در حال ویرایش بنی‌ضمره (بخش)

==نقش بنی‌ضمره در شأن نزول برخی آیات==

در سال نهم ق. در ماجرای لغو پیمان‌های دوران جاهلیت و اعلام برائت از مشرکان، آیاتی نازل شد که با بنی‌ضمره ارتباط می‌‏یافت. آیات 4 و 7 [[سوره برائت]]، بنی‌ضمره را شامل حکم کلی لغو پیمان‌ها ندانسته، آن‌ها را استثنا کرد.

به گزارش [[سدی|سدّی]] آیه {{قلم رنگ|سبز|﴿اِلاَّ الَّذینَ عاهَدْتُمْ مِنَ الْمُشْرِکینَ ثُمَّ لَمْ یَنْقُصُوکُمْ شَیْئاً وَ لَمْ یُظاهِرُوا عَلَیْکُمْ اَحَداً فَاَتِمُّوا اِلَیْهِمْ عَهْدَهُمْ اِلی مُدَّتِهِمْ...﴾}} درباره بنی‌ضمره و [[بنی‌مدلج]] از تیره‌‏های [[کنانه]] است که با [[پیامبر(ص)]] پیمان داشتند و هنوز نُه ماه به پایان قراردادشان مانده بود.<ref>مجمع البیان، ج5، ص9؛ تفسیر ثعالبی، ج3، ص162.</ref>

این آیات پیامبر را به استمرار رعایت آن پیمان سفارش می‌‏کند؛ چنان‌که [[ابن عباس]] آیه نخست سوره توبه را که به لغو کلی پیمان‌ها اشاره دارد، درباره مشرکان عرب جز بنی‌ضمره دانسته است.<ref>تفسیر فرات الکوفی، ص158.</ref> آیه 7 همین سوره نیز برخی از پیمان‌ها را که در [[مسجدالحرام]] بسته شد، از شمول حکم کلی بیرون می‏‌کند:{{قلم رنگ|سبز|﴿کَیْفَ یَکُونُ لِلْمُشْرِکینَ عَهْدٌ عِنْدَ اللهِ وَ عِنْدَ رَسُولِهِ اِلاَّ الَّذینَ عاهَدْتُمْ عِنْدَ الْمسجدالحرام فَمَا اسْتَقامُوا لَکُمْ فَاسْتَقیمُوا لَهُمْ اِنَّ اللهَ یُحِبُّ الْمُتَّقینَ﴾}}. 

مفسران این استثنا را درباره بنی‌ضمره و قبایل دیگر که در [[صلح حدیبیه]] همراه قریش با رسول خدا(ص) پیمان بستند و برخلاف قریش به پیمان خود وفادار ماندند، ذکر می‏‌کنند.<ref>مجمع البیان، ج5، ص15؛ روض الجنان، ج9، ص178.</ref>

برخی نیز این آیه را مربوط به پیمانی دیگر به مدت چهار ماه می‏‌دانند که مشرکان از جمله بنی‌ضمره در مسجدالحرام با رسول خدا(ص) بستند.<ref>تفسیر ابن ابی حاتم، ج6، ص1756.</ref>