در حال ویرایش بنی‌عباس (بخش)

===منصور عباسی===

[[منصور عباسی|منصور]] (حک: 136-158ق.): منصور نخستین خلیفه عباسی است که تعمیر و گسترش [[مسجدالحرام]] را آغاز کرد. او به سال 137ق. وسعت مسجد را به دو برابر افزایش داد و بخش‌هایی فراوان از [[دار الندوه]] را درون مسجد کرد.<ref>اخبار مکه، ازرقی، ج2، ص72؛ اخبار مکه، فاکهی، ج2، ص162؛ التاریخ القویم، ج4، ص440-441.</ref> 

وی نخستین کسی است که بر [[چاه زمزم]] شبکه نهاد و زمینش را با سنگ مرمر فرش کرد.<ref>اخبار مکه، فاکهی، ج2، ص75.</ref> کوشش‌های منصور در سال 140ق. به پایان رسید. از دیگر خدمات عمرانی وی، می‌توان تعمیر [[مسجد البیعه]] در [[عقبه منا|عَقبه منا]]<ref>تاریخ مکة المشرفه، ج1، ص181؛ ج2، ص77؛ تحصیل المرام، ج1، ص525؛ امارة الحج فی العصر العباسی، ص122، 323.</ref> و دستور ساخت [[مسجد خیف]] در [[منا]] را برشمرد.<ref>تاریخ یعقوبی، ج2، ص369.</ref> 

در دوران خلافت منصور، [[قیام نفس زکیه|قیام نفس زکیه محمد بن عبدالله]] در مدینه به سال 145ق. رخ داد و او مدتی بر مکه و مدینه چیره شد و [[حسن بن معاویه]] را به کارگزاری مکه برگزید. حسن بن معاویه با سپاهی وارد مکه شد و حکمران عباسی مکه، [[سری بن عبدالله]]، را از آن شهر راند و در مسجدالحرام به نفع [[نفس زکیه|محمد نفس زکیه]] خطبه خواند و نیروهایی را از آن شهر برای کمک به نفس زکیه گرد آورد.<ref>تاریخ طبری، ج7، ص574-575.</ref> 

منصور پس از پایان بنای شهر بغداد به سال 149ق. به [[حج]] رفت و در آن‌جا خطبه‌ای خواند و خود را از بندگان صالح دانست که با وعده قرآن وارث زمین شده‌اند.<ref>الکامل، ج6، ص28.</ref>