در حال ویرایش بیبرس بندقداری (بخش)

==سرانجام==

بیبرس به سال 664ق. از طرابلس به سیس، پایتخت [[ارمنستان]]، لشکر کشید و پس از ویران کردن آن‌جا، غنیمت‌های فراوان به دست آورد و افراد بسیار را به اسارت گرفت.<ref>تاریخ الاسلام، ج49، ص25، 39-40؛ البدایة و النهایه، ج13، ص247؛ تاریخ مختصر الدول، ص285-286.</ref> پیروزی بیبرس بر صلیبیان در دو نبرد معروف بیره در 671ق.<ref>تاریخ الاسلام، ج50، ص6؛ تاریخ ابن خلدون، ج5، ص449-450.</ref> و ابلستین در 675ق.<ref>تاریخ ابن خلدون، ج5، ص450-451.</ref> او را به اوج شهرت رساند.

سرانجام وی پس از نبرد ابلستین در محرم 676ق. بر اثر بیماری درگذشت.<ref>تاریخ ابن خلدون، ج5، ص451.</ref>

پس از مرگ او، فرزندش محمد با لقب ملک سعید به پادشاهی رسید و دو سال تا 678ق. که زیر فشار سرداران ترک ناچار شد خود را به سود برادرش سلامُش خلع کند، پادشاهی نمود. حکومت سلامُش هفت ساله چند ماه بیشتر دوام نداشت؛ زیرا امیر قَلاوُون مملوکی در همان سال او را از سلطنت خلع نمود و خود را پادشاه خواند.<ref>حسن المحاضره، ج2، ص110؛ نهر الذهب، ج3، ص190.</ref>