در حال ویرایش بیت‌الریس (بخش)

==عالمان برجسته بیت الریس==
از بیت الریس بسیاری شهرت یافته و برخی از آن‌ها از شخصیت‌های نامدار روزگار خود بوده‌اند.

در سده 13ق. بر پایه گزارش [[سباعی]]، تاریخ‌نگار مکه، این افراد از بیت الریس بیشتر شناخته شده بودند: محمود بن علی، عبدالعزیز بن محمد، محمد بن عبدالعزیز، ابراهیم بن محمد، عبداللطیف بن عبدالسلام، و علی بن عبدالسلام. در روزگار خود سباعی هم افرادی دیگر مانند درویش بن سلیمان، صالح بن ابراهیم، عبدالرحمن بن محمد، و دو فرزندش شناخته شده بودند که برخی از آن‌ها به تقوا و پاکی شهرت داشتند.<ref>تاریخ مکه، ص558، 680.</ref> بعضی از دانشوران برجسته بیت الریس عبارتند از:
 
1. '''[[محمد بن اسماعیل بیضاوی زمزمی]]''' در 811/809ق. در مکه زاده شد. نزد زین‌الدین مراغی و جمال بن ظهیره، برخی جوامع و سنن حدیثی [[اهل سنت]] را فراگرفت. او در روزگار خود ریاست مؤذنان را عهده‌دار شد و در 892ق. درگذشت.<ref>الضوء اللامع، ج7، ص138.</ref>
 
2. '''[[محمد بن ابوالفتح بن اسماعیل زمزمی شافعی]]''' در 844ق. در مکه زاده شد. علومی چون صرف و نحو و حدیث را از دانشوران عصر از جمله ابوالفتح مراغی و ابوسعادات ابن‌ظهیره فراگرفت. او از عموی پدرش ابراهیم زمزمی و پسر عمویش نورالدین زمزمی دانش هیئت آموخت و سپس به طائف سفر کرد و نیز رئیس مؤذنان مکه شد.<ref>الضوء اللامع، ج8، ص278.</ref>
 
3. '''[[نورالدین علی بن محمد زمزمی شافعی]]''' در مکه زاده شد. از عالمان خاندانش بخشی از علوم اسلامی را آموخت و در علم المیقات و فرائض، کارشناسی مورد اعتماد بود. نورالدین زمزمی ریاست مؤذنان حرم را بر عهده داشت. او در 885ق. درگذشت و در قبرستان معلات دفن شد. نورالدین زمزمی در فرائض و هیئت منظومه‌هایی ساخت و چند اثر در دانش حساب نوشت. از آثار او است: [[المشرع الفائض فی الفرائض]]، [[کنز الطلاب فی الحساب]]، و [[تحفة الطلاب]].<ref>الضوء اللامع، ج5، ص291؛ الاعلام، ج5، ص10.</ref>

4. '''[[ابوطاهر اسماعیل بن علی بیضاوی زمزمی]]''' در 766ق. در مکه زاده شد و نزد ابوطیب سحولی، [[ابن‌صدیق]]، و دیگر استادان حدیث آموخت. در سفر به [[قاهره]]، از استادان و مشایخ آن جا دانش فراگرفت و دانشورانی چون [[ابن‌نجم]]، [[ابن‌هبل|ابن‌هُبل]]، [[ابن‌امیله|ابن‌اُمَیله]] و [[صلاح بن ابوعمر]] به او اجازه روایت دادند. ابوطاهر زمزمی کوشید دانش عروض و قواعد شعر را از نجم مرجانی بیاموزد. او مشغول خدمت در قبه عباس بود و در 838ق. درگذشت.<ref>الضوء اللامع، ج2، ص302.</ref>

5. '''[[عبدالعزیز بن علی زمزمی]]''' فقیه شافعی مکه بود که در 900ق. زاده شد. وی چند بار به [[شام]] سفر کرد. ابن‌حجر مکی از استادان او بود و [[سخاوی]] از وی اجازه حدیث گرفت. زمزمی پس از 976ق. درگذشت و از آثارش نظم علم التفسیر قابل ذکر است.<ref>الاعلام، ج4، ص23؛ تاریخ الادب العربی، ج7، ص7.</ref>

6. '''[[عبدالعزیز بن محمد زمزمی]]''' شافعی به سال 997ق. زاده شد. وی از جانب مادر نواده [[ابن‌حجر]] بود. او بزرگ شافعیان زمانه خود به شمار می‌رفت و در علوم اسلامی به ویژه فقه توانا و صاحب فتوا شد و سرانجام در1072ق. درگذشت.<ref>خلاصة الاثر، ج2، ص426-427؛ تاریخ الادب العربی، ج7، ص12.</ref>