در حال ویرایش تغییر قبله (بخش)

==آثار و نتایج==

گشتن قبله مسلمانان از بیت‌المقدس به خانه کعبه، در میان گروه‏‌های گوناگون چند‌گونه واکنش پدید آورد و آثار و نتایج فراوانی به دنبال داشت.

===بازیابی هویت و استقلال مسلمانان===
گردیدن قبله یک پیروزی فرهنگی بر یهودیان بود <ref>آثار اسلامی، ص45.</ref> و نقشی بسزا در بازیابی هویت و استقلال مسلمانان داشت و آنان را در رسیدن به آرمان‏‌های بلند الهی و فتح قله‌‏های فضیلت، استوار ساخت و دشمنان را ناامید کرد؛ زیرا قبله که در کانون توجه امت اسلامی قرار داشت، به شرک‌‏آلوده شده بود<ref>المفصل، ج6، ص36، 431، 436، 806.</ref>و این می‌توانست سلطه فرهنگی سختی را بر امت اسلامی تحمیل کند.

بر اثر وسوسه اهل کتاب، شماری از افراد نادان و سست‌ایمان نزد پیامبر(ص) رفتند و نگرانی خود را از بر باد رفتن پاداش عبادت‌های گذشته خود و مردگان‌شان بیان کردند. <ref>تفسیر مقاتل، ج1، ص146.</ref> پیامبر(ص) پاسخ آنان را با تلاوت آیه 143 سوره بقره داد: {{قلم رنگ|سبز|﴿وَ ما کانَ اللهُ لِیُضیعَ ایمانَکُمْ اِنَّ اللهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُفٌ رَحیم﴾}} <ref>دلائل النبوه، ج2، ص575؛مجمع البیان، ج1، ص417.</ref>مشرکان نیز در صدد اثبات این نکته بودند که از آغاز حق با آنان بوده که کعبه را قبله می‌دانسته‏‌اند. <ref>مجمع البیان، ج1، ص413؛سبل الهدی، ج3، ص371.</ref>

===علاقه‏‌مندی اهل حجاز به اسلام===

تغییر قبله مسلمانان به سوی خانه کعبه، موجب کوتاه شدن زبان گروه مشرک مخالف اسلام و حتی علاقه‏‌مندی بیشتر مردم [[حجاز]] که توجهی خاص به کعبه داشتند، برای پذیرش آیین اسلام شد. قرآن کریم با اشاره به این مطلب مهم می‏‌فرماید: «از هر جا بیرون شدی، روی خود را به سوی مسجدالحرام کن تا مردم بهانه‌‏ای بر ضد شما نداشته باشند.»  (سوره بقره، آیه150) اما یهودیان از این رویداد سخت ناخرسند شدند و به شیوه دیرینه خود، به گونه‌ای دیگر به بهانه‌‏جویی، ایرادگیری و تبلیغات منفی پرداختند. (سوره بقره، آیه142)

آورده‌‏اند که چون قبله مسلمانان از بیت‌المقدس به کعبه تغییر یافت، شماری از اشراف یهود که احساس می‌کردند برگ برنده را از دست داد‏ه‌‏اند، نزد پیامبر(ص) آمدند و علت تغییر قبله را جویا شدند و گفتند: «تو که می‏‌گفتی بر کیش ابراهیم هستی، از چه رو قبله‌ات را عوض کرده‏‌ای؟ اگر دیگر بار به سوی بیت‌المقدس نماز بگزاری، ما نیز از تو پیروی و تصدیقت می‏‌کنیم.» <ref>السیرة النبویه، ج1، ص550؛سبل الهدی، ج3، ص541.</ref>