در حال ویرایش بنی‌عباس (بخش)

====دوره صلاح‌الدین ایوبی====

این جریان هیچ‌گاه تا پایان حکومت فاطمیان تغییر نیافت و در نهایت، [[صلاح‌الدین ایوبی]] (حک: 564-589ق.) به این استیلا پایان داد و با سرنگون کردن فاطمیان، یک‌بار دیگر به نام خلیفه عباسی کنار نام خود خطبه خواند.<ref>الاصیلی، ص205؛ تاریخ ابن خلدون، ج4، ص134.</ref> 

در عصر عباسیان و در رقابت میان قدرت‌های هم‌جوار، امیران حرمین که سود خویش را در خطبه خواندن می‌دیدند، گاه متحیر می‌ماندند که خطبه را به نام چه کسی بخوانند. از این‌رو، در یک موسم برای جلب نظر دو طرف دعوا، گاه خطبه به نام یکی و گاه برای دیگری خوانده می‌شد.<ref>اتحاف الوری، ج2، ص478.</ref> 

در کشاکش‌های سیاسی، همان سان که [[کعبه]] گاه دارای دو جامه در یک موسم می‌شد، گاهی هم بی‌جامه می‌ماند. به سال 532ق. خلیفه عباسی به علت نبرد با سلجوقیان قادر به ارسال جامه برای [[کعبه]] نشد و در نتیجه، بازرگانی ایرانی به نام [[ابوالقاسم رامشت بن حسین|ابوالقاسم رامشت بن حسین شیرویه فارسی]] به این‌کار همت گماشت و با صرف هجده هزار دینار از اموال خود برای کعبه جامه فراهم نمود.<ref>الکامل، ج11، ص65؛ نهایة الارب، ج23، ص284.</ref>