در حال ویرایش تحلل (بخش)

===اشتراط تحلل===

در باور فقیهان امامی، مستحب است حج‌گزار هنگام احرام بستن با خداوند شرط کند که اگر به هر سببی از ادامه مناسک بازمانَد، مانند این‌که مریض شود یا توشه‌اش تمام گردد یا فردی ستمکار مانع او شود، از احرام بیرون گردد.<ref> المبسوط، طوسی، ج 1، ص 334؛ السرائر، ج 1، ص 533؛ تذکرة الفقهاء، ج 8، ص 396.</ref>در این صورت، با تحقق موانع یادشده، وی به پشتوانه آن شرط و نیت تحلل<ref> المبسوط، طوسی، ج 1، ص 333؛ السرائر، ج 1، ص 644؛ مدارک الاحکام، ج 8، ص 289.</ref>می‌تواند از احرام بیرون شود. در باور شماری از فقیهان، حتی قربانی کردن هم لازم نیست.<ref> الانتصار، ص 258؛ السرائر، ج 1، ص 641؛ الجامع للشرائع، ص 222.</ref>فقیهان اهل سنت درباره حصول تحلل با اشتراط آن، تفاوت دیدگاه دارند. در باور مشهور حنبلیان و شافعیان، چنین شرطی نافذ است و موجبِ تحلل می‌شود<ref> المجموع، ج 8، ص 310؛ مغنی المحتاج، ج 1، ص 534؛ کشاف القناع، ج 2، ص 613.</ref>؛ ولی مالکیان<ref> مواهب الجلیل، ج 4، ص 292-293.</ref>و حنفیان<ref> بدائع الصنائع، ج 2، ص 178.</ref>و شماری از شافعیان<ref> مغنی المحتاج، ج 1، ص 534.</ref>آن را نافذ نمی‌دانند.