در حال ویرایش تقبیل (بخش)

====پاسخ شبهه====

در پاسخ می‌توان گفت که بوسه بر این مکان‌ها، با اعتقاد به استقلال غیر خدا در تاثیر، همراه نیست تا شرک به شمار آید؛ بلکه به قصد احترام به آنان و تبرک انجام می‌شود. احترام به صالحان و بوسیدن آثارشان حتی پس از مرگ آنان، خود، نوعی اظهار محبت به آن‌ها است. در سیره پیامبر(ص) و صحابه، نمونه‌هایی از این احترام و بوسه به چشم می‌خورد.

از آن جمله، می‌توان به بوسه پیامبر بر جنازه [[عثمان بن مظعون]]،  <ref>سنن ابی داود، ج2، ص71، 73؛سنن ابن ماجه، ج1، ص468؛المستدرک، ج1، ص361.</ref>  بوسه [[جابر بن عبدالله]] بر جنازه پدرش در حضور پیامبر(ص)،  <ref>الطبقات، ج3، ص561؛نک: کشاف القناع، ج2، ص85.</ref>  و بوسه [[ابوبکر]] بر جنازه پیامبر(ص) <ref>الطبقات، ج2، ص265؛سنن الترمذی، ص229؛سنن النسائی، ج4، ص11.</ref> اشاره کرد. افزون بر این، در رفتار صحابه، موارد بسیار از تبرک آنان به آثار پیامبر(ص) به ویژه قبر و منبر ایشان دیده می‌شود. <ref>نک: وفاء الوفاء، ج1، ص67، 116؛نک: التبرک، ص36، 39، 48، 56-57.</ref>

گذشته از این‌ها، [[احمد بن حنبل]]، امام حنبلیان، بوسیدن قبر و منبر پیامبر اسلام(ص) را روا دانسته است. <ref>العلل و معرفة الرجال، ج2، ص492.</ref> برخی جواز آن را از مشروعیت تقبیل حجرالاسود برداشت کرده‌اند. <ref>نیل الاوطار، ج5، ص114-115؛فتح الباری، ج3، ص475.</ref>