در حال ویرایش تفث (بخش)

===در ابواب حج===

کاربرد دوم که رواج دارد، استناد به آیه یاد شده و روایات ذیل آن در ابواب گوناگون حج است. <ref>منتهی المطلب، ج2، ص783، 811، 845؛ الحدائق، ج15، ص415-416، 456-457؛ ج17، ص402؛ جواهر الکلام، ج18، ص319، 359؛ ج20، ص82.</ref>

در این ابواب، برای اثبات احکام متعدد به روایات یاد شده استناد گشته است؛ از جمله در وجوب [[حلق]] و [[تقصیر]]، <ref>غنیة النزوع، ص192؛ جامع الخلاف و الوفاق، ص218-219؛ ذخیرة المعاد، ج2، ص680-681.</ref> حرمت کاربرد بوی خوش <ref>منتهی المطلب، ج2، ص783؛ الحدائق، ج15، ص415-416؛ جواهر الکلام، ج18، ص319.</ref> و [[فسوق]] <ref>منتهی المطلب، ج2، ص845؛ الحدائق، ج15، ص456-457؛ جواهر الکلام، ج18، ص359.</ref> و [[جدال]] <ref>منتهی المطلب، ج2، ص811؛ ذخیرة المعاد، ج2، ص593؛ وسائل الشیعة، ج12، ص465.</ref> بر احرام‌گزار، ضرورت حفظ زبان در حال احرام، <ref>الوافی، ج13، ص666؛ ج14، ص1207.</ref> و استحباب زیارت قبر پیامبر(ص) و امامان، پس از گزاردن [[فریضه حج]]. <ref>الحدائق، ج17، ص402-403؛ سداد العباد، ص400؛ جواهر الکلام، ج20، ص82.</ref>