود آن‌ها به حکمرانی گمارده شده بود، مشاهده کرد که به اهل سنت میدانی گسترده داد.<ref>نصیحة المشاور، ص206-207.</ref> این سیاست در دوران حکمرانی بنی‌جماز نیز استمرار یافت. ممالیک در عزل و نصب برخی از امیران آل جماز دخالت داشتند؛ چنان‌که [[جماز بن هبه]] را درسال 811 ق. برکنار نمودند و به جای او [[ثابت بن نفیر]] را امیر مدینه کردند.<ref>مرآة الحرمین، ج1، ص452.</ref>

در عصر حکمرانی بنی‌جماز گاهی امیران مکه که از جانب دولت ممالیک بر مدینه نیز حکمرانی داشتند، به عنوان امیران حجاز به جای خود امیری را که بیشتر از همان [[سادات حسینی]] و از نسل جماز بودند، بر مدینه تعیین می‌کردند. این اقدام از سال 811ق. به بعد انجام شد؛ چنان‌که شریف حسن بن عجلان بن رمیثه (حک: 811-821ق.) که از سوی سلطان مصر به عنوان امیر حجاز منصوب شده بود، عجلان بن نعیر بن جماز بن منصور (حک: 811-815ق.) را جانشین خود در مدینه قرار داد. ب

برخی از دیگر امیران منصوب از جانب امیر حجاز بر مدینه عبارتند از: سلیمان بن هبة بن جَمَّاز بن منصور (815ق.)، غریر بن هیازع بن هبه (815-819ق.)، عجلان بن نعیر بن جماز بن منصور (819-821 و 824-829ق.)، غریر بن هیازع بن هبه (821-824ق.) اینان گاهی به اشتراک با برخی از دیگر از این خاندان و یا جداگانه از جانب [[امیران مکه]] بر مدینه حکمرانی داشتند.<ref>تاریخ امراء المدینه، ص508.</ref> حکمرانی بنی‌جماز با فراز و نشیب‌هایی تا اوایل سلطه [[عثمانی]] بر حجاز ادامه یافت و در این هنگام حکمرانی مدینه به طور کامل در حکمرانی مکه ادغام شد.<ref>نک: تاریخ امراء المدینه، ص300.</ref>