در حال ویرایش بنی‌لیث بن بکر (بخش)

==باورها و آداب==

گزارشی روشن از پیشینه بت‌پرستی بنی‌لیث در دست نیست؛ اما از گزارش‌هایی که درباره پرستش [[بت هبل|بت هُبل]] به دست [[خزیمه]]،<ref>الاصنام، ص28.</ref> جدّ کنانه و نیز [[بت سعد]] به دست فرزندان کنانه<ref>الاصنام، ص37.</ref> موجود است، برمی‌آید که بنی‌لیث نیز چون نیای کنانی خود، همان بت‌ها را می‌پرستیدند.

با توجه به پیوند نسبی بنی‌لیث با [[بنی‌کنانه]]، می‌توان همان دین و باورها و آداب حج‌گزاری دوران جاهلیت بنی‌کنانه را به بنی‌لیث نیز نسبت داد. بر پایه برخی گزارش‌ها، بنی‌کنانه افزون بر [[بت‌پرستی]] و شرک‌ورزی، به فرزنددار بودن خداوند نیز باور داشتند.<ref>تفسیر قرطبی، ج10، ص116؛ ج15، ص134-135؛ المیزان، ج12، ص275.</ref>

آن‌ها اجرای برخی مناسک و [[شعائر حج]] را برعهده داشتند<ref>المفصل، ج4، ص15.</ref> و بر امور مکه مدیریت می‌کردند<ref>المفصل، ج4، ص43-44.</ref> و بدعت‌ها و تغییر‌هایی نیز در مراسم و [[مناسک حج]] پدید آوردند؛ از جمله تغییر ماه‌های حرام ([[نسیء]])،<ref>انساب الاشراف، ج11، ص141-144.</ref>  ترک [[وقوف در عرفات]]<ref>جامع البیان، ج2، ص398-400.</ref> و [[طواف]] با بدن عریان.<ref>الکامل، ج1، ص452.</ref>

آن‌چه از آداب دوران جاهلیت بنی‌لیث بیش از همه شهرت دارد و در [[قرآن]] ([[سوره نور]]، آیه 61) نیز بازتاب یافته، مهمان‌نوازی آن‌ها است. گزارش‌ها بر این نکته تاکید دارند که بنی‌لیث بدون مهمان غذا نمی‌خوردند.<ref>تفسیر بغوی، ج3، ص358؛ کشف الاسرار، ج6، ص568؛ مجمع البیان، ج7، ص274.</ref>

آورده‌اند که بنی‌لیث خوی مهمان‌نوازی را از [[حضرت ابراهیم(ع)]] به ارث برده بودند.<ref>تفسیر قرطبی، ج12، ص317.</ref> اما مسلمانانِ آن‌ها با نزول آیه 61 سوره نور در عمل به این سنت مخیر شدند:<ref>اسباب النزول، ص223-224؛ تفسیر بغوی، ج3، ص358؛ مجمع‌البیان، ج7، ص274.</ref> {{قلم رنگ|سبز|﴿... لَیسَ عَلَیکُم جُناحٌ اَن تَاکُلُوا جَمیعاً اَو اَشتاتاً﴾}}؛ «بر شما گناهی نیست که گروهی یا جداگانه غذا بخورید.»