در حال ویرایش تبع اسعد حمیری (بخش)

==حمله به چین و یثرب==

با پذیرش رگه‌هایی از حقیقت در گزارش‌های یاد شده، باید گفت که فاصله فراوان چین با یمن، یاد نشدن از سرنوشت سرزمین‌های میان یمن و چین و نیز تعداد انبوه سربازان، پذیرش این گزارش‌ها را دشوار می‌نماید.

بر اساس این گزارش‌ها، وی در مسیر بازگشت از این تهاجم، از [[یثرب]] گذشت و پسرش را به حکمرانی آن جا گمارد.<ref>تاریخ طبری، ج2، ص105؛ الکامل، ج1، ص416.</ref> افزون بر این‌که نام پسر تبع در این گزارش‌ها یاد نشده، وجود نظام قبیله‌ای در یثرب و نابرخورداری از مدنیت و حکومت در این شهر،<ref>نک: یثرب قبل الاسلام، ص125 به بعد.</ref> پذیرش این گزارش را دشوار می‌سازد.

برخی منابع لشکرکشی تبع به یثرب را در پی تعدی و ستم یهودیان ساکن در یثرب به [[اوس]] و [[خزرج]] که خود از مهاجران جنوبی بودند و شکایت [[مالک بن عجلان خزرجی]] به تبع دانسته‌اند.<ref>تاریخ یعقوبی، ج1، ص197.</ref> بر پایه این گزارش‌ها، کشته شدن پسر تبع بر اثر دسیسه‌ای در یثرب، موجب شد تا تبع به قصد ویرانی یثرب و کشتار مردم آن با لشکری انبوه رهسپار آن جا شود.<ref>تاریخ یعقوبی، ج1، ص197؛ تاریخ طبری، ج2، ص105.</ref> 

آورده‌اند که یثربیان روزها با تبع نبرد می‌کردند و شب‌ها برای وی و لشکریانش به عنوان میهمان غذا می‌بردند. این کار تعجب تبع را برانگیخت و سبب شد که ایشان را ستایش کند.<ref>السیرة النبویه، ج1، ص21.</ref> یک امپراتوری بزرگ که کشورهای دوردست همچون چین را درنوردیده و 12 هزار تن نیرو در تبت بر جای نهاده، بعید است با یثربیان کم جمعیت و فاقد حکومت و ارتش مرکزی به نبرد برخیزد.

بر پایه برخی گزارش‌ها، دو کاهن یهودی از [[قبیله بنی‌قریظه]] به نام کعب و اسد به وساطت نزد تبع رفتند و با این توجیه که یثرب در آینده موطن پیامبری از [[قریش]] خواهد بود، او را از حمله به آن بازداشتند. آگاهی کاهنان یهود از آینده دور و اشاره به مکان مهاجرت و نیز طایفه پیامبر که حتی در [[تورات]] نیز به آن اشاره نشده، از نکات تامل‌برانگیز این گزارش است.

وی با پذیرش نصیحت ایشان و با همراهی شماری از بزرگان یمن که به آیین یهود گرویده بودند،<ref>السیرة النبویه، ج1، ص21-22؛ تاریخ طبری، ج2، ص105.</ref> به یمن بازگشت.

وی مردم یمن را به دین یهود فراخواند؛ ولی مردم نپذیرفتند. پس نزد آتشی که به باور ایشان بی‌گناهان را نمی‌سوزاند، داوری بردند و یهودیان از این آزمایش سربلند بیرون آمدند و بدین‌سان، یمنیان آیین یهود را پذیرفتند.<ref>تاریخ طبری، ج2، ص108-109؛ التیجان، ص307.</ref> این بخش از گزارش نیز به دلیل همانندیِ این اعتقاد با باور یهودیان در باره [[قبة السلسله]] در [[بیت المقدس]] و نیز اسطوره‌های باستانی دیگر، درخور تامل است.