در حال ویرایش بنی‌فهد (بخش)

==نام‌آوران خاندان ابن فهد==

برخی از مشهورترین اعضای خاندان ابن فهد عبارتند از:

===جمال‌الدین محمد===

جمال‌الدین محمد بن عبدالله بن محمد (م. 736ق.)، محدث، فقیه و مفتی مکه، مشهور به قاضی جمال‌الدین بوده و در تجارت نیز دست داشته است. جمال‌الدین نخستین دانشور این خاندان است که آگاهی‌های درخوری از زندگی او در دست است و دانشوران خاندان ابن فهد بیشتر از نسل ابوالخیر محمد، فرزند او، هستند. منابع، مراتب علمی و اخلاقی او را ستوده‌اند. اثر مکتوبی به او نسبت نداده‌اند. جمال‌الدین در مکه درگذشت و در [[قبرستان معلات]] به خاک سپرده شد.<ref>العقد الثمین، ج2، ص79-80؛ ج4، ص82؛ النجم بن فهد مورخاً، ص77-78.</ref>

===تقی‌الدین ابوالفضل===
{{اصلی|تقی‌الدین ابن فهد}}
[[تقی‌الدین ابن فهد|تقی‌الدین ابوالفضل محمد بن محمد]] (م. 871ق.) از نام‌دار ترین دانشمندان خاندان ابن فهد است. نویسنده آثاری چون  الابانة مما ورد فی الجعرانه، اقتطاف النور و بهجة الدماثة بما ورد فی فضل المساجد الثلاثه از آثار او درباره مکه بوده‌اند که سخاوی از آن‌ها یاد کرده است.<ref>الضوء اللامع، ج9، ص282.</ref> از او کتاب [[لحظ الالحاظ بذیل طبقات الحفاظ]] چاپ شده است.

===نجم‌الدین عمر===
{{اصلی|عمر بن فهد}}
[[نجم‌الدین عمر بن محمد|نجم‌الدین عمر]] (محمد) بن محمد (812-885ق.)، محدث و فقیه شافعی از مشهورترین تاریخ‌نگاران مکه و نامش محمد است.

مشهورترین آثار او در تاریخ محلی مکه، عبارتند از: [[اتحاف الوری باخبار ام القری|اتحاف الوری باخبار امّ القری]]، کهن‌ترین کتاب سال‌شمار تاریخ محلی مکه که رخدادهای مکه را از سال اول ق. تا سال 885ق. در خود دارد. دو اثر دیگر، یکی [[الدر الکمین|الدّر ّالکمین]] بذیل العقد الثمین فی تاریخ البلد الامین ذیلی است بر کتاب [[العقد الثمین]] فاسی و دیگر، [[غایة المرام باخبار ولاة البلد الحرام]] در معرفی والیان مکه به ترتیب تاریخی که از عتاب بن اُسَید نخستین حکمران مکه پس از اسلام آغاز شده است.

===عز بن فهد===
{{اصلی|بلوغ القری}}
[[ابوفارس عبدالعزیز بن عمر|ابوفارِس عبدالعزیز بن عمر]] (850-926/922ق.)، فرزند نجم‌الدین عمر، یکی از سه تاریخ‌نگار مشهور خاندان ابن فهد و به عز ابن فهد مشهور، در دانش حدیث، فقه، تاریخ محلی مکه، نحو و خوشنویسی چیره بود.<ref>نک: الضوء اللامع، ج4، ص224-225.</ref> 
[[بلوغ القری بذیل اتحاف الوری باخبار‌ ام‌القری]] که ذیلی بر اتحاف الوری نوشته نجم‌الدین عمر است از آثار مهم او در تاریخ محلی مکه است.

[[غایة المرام]] باخبار سلطنة البلد الحرام کتاب دیگری از اوست که نجم‌الدین عمر پدر عبدالعزیز در حال تالیف آن درگذشت و عبدالعزیز آن را کامل کرد.

===محمد بن عبدالعزیز===
{{اصلی|جار الله محمد بن عبدالعزیز}}

جارالله محمد بن عبدالعزیز (891-954ق.)، او را محب‌الدین و ابوالفضل نیز خوانده‌اند؛ ولی به جارالله مشهورتر است.

مهم‌ترین اثر او [[نیل المنی بذیل بلوغ القری لتکملة اتحاف الوری]] در تاریخ محلی مکه است که ذیلی بر ذیل پدرش عبدالعزیز بر اتحاف الوری نوشته جدّش نجم‌الدین عمر است. او آگاهی‌های دوره خویش را بر اتحاف الوری تا سال 949ق. افزوده است.

===دانشمندان دیگر خاندان===

برخی دیگر از دانشمندان این خاندان عبارتند از:

احمد بن محمد بن عبدالله (م. 769ق.)، <ref>العقد الثمین، ج3، ص145.</ref> محمد بن محمد بن عبدالله (م. 773ق.)، <ref>العقد الثمین، ج2، ص296.</ref> یحیی بن محمد بن عبدالله (م. 788ق.)، <ref>العقد الثمین، ج7، ص477.</ref> ابوبکر بن محمد بن فهد (م. 793ق.)، <ref>العقد الثمین، ج8، ص25.</ref> محمد بن محمد بن محمد بن عبدالله (م. 811ق.)، <ref>العقد الثمین، ج2، ص333-334.</ref> محمد بن محمد بن محمد بن عبدالرحمن (م. 826ق.)، <ref>العقد الثمین، ج2، ص343؛ الضوء اللامع، ج11، ص111.</ref> یحیی بن عبدالرحمن بن محمد (م. 843ق.)، <ref>الدر الکمین، ج2، ص1241؛ الضوء اللامع، ج10، ص233.</ref> یحیی بن عمر (م. 885ق.). <ref>الدر الکمین، ج2، ص1247؛ الضوء اللامع، ج6، ص126، 128.</ref>

===زنان مشهور===

زنانی نیز از خاندان فهد در تدریس حدیث مشهور بوده و از دانشوران پر‌شماری اجازه روایت داشته و خود به طلاب حدیث اجازه گزارش می‌داده‌اند. منابع، مراتب علمی و سجایای اخلاقی این زنان را بسیار ستوده‌اند.

برخی از مشهورترین آن‌ها عبارتند از:

عایشه بنت عبدالرحمن (م. 822ق.)، <ref>العقد الثمین، ج8، ص268.</ref> خدیجه سعاده بنت عبدالرحمن (م. 860ق.)، <ref>الدر الکمین، ج2، ص1417-1419؛ الضوء اللامع، ج12، ص28.</ref> کمالیه بنت محمد (م. 866ق.)، <ref>الدر الکمین، ج3، ص1538-1540؛ الضوء اللامع، ج12، ص121.</ref> فاطمه بنت محمد (م. 879ق.)، <ref>الدر الکمین، ج2، ص1463-1466.</ref> زینب بنت محمد (م. 885ق.) <ref>الدر الکمین، ج3، ص1625-1630؛ الضوء اللامع، ج12، ص159.</ref> و سعیده بنت محمد (م. 891ق.). <ref>الدر الکمین، ج3، ص1595-1597؛ الضوء اللامع، ج12، ص146.</ref>