در حال ویرایش بنی‌رمیثه (بخش)

===عجلان===

وی(حک: 745-777ق) پس از تایید امارتش از سوی ممالیک مصر، توانست همراه برادرش ثقبه در برابر پرداخت 60 هزار درهم به پدرش رمیثه، او را برای وا‌گذاری حکومت به آن‌ها قانع کند.<ref>اتحاف الوری، ج3، ص226.</ref> آغاز حکمرانی وی بر آن شهر، سال 745 یا 746ق. گزارش شده است. حکمرانی عجلان با پشتیبانی حاکمان یمن و ممالیک مصر<ref>افادة الانام، ج3، ص199.</ref> و نیز تدبیر خود وی حدود 30 سال تا 777ق. به صورت مشترک و مستقل ادامه یافت.<ref>افادة الانام، ج3، ص198.</ref>

وی که در آغاز امارتش از توقع مشارکت برادرانش سند و مغامس در حکمرانی مکه آگاه بود، آن‌ها را برای دور کردن از تحولات مکه به وادی [[نخله]] فرستاد و پس از مدتی کوتاه برادر سومش ثقبه را نیز روانه آن جا کرد.<ref>تاریخ مکه، ص272.</ref> اما آن‌ها به مصر رفتند و به سال 746ق. سلطان مصر زندانی شدنشان را طی نامه‌‏ای که در تایید حکومت عجلان به مکه فرستاد، اعلام کرد.<ref>شفاء الغرام، ج2، ص205.</ref> آن‌ها پس از آزادی (747ق.) با بازگشت به مکه در حالی که نامه‌ای از سلطان مصر در تایید مشارکت این سه برادر در نیمی از حکمرانی مکه داشتند، با مخالفت عجلان روبه‌رو شدند؛ اما توانستند او را به سال 748ق. از مکه اخراج کنند.

وی به مصر رفت و پس از مدتی در شوال سال 750ق. بر مکه تسلط یافت. برادرانش که از شهر رانده شده بودند، به یمن رفتند.<ref>شفاء الغرام، ج2، ص205.</ref> در همان سال، میان عجلان و برادرش ثقبه درباره حکمرانی مکه که به صورت مشترک در دستان آن‌ها بود، اختلاف پدید آمد. سپس میان آن‌ها صلح برقرار شد و با رفتن عجلان به [[قاهره]] (750ق.) ثقبه به تنهایی به حکمرانی پرداخت.<ref>العقد الثمین، ج5، ص189-190.</ref> البته حکمرانی عجلان بر مکه در پی بازگشتش از مصر دیگر بار تحقق یافت. وی را به دلیل عدالت‌ورزی و سیره پسندیده‌اش ستوده‌اند.<ref>النجوم الزاهره، ج10، ص266؛ العقد الثمین، ج5، ص190.</ref>

با مرگ او در 777ق. فرزندانش احمد، علی، محمد، کُبَیش و حسن که از آن‌ها با عنوان [[آل عجلان]]<ref>شفاء الغرام، ج2، ص207-208؛ شفاء الغرام، ج2، ص247-248.</ref> یاد می‌شود، مدعی حکومت بر مکه بودند و از میان آن‌ها کسانی چون احمد<ref>اتحاف الوری، ج3، ص320؛ تحصیل المرام، ج2، ص754.</ref> و حسن<ref>اتحاف الوری، ج3، ص582.</ref> (حک: 809-821ق.) به حکمرانی مکه دست یافتند.