در حال ویرایش تابعین (بخش)

==کاربرد واژه تابعین در سده اول==

شواهدی گوناگون از کاربرد واژه تابعین در سده اول ق. در دست است.

آورده‌اند که پیامبر(ص) [[اویس قرنی]] را برترین فرد در میان تابعین دانسته است.<ref>صحیح مسلم، ج7، ص189.</ref>

در دوره [[ابوبکر]] (حک: 11 -13ق.) وی در نامه‌ای به برخی مرتدان به سال یازدهم ق. لشکر اعزامی به سوی آنان را ترکیب یافته از مهاجران، انصار و تابعین به احسان دانست.<ref>تاریخ طبری، ج3، ص251؛ تاریخ ابن‌خلدون، ج2، ص456.</ref> در همین دوره، در هنگام گزارش آمار سپاهیان یا شمار تلفات آن‌ها از این تقسیم‌بندی استفاده شده است.<ref>نک: تاریخ طبری، ج3، ص277، 296؛ تاریخ ابن‌خلدون، ج2، ص503.</ref>

در دوره خلیفه دوم (حک: 13-23ق.) غنیمت‌های جنگی به صورت عطا در میان مسلمانان تقسیم می‌شد. تعیین میزان دریافتی از دیوان تا حد فراوان به تاریخ پذیرش اسلام ارتباط داشت و بخش مربوط به تابعین یکی از بخش‌های عمده این دیوان بود.<ref>انساب الاشراف، ج8، ص135.</ref>

برخی از مهاجران نخستین در مکاتبه مسلمانان [[مصر]] برای تحریک آنان بر ضد [[عثمان]] (حک: 23-35ق.) خود را از مهاجران نخستین و از اعضای شورای انتخاب خلیفه سوم و مخاطبان را یاران پیامبر(ص) و تابعین مصر خواندند.<ref>الامامة و السیاسه، ج1، ص53-54.</ref>

در سال 35ق. و در پی بیعت مردم [[مدینه]] با [[امام علی(ع)]]، [[جریر بن عبدالله بجلی]] هنگامی که در صدد اعلام این گزارش به مردم [[کوفه]] بود، بیعت‌کنندگان را به صورت مهاجران و انصار و تابعین به احسان دسته‌بندی کرد.<ref>وقعة صفین، ص16.</ref>

[[قیس بن عباده]] درباره رفتار [[معاویه]] با مسلمانان می‌گوید: معاویه یاران محمد اعم از مهاجران، انصار و تابعین را خوار و ذلیل کرده است و اگر بر یکی از آنان خشم بگیرد، وی را می‌زند یا می‌بندد یا تبعید می‌کند و یا از حقوقش محروم می‌نماید.<ref>وقعة صفین، ص93.</ref>

امام علی(ع) در نامه به معاویه گوشزد کرد که با سپاهی از مهاجران، انصار و تابعین به احسان به نبرد او می‌آید.<ref>الغارات، ج1، ص312؛ شرح نهج البلاغه، ج3، ص178.</ref> وی در برخی خطبه‌های خود بر ضد معاویه و سپاه وی، آنان را غیر تابعی ‌دانست.<ref>الغارات، ج1، ص312؛ وقعة صفین، ص99؛ شرح نهج البلاغه، ج3، ص178؛ الامامة و السیاسه، ج1، ص107.</ref> این سخن می‌تواند معانی گوناگون داشته باشد، از این قبیل: آنان بسیار دیر مسلمان شدند و پیامبر(ص) را درک نکردند یا به اسلام و فرمان پیامبر(ص) پایبند نیستند.

[[مالک اشتر]] هنگامی که دانست برخی مسلمانان نخستین اعم از مهاجران یا انصار نمی‌خواهند با امام علی(ع) در نبرد او بر ضد مخالفانش شرکت کنند، خود را از تابعینی خواند که بر مسلمانان نخستین ترجیح دارند. سپس از امام خواست بر ضد آنان اقدام کند.<ref>الاخبار الطوال، ص143.</ref>

در گزارش [[رویداد حره|رویداد حرّه]] و حمله سپاهیان [[یزید]] به مدینه به سال 62ق. اشاره شده که بسیاری از مهاجران، انصار و تابعین در آن کشته شدند.<ref>وفاء الوفاء، ج1، ص102؛ التحفة اللطیفه، ج1، ص50.</ref>

در برخی دعاهای [[صحیفه سجادیه]]، [[امام زین العابدین(ع)]] (م. 94ق.) بر تابعین و همسران و فرزندانشان درود فرستاده‌اند، درودی که مانع معصیت آنان شود و بهشت را بر ایشان بگستراند.<ref>صحیفه سجادیه، دعای 4.</ref>