در حال ویرایش بورکینافاسو (بخش)

{{جعبه اطلاعات کشور شیعه‌نشین
| عنوان             =بورکینافاسو
| تصویر             =نقشه کشور بورکینافاسو.png
| اندازه تصویر      =250
| تصویر پرچم        =پرچم بورکینافاسو.png
| عرض پرچم          =
| تصویر نشان ملی    =نشان ملی بورکینوفاسو.png
| عرض تصویر نشان ملی=
| نام رسمی           =
| دین رسمی            =
| جمعیت کل            =۱۷.۳۰۰.۰۰۰ نفر (۲۰۱۴ میلادی)
| مساحت             = ۲۷۴.۲۰۰ کیلومتر مربع
| حکومت               =جمهوری
| واحد پول            =
| پایتخت              = اوآگادوگو
| شهرهای مهم         =
| ادیان(درصد)           = [[اسلام]] (۶۰ درصد)، [[مسیحیت]] (۲۳ درصد)، ادیان بومی (۱۵ درصد)
| زبان رسمی                = فرانسوی
| سایت         =
| پیشینه اسلام            = پیش از استعمار(قرن ۱۷ میلادی)
| جمعیت مسلمانان      = حدود ۱۰ میلیون نفر
| جمعیت               = حدود ۱۰۰ هزار نفر
| درصد به جمعیت کشور  =
| درصد به جمعیت مسلمانان=
| آداب و رسوم          =
| وقایع تاریخی        =
| حکومت‌ها              =
| احزاب                =
| فرق                  =
| خاندان‌ها             =
| اقوام                =
| مراکز علمی           =
| زیارتگاه‌ها           =
| مساجد                =
| حسینیه‌ها             =
| مؤسسات فرهنگی        =
| مؤسسات اجتماعی       =
| مناطق شیعه‌نشین       =
| مذهبی                =
| سیاسی                =
| علمی                 =
| اجتماعی              =
}}
بورکینافاسو: کشوری [[مسلمان]] در غرب قاره [[افریقا]] است.

نام این کشور ترکیبی از واژه بورکینا از زبان موره به معنای «درستکار» و واژه دیولایی فاسو به معنای «خانه پدری» است. [[مسلمانان]] این کشور بیشتر [[سنی]] [[مالکی]] هستند. مسلمانان بعد از ورود بازرگانان مسلمان به این کشور توانستند در مکان‌های عمومی [[نماز]] برگزار کنند و با مورد توجه قرار گرفتن [[اسلام]] در میان فرانسوی‌ها سرعت گسترش اسلام در این منطقه افزایش یافت و فرانسوی‌ها برای مناطق غیر مسلمان‌نشین نیز از حاکمان مسلمانان استفاده می‌کردند.

حاجیان در میان مردم این کشور از جایگاه ویژه‌ای برخوردارند اما به خاطر فقر مردم آن شمار حاجیان بسیار اندک است. به حاجیان مرد «لَجی» و بانوان حج‌گزارده «اَجَ» گفته می‌شود. از آداب و رسوم حج این کشور قربانی کردن بعد از بازگشت از [[حج]] و روکش طلا برای دندان است و اگر کسی توانایی مالی برای روکش طلایی دندان را نداشته باشد تا آخر عمر کلاه یا عبای ویژه بر تن می‌کند.