در حال ویرایش بیت‌الریس (بخش)

===ادعای عهده‌داری بیت‌الریس از زمان متوکل===
کسانی از بیت الریس مدعی شده‌اند که منصب ریاست مؤذنان و تعیین اوقات شرعی را از عهد متوکل عباسی (حک: 232-247ق.)  بر عهده گرفته‌اند. بر پایه این گزارش، در روزگار متوکل عباسی، یکی از نیاکان ریس به نام [[عبدالعزیز بن عبدالسلام]] چون در هنگام ازدحام مردم مشکل ایجاد می‌شد، درخواست مدیریت باز کردن و بستن ساختمان زمزم را کرد که با موافقت متوکل روبه‌رو شد و طی نامه و سندی این وا‌گذاری به امضای خلیفه رسید. پس از آن، بابی برای ساختمان زمزم ساختند و قفل آن را به زمزمی‌ها یعنی کسانی که بعدها به بیت الریس شهرت یافتند، واگذار نمودند. از آن هنگام، بیت الریس اداره زمزم و وقت‌شناسی و گفتن اذان را عهده‌دار شدند.<ref>التاریخ القویم، ج2، ص528.</ref>

به نظر می‌رسد این گزارش برای مشروع جلوه دادن منصب ریاست مؤذنان ساخته شده است؛ زیرا گذشته از فقدان آن در منابع معتبر و کهن، نام‌هایی که در نامه و سند منسوب به متوکل عباسی به کار رفته‌اند، از نام‌های پسین بیت الریس به شمار می‌روند. از این‌رو، این سند همچون سند انتساب آن‌ها به آل‌زبیر ساختگی است؛ در برابر، درباره پیشینه منصب ریاست مؤذنان گزارش مربوط به هجرت علی بن محمد بیضاوی اهمیت و اعتبار بیشتری دارد.
هجرت بیضاوی که چه بسا از منسوبان به [[عبدالله بن عمر بیضاوی]]، مفسر و فقیه شافعی سده 7 و 8ق.<ref>نک: دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج13، ص426-430، «بیضاوی. </ref> باشد، گویا پس از نابسامانی و درگیری و اختلافات میان اقوام و امیران در بیضا و دیگر سرزمین‌های فارس، رخ داده است. در آن هنگام، این منطقه دوره انتقال قدرت را سپری می‌کرد و دسخوش ناآرامی و ناپایداری بود.<ref>نک: دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج13، ص425-426.</ref>
او در 630 یا 730ق. از بیضای فارس به مکه هجرت کرد و پس از آشنایی با شیخ سالم و ازدواج با دختر او، مباشر اذان حرم شد و ریاست مؤذنان را بر عهده گرفت.<ref>خلاصة الاثر، ج2، ص426-427.</ref>

وضع ناآرام سیاسی منطقه فارس، همنامی و پیشینه ویژه دانشوران بیضاوی، و اشتراک بیضاوی‌های شیراز با بیت الریس در [[مذهب شافعی]]، این گزارش را صرف نظر از هنگام وقوع آن، موجه و صحیح جلوه می‌دهد.